Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62020TN0171

    Sprawa T-171/20: Skarga wniesiona w dniu 18 marca 2020 r. – Rochefort / Parlament

    Dz.U. C 191 z 8.6.2020, p. 27–27 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    8.6.2020   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 191/27


    Skarga wniesiona w dniu 18 marca 2020 r. – Rochefort / Parlament

    (Sprawa T-171/20)

    (2020/C 191/36)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Robert Rochefort (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci M. Stasi, J. Teheux i J. Rikkers)

    Strona pozwana: Parlament Europejski

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2019 r.;

    stwierdzenie nieważności noty debetowej z dnia 22 stycznia 2020 r. nr 7000000071, na mocy której skarżącemu nakazano zwrot kwoty 27 241 EUR;

    obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi na decyzję sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2019 r., na mocy której nakazano mu zwrot nienależnie wypłaconych kwot w związku z zatrudnieniem asystenta parlamentarnego, oraz na wydaną w związku z tą decyzją notę debetową, skarżący podnosi cztery zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący niewystarczającego uzasadnienia zaskarżonej decyzji ze względu na niejasność uzasadnienia sekretarza generalnego oraz w zakresie, w jakim nie wskazał on w tym uzasadnieniu powodów, dla których uznał, że przedstawione mu dokumenty nie stanowią dowodów wykonywania pracy.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący odwrócenia ciężaru dowodu. W tym względzie skarżący twierdzi, że to nie on powinien przedstawić dowody wykonywania pracy przez swojego asystenta parlamentarnego, lecz to Parlament powinien przedstawić dowód przeciwny.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący błędu w ocenie, jaki zawiera zaskarżona decyzja ze względu na to, że sekretarz generalny Parlamentu Europejskiego oparł się na nieprawdziwych okolicznościach.

    4.

    Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności ze względu na to, że dochodzona od skarżącego kwota opiera się na założeniu, że jego asystent parlamentarny pracował dla niego jedynie kilka dni.


    Top