—

stwierdzenie nieważności decyzji Rady Odwoławczej ECHA z dnia 17 grudnia 2019 r. w sprawach połączonych A-003-2018, A-004-2018 i A-005-2018, w której uchylone zostały decyzje ECHA z dnia 21 grudnia 2017 r. dotyczące oceny substancji dla chlorku glinu, chlorku glinu zasadowego oraz siarczanu glinu;

—

obciążenie ECHA kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia prawa, jakiego zdaniem skarżącej miała się dopuścić Rada Odwoławcza ECHA rozstrzygając w zaskarżonej decyzji, że ECHA powinna była wziąć pod uwagę badanie Schönholzer (1997), choć badanie to nie zostało podane do jej wiadomości w trakcie procedury oceny substancji. W tym względzie skarżąca podnosi następujące zarzuty szczegółowe:

2.

Zarzut drugi, dotyczący naruszenia prawa, jakiego zdaniem skarżącej miała się dopuścić Rada Odwoławcza ECHA opierając się w zaskarżonej decyzji na błędnej wykładni orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z którym, aby wykazać, że konieczne jest skierowanie żądania dodatkowych informacji, ECHA powinna w szczególności wykazać, że istnieje realistyczna możliwość, iż żądane informacje umożliwią podjęcie ulepszonych środków kontroli ryzyka.