Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CN0466

    Sprawa C-466/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 9 kwietnia 2019 r. w sprawie T-371/17, Qualcomm i Qualcomm Europe/Komisja, wniesione w dniu 18 czerwca 2019 r. przez Qualcomm, Inc., Qualcomm Europe, Inc.

    Dz.U. C 263 z 5.8.2019, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    5.8.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 263/36


    Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 9 kwietnia 2019 r. w sprawie T-371/17, Qualcomm i Qualcomm Europe/Komisja, wniesione w dniu 18 czerwca 2019 r. przez Qualcomm, Inc., Qualcomm Europe, Inc.

    (Sprawa C-466/19 P)

    (2019/C 263/41)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Wnoszące odwołanie: Qualcomm, Inc., Qualcomm Europe, Inc. (przedstawiciele: M. Pinto de Lemos Fermiano Rato, advogado, M. Davilla, dikigoros)

    Druga strona postępowania: Komisja Europejska

    Żądania wnoszących odwołanie

    Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:

    uchylenie zaskarżonego wyroku;

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2017) 2258 final z dnia 31 marca 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 18 ust. 3 i art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) [sprawa AT.39711 — Qualcomm (drapieżne ceny)] (zwanej dalej „decyzją”);

    tytułem żądania ewentualnego, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości; oraz

    obciążenie Komisji Europejskiej kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości oraz przed Sądem.

    Zarzuty i główne argumenty

    Zarzut pierwszy: Sąd nie odniósł się do argumentów podniesionych przez wnoszącą odwołanie.

    Zarzut drugi: stwierdzenie, że decyzja została wystarczająco uzasadniona, opiera się na oczywistych błędach dotyczących okoliczności faktycznych i oczywistych naruszeniach prawa oraz na niewystarczającym uzasadnieniu.

    Zarzut trzeci: stwierdzenie, że informacje, których zażądano w decyzji, były niezbędne, opiera się na oczywistych naruszeniach prawa i oczywistych błędach dotyczących okoliczności faktycznych, na przeinaczeniu dowodów, na niewystarczającym uzasadnieniu oraz na nieuwzględnieniu wszystkich istotnych dowodów.

    Zarzut czwarty: stwierdzenie, że informacje, których zażądano w decyzji, były proporcjonalne, opiera się na oczywistych błędach dotyczących okoliczności faktycznych, na przeinaczeniu dowodów oraz na niewystarczającym uzasadnieniu.

    Zarzut piąty: Sąd błędnie zastosował zasady dotyczące ciężaru dowodu w odniesieniu do podnoszonych naruszeń art. 102 TFUE.

    Zarzut szósty: Sąd dokonał ustaleń, które naruszają prawo do odmowy składania obciążających wyjaśnień we własnej sprawie.


    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, s. 1).


    Top