This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017CA0635
Case C-635/17: Judgment of the Court (Second Chamber) of 13 March 2019 (request for a preliminary ruling from the Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem — Netherlands) — E. v Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Reference for a preliminary ruling — Area of freedom, security and justice — Immigration policy — Right to family reunification — Directive 2003/86/EC — Exclusions from the scope of the directive — Article 3(2)(c) — Exclusion of persons benefiting from subsidiary protection — Extension of the right to family reunification to those persons under national law — Jurisdiction of the Court — Article 11(2) — Lack of official documentary evidence of the family relationship — Explanations regarded as insufficiently plausible — Obligations on the authorities of the Member States to take additional steps — Limits)
Sprawa C-635/17: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 marca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem — Niderlandy) — E./Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Odesłanie prejudycjalne — Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości — Polityka imigracyjna — Prawo do łączenia rodzin — Dyrektywa 2003/86/WE — Wyłączenia z zakresu stosowania dyrektywy — Artykuł 3 ust. 2 lit. c) — Wyłączenie osób kwalifikujących się do ochrony uzupełniającej — Rozszerzenie przez przepisy krajowe zakresu prawa do łączenia rodzin poprzez objęcie nim wspomnianych osób — Właściwość Trybunału — Artykuł 11 ust. 2 — Brak dokumentów urzędowych potwierdzających istnienie więzi rodzinnych — Wyjaśnienia uznane za niewystarczająco wiarygodne — Ciążący na władzach państw członkowskich obowiązek podjęcia dodatkowych działań — Granice)
Sprawa C-635/17: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 marca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem — Niderlandy) — E./Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Odesłanie prejudycjalne — Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości — Polityka imigracyjna — Prawo do łączenia rodzin — Dyrektywa 2003/86/WE — Wyłączenia z zakresu stosowania dyrektywy — Artykuł 3 ust. 2 lit. c) — Wyłączenie osób kwalifikujących się do ochrony uzupełniającej — Rozszerzenie przez przepisy krajowe zakresu prawa do łączenia rodzin poprzez objęcie nim wspomnianych osób — Właściwość Trybunału — Artykuł 11 ust. 2 — Brak dokumentów urzędowych potwierdzających istnienie więzi rodzinnych — Wyjaśnienia uznane za niewystarczająco wiarygodne — Ciążący na władzach państw członkowskich obowiązek podjęcia dodatkowych działań — Granice)
Dz.U. C 155 z 6.5.2019, p. 8–9
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
6.5.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 155/8 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 marca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem — Niderlandy) — E./Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
(Sprawa C-635/17) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Polityka imigracyjna - Prawo do łączenia rodzin - Dyrektywa 2003/86/WE - Wyłączenia z zakresu stosowania dyrektywy - Artykuł 3 ust. 2 lit. c) - Wyłączenie osób kwalifikujących się do ochrony uzupełniającej - Rozszerzenie przez przepisy krajowe zakresu prawa do łączenia rodzin poprzez objęcie nim wspomnianych osób - Właściwość Trybunału - Artykuł 11 ust. 2 - Brak dokumentów urzędowych potwierdzających istnienie więzi rodzinnych - Wyjaśnienia uznane za niewystarczająco wiarygodne - Ciążący na władzach państw członkowskich obowiązek podjęcia dodatkowych działań - Granice)
(2019/C 155/10)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: E.
Strona pozwana: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
Sentencja
|
1) |
Na podstawie art. 267 TFUE Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do dokonania wykładni art. 11 ust. 2 dyrektywy Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin w sytuacji takiej jak ta rozpatrywana w postępowaniu głównym, w której sąd odsyłający powinien wydać orzeczenie w przedmiocie wniosku o łączenie rodziny złożonego przez beneficjenta statusu ochrony uzupełniającej, jeżeli przepis ten znalazł zastosowanie do takiej sytuacji, w sposób bezpośredni i bezwarunkowy, poprzez prawo krajowe. |
|
2) |
Artykuł 11 ust. 2 dyrektywy 2003/86 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on — w okolicznościach takich jak te rozpatrywane w postępowaniu głównym, w których wniosek o łączenie rodziny został złożony przez będącego beneficjentem statusu ochrony uzupełniającej członka rodziny rozdzielonej na rzecz małoletniego, którego ów członek rodziny rozdzielonej jest ciotką i, jak twierdzi, opiekunką, zamieszkującą jako uchodźca i z dala od rodziny w państwie trzecim — temu, aby wniosek ten został oddalony wyłącznie z tego względu, że członek rodziny rozdzielonej nie przedstawił urzędowych dokumentów potwierdzających śmierć rodziców biologicznych małoletniego, a tym samym rzeczywisty charakter jego więzi rodzinnych z tym małoletnim, i aby wyjaśnienie, jakie przedstawił członek rodziny rozdzielonej w celu uzasadnienia niemożności przedstawienia takich dokumentów, zostało uznane przez właściwe władze za niewiarygodne wyłącznie na podstawie dostępnych informacji ogólnych dotyczących sytuacji w państwie pochodzenia, bez uwzględnienia konkretnej sytuacji członka rodziny rozdzielonej i małoletniego, ani szczególnych trudności, na jakie napotkali oni, jak twierdzą, przed ucieczką z kraju pochodzenia i po tej ucieczce. |