—

Po pierwsze Komisja Europejska naruszyła art. 2 ust. 1 i 2 i art. 3 dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych poprzez stwierdzenie, że zasada kraju pochodzenia nie ma zastosowania do opłat na rzecz finansowania produkcji kinematograficznej. Po drugie, Komisja Europejska naruszyła art. 13 ust. 1 dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych poprzez stwierdzenie, że przepis ten zezwala państwom członkowskim na nałożenie na dostawców usług wideo na żądanie mających siedzibę w innych państwach członkowskich obowiązku zapewnienia udziału finansowego w promowaniu utworów europejskich.

—

Komisja Europejska naruszyła art. 110 TFUE poprzez stwierdzenie, że nałożenie na dostawców usług wideo na żądanie mających siedzibę w innych państwach członkowskich obowiązku uiszczania opłat na rzecz finansowania produkcji kinematograficznej nie jest dyskryminujące.

—

Komisja Europejska nie zbadała, czy nałożenie na dostawców usług wideo na żądanie mających siedzibę w innych państwach członkowskich obowiązku uiszczania opłat na rzecz finansowania produkcji kinematograficznej narusza art. 56 TFUE.