Skarga wniesiona w dniu 27 kwietnia 2007 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-220/07)

(2007/C 211/21)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: J.-P. Keppenne i M. Shotter, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Francuska

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

W skardze Komisja zasadniczo zarzuca stronie pozwanej dokonanie nieprawidłowej transpozycji dyrektywy 2002/22 ze względu na to, że we francuskich przepisach ustanowiono, iż świadczenie w zakresie jednej z części usługi powszechnej można zlecić każdemu przedsiębiorstwu, które może zagwarantować to świadczenie na całym terytorium kraju. Taki przepis narusza zarówno zasadę niedyskryminacji ustanowioną w art. 8 ust. 2 wskazanej dyrektywy, jak również zasady rentowności i efektywności wynikające z art. 8, art. 12 i art. 13 tej dyrektywy oraz z załącznika do niej, ponieważ a priori wyklucza on podmioty gospodarcze, które nie są w stanie zagwarantować świadczenia usługi powszechnej na całym terytorium kraju. Wprawdzie dyrektywa nie wyklucza możliwości wyznaczenia ostatecznie jednego tylko przedsiębiorstwa do pokrycia całego terytorium kraju, jednak w każdym razie nakłada na państwa członkowskie obowiązek przeprowadzenia w pierwszej kolejności otwartego postępowania odpowiadającego kryteriom ustanowionym w art. 8 ust. 2 dyrektywy w celu zapewnienia, aby ewentualne wyznaczenie tylko jednego przedsiębiorstwa było rozwiązaniem najbardziej efektywnym i najbardziej rentownym.

(1)  Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (Dz.U. L 108, str. 51).