1.

Έχουν οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 (1), ιδίως το άρθρο 25, το άρθρο 17, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, ενδεχομένως επίσης λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 67, την έννοια ότι αντιβαίνει στις διατάξεις αυτές ο έλεγχος καταχρηστικότητας των ρητρών παρέκτασης διεθνούς δικαιοδοσίας με βάση την οδηγία 93/13/ΕΟΚ (2) και/ή με βάση τις αντίστοιχες εθνικές διατάξεις μεταφοράς της εν λόγω οδηγίας;

2.

Έχει το άρθρο 25, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, τελευταία ημιπερίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 («εκτός αν η συμφωνία είναι άκυρη ως προς την ουσιαστική της ισχύ της βάσει της νομοθεσίας του οικείου κράτους μέλους») την έννοια ότι επιτρέπει τη διενέργεια -εκτεινόμενου ακόμη και πέραν του εναρμονισμένου τομέα δικαίου- ουσιαστικού ελέγχου με βάση το εθνικό δίκαιο του συμφωνηθέντος ως αρμόδιου κράτους μέλους;

3.

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο και το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα:

Καθορίζονται οι εφαρμοστέοι ως προς τον έλεγχο καταχρηστικότητας σύμφωνα με την οδηγία 93/13/ΕΟΚ εθνικοί κανόνες μεταφοράς με βάση το δίκαιο του συμφωνηθέντος ως αρμόδιου κράτους μέλους ή με βάση τη lex causae του