KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 27.4.2018

COM(2018) 231 final

2018/0110(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wdrażania i funkcjonowania domeny najwyższego poziomu .eu oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 733/2002 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

{SEC(2018) 205 final}
{SWD(2018) 120 final}
{SWD(2018) 121 final}
{SWD(2018) 122 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Domenę najwyższego poziomu (ang. top-level domain, TLD) .eu ustanowiono rozporządzeniem (WE) nr 733/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 kwietnia 2002 r. w sprawie wprowadzania w życie Domeny Najwyższego Poziomu .eu. Domena najwyższego poziomu .eu została zatwierdzona 1 przez Internetową Korporację ds. Nadanych Nazw i Numerów (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers, ICANN) w dniu 22 marca 2005 r. i wprowadzona do strefy głównej internetu 2 w dniu 2 maja 2005 r. Domena najwyższego poziomu .eu jest od tego czasu regulowana przepisami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 874/2004 z dnia 28 kwietnia 2004 r. ustanawiającym reguły porządku publicznego dotyczące wprowadzenia w życie i funkcji Domeny Najwyższego Poziomu. eu oraz zasady regulujące rejestrację.

Domena najwyższego poziomu .eu jest nazwą domeny Unii Europejskiej i jej obywateli. Istnienie konkretnej nazwy domeny dla Unii Europejskiej z bardzo jasną i rozpoznawalną etykietą jest ważnym i wartościowym elementem budowania europejskiej tożsamości cyfrowej. Zgodnie z celami strategii jednolitego rynku cyfrowego 3 TLD .eu umożliwia europejskim przedsiębiorstwom i obywatelom Unii uczestnictwo w handlu elektronicznym i zwiększenie ich uczestnictwa w jednolitym rynku cyfrowym.

Od przyjęcia rozporządzeń w sprawie TLD .eu kontekst polityczny i prawny w Unii oraz środowisko internetowe i rynek internetowy znacznie się zmieniły. Na przykład w 2013 r. nastąpiło bardzo duże rozszerzenie rynku nazw domen, które doprowadziło do wprowadzenia ponad 1 300 nowych funkcjonalnych domen najwyższego poziomu (gTLD), takich jak: .shop; .design; bądź .wine. Aby zagwarantować, że ramy prawne domeny .eu nadal służą założonemu celowi i systemowi wartości, do programu prac Komisji włączono przegląd rozporządzeń w sprawie domeny .eu w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT). Przegląd obejmował proces równoległej ewaluacji i oceny skutków. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi lepszego stanowienia prawa w procesie ewaluacji oceniono skuteczność, wydajność, istotność, spójność i unijną wartość dodaną aktualnie obowiązujących rozporządzeń w sprawie TLD .eu. W ocenie skutków nakreślono polityczne reakcje na wyzwania wskazane w ewaluacji, tworząc podstawę przeglądu ram regulacyjnych dotyczących domeny .eu.

Wniosek odpowiada wyższemu poziomowi ambicji w odniesieniu do wykorzystania TLD .eu i zapewnia, aby w najbliższej przyszłości jak największa liczba obywateli Unii osiągała związane z nią korzyści. Tworząc oparte na zasadach, nieulegające dezaktualizacji ramy regulacyjne, które nie wymagają zmian ustawodawczych w celu wdrożenia nowości z sektora nazw domen, wniosek będzie sprzyjał innowacjom w ekosystemie .eu, zarówno na poziomie rejestru, jak też na rynkach niższego szczebla rejestratorów i podmiotów wnioskujących o rejestrację.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Wniosek jest spójny z celami strategii jednolitego rynku cyfrowego w zakresie wspierania transgranicznej działalności internetowej w Europie, wzmacniania bezpieczeństwa środowiska internetowego i zaufania do niego, propagowania europejskiej przedsiębiorczości oraz przedsiębiorstw typu start-up oraz zapewnienia przestrzegania praw obywatelskich, w tym prawa do prywatności, w epoce cyfrowej. Dzięki zapewnieniu poprawionych, uproszczonych i usprawnionych ram regulacyjnych w odniesieniu do domeny najwyższego poziomu .eu niniejszy wniosek umożliwi lepsze zarządzanie TLD .eu oraz jej lepsze funkcjonowanie i w ten sposób przyczyni się do korzystnego uzupełnienia unijnych działań, zwłaszcza w obszarze jednolitego rynku cyfrowego, zaufania do internetu i jego bezpieczeństwa, wielojęzyczności, zarządzania internetem, propagowania europejskiej przedsiębiorczości i przedsiębiorstw typu start-up oraz cyfryzacji europejskiej gospodarki i społeczeństwa.

W konkluzjach Rady w sprawie zarządzania internetem z dnia 27 listopada 2014 r. 5 Unia ponownie potwierdziła swoje zobowiązanie do wspierania struktur zarządczych opartych na zaangażowaniu wielu zainteresowanych stron i na spójnym zestawie ogólnoświatowych zasad zarządzania internetem, zgodnych z prawami człowieka i podstawowymi wolnościami w internecie. Zgodnie z tymi konkluzjami wniosek obejmuje powołanie Rady Zainteresowanych Stron ds. domeny .eu, doradzającej Komisji w kwestii wzmocnienia i rozszerzenia zakresu informacji służących dobremu zarządzaniu Rejestrem .eu. Spowodowałoby to dostosowanie modelu do zadeklarowanej przez Komisję polityki w zakresie zarządzania internetem, określonej w komunikacie Komisji „Polityka wobec internetu i zarządzanie internetem: Rola Europy w kształtowaniu przyszłości zarządzania internetem” 6 .

Celem niniejszego wniosku jest zapewnienie, aby jak największa liczba obywateli Unii osiągała korzyści wynikające z TLD .eu. Obecność innowacyjnych, nieulegających dezaktualizacji, sprawnie dopasowujących się mechanizmów da użytkownikom pewność, że właściciel domeny .eu ma siedzibę w Unii lub jest z nią faktycznie związany, a każde przedsięwzięcie komercyjne posługujące się domeną .eu podlega prawu unijnemu.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Podstawą prawną działania Unii jest art. 172 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), który obejmuje środki wspierające ustanowienie i rozwój transeuropejskich sieci w infrastrukturach transportu, telekomunikacji i energetyki.

Nazwy domen odgrywają zasadniczą rolę w propagowaniu dostępu do internetowych sieci i usług oraz ich interoperacyjności. Zgodnie z art. 170 i 171 TFUE domena najwyższego poziomu .eu powinna nadal, podobnie jak się to działo od momentu jej stworzenia, podnosić poziom interoperacyjności sieci transeuropejskich przez zapewnienie uzupełniającej domeny rejestracyjnej, dodatkowej w stosunku do istniejących krajowych domen najwyższego poziomu (ang. country code top-level domains, ccTLD) w państwach członkowskich Unii Europejskiej (jak np. .es, .fr, .de), oraz rejestracji w skali światowej w funkcjonalnych domenach najwyższego poziomu (ang. generic top-level domains, gTLD).

•Pomocniczość i proporcjonalność

Domena najwyższego poziomu .eu ma z definicji wymiar transgraniczny. Jest ona domeną najwyższego poziomu Unii Europejskiej i symbolem europejskiej internetowej tożsamości obywateli, instytucji i przedsiębiorstw. Użytkownikom, którzy pragną prowadzić działalność na jednolitym rynku, nadaje powszechnie uznawane, konkretne europejskie odniesienie.

Odpowiedzialność za TLD .eu w ramach polityki publicznej spoczywa na Unii Europejskiej. Ponieważ ccTLD państw członkowskich UE są zarządzane zgodnie z odnośnymi przepisami krajowymi, państwa członkowskie nie są w stanie wystarczająco skutecznie stosować mechanizmów nadzoru i zarządzania ani prowadzić działań regulacyjnych w odniesieniu do TLD .eu i jest to możliwe jedynie na poziomie unijnym.

Działanie regulacyjne podjęte na poziomie państw członkowskich nie doprowadziłoby do osiągnięcia zasadniczych celów, leżących u podstaw stworzenia godnej zaufania i innowacyjnej przestrzeni nazw dla UE oraz zrządzania nią; nie wspierałoby unijnych priorytetów dotyczących internetu i nie przyniosłoby wartości dodanej w zakresie możliwości większego wyboru dla użytkowników, wykraczającego poza krajowe ccTLD. Dlatego regulacja TLD .eu pozostaje w kompetencji UE i nie może zostać delegowana na szczebel państw członkowskich.

Ramy regulacyjne na poziomie unijnym dla TLD .eu są przydatne do kontynuacji zapewniania i rozbudowy przestrzeni nazw domen w internecie w ramach TLD .eu, w której mają zastosowanie stosowne przepisy unijne oraz zasady ochrony danych i ochrony konsumentów.

Proponowane rozporządzenie nie narusza sposobu, w jaki państwa członkowskie zarządzają swoimi własnymi krajowymi domenami najwyższego poziomu (ccTLD). Działanie unijne ma zatem uzasadnienie na gruncie zasady pomocniczości i proporcjonalności. Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia założonych celów polityki i w związku z tym jest zgodne z zasadą proporcjonalności.

•Wybór instrumentu

Niniejszy wniosek stanowi przegląd ram prawnych dotyczących TLD .eu, które składają się z dwóch odrębnych instrumentów: rozporządzenia (WE) nr 733/2002 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004 („rozporządzenia w sprawie TLD .eu”).

Komisja przedkłada wniosek w sprawie rozporządzenia, aby zapewnić spójność i pewność prawa użytkownikom oraz przedsiębiorstwom. Rozporządzenie stanowi solidną podstawę prawną zapewnienia, aby Unia była odpowiedzialna za TLD .eu oraz wyznaczenie jej operatora. Nie pozostawia ono pola do jakichkolwiek rozbieżnych interpretacji przez państwa członkowskie

Mocne zakotwiczenie zarządzania TLD .eu w rozporządzeniu unijnym zapewni mocną ochronę praw podstawowych, zwłaszcza w obszarze ochrony danych, prywatności, bezpieczeństwa i wielojęzyczności, a także praw własności intelektualnej.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

W ramach procedury REFIT zbadano, czy ramy prawne domeny .eu nadal spełniają swój cel. Zgodnie z badaniem oceniającym Komisja oceniła skuteczność, wydajność, istotność, spójność i unijną wartość dodaną obecnie obowiązujących ram prawnych domeny.eu w aktualnych warunkach, które uległy zmianie od czasu wprowadzenia tej domeny najwyższego poziomu. Poniżej wskazano główne wyniki oceny:

·Skuteczność: rozporządzenia w sprawie TLD .eu okazały się skuteczne w zapewnieniu w UE powszechnej dostępności nazw w domenie . eu po kosztach niskich dla użytkowników. Rozporządzenia w sprawie TLD .eu były skutecznym środkiem wspierania handlu elektronicznego oraz rynku wewnętrznego, pojawiły się jednak oznaki względnego spadku poziomu wykorzystania TLD .eu.

·Wydajność: rozporządzenia w sprawie TLD .eu są źródłem pewnego niedostatku efektywności, który stawia TLD .eu w konkurencyjnie niekorzystnej pozycji na rynku i obniża potencjał korzyści w zakresie wspierania handlu elektronicznego oraz jednolitego rynku. Ograniczona szczegółowymi przepisami, których zmiana jest czasochłonna i kosztowna, TLD .eu nie jest w stanie wprowadzać zmian operacyjnych bądź technicznych tak sprawnie, jak tego wymaga rynek i jak potrafią to zrobić konkurenci.

·Istotność: cele rozporządzeń w sprawie TLD .eu są nadal istotne dla obywateli Unii, co potwierdza wysoki poziom popytu, aktywne wykorzystywanie oraz odnawianie domen .eu przez przedsiębiorstwa i instytucje na obszarze całej Unii. TLD .eu stanowi dla obywateli Unii i unijnych przedsiębiorstw konkretny symbol „bycia Europejczykiem” w obszarze ich aktywności cyfrowej. Rozporządzenia w sprawie TLD .eu są jednak nazbyt złożone, aby mogły zapewnić szybkie aktualizacje techniczne (np. w zakresie norm technicznych odnoszących się do umiędzynarodowionych nazw domen 7 ) i nie są już zgodne z międzynarodowymi najlepszymi praktykami.

·Spójność: liczne wskaźniki potwierdzają, że środek nie jest już w pełni spójny: zbyt sztywne ramy regulacyjne powodują, że Rejestr .eu zajmuje mniej korzystną pozycję konkurencyjną w coraz trudniejszych warunkach rynkowych; ramy prawne domeny .eu nie odzwierciedlają aktualnych priorytetów Unii, takich jak jednolity rynek cyfrowy; a rozporządzenia w sprawie TLD .eu nie odzwierciedlają międzynarodowych najlepszych praktyk w obszarze zarządzania z udziałem wielu zainteresowanych stron.

·Unijna wartość dodana: domena .eu ma z definicji wymiar transgraniczny. Istnienie konkretnej nazwy domeny dla Unii z bardzo jasną i rozpoznawalną wspólną etykietą jest ważnym i wartościowym elementem unijnej tożsamości cyfrowej.

Pierwotne ramy prawne domeny .eu w decydujący sposób przyczyniły się do stworzenia dedykowanej przestrzeni nazwy dla Unii, ale ponieważ są przestarzałe i sztywne, nie są już skutecznie, wydajne ani spójne w aktualnym szybko zmieniającym się technologicznym otoczeniu rynkowym.

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

Komisja zgromadziła materiał jakościowy i ilościowy z różnych źródeł, obejmujących:

·konsultacje publiczne: konsultacje publiczne na temat oceny i zmian rozporządzeń w sprawie domeny najwyższego poziomu .eu;

·badania: badanie rejestratora EURid oraz badanie CENTR na temat rejestrów krajowych domen najwyższego poziomu (ccTLD);

·spotkania zainteresowanych stron: „burze mózgów” z udziałem EURid na temat ram regulacyjnych domeny .eu; spotkanie z Radą Konsultacyjną rejestratora EURid na temat kryteriów kwalifikowalności i integracji pionowej; wspólna sesja grupy wysokiego szczebla na temat zarządzania internetem (HLIG) i Rady Europejskich Krajowych Rejestrów Domen Najwyższego Poziomu (CENTR) na temat roli krajowych domen najwyższego poziomu (ccTLD) w zarządzaniu internetem; spotkanie z europejskim rejestrem krajowej domeny najwyższego poziomu .at na temat ram regulacyjnych /Europejskiej Fundacji Internetowej; spotkanie z ICANN na temat ram regulacyjnych i zarządzania internetem.

·Pisemne stanowiska zainteresowanych stron: Open-Xchange na temat bezpieczeństwa DNS, DNSSEC; MARQUES, Europejskie Stowarzyszenie Właścicieli Znaków Towarowych, na temat roli w zarządzaniu internetem oraz ram regulacyjnych; Stowarzyszenie ds. Znaków Towarowych Wspólnot Europejskich; EURid na temat ram regulacyjnych; Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej na temat ram regulacyjnych i perspektyw operacyjnych.

•Ocena skutków

1)usunięcie przestarzałych wymogów prawnych/administracyjnych w celu zapewnienia pełnego wykorzystania potencjału TLD .eu do wniesienia korzystnego wkładu w realizację celów Unii, zwłaszcza w obszarach polityki cyfrowej;

2)zapewnienie, aby przepisy nie ulegały dezaktualizacji i pozwalały dostosowywać TLD .eu do szybkich zmian na rynku domen najwyższego poziomu oraz dynamicznego krajobrazu cyfrowego przy umożliwieniu wykorzystania TLD .eu jako narzędzia propagowania priorytetów Unii w świecie internetu;

3)zapewnienie struktury zarządzania, która odzwierciedla najlepsze praktyki techniczne i w zakresie zarządzania oraz służy interesom Unii;

4)promowanie atrakcyjności TLD .eu.

a)scenariusz odniesienia: utrzymanie obecnych ram regulacyjnych domeny .eu;

b)komercjalizacja: uproszczenie ram regulacyjnych przez przekazanie funkcjonowania Rejestru i zarządzania nim zewnętrznemu dostawcy usług, działającemu dla zysku;

c)modernizacja ram prawnych: zastąpienie obecnych ram prawnych jednym instrumentem prawnym opartym na zasadach. Zewnętrzny system zarządzania TLD .eu w oparciu o umowę zostałby utrzymany;

d)odrębne zarządzanie: łączy wariant modernizacji ze stworzeniem odrębnego ciała doradczego z udziałem wielu zainteresowanych stron, wspierającego Komisję w skutecznym wzmacnianiu i rozszerzaniu udziały w dobrym zarządzaniu Rejestrem .eu. ciało to pozostanie niezależne od Rejestru;

e)instytucjonalizacja: zarządzanie Rejestrem i jego funkcjonowanie w ramach służb Komisji lub unijnej agencji.

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Niniejsza inicjatywa obejmuje uproszczenie i poprawę celów w zakresie efektywności. Cele te są wyraźnie określone w ramach celu szczegółowego a) „usunięcie przestarzałych wymogów prawnych/administracyjnych” oraz celu szczegółowego b) „stworzenie nieulegających dezaktualizacji przepisów dotyczących TLD. eu”. Wniosek stwarza nieprzeładowane, oparte na zasadach ramy prawne. Prawo pierwotne będzie zawierać tylko zasady, z którymi musi być zgodne funkcjonowanie TLD. eu, wszystkie niepotrzebne i szczegółowe wymogi administracyjne i techniczne zostaną natomiast usunięte, jeżeli są nieaktualne, lub wyszczególnione w umowie, która ma zostać zawarta między Komisją Europejską a wyznaczonym operatorem Rejestru. Umożliwi to TLD. eu dostosowywanie się do szybkich zmian na rynku domen najwyższego poziomu i w ramach dynamicznego krajobrazu cyfrowego.

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Komisja będzie monitorować i nadzorować organizację, administrowanie i zarządzanie TLD .eu przez Rejestr.

Nie później niż po pięciu latach od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, a następnie co trzy lata, Komisja będzie oceniać wdrożenie, skuteczność oraz funkcjonowanie TLD .eu.

Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników tej oceny.

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

W rozdziale III rozporządzenia ustanowiono przepisy końcowe, dotyczące: zastrzeżenia praw (art. 15), oceny i przeglądu (art. 16), procedury komitetowej (art. 17) zgodnie z art. 5 i 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Ponadto rozdział zawiera przepisy przejściowe dotyczące umowy (art. 18) oraz przepisy dotyczące uchylenia obecnie obowiązujących ram prawnych (art. 19) i wejścia rozporządzenia w życie (art. 20). Na rozpoczęcie stosowania niniejszego rozporządzenia przewidziano maksymalny okres wynoszący trzy lata od daty jego wejścia w życie. Ma to na celu ograniczenie ryzyka zakłóceń w świadczeniu usług przez TLD .eu w okresie zmiany pomiędzy starymi a nowymi ramami regulacyjnymi, z uwzględnieniem potrzeby wyznaczenia przez Komisję Rejestru i zawarcia nowej umowy z Rejestrem oraz przygotowania Rejestru do organizacji, administrowania i zarządzania TLD .eu.

2018/0110 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wdrażania i funkcjonowania domeny najwyższego poziomu .eu oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 733/2002 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 172,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 9 ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów 10 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Krajową domenę najwyższego poziomu (ccTLD) .eu ustanowiono rozporządzeniem (WE) nr 733/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady 11 oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 874/2004 12 . Od przyjęcia rozporządzeń (WE) nr 733/2002 i (WE) nr 874/2004 kontekst polityczny i prawny w Unii oraz środowisko internetowe i rynek internetowy znacznie się zmieniły.

(2)Domeny najwyższego poziomu są podstawowym elementem w hierarchicznej strukturze systemu nazw domen (DNS); zapewniają one interoperacyjny system niepowtarzalnych identyfikatorów, dostępny na całym świecie w odniesieniu do wszelkich zastosowań i wszelkich sieci.

(3)TLD .eu powinna promować korzystanie z sieci internetowych i dostęp do nich, zgodnie z art. 170 i 171 TFUE, poprzez dostarczanie dodatkowej rejestracji w stosunku do istniejących krajowych domen najwyższego poziomu (ccTLD) lub rejestracji globalnej w funkcjonalnych domenach najwyższego poziomu.

(4)TLD .eu powinna wprowadzać jasno określone powiązanie z Unią i rynkiem europejskim. Powinna umożliwiać przedsiębiorstwom, organizacjom i osobom fizycznym na obszarze Unii rejestrację nazwy domeny w ramach domeny najwyższego poziomu .eu. Należy zezwolić obywatelom Unii na rejestrację nazwy domeny w ramach TLD .eu, niezależnie od ich miejsca zamieszkania.

(5)Nazwy domen w ramach TLD .eu powinny być przyznawane kwalifikującym się stronom w miarę dostępności.

(6)W celu zapewnienia lepszej ochrony praw stron do zawierania umów z, odpowiednio, Rejestrem i rejestratorami, spory dotyczące rejestracji nazw domen w TLD .eu powinny być rozwiązywane przez organy mające siedzibę w Unii, przy zastosowaniu odpowiednich przepisów państw członkowskich, bez uszczerbku dla uznanych przez państwa członkowskie lub Unię praw i obowiązków, wynikających z instrumentów międzynarodowych.

(7)Zasady i procedury dotyczące funkcjonowania TLD .eu należy załączyć do umowy między Komisją a wyznaczonym Rejestrem.

(8)Aby zapewnić jednolite warunki wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjmowania wykazów nazw domen zastrzeżonych i zablokowanych przez państwa członkowskie, do ustanawiania kryteriów i procedur wyznaczania Rejestru oraz wyznaczania Rejestru w przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję. Wykazy takie należy zestawiać z uwzględnieniem dostępności nazw domen, biorąc pod uwagę nazwy domen na drugim poziomie, już zastrzeżonych lub zarejestrowanych przez państwa członkowskie.

(9)Komisja powinna, na podstawie otwartej, przejrzystej i niedyskryminacyjnej procedury wyboru, wyznaczyć Rejestr dla TLD .eu. Komisja powinna zawrzeć z wybranym Rejestrem umowę, obejmującą szczegółowe zasady i procedury mające zastosowanie wobec Rejestru w zakresie organizacji, administrowania i zarządzania TLD .eu. Umowa powinna być zawierana na czas określony z możliwością przedłużenia okresu obowiązywania.

(10)Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć wpływu na stosowanie reguł konkurencji, określonych w art. 101 i 102 TFUE.

(11)Rejestr powinien być zgodny z zasadami niedyskryminacji i przejrzystości oraz wprowadzać środki służące zapewnieniu uczciwej konkurencji, które Komisja powinna uprzednio zatwierdzić, zwłaszcza gdy Rejestr świadczy usługi przedsiębiorstwom, z którymi konkuruje na rynkach niższego szczebla.

(12)Internetowa Korporacja ds. Nadanych Nazw i Numerów (ICANN) jest obecnie odpowiedzialna za koordynację przydzielania rejestrom kodów oznaczających ccTLD. Rejestr powinien zawrzeć z ICANN odpowiednią umowę, określającą przydzielenie kodu ccTLD .eu z uwzględnieniem odpowiednich zasad przyjętych przez Rządowy Komitet Doradczy (GAC).

(13)W celu zapewnienia ciągłości usług, a zwłaszcza w celu zagwarantowania, aby w przypadku ponownego przekazania uprawnień bądź wystąpienia innych nieprzewidzianych okoliczności istniała możliwość dalszego świadczenia usług na rzecz lokalnej społeczności internetowej z ograniczeniem do minimum wszelkich zakłóceń, Rejestr powinien zawrzeć odpowiednią umowę powierniczą. Rejestr powinien przedkładać codziennie powiernikowi elektroniczną kopię aktualnej zawartości bazy danych .eu.

(14)W procedurach alternatywnych metod rozwiązywania sporów (ADR) należy uwzględniać najlepsze praktyki międzynarodowe w przedmiotowej dziedzinie, a zwłaszcza odpowiednie zalecenia Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO), aby w jak największym stopniu zagwarantować unikanie rejestracji o charakterze spekulacyjnym i służącym nadużyciom. W ramach ADR należy przestrzegać minimalnych jednolitych zasad proceduralnych, zgodnych z określonymi w Jednolitych Zasadach Rozwiązywania Sporów przyjętych przez ICANN.

(15)W działaniach dotyczących rejestracji nazw domen należy przewidzieć weryfikację przez Rejestr otrzymanych danych, w szczególności tożsamości podmiotów wnioskujących o rejestrację, jak również wycofanie i zablokowanie przyszłych rejestracji nazw domen uznanych prawomocnym orzeczeniem sądu państwa członkowskiego za zniesławiające, rasistowskie lub w inny sposób sprzeczne z prawem państwa członkowskiego. Rejestr powinien dołożyć wszelkich starań, aby upewnić się co do poprawności otrzymywanych i przechowywanych danych.

(16)Rejestr powinien wspomagać organy egzekwowania prawa w walce z przestępczością za pomocą wprowadzania technicznych i organizacyjnych środków, mających na celu zapewnienie właściwym organom dostępu do danych w Rejestrze do celów zapobiegania przestępstwom, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń i ścigania sprawców, jak określono w przepisach prawa unijnego i krajowego;

(17)Niniejsze rozporządzenie należy wykonywać zgodnie z zasadami odnoszącymi się do prywatności i do ochrony danych osobowych. Rejestr powinien być zgodny z odpowiednimi unijnymi przepisami, zasadami i wytycznymi dotyczącymi ochrony danych, w szczególności z odpowiednimi wymogami bezpieczeństwa, zasadami konieczności, proporcjonalności, ograniczenia celu i proporcjonalnego okresu zatrzymywania danych. Ponadto ochrona danych osobowych już w fazie projektowania oraz ochrona danych jako opcja domyślna powinny być wbudowane we wszystkie opracowane lub utrzymywane systemy przetwarzania danych i bazy danych.

(18)W celu zapewnienia skutecznego okresowego nadzoru Rejestr powinien być przynajmniej raz na dwa lata kontrolowany na własny koszt przez niezależny organ w celu potwierdzenia, że Rejestr spełnia wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu. Rejestr powinien przedłożyć Komisji sprawozdanie z oceny zgodności zgodnie z procedurą określoną w umowie z Rejestrem.

(19)Umowa zawarta z Rejestrem powinna określać procedury służące poprawie organizacji, administrowania i zarządzania TLD .eu przez Rejestr zgodnie z instrukcjami Komisji, wynikającymi z działań nadzorczych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

(20)W konkluzjach Rady w sprawie zarządzania internetem z dnia 27 listopada 2014 r. ponownie potwierdzono zobowiązanie Unii Europejskiej do wspierania struktur zarządczych opartych na zaangażowaniu wielu zainteresowanych stron i na spójnym zestawie ogólnoświatowych zasad zarządzania internetem. Zarządzanie internetem sprzyjające włączeniu społecznemu odnosi się do rozwijania i stosowania przez rządy, sektor prywatny, społeczeństwo obywatelskie, organizacje międzynarodowe i społeczność techniczną, w ich odpowiednich rolach, wspólnych zasad, norm, przepisów, procedur decyzyjnych i programów, które kształtują rozwój i korzystanie z internetu.

(21)Należy powołać Radę Zainteresowanych Stron ds. domeny .eu, która będzie pełnić rolę doradczą wobec Komisji, w celu wzmocnienia i poszerzenia wkładu w dobre zarządzanie Rejestrem oraz kwestie objęte zasadami i procedurami dotyczącymi funkcjonowania TLD .eu, a także w celu zwiększenia przejrzystości praktyk handlowych i operacyjnych Rejestru. Skład tej grupy powinien odzwierciedlać model zarządzania internetem oparty na zaangażowaniu wielu zainteresowanych stron, a jej członków powinna powołać Komisja w oparciu o otwartą i przejrzystą procedurę.

(22)Komisja powinna przeprowadzić ocenę skuteczności i funkcjonowania TLD .eu. Ocena ta powinna dotyczyć metod pracy wyznaczonego Rejestru i istotności jego zadań.

(23)Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie wdrożenie ogólnoeuropejskiej domeny najwyższego poziomu obok krajowych domen najwyższego poziomu, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na zakres i skutki działań możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną we wspomnianym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(24)Aby ograniczyć wszelkie ryzyko zakłóceń w świadczeniu usług przez TLD .eu w okresie przechodzenia ze starych ram regulacyjnych na nowe, w niniejszym rozporządzeniu określono przepisy przejściowe.

(25)Należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 733/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 874/2004,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Przedmiot i cele

1.    Niniejszym rozporządzeniem wdraża się krajową domenę najwyższego poziomu („ccTLD”) z kodem .eu oraz określa warunki jej wdrożenia, w tym wyznaczenie i charakterystykę Rejestru. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się również ramy prawne i ogólne ramy polityki, w obrębie których wyznaczony Rejestr będzie funkcjonował.

2.    Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla ustaleń poczynionych przez państwa członkowskie w odniesieniu do swoich krajowych ccTLD.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia przyjęto następujące definicje:

a) „Rejestr” oznacza podmiot, któremu powierzono organizację, administrowanie i zarządzanie TLD .eu, w tym utrzymywanie właściwych baz danych i związanych z nimi usług kwerendy publicznej, rejestrację nazw domen, obsługę rejestru nazw domen, obsługę rejestru serwerów nazw TLD oraz upowszechnianie plików strefowych TLD;

b) „rejestrator” oznacza osobę lub podmiot, który, w drodze umowy z Rejestrem, dostarcza usługi rejestracji nazwy domeny podmiotom wnioskującym o rejestrację;

c) „umiędzynarodowione protokoły nazw domen (IDN)” oznaczają standardy i protokoły, które służą obsłudze stosowania nazw domen zawierających znaki, które nie są znakami kodu ASCII (ang. American Standard Code for Information Interchange);

d) „baza danych WHOIS” oznacza zbiór danych zawierający informacje na temat technicznych i administracyjnych aspektów rejestracji w domenie najwyższego poziomu .eu;

e) „zasady i procedury dotyczące funkcjonowania TLD .eu” oznaczają szczegółowe zasady dotyczące funkcjonowania TLD.eu oraz zarządzania nią;

f) „rejestracja” oznacza serię czynności i etapów procedury, od rozpoczęcia do ukończenia, wykonywanych przez rejestratorów lub Rejestr na wniosek osoby fizycznej lub prawnej, służących wdrożeniu rejestracji nazwy domeny na określony czas.

ROZDZIAŁ II

Wprowadzenie w życie domeny najwyższego poziomu .eu

Sekcja 1

ZASADY OGÓLNE

Artykuł 3

Kryteria kwalifikowalności

Wniosek o rejestrację jednej lub kilku nazw domen w ramach TLD .eu. może złożyć każdy z wymienionych niżej podmiotów:

(i) obywatel Unii, niezależnie od miejsca zamieszkania; lub

(ii) osoba fizyczna, która nie jest obywatelem Unii, zamieszkała w państwie członkowskim; lub

(iii) przedsiębiorstwo mające siedzibę w Unii; lub

(iv) organizacja mająca siedzibę w Unii bez uszczerbku dla stosowania prawa krajowego.

Artykuł 4

Rejestracja i wycofanie nazw domen

1.    Nazwę domeny przydziela się stronie kwalifikującej się, której wniosek wpłynął uprzednio do Rejestru w technicznie prawidłowy sposób, zgodnie z procedurami przewidzianymi dla wniosków o rejestrację na podstawie art. 11 lit. b).

2.    Po zarejestrowaniu nazwy domeny jej ponowna rejestracja jest niemożliwa do czasu wygaśnięcia rejestracji bez przedłużenia lub do czasu wycofania danej nazwy domeny.

3.    Rejestr może wycofać nazwę domeny z własnej inicjatywy oraz bez kierowania sporu na pozasądową drogę rozwiązywania konfliktów z następujących przyczyn:

a) nieuregulowane długi wobec Rejestru;

b) niespełnienie przez posiadacza nazwy domeny kryteriów kwalifikowalności zgodnie z art. 3;

c) naruszenie przez posiadacza nazwy domeny wymogów dotyczących wniosków o rejestrację ustanowionych na podstawie art. 11 lit. b).

4.    Nazwa domeny może również zostać wycofana, a w razie potrzeby następnie przekazana innemu podmiotowi, pod warunkiem właściwego alternatywnego rozwiązania sporu („ADR”) lub rozstrzygnięcia postępowania sądowego, w przypadku gdy nazwa ta jest identyczna lub łudząco podobna do nazwy, do której na mocy przepisów krajowych lub unijnych prawo zostało ustanowione, oraz w przypadku gdy:

a) nazwa została zarejestrowana przez jej posiadacza bezprawnie lub bez uzasadnionego interesu; lub

b) nazwa została zarejestrowana lub jest używana w złej wierze.

5.    W przypadku gdy sąd państwa członkowskiego uzna nazwę domeny za obelżywą, rasistowską lub sprzeczną z zasadami porządku publicznego, po ogłoszeniu orzeczenia sądu Rejestr taką nazwę blokuje, a po ogłoszeniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie – wycofuje. Rejestr blokuje takie przyszłe rejestracje takich nazw przez okres obowiązywania orzeczenia sądu.

Artykuł 5

Języki, prawo właściwe i jurysdykcja

1.    Rejestracji nazw domen dokonuje się we wszystkich znakach alfabetów języków urzędowych Unii zgodnie z dostępnymi standardami międzynarodowymi i stosownie do możliwości obsługi przez odpowiednie protokoły umiędzynarodowionych nazw domen (IDN).

2.    Nie naruszając przepisów rozporządzenia (UE) nr 1215/2012 oraz uznanych przez państwa członkowskie lub Unię praw i obowiązków wynikających z instrumentów międzynarodowych, w umowach między Rejestrem a rejestratorami oraz w umowach między rejestratorami a podmiotami wnioskującymi o rejestrację nazw domen nie wskazuje się jako prawa właściwego prawa innego niż prawo jednego z państw członkowskich, ani nie wyznacza się jako organu rozstrzygania sporów sądu powszechnego, sądu arbitrażowego ani też innego organu znajdującego się poza terytorium Unii.

Artykuł 6

Rezerwacja nazw domen

1.    Rejestr może zarezerwować pewną liczbę nazw domen uznanych za niezbędne do jego funkcji operacyjnych zgodnie z umową, o której mowa w art. 8 ust. 3.

2.    Komisja może nakazać Rejestrowi bezpośrednie wprowadzenie do TLD .eu nazw domen na użytek instytucji i organów unijnych.

3.    Bez uszczerbku dla nazw domen już zarezerwowanych lub zarejestrowanych, państwa członkowskie mogą zgłosić Komisji wykaz nazw domen, które:

a) nie mogą zostać zarejestrowane z przyczyn wynikających z prawa krajowego; lub

b) mogą zostać zarejestrowane lub zarezerwowane przez państwa członkowskie wyłącznie w domenie drugiego poziomu. Te nazwy domen muszą być ograniczone do powszechnie uznanych terminów geograficznych lub geopolitycznych, które mają wpływ na organizację polityczną lub terytorialną państw członkowskich.

4.    Komisja przyjmuje wykazy zgłoszone przez państwa członkowskie w drodze aktów wykonawczych. Akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2.

Artykuł 7

Rejestratorzy

1.    Rejestr udziela rejestratorom akredytacji zgodnie z racjonalnymi, przejrzystymi i niedyskryminacyjnymi procedurami akredytacji, które zostały uprzednio zatwierdzone przez Komisję. Rejestr udostępnia publicznie procedury akredytacji w łatwo dostępnej formie.

2.    W równoważnych okolicznościach Rejestr stosuje równorzędne warunki w odniesieniu do akredytowanych rejestratorów domeny .eu świadczących równoważne usługi oraz zapewnia im usługi i informacje na tych samych warunkach i tej samej jakości, jak w przypadku własnych usług równoważnych.

Sekcja 2

REJESTR

Artykuł 8

Wyznaczenie Rejestru

1.    Komisja ustanawia kryteria i procedurę wyznaczania Rejestru w drodze aktów wykonawczych. Akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2.

2.    Komisja wyznacza Rejestr po zakończeniu procedury, o której mowa w ust. 1.

3.    Komisja zawiera umowę z wyznaczonym Rejestrem. Umowa określa zasady, czynności i procedury związane ze świadczeniem usług przez Rejestr oraz warunki, na jakich Komisja nadzoruje organizację TLD .eu oraz administrowanie i zarządzanie nią przez Rejestr. Umowa jest ograniczona w czasie i odnawialna oraz obejmuje zasady i procedury dotyczące funkcjonowania TLD .eu określone na podstawie art. 11.

4.    W drodze odstępstwa od procedur, o których mowa w ust. 1 i 2, ze względu na nadrzędną pilną potrzebę Komisja może wyznaczyć Rejestr w drodze aktów wykonawczych mających natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 17 ust. 3.

Artykuł 9

Cechy Rejestru

1.    Siedziba statutowa i zarząd Rejestru oraz główne miejsce prowadzenia przez niego działalności znajdują się na terytorium Unii.

2.    Rejestr może nakładać opłaty bezpośrednio związane z poniesionymi kosztami, w zakresie dozwolonym na mocy umowy zawartej zgodnie z art. 8 ust. 3.

Artykuł 10

Obowiązki Rejestru

Rejestr:

a) przestrzega przepisów, czynności i procedur ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu oraz umowy, o której mowa w art.8 ust. 3;

b) organizuje TLD .eu, administruje i zarządza nią w interesie ogólnym i zgodnie z zasadami jakości, skuteczności, wiarygodności, przejrzystości, dostępności i niedyskryminacji oraz z zapewnieniem sprawiedliwych warunków konkurencji;

c) zawiera odpowiednią umowę, określającą przydzielenie kodu TLD .eu, pod warunkiem uprzedniej zgody Komisji;

d) prowadzi rejestrację nazw domen w TLD .eu, jeżeli wniosek o to złoży którakolwiek kwalifikująca się strona, o której mowa w art. 3;

e) zapewnia, bez uszczerbku dla wszelkich postępowań sądowych i pod warunkiem odpowiednich gwarancji proceduralnych dla zainteresowanych stron, możliwość kierowania przez rejestratorów i podmioty wnioskujące o rejestrację wszelkich sporów wynikających z umowy do organu rozwiązywania sporów metodami alternatywnymi (organu ADR);

f) zapewnia dostępność i autentyczność baz danych nazw domen;

g) zawiera na własny koszt i za zgodą Komisji umowę z renomowanym powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym z siedzibą na terytorium Unii, wyznaczając Komisję na beneficjenta umowy powierniczej, i przekazuje odpowiednio powiernikowi lub innemu podmiotowi zobowiązanemu codziennie elektroniczną kopię zawartości bazy danych TLD .eu;

h) wdraża wykazy, o których mowa w art. 6 ust. 3;

i) propaguje cele Unii w dziedzinie zarządzania internetem;

j) publikuje zasady i procedury dotyczące funkcjonowania TLD .eu określone na podstawie art. 11 we wszystkich językach urzędowych Unii;

k) przeprowadza na własny koszt i przynajmniej raz na dwa lata audyt wykonywany przez niezależny organ w celu poświadczenia zgodności z niniejszym rozporządzeniem i przesyła jego wyniki Komisji;

l) uczestniczy, na wniosek Komisji, w pracach Rady Zainteresowanych Stron ds. domeny .eu i współpracuje z Komisją w celu usprawniania funkcjonowania TLD .eu i zarządzania nią.

Artykuł 11

Zasady i procedury dotyczące funkcjonowania TLD .eu

Umowa, zawarta między Komisją a wyznaczonym Rejestrem zgodnie z art. 8 ust. 3, zawiera zasady i procedury dotyczące funkcjonowania TLD .eu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w tym:

a) politykę w zakresie ADR;

b) wymogi i procedury dotyczące wniosków o rejestrację, politykę w zakresie weryfikacji danych podmiotów wnioskujących o rejestrację oraz spekulacyjnej rejestracji nazw domen;

c) politykę w stosunku do rejestracji nazw domen służącej nadużyciom;

d) politykę w zakresie wycofywania nazw domen;

e) podejście do praw własności intelektualnej;

f) środki mające na celu zapewnienie właściwym organom dostępu do danych w Rejestrze do celów zapobiegania przestępstwom, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń i ścigania sprawców, jak określono w przepisach prawa unijnego i krajowego;

g) szczegółowe procedury zmiany umowy.

Artykuł 12

Baza danych WHOIS

1.    Rejestr tworzy bazę danych WHOIS i zarządza nią do celów dostarczania dokładnych i aktualnych informacji dotyczących rejestracji nazw domen w TLD .eu.

2.    Baza danych WHOIS zawiera istotne informacje, które nie są nadmierne w stosunku do celu bazy danych, na temat punktów kontaktowych zarządzających nazwami domen w TLD .eu oraz posiadaczy nazw domen. Jeżeli posiadaczem nazwy domeny jest osoba fizyczna, udostępnienie informacji do wiadomości publicznej uwarunkowane jest jednoznaczną zgodą posiadacza nazwy domeny w rozumieniu rozporządzenia 2016/679.

Sekcja 3

DOZÓR NAD REJESTREM

Artykuł 13

Nadzór

1.    Komisja monitoruje i nadzoruje organizację TLD .eu, jej administrowanie i zarządzanie nią przez Rejestr.

2.    Komisja upewnia się co do rzetelności zarządzania finansami przez Rejestr, zgodności zarządzania z rozporządzeniem oraz z zasadami i procedurami dotyczącymi funkcjonowania TLD .eu, o których mowa w art. 11, oraz może zażądać w tym celu informacji.

3.    Zgodnie z działaniami nadzorczymi Komisja może przekazać Rejestrowi szczegółowe instrukcje w celu sprostowania bądź usprawnienia organizacji lub poprawy administrowania i zarządzania TLD .eu.

4.    Komisja może, w stosownych przypadkach, przeprowadzić konsultacje z zainteresowanymi stronami i zasięgnąć porady ekspertów w sprawie wyników działań nadzorczych określonych w niniejszym artykule oraz w sprawie sposobów poprawy organizacji TLD .eu, jej administrowania i zarządzania nią przez Rejestr.

Artykuł 14

Rada Zainteresowanych Stron ds. domeny .eu

1.    Komisja powołuje Radę Zainteresowanych Stron ds. domeny .eu, która doradza Komisji w kwestiach wykonania niniejszego rozporządzenia.

2.    Rada Zainteresowanych Stron ds. domeny .eu składa się z przedstawicieli sektora prywatnego, środowiska technicznego, państw członkowskich i organizacji międzynarodowych, społeczeństwa obywatelskiego i środowisk akademickich, powoływanych przez Komisję w oparciu o otwartą i przejrzystą procedurę.

3.    Rada Zainteresowanych Stron ds. domeny .eu wykonuje następujące zadania:

a) pomaga i doradza Komisji w kwestiach wykonania niniejszego rozporządzenia;

b) wydaje opinie w sprawach dotyczących zarządzania TLD .eu, jej organizacji i administrowania nią;

c) doradza Komisji w sprawach dotyczących monitorowania i nadzoru nad Rejestrem.

ROZDZIAŁ III

Przepisy końcowe

Artykuł 15

Zastrzeżenie praw

Unia zachowuje wszystkie prawa związane z TLD .eu, w tym w szczególności prawa własności intelektualnej i inne prawa do baz danych Rejestru wymagane do zapewnienia wykonania niniejszego rozporządzenia oraz prawo do ponownego wyznaczenia Rejestru.

Artykuł 16

Ocena i przegląd

1.    Nie później niż po pięciu latach od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, a następnie co trzy lata, Komisja ocenia wdrożenie, skuteczność oraz funkcjonowanie TLD .eu.

2.    Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników oceny, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 17

Procedura komitetowa

1.    Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.    W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.    W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Artykuł 18

Przepisy przejściowe

1.    Posiadacze nazw domen zarejestrowanych zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 733/2002 zachowują prawa do zarejestrowanych nazw domen w ramach TLD.eu.

2.    Do dnia [date – no later than two years after the entry into force] r. Komisja podejmuje niezbędne działania w celu wyznaczenia Rejestru i zawarcia z nim umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Umowa staje się skuteczna od dnia [date – of the application of present regulation: no later than three years after the entry into force] r.

3.    Umowa zawarta między Komisją a Rejestrem na podstawie art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 733/2002 pozostaje skuteczna do dnia [date – minus 1 day of the date of application of present regulation: no later than three years after the entry into force] r.

Artykuł 19

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 733/2002 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 874/2004 tracą moc ze skutkiem od dnia [date – of the application of present regulation:: no later than three years after the entry into force] r.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia [date – no later than three years after the entry into force] r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

(1)    W systemie nazw domen (ang. Domain Name System, DNS) „przydzielenie” nazwy domeny następuje w momencie gdy odnośna domena najwyższego poziomu (w tym przypadku .eu) zostanie opublikowana przez ICANN w bazie danych strefy głównej. Opublikowanie w bazie danych strefy głównej sprawia, że kod (np. .eu) funkcjonuje jako domena najwyższego poziomu w ramach systemu nazw domen.

(2)    Strefa główna jest strefą najwyższego poziomu systemu nazw domen w hierarchicznej przestrzeni nazw systemu nazw domen internetu.

(3)    COM/2015/0192 final

(4)     https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/summary-report-public-consultation-evaluation-and-revision-eu-top-level-domain-regulations  

(5)    16200/14

(6)    COM/2014/072 final

(7)    Umiędzynarodowione nazwy domen (ang. Internationalized Domain Names, IDN) umożliwiają stosowanie nazw domen w lokalnych językach i alfabetach. IDN tworzy się z zastosowaniem znaków z różnych alfabetów, takich jak arabski, chiński, cyrylica bądź dewanagari. Są one kodowane w standardzie unicode i stosowane w sposób dopuszczony przez odpowiednie protokoły IDN. TLD .eu działa we wszystkich 24 językach urzędowych UE, w tym bułgarskim i greckim, które wymagają nazw domen zapisanych cyrylicą i alfabetem greckim.

(8)     https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/summary-report-public-consultation-evaluation-and-revision-eu-top-level-domain-regulations  

(9)    Dz.U. C [...] z [...], s. .

(10)    Dz.U. C [...] z [...], s. .

(11)    Rozporządzenie (WE) nr 733/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 kwietnia 2002 r. w sprawie wprowadzania w życie Domeny Najwyższego Poziomu .eu (Dz.U. L 113 z 30.4.2002, s. 1).

(12)    Rozporządzenie Komisji (WE) nr 874/2004 z dnia 28 kwietnia 2004 r. ustanawiające reguły porządku publicznego dotyczące wprowadzenia w życie i funkcji Domeny Najwyższego Poziomu .eu oraz zasady regulujące rejestrację (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, s. 40).