(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Rumunii o rejestrację nazwy „Plăcintă dobrogeană” jako chronionego oznaczenia geograficznego został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)

W dniu 27 kwietnia 2021 r. Komisja otrzymała od Bułgarii zawiadomienie o sprzeciwie. W dniu 29 kwietnia 2021 r. Komisja przesłała zawiadomienie o sprzeciwie do Rumunii. W dniu 23 czerwca 2021 r. Bułgaria przedłożyła Komisji uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie.

(3)

Po przeanalizowaniu uzasadnionego oświadczenia o sprzeciwie i uznaniu go za dopuszczalne zgodnie z art. 51 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, w piśmie z dnia 20 lipca 2021 r. Komisja zwróciła się do Rumunii i Bułgarii o przeprowadzenie odpowiednich konsultacji mających na celu osiągnięcie porozumienia.

(4)

Konsultacje pomiędzy Rumunią i Bułgarią zakończyły się bez osiągnięcia porozumienia. W związku z tym Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie rejestracji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 52 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, uwzględniając wyniki tych konsultacji.

(5)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Bułgaria twierdziła, że rejestracja „Plăcintă dobrogeană” jako chronionego oznaczenia geograficznego stanowiłaby zagrożenie dla istnienia produktu o nazwie „Dobrudzhanska banitsa”, który od wieków jest przygotowywany jako tradycyjne ciasto w Bułgarii i stanowi część bułgarskiego dziedzictwa gastronomicznego i kulturowego.

Rzeczywiście, w języku bułgarskim „Dobrudzhanska banitsa” ma takie samo znaczenie jak „Plăcintă dobrogeană”. Ponadto Bułgaria twierdziła, że nazwa ta oznacza produkty o podobnych składnikach, etapach przygotowania i cechach produktu końcowego, w związku z czym zasadnicze elementy zarówno „Dobrudzhanska banitsa” jak i „Plăcintă dobrogeană” można uznać za identyczne. Takie podobieństwa są ustalane z historycznego punktu widzenia, mając na uwadze, że Dobrudzha, jako region historyczny i geograficzny, jest podzielona między oba kraje, tj. północna Dobrudzha leży w Rumunii a południowa Dobrudzha – w Bułgarii. W związku z tym oba regiony, nawet jeśli znajdują się w dwóch różnych państwach, mają podobne tradycje i zwyczaje kulinarne.

W związku z tym Bułgaria zakwestionowała związek między produktem a obszarem geograficznym.

(6)

Ponadto Bułgaria zwróciła uwagę na negatywny wpływ na interesy gospodarcze producentów „Dobrudzhanska banitsa” w Bułgarii, jaki miałaby rejestracja „Plăcintă dobrogeană” jako chronionego oznaczenia geograficznego, i stwierdziła, że może ona wprowadzić konsumentów w błąd co do pochodzenia produktu.

(7)

Komisja oceniła argumenty przedstawione w uzasadnionym oświadczeniu o sprzeciwie Bułgarii w świetle przepisów rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, uwzględniając wyniki odpowiednich konsultacji przeprowadzonych między wnioskodawcą a jego oponentem.

(8)

Produkt nazywany w Rumunii „Plăcintă dobrogeană” jest podobny do produktu będącego zgodnie z prawem w użyciu w Bułgarii, nazwanego „Dobrudzhanska banitsa”. Jednak pomimo wspólnych tradycji i zwyczajów kulinarnych związanych z geograficznym i historycznym regionem Dobrogea/Dobrudzha te tradycje i zwyczaje rozwijały się odrębnie w Rumunii i Bułgarii, co powodowało różnice w przygotowaniu, renomie i stosowaniu nazw oznaczających produkty.

Po pierwsze, produkt o nazwie „Plăcintă dobrogeană” ma szczególne właściwości, które odróżniają go od produktu o nazwie „Dobrudzhanska banitsa”. W Rumunii w nadzieniu dopuszcza się wyłącznie ser, jogurt i jaja, natomiast w produkcji „Dobrudzhanska banitsa” w Bułgarii można również stosować mięso lub warzywa, a także świeże mleko. Dalsze różnice dotyczą stosowania skrzepu – obowiązkowego w Rumunii, ale dobrowolnego w Bułgarii. Inna różnica dotyczy płatów ciasta, które w Rumunii są zagniatane i wałkowane, natomiast w Bułgarii są składane jak harmonijka.

Rumunia wykazała również ugruntowaną renomę nazwy „Plăcintă dobrogeană”, która odnosi się do produktu wytwarzanego na obszarze geograficznym określonym w jednolitym dokumencie jako okręgi Tulcea i Constanța, znane również jako „Dobrogea”. W Bułgarii nie stwierdzono równoległej renomy nazwy „Dobrudzhanska banitsa”, ani nie wykazano jej w wystarczającym stopniu.

Wreszcie, w przeciwieństwie do „Plăcintă dobrogeană”, „Dobrudzhanska banitsa” jest przeznaczona przede wszystkim do produkcji lokalnej i domowej.

(9)

Nazwa „Plăcintă dobrogeană” jest bezsprzecznie kojarzona z wypiekiem wytworzonym z ciasta wypełnionego solonym miękkim serem (telemea) zmieszanym z twarogiem i jajami produkowanymi na tym samym obszarze geograficznym. Produkt posiada zatem jakość i renomę, które są przypisywane jego pochodzeniu geograficznemu. W świetle powyższego nie można kwestionować związku między produktem o nazwie „Plăcintă dobrogeană” a obszarem geograficznym.

(10)

Termin „Dobrudzhanska banitsa” to tłumaczenie na język bułgarski nazwy „Plăcintă dobrogeană”. Ponieważ nazwy są identyczne w tłumaczeniu, ochrona zarejestrowanej nazwy „Plăcintă dobrogeană”, przewidziana w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, skutkowałaby uniemożliwieniem bułgarskim producentom używania określenia „Dobrudzhanska banitsa” w celu wprowadzania do obrotu ich porównywalnych produktów.

(11)

Użycie określenia „Dobrudzhanska banitsa” nie miało na celu wykorzystania renomy nazwy „Plăcintă dobrogeană”. Konsumenci nie zostali wprowadzeni ani nie mogliby zostać wprowadzeni w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu. W rzeczywistości sytuacja na tych dwóch rynkach była inna w przypadku tych dwóch produktów. „Plăcintă dobrogeană” odnosi się do produktu, który posiada odrębny rynek, na którym cieszy się renomą ze względu na swoje zalety i cechy związane z pochodzeniem geograficznym. „Dobrudzhanska banitsa” odnosi się do produktu spożywanego głównie jako produkcja lokalna, a nawet domowa.

(12)

Produkt „Dobrudzhanska banitsa” jest zazwyczaj przygotowywany i spożywany bezpośrednio w tym samym dniu. Produkt ten nie został wprowadzony do obrotu w innym kraju, ponieważ nie jest oferowany zamrożony, w związku z czym konsumenci nie byli i nie mogli zostać wprowadzeni w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu. W szczególności produkcja „Dobrudzhanska banitsa” nie była i nie jest ukierunkowana na wywóz.

(13)

Z tych względów oraz ponieważ wykazano, że nazwa „Dobrudzhanska banitsa” była używana zgodnie z prawem w sposób konsekwentny i uczciwy przez okres co najmniej 25 lat przed złożeniem do Komisji wniosku o rejestrację nazwy „Plăcintă dobrogeană”, w myśl poszanowania zasady uczciwości i tradycyjnego stosowania oraz uwzględniając porozumienie osiągnięte w tym względzie między wnioskodawcą a oponentem, należy przyznać okres przejściowy wynoszący 10 lat.

(14)

W związku z powyższym należy wpisać nazwę „Plăcintă dobrogeană” do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych,

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Polityki Jakości Produktów Rolnych,