Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 62019TN0613

Sprawa T-613/19: Skarga wniesiona w dniu 10 września 2019 r. – ENIL Brussels Office i in./Komisja

Dz.U. C 413 z 9.12.2019, p. 56–57 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

9.12.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 413/56

Skarga wniesiona w dniu 10 września 2019 r. – ENIL Brussels Office i in./Komisja

(Sprawa T-613/19)

(2019/C 413/68)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: European Network on Independent Living Brussels Office (ENIL Brussels Office) (Bruksela, Belgia), Validity Foundation (Budapeszt, Węgry), Center for Independent Living – Sofia (Sofia, Bułgaria) (przedstawiciele: adwokaci B. Van Vooren i Ł. Gorywoda)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżące wnoszą do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności aktu Komisji Europejskiej odmawiającego przerwania biegu terminów płatności lub zawieszenia płatności związanych z zaproszeniem do składania wniosków BG16RFOP001–5 002„Wsparcie na rzecz deinstytucjonalizacji usług świadczonych na rzecz osób starszych i niepełnosprawnych” w ramach osi priorytetowej 5 „Infrastruktura społeczna na szczeblu regionalnym” programu operacyjnego „Rozwój regionów”;

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżące podnoszą trzy zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że przepisy odnoszące się do legitymacji do zaskarżenia bezprawnego aktu instytucji Unii są dyskryminujące w kontekście niepełnosprawności w związku z podstawowym prawem do skutecznej ochrony sądowej.

—

Skarżące podnoszą, że Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych przewiduje możliwość wniesienia skargi przez osobę trzecią, a skarżące są wystarczająco reprezentatywne, aby wnieść skargę w obronie osób, które nie są w stanie bronić się przed dyskryminacją wynikającą z decyzji Komisji odmawiającej przerwania biegu terminów płatności lub zawieszenia płatności związanych z przedmiotowym zaproszeniem do składania wniosków.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że zaskarżony akt wpływa na sytuację prawną jasno określonej grupy osób, które nie są w stanie występować same przed sądem. Zarzut ten dzieli się na następujące dwie części:

—

Zaskarżony akt dotyczy bezpośrednio i indywidualnie zamkniętej grupy 1020 niepełnosprawnych osób znajdujących się w Bułgarii;

—

Wspomniana grupa osób nie jest w stanie występować samodzielnie przed sądem.

3.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że wydając zaskarżony akt, pozwana naruszyła ciążące na niej obowiązki wynikające, po pierwsze, z rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 (1), a po drugie, z Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych i z Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. 2013, L 347, s. 320).

Top