(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), η Ένωση καθορίζει και εφαρμόζει κοινές πολιτικές και δράσεις και βελτιώνει τη συνεργασία σε όλους τους τομείς των διεθνών σχέσεων, με στόχο, μεταξύ άλλων, την προώθηση της ενσωμάτωσης όλων των χωρών στην παγκόσμια οικονομία, μεταξύ άλλων και μέσω της προοδευτικής κατάργησης των περιορισμών του διεθνούς εμπορίου.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 206 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η Ένωση, με τη δημιουργία τελωνειακής ένωσης μεταξύ των κρατών μελών, επιθυμεί να συμβάλει, για το κοινό συμφέρον, στην αρμονική ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου, στην προοδευτική κατάργηση των περιορισμών στις διεθνείς συναλλαγές και στις άμεσες ξένες επενδύσεις, και στον περιορισμό των τελωνειακών και άλλων φραγμών.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 26 ΣΛΕΕ, η Ένωση θεσπίζει τα μέτρα για την εγκαθίδρυση ή τη διασφάλιση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, η οποία περιλαμβάνει χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα, μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων σύμφωνα με τις Συνθήκες. Η πρόσβαση οικονομικών φορέων, αγαθών και υπηρεσιών τρίτων χωρών στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της Ένωσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της κοινής εμπορικής πολιτικής.

(4)

Το άρθρο III:8 της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 και το άρθρο XIII της Γενικής Συμφωνίας για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών εξαιρούν τις δημόσιες συμβάσεις από τους κύριους πολυμερείς κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ).

(5)

Στο πλαίσιο του ΠΟΕ και μέσω των διμερών της σχέσεων, η Ένωση υποστηρίζει το φιλόδοξο άνοιγμα των αγορών της Ένωσης και των εμπορικών της εταίρων στον τομέα των διεθνών δημοσίων συμβάσεων και των συμβάσεων παραχώρησης, με πνεύμα αμοιβαιότητας και αμοιβαίου οφέλους.

(6)

Η πολυμερής συμφωνία του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις και οι εμπορικές συμφωνίες της Ένωσης που περιλαμβάνουν διατάξεις για τις δημόσιες συμβάσεις προβλέπουν πρόσβαση στην αγορά για τους οικονομικούς φορείς της Ένωσης μόνο στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης τρίτων χωρών που είναι συμβαλλόμενα μέρη των εν λόγω συμφωνιών.

(7)

Σε περίπτωση που μια τρίτη χώρα είναι συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις ή έχει συνάψει εμπορική συμφωνία με την Ένωση η οποία περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να ακολουθεί τους μηχανισμούς διαβούλευσης ή τις διαδικασίες επίλυσης διαφορών που προβλέπονται στις συμφωνίες αυτές, όταν οι περιοριστικές πρακτικές αφορούν δημόσιες συμβάσεις που καλύπτονται από δεσμεύσεις σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά που έχει αναλάβει η εν λόγω τρίτη χώρα έναντι της Ένωσης.

(8)

Πολλές τρίτες χώρες είναι απρόθυμες να ανοίξουν τις αγορές τους στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων ή των συμβάσεων παραχώρησης στον διεθνή ανταγωνισμό, ή να βελτιώσουν την πρόσβαση στις εν λόγω αγορές. Ως εκ τούτου, οι οικονομικοί φορείς της Ένωσης αντιμετωπίζουν περιοριστικές πρακτικές σε πολλές τρίτες χώρες στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια σημαντικών εμπορικών ευκαιριών.

(9)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 654/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), θεσπίζει κανόνες και διαδικασίες με σκοπό να διασφαλιστεί η άσκηση των δικαιωμάτων της Ένωσης στο πλαίσιο των διεθνών εμπορικών συμφωνιών που έχει συνάψει η Ένωση. Δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες και διαδικασίες για την αντιμετώπιση των οικονομικών φορέων, των αγαθών και των υπηρεσιών που δεν καλύπτονται από τέτοιες διεθνείς συμφωνίες.

(10)

Οι διεθνείς δεσμεύσεις όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά που έχουν αναληφθεί από την Ένωση έναντι τρίτων χωρών στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων και των συμβάσεων παραχώρησης απαιτούν, μεταξύ άλλων, την ίση μεταχείριση των οικονομικών φορέων από τις εν λόγω τρίτες χώρες. Κατά συνέπεια, τα μέτρα που εγκρίνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού μπορούν να εφαρμόζονται μόνο σε οικονομικούς φορείς, αγαθά ή υπηρεσίες από τρίτες χώρες που δεν είναι συμβαλλόμενα μέρη της πολυμερούς συμφωνίας του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις ή διμερών ή πολυμερών εμπορικών συμφωνιών που έχουν συναφθεί με την Ένωση και οι οποίες περιλαμβάνουν δεσμεύσεις σχετικά με την πρόσβαση σε αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης, ή σε οικονομικούς φορείς, αγαθά ή υπηρεσίες από χώρες που είναι συμβαλλόμενα μέρη των εν λόγω συμφωνιών, αλλά μόνο όσον αφορά τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων για αγαθά, υπηρεσίες ή παραχωρήσεις που δεν καλύπτονται από τις εν λόγω συμφωνίες. Σύμφωνα με τις οδηγίες 2014/23/ΕΕ (4), 2014/24/ΕΕ (5) και 2014/25/ΕΕ (6) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και όπως διευκρινίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2019, όσον αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές για τη συμμετοχή προσφερόντων και αγαθών από τρίτες χώρες στην αγορά δημοσίων συμβάσεων της Ένωσης, οι οικονομικοί φορείς από τρίτες χώρες που δεν έχουν συνάψει συμφωνία που να προβλέπει το άνοιγμα της αγοράς δημοσίων συμβάσεων της Ένωσης, ή των οποίων τα αγαθά, οι υπηρεσίες και τα έργα δεν καλύπτονται από τέτοια συμφωνία, δεν έχουν εξασφαλισμένη πρόσβαση σε διαδικασίες σύναψης συμβάσεων στην Ένωση και μπορούν να αποκλειστούν από τις διαδικασίες αυτές.

(11)

Για την αποτελεσματική εφαρμογή οποιουδήποτε μέτρου που θεσπίζεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού με σκοπό τη βελτίωση της πρόσβασης των οικονομικών φορέων της Ένωσης στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης ορισμένων τρίτων χωρών, απαιτείται ένα σαφές σύνολο κανόνων καταγωγής για τους οικονομικούς φορείς, τα αγαθά και τις υπηρεσίες.

(12)

Η καταγωγή ενός προϊόντος θα πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7).

(13)

Η καταγωγή μιας υπηρεσίας θα πρέπει να καθορίζεται με βάση την καταγωγή του φυσικού ή νομικού προσώπου που την παρέχει. Ως καταγωγή ενός νομικού προσώπου θα πρέπει να λογίζεται η χώρα βάσει της νομοθεσίας της οποίας έχει συσταθεί ή κατ’ άλλο τρόπο οργανωθεί ένα νομικό πρόσωπο και στην επικράτεια της οποίας το νομικό πρόσωπο ασκεί ουσιαστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες. Τα νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί ή κατ’ άλλο τρόπο οργανωθεί βάσει της νομοθεσίας κράτους μέλους θα πρέπει να θεωρείται ότι κατάγονται από την Ένωση μόνον εάν έχουν άμεση και πραγματική σχέση με την οικονομία ενός κράτους μέλους. Για να αποφευχθεί τυχόν καταστρατήγηση μέτρου του μέσου για τις διεθνείς δημόσιες συμβάσεις (IPI), η καταγωγή νομικών προσώπων υπό ξένο έλεγχο ή ξένη ιδιοκτησία τα οποία δεν ασκούν ουσιαστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην επικράτεια τρίτης χώρας ή στην επικράτεια κράτους μέλους βάσει της νομοθεσίας της οποίας ή του οποίου έχουν συσταθεί ή κατ’ άλλο τρόπο οργανωθεί, μπορεί επίσης να πρέπει να καθορίζεται κατόπιν συνεκτίμησης άλλων στοιχείων, όπως η καταγωγή των ιδιοκτητών ή άλλων προσώπων που ασκούν δεσπόζουσα επιρροή στο εν λόγω νομικό πρόσωπο.

(14)

Κατά την αξιολόγηση του εάν υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα ή πρακτικές σε μια τρίτη χώρα που θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της πρόσβασης των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της εν λόγω τρίτης χώρας, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάζει σε ποιο βαθμό η νομοθεσία, οι κανόνες ή άλλα μέτρα σχετικά με τις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της οικείας τρίτης χώρας διασφαλίζουν τη διαφάνεια σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και δεν οδηγούν σε σοβαρούς και επαναλαμβανόμενους περιορισμούς σε βάρος των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάζει σε ποιο βαθμό οι επιμέρους αναθέτουσες αρχές ή οι επιμέρους αναθέτοντες φορείς τρίτων χωρών θεσπίζουν ή διατηρούν περιοριστικές πρακτικές κατά των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης.

(15)

Η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να κινεί ανά πάσα στιγμή διαφανή έρευνα όσον αφορά εικαζόμενα περιοριστικά μέτρα ή πρακτικές τα οποία έχει εγκρίνει ή διατηρεί μια τρίτη χώρα.

(16)

Δεδομένου του γενικού στόχου πολιτικής της Ένωσης να στηριχθεί η οικονομική ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών και η ένταξή τους στις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας, η Επιτροπή δεν θα πρέπει να κινεί έρευνες όσον αφορά τις χώρες που επωφελούνται από το καθεστώς «Όλα εκτός από όπλα» και οι οποίες παρατίθενται στο παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8).

(17)

Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, η Επιτροπή θα πρέπει να καλέσει την υπό εξέταση τρίτη χώρα να προσέλθει σε διαβουλεύσεις με σκοπό την εξάλειψη ή τη διόρθωση τυχόν περιοριστικών μέτρων ή πρακτικών και, κατ’ επέκταση, τη βελτίωση των ευκαιριών υποβολής προσφοράς για τους οικονομικούς φορείς, τα αγαθά και τις υπηρεσίες της Ένωσης όσον αφορά τις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης στην εν λόγω τρίτη χώρα.

(18)

Έχει εξέχουσα σημασία, η έρευνα να διεξαχθεί με διαφανή τρόπο. Συνεπώς, θα πρέπει να δημοσιοποιηθεί έκθεση με τα κύρια πορίσματα της έρευνας.

(19)

Εάν η έρευνα επιβεβαιώσει την ύπαρξη των περιοριστικών μέτρων ή πρακτικών, και οι διαβουλεύσεις με την ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα δεν οδηγήσουν σε ικανοποιητικά διορθωτικά μέτρα για την άρση της σοβαρής και επαναλαμβανόμενης παρεμπόδισης της πρόσβασης για τους οικονομικούς φορείς, τα αγαθά και τις υπηρεσίες της Ένωσης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, ή εάν η ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα αρνείται να ξεκινήσει διαβουλεύσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να εγκρίνει, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, μέτρο IPI υπό μορφή μέτρου προσαρμογής της βαθμολογίας ή αποκλεισμού των προσφορών, εφόσον η εν λόγω έγκριση κρίνεται ότι είναι προς το συμφέρον της Ένωσης.

(20)

Η διαπίστωση σχετικά με το κατά πόσον η έγκριση μέτρου IPI είναι προς το συμφέρον της Ένωσης θα πρέπει να βασίζεται σε εκτίμηση όλων των διαφόρων συμφερόντων στο σύνολό τους, συμπεριλαμβανομένων των συμφερόντων των οικονομικών φορέων της Ένωσης. Η Επιτροπή θα πρέπει να σταθμίζει τις συνέπειες της έγκρισης ενός τέτοιου μέτρου σε σχέση με τον αντίκτυπό του στα ευρύτερα συμφέροντα της Ένωσης. Είναι σημαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον γενικό στόχο της επίτευξης αμοιβαιότητας με το άνοιγμα των αγορών τρίτων χωρών και τη βελτίωση των ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά για τους οικονομικούς φορείς της Ένωσης. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη ο στόχος του περιορισμού κάθε περιττού διοικητικού φόρτου για τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς, καθώς και για τους οικονομικούς φορείς.

(21)

Η προσαρμογή της βαθμολογίας θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο για τον σκοπό της αξιολόγησης των προσφορών που υποβάλλονται από οικονομικούς φορείς που προέρχονται από την εν λόγω τρίτη χώρα. Το εν λόγω μέτρο δεν θα πρέπει να επηρεάζει την τιμή που πρέπει να καταβληθεί δυνάμει της σύμβασης η οποία θα συναφθεί με τον επιλεγέντα προσφέροντα. Όταν οι αναθέτουσες αρχές ή οι αναθέτοντες φορείς αποφασίζουν να βασίσουν την αξιολόγηση των προσφορών τους στην τιμή ή στο κόστος ως μοναδικό κριτήριο ανάθεσης της σύμβασης, θα πρέπει να επιλέγεται ένα σημαντικά υψηλότερο επίπεδο για την προσαρμογή της βαθμολογίας, ώστε να διασφαλίζεται η συγκρίσιμη αποτελεσματικότητα του μέτρου IPI.

(22)

Τα μέτρα IPI θα πρέπει να εφαρμόζονται στις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών-πλαισίων και των δυναμικών συστημάτων αγορών. Όταν μια συγκεκριμένη σύμβαση ανατίθεται στο πλαίσιο δυναμικού συστήματος αγορών στο οποίο εφαρμόζεται μέτρο IPI, μέτρα IPI θα πρέπει επίσης να ισχύουν και για την εν λόγω συγκεκριμένη σύμβαση. Ωστόσο, τα μέτρα IPI δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται σε συμβάσεις κάτω από ένα ορισμένο όριο, προκειμένου να περιοριστεί ο συνολικός διοικητικός φόρτος για τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς. Προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανή διπλή εφαρμογή των μέτρων IPI, τα εν λόγω μέτρα δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται σε συμβάσεις που ανατίθενται βάσει συμφωνίας-πλαισίου, εάν τα μέτρα IPI έχουν ήδη εφαρμοστεί κατά το στάδιο σύναψης της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου.

(23)

Για να αποφευχθεί πιθανή καταστρατήγηση ενός μέτρου IPI, θα πρέπει να επιβάλλονται κατάλληλες υποχρεώσεις στους επιλεγέντες προσφέροντες. Οι εν λόγω υποχρεώσεις θα πρέπει να ισχύουν μόνο για διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων που υπόκεινται σε μέτρο IPI, καθώς και για συμβάσεις που ανατίθενται βάσει συμφωνίας-πλαισίου, όταν η αξία των εν λόγω συμβάσεων είναι ίση ή ανώτερη από ένα ορισμένο όριο και όταν η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο υπόκειται σε μέτρο IPI.

(24)

Όταν μια τρίτη χώρα βρίσκεται σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με την Ένωση, σε προχωρημένο στάδιο, σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, με σκοπό να εξαλειφθεί ή να αρθεί η παρεμπόδιση της πρόσβασης των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης στις αγορές της εν λόγω χώρας στους τομείς των δημοσίων συμβάσεων ή των συμβάσεων παραχώρησης, η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, να αναστείλει τα μέτρα IPI που αφορούν την οικεία τρίτη χώρα.

(25)

Είναι σημαντικό τα μέτρα IPI να εφαρμόζονται ομοιόμορφα στην Ένωση από τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς. Για να λαμβάνεται υπόψη η ποικιλία της διοικητικής ικανότητας των αναθετουσών αρχών και των αναθετόντων φορέων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να ζητούν εξαίρεση από τα μέτρα IPI για περιορισμένο κατάλογο τοπικών αναθετουσών αρχών βάσει ορισμένων αυστηρών απαιτήσεων. Κατά τον έλεγχο των καταλόγων τοπικών αναθετουσών αρχών που προτείνονται από τα κράτη μέλη, είναι σημαντικό η Επιτροπή να λαμβάνει υπόψη την ιδιαίτερη κατάσταση των εν λόγω αναθετουσών αρχών όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τα επίπεδα πληθυσμού και τη γεωγραφική κατάσταση. Η εξαίρεση αυτή θα μπορούσε, επίσης, να αναφέρεται σε διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων που θα πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιούν οι εν λόγω αναθέτουσες αρχές βάσει συμφωνιών-πλαισίων ή δυναμικών συστημάτων αγορών.

(26)

Είναι επιτακτική ανάγκη να έχουν οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς πρόσβαση σε ευρύ φάσμα προϊόντων υψηλής ποιότητας που θα ικανοποιούν τις αγοραστικές απαιτήσεις τους σε ανταγωνιστικές τιμές. Οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς θα πρέπει επομένως να είναι σε θέση να μην εφαρμόζουν μέτρα IPI που περιορίζουν την πρόσβαση σε μη καλυπτόμενα αγαθά και υπηρεσίες, όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμα αγαθά ή υπηρεσίες της Ένωσης ή καλυπτόμενα αγαθά ή υπηρεσίες που να ικανοποιούν τις απαιτήσεις της αναθέτουσας αρχής ή του αναθέτοντος φορέα, ή προκειμένου να διασφαλίσουν την κάλυψη ζωτικών αναγκών δημόσιας πολιτικής, για παράδειγμα όσον αφορά επιτακτικούς λόγους που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία ή την προστασία του περιβάλλοντος. Όταν οι αναθέτουσες αρχές ή οι αναθέτοντες φορείς εφαρμόζουν τις εν λόγω εξαιρέσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνεται εγκαίρως και διεξοδικά ώστε να είναι δυνατή η κατάλληλη παρακολούθηση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(27)

Στην περίπτωση πλημμελούς εφαρμογής των μέτρων IPI από τις αναθέτουσες αρχές ή τους αναθέτοντες φορείς, η οποία επηρεάζει αρνητικά τις πιθανότητες συμμετοχής στη διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων των οικονομικών φορέων που έχουν τέτοιο δικαίωμα, θα πρέπει να εφαρμόζονται οι οδηγίες 89/665/ΕΟΚ (9) και 92/13/ΕΟΚ (10) του Συμβουλίου. Οι επηρεαζόμενοι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να κινήσουν διαδικασία προσφυγής σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία για την εφαρμογή των εν λόγω οδηγιών, εάν, για παράδειγμα, οι εν λόγω οικονομικοί φορείς θεωρούν ότι θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί ένας ανταγωνιστής οικονομικός φορέας ή θα έπρεπε να είχε καταταγεί χαμηλότερα μια προσφορά λόγω της εφαρμογής μέτρου IPI. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να μπορεί να εφαρμόσει τον διορθωτικό μηχανισμό σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ ή το άρθρο 8 της οδηγίας 92/13/ΕΟΚ.

(28)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

(29)

Η διαδικασία εξέτασης θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την έκδοση εκτελεστικών πράξεων όσον αφορά την έκδοση, την ανάκληση, την αναστολή, την επαναφορά ή την παράταση ενός μέτρου IPI και η Επιτροπή θα πρέπει να επικουρείται από την επιτροπή για τα εμπόδια στο εμπόριο που έχει συσταθεί με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/1843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12). Δεδομένου ότι τα μέτρα IPI θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της Ένωσης, θα πρέπει να προσαρμοστεί η διαδικασία επιτροπολογίας που εφαρμόζεται στα σχέδια εκτελεστικών πράξεων που προβλέπουν τον αποκλεισμό προσφορών και, στις εν λόγω περιπτώσεις, θα πρέπει να εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

(30)

Εάν είναι απαραίτητο και για θέματα που επηρεάζουν την εφαρμογή του νομικού πλαισίου της Ένωσης για τις δημόσιες συμβάσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να ζητήσει τη συμβουλή της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τις Συμβάσεις Δημοσίων Έργων που έχει συσταθεί με την απόφαση 71/306/ΕΟΚ του Συμβουλίου (13).

(31)

Οι πληροφορίες που λαμβάνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τον σκοπό για τον οποίο ζητήθηκαν και με τον δέοντα σεβασμό των εφαρμοστέων ενωσιακών και εθνικών απαιτήσεων περί προστασίας δεδομένων και εμπιστευτικότητας. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14), καθώς και το άρθρο 28 της οδηγίας 2014/23/ΕΕ, το άρθρο 21 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ και το άρθρο 39 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ, θα πρέπει να εφαρμόζονται αναλόγως.

(32)

Σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (15) και με σκοπό, μεταξύ άλλων, τη μείωση του διοικητικού φόρτου, ιδίως για τα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάζει τακτικά το πεδίο εφαρμογής, τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα του παρόντος κανονισμού. Η εν λόγω επανεξέταση θα αφορά, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα χρήσης οποιουδήποτε διαθέσιμου μέσου για τη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ηλεκτρονικών προμηθειών, όπως τα τυποποιημένα έντυπα για τη δημοσίευση προκηρύξεων και γνωστοποιήσεων στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/1780 της Επιτροπής (16), καθώς και την επιβάρυνση που προκύπτει για τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Η Επιτροπή θα πρέπει να διαβιβάζει την εκτίμησή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και να υποβάλλει, κατά περίπτωση, κατάλληλες νομοθετικές προτάσεις.

(33)

Οι κανόνες και οι αρχές για τις δημόσιες συμβάσεις που ανατίθενται από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης για ίδιο λογαριασμό ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17) και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046, οι εν λόγω κανόνες βασίζονται στους κανόνες που ορίζονται στις οδηγίες 2014/23/ΕΕ και 2014/24/ΕΕ. Κατά συνέπεια, είναι σκόπιμο να αξιολογηθεί κατά πόσον, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046, οι κανόνες και οι αρχές που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμόζονται επίσης στις δημόσιες συμβάσεις που ανατίθενται από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης.

(34)

Για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού από τις αναθέτουσες αρχές, τους αναθέτοντες φορείς και τους οικονομικούς φορείς, η Επιτροπή θα πρέπει να εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει να παρέχουν πληροφορίες, ιδίως, σχετικά με τις έννοιες της καταγωγής των φυσικών και νομικών προσώπων, της καταγωγής των αγαθών και των υπηρεσιών, της πρόσθετης υποχρέωσης και της εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού. Υπό το πρίσμα του γενικού στόχου πολιτικής της Ένωσης για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές ανάγκες πληροφόρησης των ΜΜΕ κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, με σκοπό να αποφευχθεί η υπερβολική επιβάρυνσή τους.

(35)

Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, είναι αναγκαίο και πρόσφορο, προκειμένου να υλοποιηθεί ο θεμελιώδης στόχος της βελτίωσης της πρόσβασης οικονομικών φορέων, αγαθών και υπηρεσιών της Ένωσης στις αγορές δημοσίων συμβάσεων και συμβάσεων παραχώρησης τρίτων χωρών με τη θέσπιση μέτρων όσον αφορά τις μη καλυπτόμενες δημόσιες συμβάσεις, να ρυθμιστούν οι διαδικασίες που ακολουθεί η Επιτροπή κατά την ανάληψη ερευνών σχετικά με εικαζόμενες περιπτώσεις μέτρων ή πρακτικών τρίτων χωρών έναντι οικονομικών φορέων, αγαθών και υπηρεσιών της Ένωσης, καθώς και κατά την έναρξη διαπραγματεύσεων με τις εν λόγω τρίτες χώρες. Ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 ΣΕΕ,