21.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 282/52

—

Uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 7 lipca 2009 r. w sprawie F-39/08 Giorgio LEBEDEF, zamieszkały 4, Neie Wee, L-1670, Senningerberg, Luksemburg, urzędnik Komisji Europejskiej, wspierany i reprezentowany przez adwokata Frédérica FRABETTI’ego, 5, rue Jean Bertels, L-1230 Luksemburg, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez swoich pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, mającego za przedmiot żądanie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 29 maja 2007 r., 20 czerwca 2007 r., 28 czerwca 2008 r., 6 lipca 2007 r., jak również dwóch decyzji z dnia 26 lipca 2007 r. oraz decyzji z dnia 2 sierpnia 2007 r. dotyczących pomniejszenia o 32 dni prawa do urlopu skarżącego za 2007 r.;

—

Uwzględnienie żądań wnoszącego odwołanie podniesionych w pierwszej instancji;

—

Ewentualnie, przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi do spraw Służby Publicznej;

—

Orzeczenia w przedmiocie kosztów i obciążenie nimi Komisji.

—

naruszenia m.in. art. 1 akapit szósty załącznika II do regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich dotyczącego składu oraz działania Komitetu Pracowniczego, jak również art. 1 ust. 2 porozumienia ramowego dotyczącego stosunków pomiędzy Komisją a organizacjami związkowymi i zawodowymi;

—

wykładni i błędnego zastosowania koncepcji „swobodnego zrzeszania się” opartej na art. 24 b regulaminu;

—

naruszenia dotyczącego „pracy w niepełnym wymiarze godzin ze względów zdrowotnych” pkt III.c decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie ustanowienia przepisów wykonawczych w dziedzinie nieobecności z powodu choroby lub wypadku i w szczególności punktu stanowiącego, że „ewentualnie wzięte dni urlopu należy odnotowywać jako całe” [tłumaczenie nieoficjalne];

—

błędnej oceny stanu zdrowia wnoszącego odwołanie;

—

wykładni i błędnego zastosowania pojęć „udział w reprezentacji personelu”, „oddelegowanie do pełnienia misji związkowych” i „misja związkowa”;

—

przeinaczenia i wypaczenia okoliczności stanu faktycznego i stwierdzeń wnoszącego odwołanie oraz nieścisłości materialnej stwierdzeń SSP dotyczących rejestracji „nieusprawiedliwionych nieobecności” w SysPer2;

—

naruszenia prawa przez SSP w ramach wykładni pojęcia „nieobecności” tak jak jest ono definiowane w art. 57, 59 i 60 regulaminu;

—

naruszenia prawa przez SSP dotyczącego zastosowania art. 60 regulaminu; oraz

—

braku uzasadnienia jeżeli chodzi o ocenę przez SSP ośmiu ww. zarzutów.