This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62018CN0803
Case C-803/18: Request for a preliminary ruling from the Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Lithuania) lodged on 20 December 2018 — AAS BALTA v UAB GRIFS AG
Υπόθεση C-803/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 20 Δεκεμβρίου 2018 — AAS BALTA κατά UAB GRIFS AG
Υπόθεση C-803/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 20 Δεκεμβρίου 2018 — AAS BALTA κατά UAB GRIFS AG
ΕΕ C 82 της 4.3.2019, p. 15–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
4.3.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 82/15 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 20 Δεκεμβρίου 2018 — AAS BALTA κατά UAB GRIFS AG
(Υπόθεση C-803/18)
(2019/C 82/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική
Αιτούν δικαστήριο
Lietuvos Aukščiausiasis Teismas
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα (εναγόμενη πρωτοδίκως): AAS BALTA
Αναιρεσίβλητη (ενάγουσα πρωτοδίκως): UAB GRIFS AG
Προδικαστικό ερώτημα
Έχουν τα άρθρα 15, σημείο 5, και 16, σημείο 5, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις την έννοια ότι, στην περίπτωση ασφαλίσεως μεγάλων κινδύνων, ρήτρα περί παρεκτάσεως δικαιοδοσίας η οποία περιλαμβάνεται σε σύμβαση ασφαλίσεως συναφθείσα μεταξύ του ασφαλιστή και του αντισυμβαλλομένου του ασφαλιστή μπορεί να αντιταχθεί έναντι ασφαλισμένου εκ της συμβάσεως αυτής ο οποίος δεν προσυπέγραψε ρητώς την εν λόγω ρήτρα και ο οποίος έχει την κατοικία του ή είναι εγκατεστημένος σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο του ασφαλιστή και του αντισυμβαλλομένου του ασφαλιστή;
(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2012 L 351, σ. 1).