EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CA0635

Sprawa C-635/18: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 3 czerwca 2021 r. – Komisja Europejska / Republika Federalna Niemiec [Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Środowisko naturalne – Dyrektywa 2008/50/WE – Jakość otaczającego powietrza – Artykuł 13 ust. 1 i załącznik XI – Systematyczne i trwałe przekraczanie wartości dopuszczalnych dla dwutlenku azotu (NO2) w niektórych strefach i aglomeracjach Niemiec – Artykuł 23 ust. 1 – Załącznik XV – „Jak najkrótszy” okres przekroczenia – Odpowiednie środki]

OJ C 289, 19.7.2021, p. 2–3 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

19.7.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 289/2


Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 3 czerwca 2021 r. – Komisja Europejska / Republika Federalna Niemiec

(Sprawa C-635/18) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środowisko naturalne - Dyrektywa 2008/50/WE - Jakość otaczającego powietrza - Artykuł 13 ust. 1 i załącznik XI - Systematyczne i trwałe przekraczanie wartości dopuszczalnych dla dwutlenku azotu (NO2) w niektórych strefach i aglomeracjach Niemiec - Artykuł 23 ust. 1 - Załącznik XV - „Jak najkrótszy” okres przekroczenia - Odpowiednie środki)

(2021/C 289/02)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Hermes, E. Manhaeve i A.C. Becker, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: początkowo T. Henze i S. Eisenberg, pełnomocnicy, wspierani przez U. Karpensteina, F. Fellenberga i K. Dingemanna, Rechtsanwälte, następnie J. Möller i S. Eisenberg, pełnomocnicy, wspierani przez U. Karpensteina, F. Fellenberga i K. Dingemanna, Rechtsanwälte)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciel: F. Shibli, pełnomocnik)

Sentencja

1)

Republika Federalna Niemiec

uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy art. 13 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy w związku z załącznikiem XI do niej przez to, że przekraczała w sposób systematyczny i trwały od dnia 1 stycznia 2010 r. do roku 2016 włącznie z jednej strony roczną wartość dopuszczalną dla dwutlenku azotu (NO2) w 26 strefach i aglomeracjach położonych na terytorium niemieckim, a mianowicie w strefach DEZBXX0001A (aglomeracja Berlina), DEZCXX0007A (aglomeracja Stuttgartu), DEZCXX0043S (rejencja Tybingi), DEZCXX0063S [rejencja Stuttgartu (bez aglomeracji)], DEZCXX0004A (aglomeracja Fryburga), DEZCXX0041S [rejencja Karlsruhe (bez aglomeracji)], DEZCXX0006A (aglomeracja Mannheim/Heidelberg), DEZDXX0001A (aglomeracja Monachium), DEZDXX0003A (aglomeracja Norymberga/Fürth/Erlangen), DEZFXX0005S (strefa III Hesja środkowa i północna), DEZFXX0001A [aglomeracja I (Ren-Men)], DEZFXX0002A [aglomeracja II (Kassel)], DEZGLX0001A (aglomeracja Hamburg), DEZJXX0015A [Grevenbroich (nadreńskie zagłębie węglowe)], DEZJXX0004A (Kolonia), DEZJXX0009A (Düsseldorf), DEZJXX0006A (Essen), DEZJXX0017A (Duisbourg, Oberhausen, Mülheim), DEZJXX0005A (Hagen), DEZJXX0008A (Dortmund), DEZJXX0002A (Wuppertal), DEZJXX0011A (Akwizgran), DEZJXX0016S (strefy miejskie i tereny wiejskie Północnej Nadrenii-Westfalii), DEZKXX0006S (Moguncja), DEZKXX0007S (Wormacja/Frankenthal/Ludwigshafen), DEZKXX0004S (Koblencja/Neuwied), a z drugiej strony godzinową wartość dopuszczalną ustaloną dla NO2 w dwóch z tych stref, a mianowicie w aglomeracjach DEZCXX0007A (aglomeracja Stuttgartu) oraz DEZFXX0001A [aglomeracja I (Ren-Men)],

i

uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy samego art. 23 ust. 1 dyrektywy 2008/50 lub w związku z sekcją A załącznika XV do niej, a w szczególności przewidzianemu w art. 23 ust. 1 akapit drugi tej dyrektywy zobowiązaniu do zapewnienia, aby plany ochrony jakości powietrza określały odpowiednie działania, tak aby okres, w którym wartości dopuszczalne nie są dotrzymane, był jak najkrótszy, przez to, że nie przyjęła od dnia 11 czerwca 2010 r. odpowiednich środków w celu zapewnienia przestrzegania wartości dopuszczalnych ustalonych dla NO2 we wszystkich tych strefach.

2)

Republika Federalna Niemiec pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej pokrywa własne koszty.


(1)  Dz.U. C 436 z 3.12.2018.


Top