(1)

Το άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) προβλέπει πολύ γενικές απαιτήσεις όσον αφορά τα διαρθρωτικά στοιχεία των καλυμμένων ομολόγων. Οι εν λόγω απαιτήσεις περιορίζονται στην ανάγκη έκδοσης των καλυμμένων ομολόγων από πιστωτικό ίδρυμα το οποίο έχει την καταστατική έδρα του σε κράτος μέλος και στην ανάγκη να υπόκεινται σε ειδική δημόσια εποπτεία και σε μηχανισμό διπλής προσφυγής. Τα εθνικά πλαίσια για τα καλυμμένα ομόλογα αντιμετωπίζουν τα ζητήματα αυτά και τα ρυθμίζουν πολύ πιο λεπτομερώς. Τα εν λόγω εθνικά πλαίσια περιέχουν επίσης άλλες διαρθρωτικές διατάξεις, ιδίως κανόνες σχετικά με τη σύνθεση των συνολικών στοιχείων κάλυψης, κριτήρια επιλεξιμότητας για στοιχεία ενεργητικού, τη δυνατότητα ένταξης στοιχείων ενεργητικού στα συνολικά στοιχεία κάλυψης, υποχρεώσεις διαφάνειας και υποβολής αναφορών και κανόνες σχετικά με τον μετριασμό του κινδύνου ρευστότητας. Οι προσεγγίσεις των κρατών μελών όσον αφορά το κανονιστικό πλαίσιο διαφέρουν επίσης επί της ουσίας. Σε αρκετά κράτη μέλη, δεν υφίσταται ειδικό εθνικό πλαίσιο για τα καλυμμένα ομόλογα. Κατά συνέπεια, τα βασικά διαρθρωτικά στοιχεία με τα οποία οφείλουν να είναι σύμφωνα τα καλυμμένα ομόλογα που εκδίδονται στην Ένωση δεν καθορίζονται ακόμη στο ενωσιακό δίκαιο.

(2)

Το άρθρο 129 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) προσθέτει επιπλέον προϋποθέσεις σε αυτές του άρθρου 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ για την εξασφάλιση προνομιακής αντιμετώπισης όσον αφορά κεφαλαιακές απαιτήσεις που δίνουν στα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία επενδύουν σε καλυμμένα ομόλογα τη δυνατότητα να διατηρούν λιγότερα κεφάλαια από ό,τι για την επένδυση σε άλλα στοιχεία ενεργητικού. Αν και οι επιπρόσθετες αυτές απαιτήσεις αυξάνουν το επίπεδο εναρμόνισης των καλυμμένων ομολόγων εντός της Ένωσης, εξυπηρετούν τον συγκεκριμένο σκοπό να καθοριστούν οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται προκειμένου οι επενδυτές καλυμμένων ομολόγων να απολαμβάνουν μία τέτοια προνομιακή αντιμετώπιση και δεν έχουν εφαρμογή εκτός του πλαισίου του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(3)

Άλλες ενωσιακές νομικές πράξεις, όπως οι κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμοί (ΕΕ) 2015/35 (5) και (ΕΕ) 2015/61 της Επιτροπής (6) και η οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), παραπέμπουν επίσης στον ορισμό της οδηγίας 2009/65/ΕΚ, ως σημείο αναφοράς για τον προσδιορισμό των καλυμμένων ομολόγων που επωφελούνται από την προνομιακή αντιμετώπιση για επενδυτές σε καλυμμένα ομόλογα δυνάμει των εν λόγω πράξεων. Ωστόσο, η διατύπωση των εν λόγω πράξεων διαφέρει ανάλογα με τον σκοπό και το αντικείμενό τους και, ως εκ τούτου, δεν χρησιμοποιείται με συνέπεια ο όρος «καλυμμένα ομόλογα».

(4)

Συνολικά, η αντιμετώπιση των καλυμμένων ομολόγων μπορεί να θεωρηθεί εναρμονισμένη όσον αφορά τις προϋποθέσεις επένδυσης σε καλυμμένα ομόλογα. Υφίσταται, ωστόσο, έλλειψη εναρμόνισης στην Ένωση όσον αφορά τις προϋποθέσεις έκδοσης καλυμμένων ομολόγων και αυτό έχει ποικίλες συνέπειες. Πρώτον, μέσα που διαφέρουν τόσο ως προς τη φύση τους όσο και ως προς το επίπεδο κινδύνου και προστασίας των επενδυτών τυγχάνουν ίσης προνομιακής αντιμετώπισης. Δεύτερον, οι διαφορές μεταξύ των εθνικών πλαισίων ή η απουσία τέτοιου πλαισίου και η έλλειψη ενός κοινώς αποδεκτού ορισμού του όρου ‘καλυμμένο ομόλογο’ θα μπορούσαν να δημιουργήσουν εμπόδια για την ανάπτυξη μιας πραγματικά ολοκληρωμένης ενιαίας αγοράς για καλυμμένα ομόλογα. Τρίτον, οι διαφορές των διασφαλίσεων που παρέχουν οι εθνικοί κανόνες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κινδύνους για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, καθώς τα καλυμμένα ομόλογα με διαφορετικά επίπεδα προστασίας των επενδυτών μπορούν να αγοραστούν σε όλη την Ένωση και να τύχουν της προνομιακής αντιμετώπισης που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και σε άλλες ενωσιακές νομικές πράξεις.

(5)

Με την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών των εθνικών πλαισίων, βασισμένη σε ορισμένες βέλτιστες πρακτικές, αναμένεται, επομένως, να διασφαλιστεί η ομαλή και συνεχής ανάπτυξη αγορών καλυμμένων ομολόγων που να λειτουργούν εύρυθμα στην Ένωση και να περιοριστούν οι πιθανοί κίνδυνοι και τα τρωτά σημεία για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα. Με αυτήν την εναρμόνιση βάσει αρχών αναμένεται να καθιερωθεί μια κοινή βάση για την έκδοση όλων των καλυμμένων ομολόγων στην Ένωση. Για την εναρμόνιση απαιτείται από όλα τα κράτη μέλη να καθιερώσουν πλαίσια για τα καλυμμένα ομόλογα, τα οποία αναμένεται να διευκολύνουν επίσης την ανάπτυξη των αγορών καλυμμένων ομολόγων στα κράτη μέλη όπου δεν υφίσταται τέτοια αγορά. Μια τέτοια αγορά θα εξασφαλίσει σταθερή πηγή χρηματοδότησης για τα πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία, στη βάση αυτή, θα είναι σε καλύτερη θέση να προσφέρουν οικονομικά προσιτά ενυπόθηκα δάνεια για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις και θα μπορούν να θέτουν στη διάθεση των επενδυτών εναλλακτικές ασφαλείς επενδύσεις.

(6)

Στη σύστασή του της 20ής Δεκεμβρίου 2012 σχετικά με τη χρηματοδότηση των πιστωτικών ιδρυμάτων (8), το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου («ΕΣΣΚ») κάλεσε τις εθνικές αρμόδιες αρχές και την Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών) («EBA»), που συγκροτήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), να προσδιορίσουν τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά τα καλυμμένα ομόλογα και να ενθαρρύνουν την εναρμόνιση των εθνικών πλαισίων. Συνέστησε επίσης τον συντονισμό, από την EBA, των μέτρων που λαμβάνουν οι εθνικές αρμόδιες αρχές, ιδίως σε σχέση με την ποιότητα και τον διαχωρισμό των συνολικών στοιχείων κάλυψης, την προστασία των καλυμμένων ομολόγων έναντι του κινδύνου πτώχευσης, τους κινδύνους ενεργητικού και παθητικού που επηρεάζουν τα συνολικά στοιχεία κάλυψης και τη δημοσιοποίηση της σύνθεσης των συνολικών στοιχείων κάλυψης. Με τη σύσταση κάλεσε επίσης την EBA να παρακολουθήσει τη λειτουργία της αγοράς των καλυμμένων ομολόγων με βάση τις βέλτιστες πρακτικές, που έχουν προσδιοριστεί από την EBA, για χρονικό διάστημα δύο ετών, ώστε να αξιολογηθεί η ανάγκη για νομοθετικά μέτρα, και ανάλογα να υποβάλει έκθεση στο ΕΣΣΚ και την Επιτροπή.

(7)

Τον Δεκέμβριο του 2013, η Επιτροπή ζήτησε τη γνωμοδότηση της EBA, σύμφωνα με το άρθρο 503 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(8)

Στην έκθεση που συνόδευε τη γνωμοδότησή της της 1ης Ιουλίου 2014, σε απάντηση τόσο στη σύσταση του ΕΣΣΚ της 20ής Δεκεμβρίου 2012, όσο και στο αίτημα της Επιτροπής για γνωμοδότηση του Δεκεμβρίου του 2013, η EBA συνέστησε την περαιτέρω σύγκλιση των εθνικών νομικών, κανονιστικών και εποπτικών πλαισίων για τα καλυμμένα ομόλογα, με σκοπό την περαιτέρω ενίσχυση μιας ενιαίας προνομιακής αντιμετώπισης στάθμισης κινδύνου των καλυμμένων ομολόγων στην Ένωση.

(9)

Όπως προβλεπόταν από το ΕΣΣΚ, η EBA παρακολούθησε τη λειτουργία της αγοράς των καλυμμένων ομολόγων με βάση τις βέλτιστες πρακτικές, όπως οριζόταν στην εν λόγω σύσταση, για δύο έτη. Με βάση την εν λόγω παρακολούθηση, η EBA παρέδωσε δεύτερη γνωμοδότηση και έκθεση σχετικά με τα καλυμμένα ομόλογα στο ΕΣΣΚ, το Συμβούλιο και την Επιτροπή στις 20 Δεκεμβρίου 2016 (10). Η εν λόγω έκθεση κατέληγε στο συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητη η περαιτέρω εναρμόνιση, για τη διασφάλιση περισσότερης συνέπειας ως προς τους ορισμούς και την κανονιστική αντιμετώπιση των καλυμμένων ομολόγων στην Ένωση. Η έκθεση κατέληγε επίσης στο συμπέρασμα ότι η εναρμόνιση θα πρέπει να βασίζεται σε υφιστάμενες αγορές που λειτουργούν εύρυθμα σε ορισμένα κράτη μέλη.

(10)

Τα καλυμμένα ομόλογα κατά παράδοση εκδίδονται από πιστωτικά ιδρύματα. Ο εγγενής σκοπός των καλυμμένων ομολόγων είναι να παρέχει χρηματοδότηση για δάνεια και μία από τις βασικές δραστηριότητες των πιστωτικών ιδρυμάτων είναι να χορηγούν δάνεια σε μεγάλη κλίμακα. Αναλόγως, προκειμένου για τα καλυμμένα ομόλογα να επωφεληθούν από την προνομιακή μεταχείριση βάσει του δικαίου της Ένωσης, απαιτείται να εκδίδονται από πιστωτικά ιδρύματα.

(11)

Με τη διατήρηση του δικαιώματος έκδοσης καλυμμένων ομολόγων αποκλειστικά από τα πιστωτικά ιδρύματα διασφαλίζεται ότι ο εκδότης έχει τις απαραίτητες γνώσεις για τη διαχείριση του πιστωτικού κινδύνου που σχετίζεται με τα δάνεια στα συνολικά στοιχεία κάλυψης. Διασφαλίζεται επίσης ότι ο εκδότης υπόκειται σε κεφαλαιακές απαιτήσεις που προστατεύουν τους επενδυτές στο πλαίσιο του μηχανισμού διπλής προσφυγής, ο οποίος παρέχει στον επενδυτή, καθώς και στον αντισυμβαλλόμενο σε σύμβαση παραγώγων, αξίωση τόσο έναντι του εκδότη των καλυμμένων ομολόγων, όσο και έναντι των στοιχείων κάλυψης. Ως εκ τούτου, με τη διατήρηση του δικαιώματος έκδοσης καλυμμένων ομολόγων αποκλειστικά από τα πιστωτικά ιδρύματα διασφαλίζεται ότι τα καλυμμένα ομόλογα παραμένουν ένα ασφαλές και αποδοτικό εργαλείο χρηματοδότησης, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην προστασία των επενδυτών και στη χρηματοοικονομική σταθερότητα, που αποτελούν σημαντικούς στόχους δημόσιας πολιτικής υπέρ του γενικού συμφέροντος. Αυτό είναι επίσης σύμφωνο με την προσέγγιση των εθνικών αγορών που λειτουργούν εύρυθμα και στις οποίες επιτρέπεται μόνο σε πιστωτικά ιδρύματα να εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα.

(12)

Επομένως, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι μόνο τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 1) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, επιτρέπεται να εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα δυνάμει του ενωσιακού δικαίου. Τα εξειδικευμένα ιδρύματα ενυπόθηκης πίστης χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι δεν δέχονται καταθέσεις, αλλά άλλου είδους επιστρεπτέα κεφάλαια από το κοινό, και, ως εκ τούτου, υπάγονται στον ορισμό του «πιστωτικού ιδρύματος» όπως προσδιορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Με την επιφύλαξη των βοηθητικών δραστηριοτήτων που επιτρέπονται δυνάμει του ισχύοντος εθνικού δικαίου, τα εξειδικευμένα ιδρύματα ενυπόθηκης πίστης είναι ιδρύματα τα οποία προβαίνουν μόνο σε ενυπόθηκο δανεισμό και δανεισμό σε οντότητες του δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης δανείων που αγοράζονται από άλλα πιστωτικά ιδρύματα. Ο κύριος σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι να ρυθμίσει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα πιστωτικά ιδρύματα μπορούν να εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα ως εργαλείο χρηματοδότησης, με τον καθορισμό των απαιτήσεων για τα προϊόντα και τη θέσπιση ειδικής εποπτείας στην οποία υπόκεινται τα πιστωτικά ιδρύματα, ώστε να διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας των επενδυτών.

(13)

Η ύπαρξη μηχανισμού διπλής προσφυγής είναι βασική έννοια και στοιχείο πολλών υφιστάμενων εθνικών πλαισίων για τα καλυμμένα ομόλογα. Αποτελεί επίσης βασικό χαρακτηριστικό των καλυμμένων ομολόγων, όπως αναφέρονται στο άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ. Είναι, επομένως, αναγκαίο να διευκρινιστεί η έννοια αυτή, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι επενδυτές και οι αντισυμβαλλόμενοι σε συμβάσεις παραγώγων σε όλη την Ένωση έχουν απαίτηση τόσο έναντι του εκδότη των καλυμμένων ομολόγων, όσο και επί των στοιχείων κάλυψης, υπό εναρμονισμένες προϋποθέσεις.

(14)

Η προστασία έναντι του κινδύνου πτώχευσης θα πρέπει επίσης να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των καλυμμένων ομολόγων, ώστε να διασφαλιστεί η εξόφληση των επενδυτών σε καλυμμένα ομόλογα κατά τη λήξη του ομολόγου. Η αυτόματη επίσπευση της εξόφλησης, σε περίπτωση αφερεγγυότητας ή εξυγίανσης του εκδότη, μπορεί να διαταράξει την κατάταξη των επενδυτών σε καλυμμένα ομόλογα. Επομένως, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η εξόφληση των επενδυτών σε καλυμμένα ομόλογα σύμφωνα με το συμβατικό χρονοδιάγραμμα, ακόμη και σε περίπτωση αφερεγγυότητας ή εξυγίανσης. Συνεπώς, η προστασία έναντι του κινδύνου πτώχευσης είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον μηχανισμό διπλής προσφυγής και θα πρέπει, επομένως, να αποτελεί επίσης βασικό χαρακτηριστικό του πλαισίου για τα καλυμμένα ομόλογα.

(15)

Άλλο βασικό χαρακτηριστικό των υφιστάμενων εθνικών πλαισίων για τα καλυμμένα ομόλογα είναι η απαίτηση τα στοιχεία κάλυψης να είναι πολύ υψηλής ποιότητας, προκειμένου να διασφαλίζεται η ανθεκτικότητα των συνολικών στοιχείων κάλυψης. Τα στοιχεία κάλυψης έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με απαιτήσεις πληρωμής και με τα στοιχεία εξασφάλισης που εξασφαλίζουν τα εν λόγω στοιχεία κάλυψης. Είναι, επομένως, σκόπιμο να καθοριστούν τα γενικά ποιοτικά χαρακτηριστικά των επιλέξιμων στοιχείων κάλυψης.

(16)

Τα στοιχεία ενεργητικού που απαριθμούνται στο άρθρο 129 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 θα πρέπει να είναι επιλέξιμα στοιχεία κάλυψης εντός ενός πλαισίου για τα καλυμμένα ομόλογα. Στοιχεία κάλυψης τα οποία έχουν παύσει να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του άρθρου 129 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού θα πρέπει να εξακολουθούν να είναι επιλέξιμα στοιχεία κάλυψης δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) της παρούσας οδηγίας, με την προϋπόθεση ότι πληρούν τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας. Άλλα στοιχεία κάλυψης παρόμοιας υψηλής ποιότητας μπορούν επίσης να είναι επιλέξιμα δυνάμει της παρούσας οδηγίας, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω στοιχεία κάλυψης πληρούν τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε σχέση με τα στοιχεία εξασφάλισης που εξασφαλίζουν την απαίτηση πληρωμής. Για τα ενσώματα στοιχεία εξασφάλισης, η κυριότητα θα πρέπει να καταγράφεται σε δημόσιο μητρώο, προκειμένου να διασφαλίζεται η εκτελεστότητα. Όταν δεν υπάρχει δημόσιο μητρώο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν μια εναλλακτική μορφή πιστοποίησης της κυριότητας και των απαιτήσεων που να είναι συγκρίσιμη με αυτήν που παρέχεται από την καταχώριση του βεβαρημένου ενσώματου στοιχείου σε δημόσιο μητρώο. Σε περίπτωση που τα κράτη μέλη κάνουν χρήση αυτής της εναλλακτικής μορφής πιστοποίησης, θα πρέπει επίσης να προβλέπουν διαδικασία για την εισαγωγή αλλαγών στον τρόπο καταγραφής της κυριότητας και των απαιτήσεων. Τα ανοίγματα έναντι πιστωτικών ιδρυμάτων θα πρέπει να είναι επιλέξιμα στοιχεία κάλυψης δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β) της παρούσας οδηγίας, ανάλογα με το αν συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις του άρθρου 129 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Τα ανοίγματα έναντι ασφαλιστικών επιχειρήσεων θα πρέπει επίσης να είναι επιλέξιμα στοιχεία κάλυψης δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) της παρούσας οδηγίας. Τα δάνεια προς δημόσιες επιχειρήσεις ή με την εγγύηση δημόσιων επιχειρήσεων, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 2 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/111/ΕΚ της Επιτροπής (11), μπορούν να είναι επιλέξιμα στοιχεία κάλυψης, υπό την προϋπόθεση ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις παρέχουν βασικές δημόσιες υπηρεσίες για τη διατήρηση κοινωνικών δραστηριοτήτων κρίσιμης σημασίας.

Επιπλέον, αυτές οι δημόσιες επιχειρήσεις θα πρέπει να παρέχουν τις υπηρεσίες τους βάσει παραχώρησης ή έγκρισης από δημόσια αρχή, να υπόκεινται σε δημόσια εποπτεία και να διαθέτουν επαρκείς εξουσίες για τη δημιουργία εσόδων, ώστε να εξασφαλίζουν τη φερεγγυότητά τους. Σε περίπτωση που τα κράτη μέλη αποφασίζουν να αποδεχτούν, στο εθνικό τους πλαίσιο, στοιχεία ενεργητικού υπό μορφή δανείων προς δημόσιες επιχειρήσεις ή με την εγγύηση δημόσιων επιχειρήσεων, θα πρέπει να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τον πιθανό αντίκτυπο στον ανταγωνισμό από το γεγονός ότι τέτοια στοιχεία ενεργητικού γίνονται αποδεκτά. Ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, τα πιστωτικά ιδρύματα και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να θεωρούνται δημόσιες επιχειρήσεις. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να προβλέπουν στα εθνικά τους πλαίσια ότι ορισμένα στοιχεία ενεργητικού αποκλείονται από το να είναι επιλέξιμα για να περιληφθούν στα συνολικά στοιχεία κάλυψης. Για να είναι σε θέση οι επενδυτές σε καλυμμένα ομόλογα να αξιολογούν καλύτερα τον κίνδυνο ενός προγράμματος καλυμμένων ομολόγων, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να προβλέπουν κανόνες για τη διαφοροποίηση των κινδύνων σε σχέση με τη διασπορά και τη σημαντική συγκέντρωση, για τον αριθμό των δανείων ή των ανοιγμάτων στα συνολικά στοιχεία κάλυψης και για τον αριθμό των αντισυμβαλλομένων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίζουν ποιο είναι το κατάλληλο επίπεδο διασποράς και σημαντικής συγκέντρωσης που απαιτείται δυνάμει του εθνικού τους δικαίου.

(17)

Τα καλυμμένα ομόλογα έχουν συγκεκριμένα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά που αποσκοπούν στη διαρκή προστασία των επενδυτών. Τα εν λόγω χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν την απαίτηση οι επενδυτές σε καλυμμένα ομόλογα να έχουν απαίτηση όχι μόνο έναντι του εκδότη, αλλά και επί στοιχείων ενεργητικού στα συνολικά στοιχεία κάλυψης. Οι εν λόγω διαρθρωτικές απαιτήσεις που σχετίζονται με τα προϊόντα διαφέρουν από τις προληπτικές απαιτήσεις που ισχύουν για πιστωτικό ίδρυμα που εκδίδει καλυμμένα ομόλογα. Οι πρώτες δεν θα πρέπει να εστιάζουν στην εξασφάλιση της προληπτικής υγείας του εκδίδοντος ιδρύματος, αλλά να στοχεύουν στην προστασία των επενδυτών, μέσω της επιβολής ειδικών απαιτήσεων στο ίδιο το καλυμμένο ομόλογο. Πέρα από την ειδική απαίτηση χρήσης στοιχείων κάλυψης υψηλής ποιότητας, είναι επίσης σκόπιμο να ρυθμιστούν οι γενικές απαιτήσεις που αφορούν τα χαρακτηριστικά των συνολικών στοιχείων κάλυψης, με σκοπό την περαιτέρω ενίσχυση της προστασίας των επενδυτών. Οι εν λόγω απαιτήσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν ειδικούς κανόνες με στόχο την προστασία των συνολικών στοιχείων κάλυψης, όπως κανόνες σχετικά με τον διαχωρισμό των στοιχείων κάλυψης. Ο διαχωρισμός μπορεί να επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του ισολογισμού, μέσω οντότητας ειδικού σκοπού ή με άλλα μέσα. Ωστόσο, σκοπός του διαχωρισμού των συνολικών στοιχείων κάλυψης είναι νόμιμα να μη διαθέτουν πρόσβαση σε αυτά άλλοι πιστωτές πέραν των επενδυτών σε καλυμμένα ομόλογα.

(18)

Η τοποθεσία των στοιχείων εξασφάλισης θα πρέπει επίσης να ρυθμίζεται, ώστε να διασφαλίζεται η επιβολή των δικαιωμάτων των επενδυτών. Είναι επίσης σημαντικό τα κράτη μέλη να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με τη σύνθεση των συνολικών στοιχείων κάλυψης. Επιπλέον, στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να καθοριστούν απαιτήσεις κάλυψης, υπό την επιφύλαξη του δικαιώματος των κρατών μελών να επιτρέπουν διάφορα μέσα για τον μετριασμό κινδύνων όπως εκείνων που έχουν σχέση με τα συναλλάγματα και τα επιτόκια. Ο υπολογισμός της κάλυψης και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι συμβάσεις παραγώγων μπορούν να περιληφθούν στα συνολικά στοιχεία κάλυψης θα πρέπει επίσης να καθοριστούν, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα συνολικά στοιχεία κάλυψης υπόκεινται σε κοινά υψηλά πρότυπα ποιότητας σε όλη την Ένωση. Ο υπολογισμός της κάλυψης θα πρέπει να ακολουθεί την αρχή της ονομαστικής αξίας για το κεφάλαιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν άλλη μέθοδο υπολογισμού εκτός της αρχής της ονομαστικής αξίας, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω άλλη μέθοδος αποτελεί πιο συνετή προσέγγιση, δηλαδή δεν οδηγεί σε υψηλότερο δείκτη κάλυψης, στον οποίο τα στοιχεία κάλυψης είναι ο αριθμητής και οι υποχρεώσεις από καλυμμένα ομόλογα είναι ο παρονομαστής. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν ένα επίπεδο υπερεξασφάλισης των καλυμμένων ομολόγων που εκδίδονται από πιστωτικά ιδρύματα τα οποία βρίσκονται στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, υψηλότερο από την απαίτηση κάλυψης της παρούσας οδηγίας.

(19)

Ορισμένα κράτη μέλη απαιτούν ήδη την εκτέλεση ειδικών καθηκόντων από υπεύθυνο παρακολούθησης των συνολικών στοιχείων κάλυψης όσον αφορά την ποιότητα των επιλέξιμων στοιχείων ενεργητικού και τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με εθνικές απαιτήσεις κάλυψης. Είναι επομένως σημαντικό, προκειμένου να εναρμονιστεί η αντιμετώπιση των καλυμμένων ομολόγων σε όλη την Ένωση, να καθοριστούν με σαφήνεια τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις του υπευθύνου παρακολούθησης των συνολικών στοιχείων κάλυψης, στις περιπτώσεις που αυτός απαιτείται από το εθνικό πλαίσιο. Η ύπαρξη υπευθύνου παρακολούθησης των συνολικών στοιχείων κάλυψης δεν αίρει τις υποχρεώσεις των αρμόδιων εθνικών αρχών όσον αφορά τη δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων, ιδίως όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις διατάξεις εθνικού δικαίου που μεταφέρουν την παρούσα οδηγία.

(20)

Το άρθρο 129 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 καθορίζει ορισμένες προϋποθέσεις που οφείλουν να πληρούν καλυμμένα ομόλογα εξασφαλισμένα από οντότητες τιτλοποίησης. Μια από αυτές τις προϋποθέσεις αφορά τον βαθμό στον οποίο μπορούν να χρησιμοποιούνται στοιχεία κάλυψης αυτού του είδους και περιορίζει τη χρήση των εν λόγω δομών στο 10 % του ποσού των ανεξόφλητων καλυμμένων ομολόγων. Η προϋπόθεση αυτή μπορεί να αρθεί από τις αρμόδιες αρχές σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Η Επιτροπή, κατόπιν εξέτασης της σκοπιμότητας της εν λόγω απαλλαγής, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δυνατότητα χρήσης θέσεων σε τιτλοποίηση ή καλυμμένων ομολόγων ως στοιχείων κάλυψης για την έκδοση καλυμμένων ομολόγων θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο για άλλα καλυμμένα ομόλογα («ενδοομιλικές δομές ομαδοποίησης καλυμμένων ομολόγων») και θα πρέπει να επιτρέπεται χωρίς περιορισμό με βάση το ποσό των ανεξόφλητων καλυμμένων ομολόγων. Για να εξασφαλίζεται το βέλτιστο επίπεδο διαφάνειας, τα συνολικά στοιχεία κάλυψης για καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί εκτός ομίλου δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί από διαφορετικά πιστωτικά ιδρύματα εντός του ίδιου ομίλου. Επιπλέον, δεδομένου ότι η χρήση ενδοομιλικών δομών ομαδοποίησης καλυμμένων ομολόγων παρέχει απαλλαγή από τα όρια για τα ανοίγματα έναντι πιστωτικών ιδρυμάτων τα οποία θεσπίζονται στο άρθρο 129 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, θα πρέπει να απαιτείται τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί τόσο εντός ομίλου όσο και εκτός ομίλου να πληρούν τις προϋποθέσεις για την πρώτη βαθμίδα πιστωτικής ποιότητας κατά τη χρονική στιγμή της έκδοσης ή, σε περίπτωση μεταγενέστερης μεταβολής της βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας και με την επιφύλαξη της έγκρισης των αρμόδιων αρχών, τις προϋποθέσεις για τη δεύτερη βαθμίδα πιστωτικής ποιότητας. Σε περίπτωση που τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί εντός ομίλου ή εκείνα που έχουν εκδοθεί εκτός ομίλου παύουν να πληρούν την εν λόγω απαίτηση, τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί εντός ομίλου δεν πληρούν πλέον τις προϋποθέσεις ως επιλέξιμα στοιχεία ενεργητικού δυνάμει του άρθρου 129 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και, κατά συνέπεια, τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί εκτός ομίλου στο πλαίσιο των σχετικών συνολικών στοιχείων ενεργητικού δεν επωφελούνται από την απαλλαγή του άρθρου 129 παράγραφος 1β του εν λόγω κανονισμού.

Σε περίπτωση που τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί εντός ομίλου παύουν να συμμορφώνονται με τη σχετική απαίτηση περί βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας, θα πρέπει ωστόσο να εξακολουθούν να αποτελούν επιλέξιμα στοιχεία κάλυψης για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, υπό την προϋπόθεση ότι συμμορφώνονται με όλες τις απαιτήσεις που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, και, κατά συνέπεια, τα καλυμμένα ομόλογα τα οποία έχουν εκδοθεί εκτός ομίλου, είναι εξασφαλισμένα με τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί εντός ομίλου ή με άλλα στοιχεία ενεργητικού και συμμορφώνονται με την παρούσα οδηγία θα πρέπει επίσης να μπορούν να χρησιμοποιούν το σήμα «Ευρωπαϊκά Καλυμμένα Ομόλογα». Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την επιλογή να επιτρέπουν τη χρήση των δομών αυτών. Ως εκ τούτου, για να είναι όντως διαθέσιμη η εν λόγω επιλογή για πιστωτικά ιδρύματα που ανήκουν σε όμιλο με παρουσία σε διαφορετικά κράτη μέλη, θα πρέπει όλα τα σχετικά κράτη μέλη να έχουν κάνει χρήση της εν λόγω επιλογής και να έχουν μεταφέρει τη σχετική διάταξη στη νομοθεσία τους.

(21)

Τα μικρά πιστωτικά ιδρύματα αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την έκδοση καλυμμένων ομολόγων, καθώς η δημιουργία προγραμμάτων καλυμμένων ομολόγων συχνά συνεπάγεται υψηλό προκαταβολικό κόστος. Η ρευστότητα είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντική στις αγορές καλυμμένων ομολόγων και καθορίζεται, σε μεγάλο βαθμό, από τον όγκο των ανεξόφλητων ομολόγων. Είναι, επομένως, σκόπιμο να επιτραπεί η κοινή χρηματοδότηση από δύο ή περισσότερα πιστωτικά ιδρύματα, προκειμένου να καταστεί δυνατή η έκδοση καλυμμένων ομολόγων από μικρότερα πιστωτικά ιδρύματα. Αυτό θα έδινε δυνατότητα να συγκεντρώνονται στοιχεία κάλυψης από αρκετά πιστωτικά ιδρύματα ως στοιχεία κάλυψης για καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί από ένα πιστωτικό ίδρυμα και θα διευκόλυνε την έκδοση καλυμμένων ομολόγων στα κράτη μέλη όπου δεν υφίσταται επί του παρόντος καλά αναπτυγμένη αγορά καλυμμένων ομολόγων. Οι απαιτήσεις για τη χρήση συμβάσεων κοινής χρηματοδότησης θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα στοιχεία κάλυψης που πωλούνται ή, σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος έχει επιτρέψει την εν λόγω δυνατότητα, μεταβιβάζονται μέσω συμφωνίας παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας σύμφωνα με την οδηγία 2002/47/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) στα εκδίδοντα πιστωτικά ιδρύματα πληρούν τις απαιτήσεις επιλεξιμότητας και διαχωρισμού για τα στοιχεία κάλυψης, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης.

(22)

Η διαφάνεια των συνολικών στοιχείων κάλυψης που εξασφαλίζουν το καλυμμένο ομόλογο είναι ουσιώδες μέρος του εν λόγω είδους χρηματοπιστωτικού μέσου, καθώς ενισχύει τη συγκρισιμότητα και δίνει στους επενδυτές τη δυνατότητα να προβαίνουν στην απαραίτητη αξιολόγηση των κινδύνων. Το ενωσιακό δίκαιο περιλαμβάνει κανόνες για την κατάρτιση, έγκριση και διανομή του ενημερωτικού δελτίου που πρέπει να δημοσιεύεται κατά τη δημόσια προσφορά κινητών αξιών ή την εισαγωγή τους προς διαπραγμάτευση σε οργανωμένη αγορά που βρίσκεται ή λειτουργεί σε κράτος μέλος. Με την πάροδο του χρόνου, δρομολογήθηκαν συμπληρωματικά προς το εν λόγω ενωσιακό δίκαιο αρκετές πρωτοβουλίες από τους εθνικούς νομοθέτες και τους συμμετέχοντες στην αγορά σχετικά με τις πληροφορίες που πρέπει να κοινοποιούνται σε επενδυτές σε καλυμμένα ομόλογα. Είναι, ωστόσο, απαραίτητο να διευκρινιστεί στο ενωσιακό δίκαιο το ελάχιστο κοινό επίπεδο πληροφόρησης στο οποίο θα πρέπει να έχουν πρόσβαση οι επενδυτές πριν ή κατά την αγορά καλυμμένων ομολόγων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα συμπλήρωσης των εν λόγω ελάχιστων απαιτήσεων με επιπλέον διατάξεις.

(23)

Βασικό στοιχείο της διασφάλισης της προστασίας των επενδυτών σε καλυμμένα ομόλογα είναι ο περιορισμός του κινδύνου ρευστότητας του μέσου. Τούτο είναι κρίσιμο για τη διασφάλιση της έγκαιρης αποπληρωμής των υποχρεώσεων που απορρέουν από το καλυμμένο ομόλογο. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί απόθεμα ασφάλειας ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία κάλυψης, με σκοπό την αντιμετώπιση κινδύνων έλλειψης ρευστότητας, όπως οι αναντιστοιχίες στη ληκτότητα και τα επιτόκια, οι διακοπές πληρωμών, οι κίνδυνοι επικάλυψης, οι υποχρεώσεις πληρωμής που συνδέονται με συμβάσεις παραγώγων και άλλες λειτουργικές υποχρεώσεις που λήγουν εντός του προγράμματος καλυμμένων ομολόγων. Το πιστωτικό ίδρυμα μπορεί να αντιμετωπίζει καταστάσεις όπου καθίσταται δυσχερής η συμμόρφωση με την απαίτηση περί αποθέματος ασφάλειας ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία κάλυψης, για παράδειγμα σε περιόδους ακραίων καταστάσεων όπου το απόθεμα ασφάλειας χρησιμοποιείται για την κάλυψη εκροών. Οι αρμόδιες αρχές που ορίζονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία θα πρέπει να παρακολουθούν τη συμμόρφωση με την απαίτηση περί αποθέματος ασφάλειας ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία κάλυψης και, εάν χρειάζεται, να λαμβάνουν μέτρα που διασφαλίζουν ότι το πιστωτικό ίδρυμα συμμορφώνεται με την απαίτηση περί αποθέματος. Το απόθεμα ασφάλειας ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία κάλυψης διαφέρει από τις γενικές απαιτήσεις ρευστότητας που επιβάλλονται στα πιστωτικά ιδρύματα σύμφωνα με άλλες νομικές πράξεις της Ένωσης, καθώς το απόθεμα ασφάλειας ρευστότητας σχετίζεται άμεσα με τα συνολικά στοιχεία κάλυψης και αποσκοπεί στον περιορισμό συγκεκριμένων κινδύνων ρευστότητας. Για να ελαχιστοποιηθεί η κανονιστική επιβάρυνση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιτρέπουν τη δέουσα αλληλεπίδραση με τις απαιτήσεις ρευστότητας που προβλέπονται σε άλλες νομικές πράξεις της Ένωσης και εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς από το απόθεμα ασφάλειας ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία κάλυψης. Επομένως, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν ότι, έως την ημερομηνία τροποποίησης των εν λόγω νομικών πράξεων της Ένωσης, η απαίτηση περί αποθέματος ασφάλειας ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία κάλυψης έχει εφαρμογή μόνο αν δεν επιβάλλεται άλλη απαίτηση ρευστότητας στο πιστωτικό ίδρυμα σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο κατά την περίοδο που καλύπτεται από αυτές τις άλλες απαιτήσεις.

Με τις εν λόγω αποφάσεις θα πρέπει να αποφεύγεται η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων να καλύπτουν τις ίδιες εκροές με διαφορετικά ρευστά στοιχεία ενεργητικού για την ίδια περίοδο. Η δυνατότητα των κρατών μελών να αποφασίζουν τη μη εφαρμογή του αποθέματος ασφάλειας ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία ενεργητικού θα πρέπει να επαναξιολογείται στο πλαίσιο των μελλοντικών αλλαγών στις απαιτήσεις ρευστότητας για τα πιστωτικά ιδρύματα βάσει του ενωσιακού δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του εφαρμοστέου κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 460 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Οι κίνδυνοι ρευστότητας θα μπορούσαν να αντιμετωπίζονται με μέσα διαφορετικά από την παροχή ρευστών στοιχείων ενεργητικού, για παράδειγμα με την έκδοση καλυμμένων ομολόγων που υπόκεινται σε δομές επεκτάσιμης ληκτότητας των οποίων οι παράγοντες ενεργοποίησης αφορούν την έλλειψη ρευστότητας ή τις ακραίες καταστάσεις. Στις εν λόγω περιπτώσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιτρέπουν να βασίζεται ο υπολογισμός του αποθέματος ασφάλειας ρευστότητας στην τελική ημερομηνία λήξης του καλυμμένου ομολόγου, λαμβάνοντας υπόψη πιθανές επεκτάσεις ληκτότητας, όταν οι παράγοντες ενεργοποίησης αφορούν τους κινδύνους ρευστότητας. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιτρέπουν οι απαιτήσεις ρευστότητας για τα συνολικά στοιχεία κάλυψης να μην εφαρμόζονται σε καλυμμένα ομόλογα που υπόκεινται σε απαιτήσεις ισόποσης χρηματοδότησης, εάν οι εισερχόμενες πληρωμές καθίστανται απαιτητές, βάσει σύμβασης, πριν από τις εξερχόμενες πληρωμές και στο μεταξύ τοποθετούνται σε στοιχεία ενεργητικού υψηλής ρευστότητας.

(24)

Σε ορισμένα κράτη μέλη έχουν αναπτυχθεί καινοτόμες δομές για τα προφίλ ληκτότητας, με σκοπό την αντιμετώπιση πιθανών κινδύνων ρευστότητας, συμπεριλαμβανομένων των αναντιστοιχιών ληκτότητας. Οι εν λόγω δομές περιλαμβάνουν τη δυνατότητα επέκτασης της προγραμματισμένης ληκτότητας του καλυμμένου ομολόγου για ορισμένο χρονικό διάστημα ή τη δυνατότητα άμεσης μεταβίβασης των χρηματορροών από τα στοιχεία κάλυψης στους επενδυτές καλυμμένων ομολόγων. Για την εναρμόνιση των δομών επεκτάσιμης ληκτότητας σε όλη την Ένωση είναι σημαντικό να καθοριστούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν τις εν λόγω δομές, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν είναι υπερβολικά σύνθετες και δεν εκθέτουν τους επενδυτές σε αυξημένους κινδύνους. Σημαντικό χαρακτηριστικό των εν λόγω προϋποθέσεων είναι να διασφαλίζεται ότι το πιστωτικό ίδρυμα δεν μπορεί να επεκτείνει τη ληκτότητα κατά τη διακριτική του ευχέρεια. Η επέκταση της ληκτότητας θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο όταν έχουν συμβεί ή αναμένεται να συμβούν στο εγγύς μέλλον αντικειμενικά γεγονότα ενεργοποίησης που καθορίζονται σαφώς από το εθνικό δίκαιο. Τα εν λόγω γεγονότα ενεργοποίησης θα πρέπει να καθορίζονται με γνώμονα την πρόληψη της αθέτησης υποχρεώσεων, για παράδειγμα μέσω της αντιμετώπισης ελλείψεων ρευστότητας ή αδυναμιών ή διαταραχών της αγοράς. Οι επεκτάσεις θα μπορούσαν επίσης να διευκολύνουν τη συντεταγμένη εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων που εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα, δεδομένου ότι θα μπορούσαν να προβλέπονται σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας ή εξυγίανσης, προκειμένου να αποφεύγεται η εκποίηση στοιχείων ενεργητικού.

(25)

Η ύπαρξη ειδικού πλαισίου δημόσιας εποπτείας είναι στοιχείο καθορισμού των καλυμμένων ομολόγων σύμφωνα με το άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ. Ωστόσο, η εν λόγω οδηγία δεν καθορίζει τη φύση και το περιεχόμενο της εν λόγω εποπτείας ή τις αρχές που θα πρέπει να είναι υπεύθυνες για την άσκηση της εν λόγω εποπτείας. Είναι επομένως σημαντικό τα συστατικά στοιχεία της εν λόγω δημόσιας εποπτείας των καλυμμένων ομολόγων να είναι εναρμονισμένα και τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις των αρμόδιων εθνικών αρχών που τα εκτελούν να καθορίζονται με σαφήνεια.

(26)

Καθώς η δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων διακρίνεται από την εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων στην Ένωση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να ορίζουν για την άσκηση της δημόσιας εποπτείας των καλυμμένων ομολόγων αρμόδιες εθνικές αρχές που είναι διαφορετικές από τις αρμόδιες αρχές που ασκούν τη γενική εποπτεία του πιστωτικού ιδρύματος. Ωστόσο, για να διασφαλιστεί η συνέπεια κατά την εφαρμογή της δημόσιας εποπτείας των καλυμμένων ομολόγων στην Ένωση, είναι απαραίτητο να υποχρεούνται οι αρμόδιες αρχές που ασκούν τη δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων να συνεργάζονται στενά με εκείνες που ασκούν τη γενική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς και με την αρχή εξυγίανσης, κατά περίπτωση.

(27)

Η δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων θα πρέπει να περιλαμβάνει τη χορήγηση άδειας στα πιστωτικά ιδρύματα για την έκδοση καλυμμένων ομολόγων. Δεδομένου ότι μόνο στα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να επιτρέπεται να εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα, η απόκτηση άδειας λειτουργίας ως πιστωτικό ίδρυμα θα πρέπει να αποτελεί προαπαιτούμενο για τη χορήγηση της εν λόγω άδειας. Ενώ, στα κράτη μέλη που συμμετέχουν στον ενιαίο εποπτικό μηχανισμό, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι επιφορτισμένη με την αδειοδότηση των πιστωτικών ιδρυμάτων σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2013 του Συμβουλίου (13), μόνο οι αρχές που ορίζονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία θα πρέπει να είναι αρμόδιες να χορηγούν άδειες για την έκδοση καλυμμένων ομολόγων και να ασκούν τη δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων. Ακολούθως, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να ορίσει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης, μπορούν να λάβουν άδεια για την άσκηση της δραστηριότητας έκδοσης καλυμμένων ομολόγων.

(28)

Το πεδίο εφαρμογής της άδειας θα πρέπει να αφορά το πρόγραμμα καλυμμένων ομολόγων. Το εν λόγω πρόγραμμα θα πρέπει να υπόκειται σε εποπτεία δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Ένα πιστωτικό ίδρυμα μπορεί να διαθέτει περισσότερα του ενός προγράμματα καλυμμένων ομολόγων. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να απαιτείται χωριστή άδεια για κάθε πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα καλυμμένων ομολόγων μπορεί να περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα σύνολα στοιχείων κάλυψης. Η ύπαρξη περισσότερων συνόλων στοιχείων κάλυψης ή διαφορετικών εκδόσεων (διαφορετικοί διεθνείς αριθμοί αναγνώρισης τίτλων (ISIN)) στο πλαίσιο του ίδιου προγράμματος καλυμμένων ομολόγων δεν υποδηλώνει απαραίτητα την ύπαρξη πολλαπλών χωριστών προγραμμάτων καλυμμένων ομολόγων.

(29)

Τα υφιστάμενα προγράμματα καλυμμένων ομολόγων δεν θα πρέπει να απαιτείται να λάβουν νέα άδεια μόλις τεθούν σε εφαρμογή οι νέες διατάξεις του εθνικού δικαίου για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας. Ωστόσο, όσον αφορά καλυμμένα ομόλογα που εκδίδονται στο πλαίσιο υφιστάμενων προγραμμάτων καλυμμένων ομολόγων μετά την ημερομηνία εφαρμογής των διατάξεων του εθνικού δικαίου για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας, τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να συμμορφώνονται με όλες τις απαιτήσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Η συμμόρφωση αυτή θα πρέπει να εποπτεύεται από τις αρμόδιες αρχές που ορίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας ως μέρος της δημόσιας εποπτείας των καλυμμένων ομολόγων. Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να παρέχουν οδηγίες βάσει του εθνικού δικαίου σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής της διαδικασίας αξιολόγησης της συμμόρφωσης μετά την ημερομηνία από την οποία τα κράτη μέλη οφείλουν να εφαρμόζουν τις διατάξεις του εθνικού δικαίου για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας. Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επανεξετάζουν ένα πρόγραμμα καλυμμένων ομολόγων και να αξιολογούν την ανάγκη τροποποίησης της άδειας για το εν λόγω πρόγραμμα. Μια τέτοια ανάγκη για τροποποίηση θα μπορούσε να οφείλεται σε ουσιαστικές αλλαγές στο επιχειρηματικό μοντέλο του πιστωτικού ιδρύματος που εκδίδει τα καλυμμένα ομόλογα, για παράδειγμα μετά από αλλαγή του εθνικού πλαισίου καλυμμένων ομολόγων ή μετά από αποφάσεις που έλαβε το πιστωτικό ίδρυμα. Οι αλλαγές αυτές θα μπορούσαν να θεωρούνται ουσιαστικές εφόσον καθιστούν αναγκαία την επαναξιολόγηση των όρων υπό τους οποίους χορηγήθηκε άδεια για την έκδοση καλυμμένων ομολόγων.

(30)

Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος προβλέπει τον διορισμό ειδικού διαχειριστή, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να θεσπίζει κανόνες σχετικά με τις αρμοδιότητες και τις επιχειρησιακές απαιτήσεις για τέτοιους ειδικούς διαχειριστές. Οι εν λόγω κανόνες θα μπορούσαν να αποκλείουν τη δυνατότητα του ειδικού διαχειριστή να συγκεντρώνει καταθέσεις ή άλλα επιστρεπτέα κεφάλαια από καταναλωτές και ιδιώτες επενδυτές, αλλά να επιτρέπουν τη συγκέντρωση καταθέσεων ή άλλων επιστρεπτέων κεφαλαίων μόνο από επαγγελματίες επενδυτές.

(31)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται στα πιστωτικά ιδρύματα που εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα και προκειμένου να διασφαλιστεί παρόμοια αντιμετώπιση και συμμόρφωση σε όλη την Ένωση, θα πρέπει να απαιτείται από τα κράτη μέλη να προβλέπουν διοικητικές κυρώσεις και λοιπά διοικητικά μέτρα που να είναι αποτελεσματικά, αναλογικά και αποτρεπτικά. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν ποινικές κυρώσεις αντί διοικητικών κυρώσεων. Τα κράτη μέλη που επιλέγουν να προβλέψουν ποινικές κυρώσεις θα πρέπει να κοινοποιούν τις σχετικές διατάξεις του ποινικού δικαίου στην Επιτροπή.

(32)

Οι διοικητικές κυρώσεις και τα λοιπά διοικητικά μέτρα που προβλέπονται από τα κράτη μέλη θα πρέπει να πληρούν ορισμένες βασικές απαιτήσεις όσον αφορά τους αποδέκτες των εν λόγω κυρώσεων ή μέτρων, τα κριτήρια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εφαρμογή τους, τις υποχρεώσεις δημοσίευσης από τις αρμόδιες αρχές που ασκούν δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων, την εξουσία επιβολής κυρώσεων και το επίπεδο διοικητικών χρηματικών προστίμων που μπορούν να επιβληθούν. Πριν από τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων ή άλλων διοικητικών μέτρων, θα πρέπει να παρέχεται στον αποδέκτη η δυνατότητα ακρόασης. Ωστόσο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν εξαιρέσεις από το δικαίωμα ακρόασης σε σχέση με διοικητικά μέτρα πέραν των διοικητικών κυρώσεων. Κάθε τέτοια εξαίρεση θα πρέπει να περιορίζεται σε περιπτώσεις επικείμενου κινδύνου στις οποίες απαιτείται η ανάληψη επείγουσας δράσης για την πρόληψη σημαντικών ζημιών σε τρίτους, όπως οι επενδυτές σε καλυμμένα ομόλογα, ή για την πρόληψη ή την αποκατάσταση σημαντικής ζημίας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Στις περιπτώσεις αυτές, θα πρέπει να παρέχεται στον αποδέκτη η δυνατότητα ακρόασης μετά την επιβολή του μέτρου.

(33)

Θα πρέπει να απαιτείται από τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές που ασκούν δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων λαμβάνουν υπόψη όλες τις σχετικές περιστάσεις, ώστε να διασφαλιστεί η συνεπής επιβολή των διοικητικών κυρώσεων και λοιπών διοικητικών μέτρων στην Ένωση, κατά τον καθορισμό του είδους των διοικητικών κυρώσεων ή λοιπών διοικητικών μέτρων και του επιπέδου των εν λόγω κυρώσεων. Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν διοικητικά μέτρα σε σχέση με την επέκταση της ληκτότητας στο πλαίσιο δομών επεκτάσιμης ληκτότητας. Σε περίπτωση που τα κράτη μέλη προβλέπουν τέτοια μέτρα, αυτά θα μπορούσαν να παρέχουν στις αρμόδιες αρχές τη δυνατότητα να ακυρώνουν την επέκταση της ληκτότητας και θα μπορούσαν να θεσπίζουν προϋποθέσεις για την ακύρωση αυτή, ώστε να αντιμετωπιστεί το ενδεχόμενο ένα πιστωτικό ίδρυμα να επεκτείνει τη ληκτότητα κατά παράβαση των αντικειμενικών παραγόντων ενεργοποίησης που προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο ή προκειμένου να διασφαλιστούν η χρηματοοικονομική σταθερότητα και η προστασία των επενδυτών.

(34)

Για τον εντοπισμό πιθανών παραβάσεων των απαιτήσεων για την έκδοση και την εμπορική προώθηση καλυμμένων ομολόγων, οι αρμόδιες αρχές που ασκούν δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων θα πρέπει να διαθέτουν τις απαραίτητες εξουσίες διερεύνησης και αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την ενθάρρυνση της αναφοράς πιθανών ή πραγματικών παραβάσεων. Οι εν λόγω μηχανισμοί θα πρέπει να τελούν υπό την επιφύλαξη των δικαιωμάτων άμυνας κάθε προσώπου ή οντότητας που επηρεάζεται δυσμενώς από την άσκηση των εν λόγω εξουσιών και μηχανισμών.

(35)

Οι αρμόδιες αρχές που ασκούν τη δημόσια εποπτεία των καλυμμένων ομολόγων θα πρέπει επίσης να έχουν την εξουσία επιβολής διοικητικών κυρώσεων και θέσπισης άλλων διοικητικών μέτρων, με σκοπό τη διασφάλιση του ευρύτερου δυνατού πεδίου δράσης σε περίπτωση παράβασης και τη διευκόλυνση της πρόληψης περαιτέρω παραβάσεων, ανεξάρτητα από το αν τα μέτρα αυτά συνιστούν διοικητική κύρωση ή άλλο διοικητικό μέτρο σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να προβλέπουν κυρώσεις επιπλέον των προβλεπόμενων στην παρούσα οδηγία.

(36)

Οι υφιστάμενοι εθνικοί νόμοι σχετικά με τα καλυμμένα ομόλογα χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι υπόκεινται σε λεπτομερή ρύθμιση σε εθνικό επίπεδο και σε εποπτεία της έκδοσης και των προγραμμάτων καλυμμένων ομολόγων, με σκοπό τη διασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων των επενδυτών σε καλυμμένα ομόλογα ανά πάσα στιγμή. Η εν λόγω εποπτεία περιλαμβάνει τη συνεχή παρακολούθηση των χαρακτηριστικών του προγράμματος, τις απαιτήσεις κάλυψης και την ποιότητα των συνολικών στοιχείων κάλυψης. Ένα επαρκές επίπεδο πληροφόρησης των επενδυτών σχετικά με το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει την έκδοση καλυμμένων ομολόγων είναι βασικό στοιχείο της προστασίας των επενδυτών. Είναι, επομένως, σκόπιμο να διασφαλιστεί ότι οι αρμόδιες αρχές δημοσιεύουν τακτικά πληροφορίες σχετικά με τις διατάξεις εθνικού δικαίου για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας και σχετικά με τον τρόπο άσκησης της δημόσιας εποπτείας των καλυμμένων ομολόγων.

(37)

Τα καλυμμένα ομόλογα διατίθενται επί του παρόντος στην Ένωση υπό εθνικά νομίσματα και σήματα, ορισμένα εκ των οποίων έχουν καθιερωθεί, ενώ κάποια άλλα όχι. Είναι, επομένως, σκόπιμο τα πιστωτικά ιδρύματα που εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα στην Ένωση να μπορούν να χρησιμοποιούν συγκεκριμένο σήμα, «Ευρωπαϊκά Καλυμμένα Ομόλογα», κατά την πώληση καλυμμένων ομολόγων τόσο σε επενδυτές της Ένωσης όσο και σε επενδυτές τρίτων χωρών, υπό την προϋπόθεση τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα να είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας. Εάν τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα είναι επίσης σύμφωνα με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 129 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, θα πρέπει να παρέχεται στα πιστωτικά ιδρύματα η δυνατότητα να χρησιμοποιούν το σήμα «Ευρωπαϊκά Καλυμμένα Ομόλογα (Ανωτέρας Ποιότητας)». Το εν λόγω σήμα, το οποίο σημαίνει ότι πληρούνται συγκεκριμένες πρόσθετες απαιτήσεις που συνεπάγονται ενισχυμένη και πλήρως κατανοητή ποιότητα, μπορεί να είναι ελκυστικό ακόμη και σε κράτη μέλη με καθιερωμένα εθνικά σήματα. Στόχος των σημάτων «Ευρωπαϊκά Καλυμμένα Ομόλογα» και «Ευρωπαϊκά Καλυμμένα Ομόλογα (Ανωτέρας Ποιότητας)» είναι να γίνει πιο εύκολη για τους επενδυτές η αξιολόγηση της ποιότητας των καλυμμένων ομολόγων και, επομένως, να γίνουν πιο ελκυστικά ως επενδυτικοί φορείς τόσο εντός όσο και εκτός της Ένωσης. Η χρήση των εν λόγω δύο σημάτων θα πρέπει, ωστόσο, να είναι προαιρετική και τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να διατηρήσουν τα δικά τους πλαίσια εθνικού νομίσματος και σήμανσης, παράλληλα με τα εν λόγω δύο σήματα.

(38)

Για την αξιολόγηση της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή θα πρέπει, σε στενή συνεργασία με την EBA, να παρακολουθεί την ανάπτυξη των καλυμμένων ομολόγων στην Ένωση και να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με το επίπεδο προστασίας των επενδυτών και την ανάπτυξη των αγορών καλυμμένων ομολόγων. Η έκθεση θα πρέπει επίσης να εστιάζεται στις εξελίξεις όσον αφορά τα στοιχεία ενεργητικού που εξασφαλίζουν την έκδοση καλυμμένων ομολόγων. Καθώς η χρήση δομών επεκτάσιμης ληκτότητας σημειώνει αύξηση, η Επιτροπή θα πρέπει, επίσης, να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με τη λειτουργία των καλυμμένων ομολόγων με δομές επεκτάσιμης ληκτότητας και τους κινδύνους και τα οφέλη που απορρέουν από την έκδοση τέτοιων καλυμμένων ομολόγων.

(39)

Μια νέα κατηγορία χρηματοπιστωτικών μέσων, με την ονομασία Ευρωπαϊκοί Εξασφαλισμένοι Τίτλοι (ΕΕΤ), τα οποία θα καλύπτονται από στοιχεία ενεργητικού που ενέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τα ανοίγματα σε δημόσιο χρέος και τα ενυπόθηκα δάνεια και τα οποία δεν θα είναι επιλέξιμα στοιχεία κάλυψης δυνάμει της παρούσας οδηγίας, προτάθηκε από συμμετέχοντες στην αγορά και άλλους φορείς ως πρόσθετο μέσο χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας από τις τράπεζες. Η Επιτροπή ζήτησε τη γνώμη της EBA, στις 3 Οκτωβρίου 2017, σε σχέση με την αξιολόγηση του βαθμού στον οποίο οι ΕΕΤ θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν τις βέλτιστες πρακτικές που καθορίστηκαν από την EBA για τα παραδοσιακά καλυμμένα ομόλογα, την κατάλληλη διαχείριση των κινδύνων που συνεπάγονται οι ΕΕΤ και τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχει η έκδοση ΕΕΤ στο επίπεδο επιβάρυνσης των ισολογισμών των τραπεζών. Ως απάντηση, η EBA εξέδωσε έκθεση στις 24 Ιουλίου 2018. Παράλληλα με την έκθεση της EBA, η Επιτροπή δημοσίευσε μελέτη στις 12 Οκτωβρίου 2018. Η μελέτη της Επιτροπής και η έκθεση της EBA κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι απαιτείται περαιτέρω αξιολόγηση, για παράδειγμα, όσον αφορά την κανονιστική αντιμετώπιση. Η Επιτροπή θα πρέπει, επομένως, να συνεχίσει να αξιολογεί κατά πόσο θα ήταν κατάλληλο ένα νομοθετικό πλαίσιο για τους ΕΕΤ και θα πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τα πορίσματά της, συνοδευόμενη, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, από νομοθετική πρόταση.

(40)

Δεν υπάρχει επί του παρόντος καθεστώς ισοδυναμίας για την αναγνώριση, εκ μέρους της Ένωσης, των καλυμμένων ομολόγων που εκδίδονται από πιστωτικά ιδρύματα σε τρίτες χώρες, παρά μόνο σε προληπτικό πλαίσιο, στις περιπτώσεις που παρέχεται προνομιακή αντιμετώπιση όσον αφορά τη ρευστότητα σε ορισμένα ομόλογα τρίτων χωρών, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα πρέπει, σε στενή συνεργασία με την EBA, να αξιολογήσει την ανάγκη και τη συνάφεια εισαγωγής καθεστώτος ισοδυναμίας για τους εκδότες τρίτων χωρών και τους επενδυτές σε καλυμμένα ομόλογα. Η Επιτροπή θα πρέπει, το αργότερο δύο έτη μετά την ημερομηνία από την οποία τα κράτη μέλη θα εφαρμόσουν τις διατάξεις του εθνικού δικαίου για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, να υποβάλει σχετική έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, συνοδευόμενη, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, από νομοθετική πρόταση.

(41)

Τα καλυμμένα ομόλογα χαρακτηρίζονται από προγραμματισμένη ληκτότητα πολλών ετών. Είναι, επομένως, απαραίτητο να συμπεριληφθούν μεταβατικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν επηρεάζονται τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί πριν από τις 8 Ιουλίου 2022. Τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί πριν από την εν λόγω ημερομηνία θα πρέπει, συνεπώς, να συνεχίζουν να συμμορφώνονται, σε συνεχή βάση, με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ και να εξαιρούνται από τις περισσότερες από τις νέες απαιτήσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα θα πρέπει να μπορούν να συνεχίσουν να αναφέρονται ως καλυμμένα ομόλογα, υπό την προϋπόθεση ότι η συμμόρφωσή τους με το άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ, υπό τη μορφή που ίσχυε κατά την ημερομηνία έκδοσής τους, και με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας που ισχύουν γι’ αυτά υπόκειται σε εποπτεία από τις αρμόδιες αρχές που ορίζονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Η εποπτεία αυτή δεν θα πρέπει να επεκτείνεται στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας από τις οποίες εξαιρούνται τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα. Σε ορισμένα κράτη μέλη, οι ISIN παραμένουν ανοικτοί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ούτως ώστε να είναι δυνατή η συνεχής έκδοση καλυμμένων ομολόγων με τον εν λόγω κωδικό, με σκοπό την αύξηση του όγκου (μέγεθος έκδοσης) του εν λόγω καλυμμένου ομολόγου (συνεχείς εκδόσεις). Τα μεταβατικά μέτρα θα πρέπει να καλύπτουν συνεχείς εκδόσεις καλυμμένων ομολόγων με ISIN που έχουν ανοίξει πριν από τις 8 Ιουλίου 2022, υπό ορισμένους περιορισμούς.

(42)

Ως αποτέλεσμα της καθιέρωσης ενιαίου πλαισίου για τα καλυμμένα ομόλογα, θα πρέπει επίσης να τροποποιηθεί η περιγραφή των καλυμμένων ομολόγων στο άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ. Η οδηγία 2014/59/ΕΕ ορίζει τα καλυμμένα ομόλογα μέσω παραπομπής στο άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ. Καθώς ο εν λόγω ορισμός θα πρέπει να τροποποιηθεί, το ίδιο θα πρέπει να συμβεί και με την οδηγία 2014/59/ΕΕ. Επιπλέον, προκειμένου να μην επηρεαστούν τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 52 παράγραφος 4 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ πριν από τις 8 Ιουλίου 2022, τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα θα πρέπει να συνεχίσουν να αναφέρονται ως καλυμμένα ομόλογα έως τη λήξη τους. Συνεπώς, οι οδηγίες 2009/65/ΕΚ και 2014/59/ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(43)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα (14), τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να επισυνάπτουν στην κοινοποίηση των εθνικών μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, όταν δικαιολογείται, και ένα ή περισσότερα έγγραφα που διευκρινίζουν τον δεσμό ανάμεσα στα στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα τμήματα των εθνικών πράξεων μεταφοράς. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί ότι η διαβίβαση τέτοιων εγγράφων είναι αιτιολογημένη.

(44)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η θέσπιση κοινού πλαισίου για τα καλυμμένα ομόλογα ώστε να διασφαλίζεται ότι τα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά των καλυμμένων ομολόγων στην Ένωση αντιστοιχούν στο προφίλ χαμηλότερου κινδύνου που δικαιολογεί την προνομιακή αντιμετώπιση στην Ένωση, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της ανάγκης περαιτέρω ανάπτυξης της αγοράς καλυμμένων ομολόγων και στήριξης των διασυνοριακών επενδύσεων στην Ένωση, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(45)

Ζητήθηκε η γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία και γνωμοδότησε στις 22 Αυγούστου 2018.

(46)

Ζητήθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15), η γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος και γνωμοδότησε στις 12 Οκτωβρίου 2018.

(47)

Τα πιστωτικά ιδρύματα που εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα επεξεργάζονται σημαντικό όγκο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η εν λόγω επεξεργασία θα πρέπει να συμμορφώνεται ανά πάσα στιγμή με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16). Ομοίως, η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την ΕΒΑ, όταν αυτή, όπως απαιτείται από την παρούσα οδηγία, διατηρεί κεντρική βάση δεδομένων με διοικητικές κυρώσεις και άλλα διοικητικά μέτρα που της κοινοποιούνται από αρμόδιες εθνικές αρχές, θα πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17),