Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014CB0090

    Υπόθεση C-90/14: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 1 de Miranda de Ebro — Ισπανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Banco Grupo Cajatres SA κατά María Mercedes Manjón Pinilla, και κοινωνία συγκληρονόμων του Miguel Ángel Viana Gordejuela (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Συμβάσεις μεταξύ επαγγελματιών και καταναλωτών — Συμβάσεις ενυπόθηκων δανείων — Ρήτρες τόκων υπερημερίας — Καταχρηστικές ρήτρες — Διαδικασία εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως — Μείωση του ποσού των τόκων — Αρμοδιότητες του εθνικού δικαστηρίου)

    ΕΕ C 320 της 28.9.2015, p. 5–5 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    28.9.2015   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 320/5


    Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 1 de Miranda de Ebro — Ισπανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Banco Grupo Cajatres SA κατά María Mercedes Manjón Pinilla, και κοινωνία συγκληρονόμων του Miguel Ángel Viana Gordejuela

    (Υπόθεση C-90/14) (1)

    ((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Συμβάσεις μεταξύ επαγγελματιών και καταναλωτών - Συμβάσεις ενυπόθηκων δανείων - Ρήτρες τόκων υπερημερίας - Καταχρηστικές ρήτρες - Διαδικασία εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως - Μείωση του ποσού των τόκων - Αρμοδιότητες του εθνικού δικαστηρίου))

    (2015/C 320/06)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

    Αιτούν δικαστήριο

    Juzgado de Primera Instancia de Miranda de Ebro

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Αιτούσα: Banco Grupo Cajatres S.A.

    Καθών η αίτηση: María Mercedes Manjón Pinilla και κοινωνία συγκληρονόμων του Miguel Ángel Viana Gordejuela

    Διατακτικό

    1)

    Τα άρθρα 3, παράγραφος 1, 4, παράγραφος 1, 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχουν την έννοια ότι, κατά την αξιολόγηση από τον εθνικό δικαστή του καταχρηστικού ή μη χαρακτήρα των ρητρών συμβάσεως που εμπίπτει στην εν λόγω οδηγία κρίση, αυτός υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη τη φύση των αγαθών και των υπηρεσιών που αποτελούν το αντικείμενο της οικείας συμβάσεως συνεκτιμώντας όλες τις περιστάσεις που περιέβαλαν τη σύναψη της συμβάσεως.

    2)

    Τα άρθρα 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνικές διατάξεις οι οποίες προβλέπουν μείωση του ποσού των τόκων στο πλαίσιο συμβάσεως ενυπόθηκου δανείου, εφόσον οι διατάξεις αυτές:

    δεν προδικάζουν την κρίση του εθνικού δικαστή ο οποίος επιλαμβάνεται της διαδικασίας εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως της επίμαχης συμβάσεως όσον αφορά τον «καταχρηστικό» ή μη χαρακτήρα της σχετικής με τους τόκους υπερημερίας ρήτρας, και·

    δεν παρεμποδίζουν τον εθνικό δικαστή να αφήσει ανεφάρμοστη την εν λόγω ρήτρα σε περίπτωση που κρίνει ότι είναι καταχρηστική, κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας.


    (1)  ΕΕ C 151 σ. 19.05.2014.


    Top