1)

Έχουν τα άρθρα 34 και 36 του κανονισμού Βρυξέλλες Ι (1) και το άρθρο 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι καταδικαστική απόφαση για προσβολή της φήμης αθλητικού συλλόγου από πληροφορία την οποία δημοσίευσε μια εφημερίδα δύναται να προσβάλει κατάφωρα την ελευθερία έκφρασης και να αποτελέσει συνεπώς λόγο για την άρνηση της αναγνώρισης και της εκτέλεσής της;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, έχουν οι εν λόγω διατάξεις την έννοια ότι ο δικάζων δικαστής δύναται να θεωρήσει ότι η καταδικαστική απόφαση δεν συνάδει προς την αρχή την αναλογικότητας μόνον αν η αποζημίωση χαρακτηρίζεται, είτε από το δικαστήριο που εξέδωσε την αρχική απόφαση είτε από τον δικάζοντα δικαστή, ως τιμωρητική και όχι αν επιδικάζεται για τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης;

3)

Έχουν οι ανωτέρω διατάξεις την έννοια ότι ο δικάζων δικαστής δύναται να στηριχθεί μόνον στο αποτρεπτικό αποτέλεσμα, υπό το πρίσμα των πόρων του καταδικασθέντος προσώπου, ή μήπως μπορεί να κάνει δεκτά και άλλα στοιχεία, όπως τη σοβαρότητα του αδικήματος ή την έκταση της ζημίας;

4)

Μπορεί το αποτρεπτικό αποτέλεσμα, υπό το πρίσμα των πόρων της εφημερίδας, να αποτελέσει, αφ’ εαυτού, λόγο για την άρνηση της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης λόγω κατάφωρης παραβίασης της θεμελιώδους αρχής της ελευθερίας του Τύπου;

5)

Πρέπει το αποτρεπτικό αποτέλεσμα να νοείται ως διακινδύνευση της οικονομικής ισορροπίας της εφημερίδας ή μπορεί να συνίσταται μόνον σε πρόκληση εκφοβισμού;

6)

Πρέπει το αποτρεπτικό αποτέλεσμα να εκτιμηθεί με τον ίδιο τρόπο στην περίπτωση της εταιρίας που εκδίδει εφημερίδα και στην περίπτωση δημοσιογράφου, ο οποίος είναι φυσικό πρόσωπο;

7)

Αποτελεί η γενική οικονομική κατάσταση του έντυπου Τύπου περίσταση κρίσιμη για να εκτιμηθεί το κατά πόσον η καταδικαστική απόφαση είναι ικανή να προκαλέσει τον εκφοβισμό, πέραν της επίμαχης εφημερίδας, και του συνόλου των μέσων ενημέρωσης;