Artykuł 1

Artykuł 2

Artykuł 3

Artykuł 4

Wysoki Przedstawiciel składa Radzie sprawozdania z wykonania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych przez UNODA. Sprawozdania te stanowią podstawę oceny dokonywanej przez Radę. Komisja przedstawia informacje dotyczące finansowych aspektów projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2.

Artykuł 5

ZAŁĄCZNIK

Projekt wspierający odporność w zakresie bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej za pośrednictwem Konwencji o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC)

1.   KONTEKST

Pandemia COVID-19 wykazała globalne zakłócenia, jakie mogą spowodować choroby zakaźne, i uwydatniła brak przygotowania na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym do reagowania na wydarzenia o charakterze biologicznym. Gdyby taka choroba została umyślnie zmanipulowana, by była bardziej złośliwa, lub gdyby została celowo uwolniona w wielu miejscach jednocześnie, mogłoby to doprowadzić do jeszcze większego światowego kryzysu. Jednocześnie należy także wziąć pod uwagę postępy w biotechnologii, ponieważ mogą one przynosić wielorakie korzyści mające pozytywny wpływ na zrównoważony rozwój; pociągają one jednak za sobą wiele niebezpieczeństw o potencjalnie katastrofalnych skutkach. W tej sytuacji istnieje potrzeba intensyfikacji starań w celu rozwiązania kwestii dotyczących bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej w ramach Konwencji o zakazie broni biologicznej i toksycznej.

2.   CELE

Niniejsza decyzja Rady ma na celu konkretne wzmocnienie bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym w związku z trwającą pandemią COVID-19. Decyzja ta uzupełni decyzję Rady (WPZiB) 2019/97 z dnia 21 stycznia 2019 r. (1) wspierającą BTWC Decyzję 2019/97 wdraża Biuro ONZ ds. Rozbrojenia (UNODA) (oddział w Genewie) w ścisłej współpracy z jednostką wspierającą realizację BTWC. W stosownych przypadkach decyzja ta będzie odwoływać się do osiągnięć decyzji 2019/97 oraz poprzednich wspólnych działań i decyzji Rady wspierających BTWC, nie powielając żadnych trwających działań (2). Podczas fazy wdrażania niniejszej decyzji w jak najlepszy sposób zostaną wykorzystane ewentualne synergie z decyzją 2019/97.

Niniejsza decyzja opiera się na następujących zasadach:

(a)	jak najlepsze wykorzystanie doświadczeń uzyskanych w ramach poprzednich wspólnych działań i decyzji Rady wspierających realizację BTWC;

(b)	uwzględnianie konkretnych potrzeb wyrażonych przez państwa strony, jak również państwa niebędące stronami BTWC, związanych ze wzmacnianiem bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej poprzez BTWC na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym;

(c)	zachęcanie do lokalnej i regionalnej odpowiedzialności za projekty, by zapewnić ich trwałość w dłuższej perspektywie i stworzyć partnerstwo między Unią Europejską a stronami trzecimi w ramach BTWC;

(d)	skupianie się na działaniach, które przyniosły konkretne rezultaty pod względem polepszenia zdolności w zakresie pomocy, reagowania i gotowości na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym;

(e)	przyczynianie się do umacniania pokoju i osiągnięcia celów związanych z bezpieczeństwem i zdrowiem poprzez skuteczną realizację BTWC przez państwa strony.

3.   PROJEKTY

3.1.   Projekt 1 – wzmacnianie zdolności w zakresie bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej w Afryce poprzez większą koordynację regionalną

3.1.1.   Cel projektu

Projekt ten skupia się na polepszaniu realizacji BTWC i przyczynianiu się do jej upowszechniania na kontynencie afrykańskim, poprzez zwiększanie zdolności organów krajowych oraz podmiotów i organizacji regionalnych zajmujących się kwestiami bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej w Afryce. Projekt ten ma na celu także intensyfikację współpracy i koordynacji między tymi podmiotami.

Obecnie 14 państw – cztery będące i dziesięć niebędących sygnatariuszami BTWC – nie ratyfikowało BTWC lub do niej nie przystąpiło. Osiem z tych państw znajduje się w Afryce: Czad, Dżibuti, Egipt, Erytrea, Komory, Namibia, Somalia i Sudan Południowy. Dwa z tych państw – Egipt i Somalia – są sygnatariuszami BTWC, natomiast pozostałe sześć państw nie podpisało tej konwencji. Kontynent afrykański jest zatem obszarem priorytetowym, jeżeli chodzi o upowszechnianie BTWC. Ponadto realizację konwencji można w istotny sposób zintensyfikować, zwiększając zdolności afrykańskich państw stron tej konwencji w zakresie bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej.

3.1.2.   Opis projektu

Projekt ten będzie obejmował utworzenie stanowiska urzędnika ds. politycznych (P3), umiejscowionego w Addis Abebie, którego zadaniem będzie konkretna praca na rzecz upowszechniania i lepszej realizacji konwencji na kontynencie afrykańskim oraz badanie możliwości synergii z regionalnymi strukturami na rzecz pokoju i bezpieczeństwa, bezpieczeństwa zdrowotnego i rozwoju. Konkretnie, urzędnik ds. politycznych odpowiadałby za wykonywanie następujących zadań:

a)	zapewnianie pomocy legislacyjnej państwom stronom pragnącym poprawić ustawodawstwo związane z BTWC, oraz państwom zainteresowanym dołączeniem do tej konwencji i zamierzającym sprawdzić i dostosować swoje dotychczasowe ustawodawstwo;

b)	zapewnianie państwom stronom konkretnych szkoleń na temat opracowywania i przedkładania sprawozdań dotyczących środków budowy zaufania w ramach BTWC;

c)

pomaganie afrykańskim państwom stronom BTWC przy zapytaniach dotyczących środków budowy zaufania. Ta dodatkowa pomoc – która uzupełniałaby wsparcie dotychczas zapewnianie przez jednostkę wspierającą realizację BTWC – ma na celu uzyskanie większej liczby i lepszej jakości przedkładanych przez afrykańskie państwa strony sprawozdań dotyczących środków budowy zaufania;

d)

utrzymywanie ścisłych kontaktów z państwami afrykańskimi niebędącymi stronami BTWC, także za pośrednictwem ich stałych przedstawicielstw przy Unii Afrykańskiej w Addis Abebie, w celu rozpoznania konkretnych krajowych przeszkód na drodze do przystąpienia do konwencji lub do jej ratyfikacji, oraz ułatwianie odpowiednich procesów przystąpienia lub ratyfikacji, zapewniając, w miarę potrzeby, pomoc techniczną lub legislacyjną;

e)	utrzymywanie ścisłych kontaktów z zainteresowanymi stronami, ugrupowaniami subregionalnymi i organizacjami partnerskimi z siedzibą w Afryce, i koordynowania z nimi działań (3); oraz

f)	wspieranie realizacji wszelkich innych działań w Afryce na podstawie niniejszej decyzji Rady.

W miarę potrzeby, w odniesieniu do konkretnych zadań merytorycznych (np. udzielania wsparcia legislacyjnego i pomocy technicznej), urzędnika ds. politycznych będą wspierali konsultanci zewnętrzni. W miarę potrzeby, do ułatwiania i wspierania różnych aspektów działań będzie wykorzystywana obecność UNODA w Afryce poprzez jej Regionalny Oddział ds. Pokoju i Rozbrojenia (UNREC).

Wszystkie działania urzędnika ds. politycznych będą ściśle koordynowane z jednostką wspierającą realizację BTWC oraz personelem w Genewie realizującym projekt w ramach decyzji Rady UE. Urzędnik ds. politycznych będzie ściśle współpracował z koordynatorem regionalnym w Afryce ds. realizacji rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1540 (2004) (4) i będzie miał swoją siedzibę w budynku Komisji Gospodarczej ONZ ds. Afryki w Addis Abebie.

3.1.3.   Oczekiwane wyniki projektu

Oczekuje się, że projekt ten umocni upowszechnianie i poprawi realizację konwencji na szczeblu krajowym na kontynencie afrykańskim. Ma on także na celu zwiększanie współpracy i koordynacji wśród organów krajowych oraz regionalnych podmiotów i organizacji zajmujących się kwestiami bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej w Afryce.

Umiejscawiając stanowisko urzędnika ds. politycznych w Addis Abebie oczekuje się, że większa bliskość organów krajowych w Afryce, odnośnych ambasad w Addis Abebie i regionalnych platform politycznych zdecydowanie przyczyni się do umacniania realizacji BTWC i upowszechniania konwencji w Afryce, tak jak nakreślono powyżej.

3.2.   Projekt 2 – budowanie zdolności krajowych punktów kontaktowych BTWC

3.2.1.   Cel projektu

Celem niniejszego projektu jest stworzenie materiałów szkoleniowych i zapewnienie krajowym punktom kontaktowym odpowiednich szkoleń na temat realizacji BTWC na szczeblu krajowym. Projekt ten ma także stworzyć środki i możliwości dialogu i wymiany informacji wśród krajowych punktów kontaktowych na temat realizacji BTWC na szczeblu krajowym, jak również możliwości wymiany optymalnych rozwiązań. Celem tego projektu jest usprawnienie wdrażania BTWC przez zapewnianie krajowym punktom kontaktowym dostosowanych do nich możliwości budowania zdolności i umożliwianie większej wymiany i współpracy między nimi na szczeblu regionalnym i międzynarodowym.

Na szóstej konferencji przeglądowej w 2006 roku postanowiono, że każde państwo strona powinno wyznaczyć krajowy punkt kontaktowy w celu:

—	koordynowania wdrażania na szczeblu krajowym i komunikowania się z pozostałymi państwami stronami i z odnośnymi organizacjami międzynarodowymi;

—	opracowywania i przedkładania corocznych sprawozdań dotyczących środków budowy zaufania;

—	wymiany informacji na temat starań w zakresie upowszechniania.

Z obecnej liczby 183 państw stron dotychczas tylko 134 państwa wyznaczyły krajowe punkty kontaktowe. Punkty te stanowią część różnych podmiotów na szczeblu krajowym, mają różny charakter i zróżnicowane poziomy dotychczasowej wiedzy na temat BTWC. Jak dotąd szkolenia dla krajowych punktów kontaktowych ds. BTWC są dostępne wyłącznie na zasadzie ad hoc i są uzależnione od środków przekazywanych przez darczyńców.

3.2.2.   Opis projektu

Projekt ten obejmuje opracowanie standardowego kursu szkoleniowego udostępnianego wszystkim krajowym punktom kontaktowym. Kurs szkoleniowy będzie udostępniany albo online, albo organizowany fizycznie w różnych regionach (w zależności od ewolucji pandemii COVID-19) przedstawicielom krajowym działającym jako krajowe punkty kontaktowe ds. BTWC. Szkolenie będzie obejmowało informacje o wszystkich aspektach wdrażania BTWC na szczeblu krajowym, łącznie z opracowywaniem sprawozdań dotyczących środków budowy zaufania w odniesieniu do BTWC oraz z uwzględnieniem kwestii legislacyjnych. W szkoleniu będzie wykorzystywany „Przewodnik na temat wdrażania BTWC”, który jest opracowywany na podstawie decyzji Rady 2019/97.

Podczas gdy jednostka wspierająca realizację BTWC udostępnia dane kontaktowe wszystkich wyznaczonych krajowych punktów kontaktowych wszystkim państwom stronom na osobnej stronie z ograniczonym dostępem, nie ma sformalizowanych sposobów interakcji pomiędzy krajowymi punktami kontaktowymi. Przedmiotowy projekt przewiduje zatem zorganizowanie szeregu nieformalnych – wirtualnych lub fizycznych – regionalnych forów dialogu przeznaczonych dla krajowych punktów kontaktowych ds. BTWC, aby ułatwiać wymianę informacji i optymalnych rozwiązań.

Ponadto, w Genewie odbędzie się wydarzenie, w którym wezmą udział wszystkie osoby reprezentujące krajowe punkty kontaktowe ds. BTCW – na przykład, przed posiedzeniem państw stron BTWC – aby umożliwić wymianę informacji i kontakty między krajowymi punktami kontaktowymi w regionach, podobnie jak ma to miejsce przed corocznym posiedzeniem organów krajowych OPCW na podstawie konwencji o broni chemicznej. Strona z ograniczonym dostępem również zostanie jeszcze bardziej rozszerzona, by służyła jako repozytorium informacji dla krajowych punktów kontaktowych, gdzie umieszczone będą wszystkie materiały szkoleniowe, oraz jako interaktywna platforma umożliwiająca krajowym punktom kontaktowym interakcję między nimi oraz z jednostką wspierającą realizację BTWC. Strona ta będzie prowadzona i administrowana przez jednostkę wspierającą realizację BTWC, by zapewniać ciągłą i bezproblemową wymianę między krajowymi punktami kontaktowymi po zakończeniu działania niniejszej decyzji Rady.

Zarówno szkolenie, jak i fora dialogu mają istotny wymiar dotyczący tworzenia sieci kontaktów, ponieważ osoby reprezentujące krajowe punkty kontaktowe będą miały okazję się poznać i nawiązać ze sobą kontakt.

3.2.3.   Oczekiwane wyniki projektu

Oczekuje się, że pozytywnym skutkiem tego szkolenia będzie to, że dzięki programowi szkolenia więcej państw stron wyznaczy krajowe punkty kontaktowe. Oczekuje się także, że zapewnione szkolenie spowoduje przedkładanie większej liczby i lepszej jakości rocznych sprawozdań dotyczących środków budowy zaufania, które to sprawozdania dostarczą dodatkowych informacji o stanie realizacji konwencji na świecie. Aby zapewnić trwałość, materiały szkoleniowe zostaną opracowane w taki sposób, by były przydatne i dostępne dla krajowych punktów kontaktowych do przyszłych szkoleń po zakończeniu działania niniejszej decyzji Rady. Ponadto oczekuje się, że ten projekt będzie ułatwiał wymianę informacji i optymalnych rozwiązań między krajowymi punktami kontaktowymi.

3.3.   Projekt 3 – ułatwianie dokonywania przeglądu wydarzeń w nauce i technologii mających znaczenie dla konwencji BTWC, poprzez udział środowiska akademickiego i przemysłowego

3.3.1.   Cel projektu

Celem tego projektu jest ułatwianie dokonywania przeglądu wydarzeń w nauce i technologii mających znaczenie dla konwencji. Państwa strony BTWC wielokrotnie dostrzegały znaczenie stałego informowania o mających znaczenie dla konwencji postępach w nauce i technologii. Postępy te mogą z jednej strony stwarzać ryzyko, które mogłoby powodować potencjalne łamanie przepisów konwencji, a z drugiej strony, mogą być dla tej konwencji korzystne, gdyby dzięki nim nastąpiła na przykład poprawa jakości szczepionek i diagnozowania chorób. Ponieważ technologia dotycząca BTWC ma ze swej natury podwójne zastosowanie, niezwykle ważny jest ciągły udział środowiska akademickiego i przemysłu oraz wymiana informacji z nimi.

3.3.2.   Opis projektu

Na ten projekt składa się przeprowadzenie międzynarodowej konferencji naukowo-technologicznej w ramach przygotowań do dziewiątej konferencji przeglądowej, skierowanej głównie do ekspertów ze środowisk akademickich, rządów i przemysłu, by można było uwzględnić ich poglądy w dyskusjach, które będą stanowić część programu dziewiątej konferencji przeglądowej. W stosownych przypadkach na konferencji zostaną uwzględnione i dalej wykorzystane wyniki pięciu regionalnych warsztatów z zakresu nauki i technologii prowadzonych w ramach decyzji Rady UE (WPZiB) 2016/51 wspierającej BTWC. Na konferencji uwzględnione zostaną także propozycje państw stron BTWC dotyczące kwestii naukowo-technologicznych, takie jak wprowadzenie kodeksu postępowania naukowców zajmujących się naukami biologicznymi oraz starania w kierunku utworzenia mechanizmu przeglądu nauki i technologii, co będzie przedmiotem dalszych dyskusji podczas dziewiątej konferencji przeglądowej. Konferencja odbędzie się w kraju należącym do globalnego Południa, na przykład w jednym z krajów będących sponsorem (5) rezolucji ZO ONZ w sprawie „Roli nauki i technologii w ramach międzynarodowego bezpieczeństwa i rozbrojenia”. W przypadku gdyby przeprowadzenie konferencji w formie fizycznej nie było możliwe z powodu pandemii COVID-19, konferencja będzie miała formę wirtualną. Do zorganizowania i przeprowadzenia konferencji zostanie zaangażowany konsultant zewnętrzny mający odpowiednie kwalifikacje i ścisłe związki ze środowiskiem akademickim lub przemysłowym. Zadaniem tego konsultanta będzie także opracowanie długoterminowej strategii większego zaangażowania wielu zainteresowanych stron w ramach BTWC.

Konferencję naukowo-technologiczną uzupełni utworzenie inicjatywy „Nauka dla dyplomatów”, która ma na celu zapewnienie, by decydenci byli świadomi tego, w jaki sposób postępy w nauce i technologii mogą zarówno przynieść korzyści konwencji, jak i jej zagrozić. Inicjatywa „Nauka dla dyplomatów” będzie polegała na zorganizowaniu szeregu wydarzeń skupiających się na postępach technologicznych mających szczególne znaczenie dla konwencji. Konsultant zewnętrzny będzie także odpowiedzialny za organizowanie wydarzeń w ramach inicjatywy „Nauka dla dyplomatów”.

3.3.3.   Oczekiwane wyniki projektu

Oczekuje się, że konferencja naukowo-technologiczna będzie kształtować i zasilać merytoryczne dyskusje, które będą się toczyć podczas dziewiątej konferencji przeglądowej. Celem dyskusji nad dotyczącymi kwestii naukowo-technologicznych propozycjami państw stron BTWC – takimi jak wprowadzenie kodeksu postępowania dla naukowców zajmujących się naukami biologicznymi i starania w kierunku utworzenia mechanizmu przeglądu naukowo-technologicznego – jest ułatwianie formułowania stanowisk krajowych lub regionalnych, oraz omawianie i negocjowanie tych propozycji na dziewiątej konferencji przeglądowej.

Celem inicjatywy „Nauka dla dyplomatów” jest zaznajomienie decydentów z głównymi postępami technologicznymi i naukowymi mającymi znaczenie dla konwencji.

3.4.   Projekt 4 – poszerzanie poparcia dla dobrowolnych działań z zakresu przejrzystości

3.4.1.   Cel projektu

Celem tego projektu jest propagowanie przejrzystości i budowanie zaufania w ramach konwencji. Projekt ten bazuje na poprzednich dobrowolnych działaniach z zakresu przejrzystości prowadzonych przez państwa strony od 2011 roku i ma na celu dalsze zwiększenie poparcia dla takich inicjatyw przez utworzenie platformy wymiany informacji o dobrowolnych działaniach z zakresu przejrzystości. Obejmuje on m.in. przeprowadzenie kompleksowej analizy w celu określenia wniosków wynikających z tych działań, a także zestaw działań praktycznych wspierających tę koncepcję.

3.4.2.   Opis projektu

Od 2011 roku państwa strony podejmowały dobrowolne inicjatywy w celu prowadzenia, w ramach konwencji, różnych rodzajów działań w zakresie przejrzystości W działaniach tych uczestniczyło 35 krajów ze wszystkich grup regionalnych. Podczas gdy poprzednie działania różniły się pod względem poszczególnych celów, formatu, stopnia uczestnictwa i czasu trwania, bazują one na wspólnym założeniu: wszystkie są dobrowolnie uzgadniane dwustronnie, wielostronnie, lub w drodze procesu otwartego dla wszystkich państw stron, które są zainteresowane skorzystaniem z możliwości wzajemnej weryfikacji. Podejście to umożliwia konkretne dostosowanie różnych kluczowych parametrów, zgodnie z preferencjami organizujących lub uczestniczących państw stron. W ramach dobrowolnych działań z zakresu przejrzystości można uwzględnić różne aspekty, takie jak wdrażanie na szczeblu krajowym, pomoc i współpraca międzynarodowa, gotowość i reagowanie, kontrola wywozu, ustawodawstwo dotyczące bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej lub też opracowywanie sprawozdań dotyczących środków budowania zaufania.

W projekcie przewiduje się utworzenie internetowego kompendium wszystkich działań z zakresu przejrzystości w postaci bazy danych możliwej do przeszukiwania, dotyczącej wszystkich takich działań dotychczas przeprowadzonych, oraz stworzenie kompleksowego badania na temat poprzednich działań z zakresu przejrzystości, w tym doświadczeń wynikających z różnych działań. Badanie to zostanie przeprowadzone w ścisłej współpracy z Instytutem ONZ ds. Badań nad Rozbrojeniem (UNIDIR). Oprócz tego UNODA będzie dążyć do utworzenia partnerstwa z zainteresowanymi organizacjami regionalnymi lub międzynarodowymi, w tym z inicjatywą UE w zakresie centrów doskonałości ds. substancji chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych. Utworzenie internetowego kompendium i opracowanie badania na temat przeszłych działań zostanie zlecone konsultantom zewnętrznym.

3.4.3.   Oczekiwane wyniki projektu

Oczekuje się, że projekt ten poprawi realizację konwencji poprzez wymianę wśród państw stron informacji i optymalnych rozwiązań dotyczących dobrowolnych działań z zakresu przejrzystości, oraz że pomoże w określeniu potrzeb wspomagania i współpracy na podstawie art. X BTWC. Pomoże on także stworzyć forum dialogu na temat takich inicjatyw wśród zainteresowanych państw stron.

4.   KWESTIE DOTYCZĄCE PERSONELU

Realizacja tej decyzji Rady będzie wymagała obecności personelu w Genewie w celu zapewnienia skoordynowanego i niezakłóconego prowadzenia wszystkich działań na podstawie tej decyzji Rady. Konieczne jest zatem umieszczenie urzędnika ds. politycznych (P2) i asystenta administracyjnego (GS4) w oddziale UNODA w Genewie. Jak określono powyżej, urzędnik ds. politycznych szczebla P3 będzie pracował w Addis Abebie. Urzędnicy ds. politycznych szczebla P2 i P3 oraz asystent administracyjny szczebla GS4 będą podlegali urzędnikowi ds. politycznych szczebla P3 nadzorującemu realizację decyzji Rady 2019/97, by zapewnić niezakłóconą i skoordynowaną realizację obu decyzji Rady.

Z uwagi na wysoki stopień specjalizacji wymagany do udzielania pomocy legislacyjnej i technicznej w Afryce, modernizacji strony internetowej krajowych punktów kontaktowych i opracowania materiałów szkoleniowych dla pracowników krajowych punktów kontaktowych, organizacji konferencji naukowo-technologicznej i realizacji inicjatywy „Nauka dla dyplomatów”, utworzenia internetowego kompendium dobrowolnych działań z zakresu przejrzystości i opracowania badania poprzednich działań i optymalnych rozwiązań, konieczne będzie zatrudnienie do tych celów konsultantów zewnętrznych.

5.   SPRAWOZDAWCZOŚĆ

UNODA/jednostka wspierająca realizację BTWC będą przekazywać Wysokiemu Przedstawicielowi półroczne sprawozdania z postępów w realizacji projektów.

6.   CZAS TRWANIA

Całkowity szacowany czas realizacji projektów wynosi 24 miesiące.

7.   WYEKSPONOWANIE DZIAŁAŃ UE

UNODA/jednostka wspierająca realizację BTWC podejmie wszelkie działania konieczne do upowszechnienia informacji, że działania zostały sfinansowane przez Unię. Takie działania będą prowadzone zgodnie z z podręcznikiem „Informowanie o działaniach zewnętrznych Unii Europejskiej i ich eksponowanie” przygotowanym i opublikowanym przez Komisję Europejską. UNODA/jednostka wspierająca realizację BTWC zapewni zatem wyeksponowanie wkładu Unii przez stosowne logo i działania promocyjne, podkreślanie roli odgrywanej przez Unię, zapewniając przejrzystość swoich działań i podnosząc świadomość co do przyczyn przyjęcia niniejszej decyzji oraz świadomość na temat wspierania tej decyzji przez Unię, a także rezultatów tego wsparcia. Na materiałach wyprodukowanych w wyniku tego projektu w widocznym miejscu zostanie umieszczona flaga Unii zgodnie z unijnymi wytycznymi dotyczącymi prawidłowego wykorzystywania i reprodukcji flagi.

8.   BENEFICJENCI

Beneficjentami projektu 1 będą państwa strony BTWC w odniesieniu do udzielania pomocy prawnej i technicznej, oraz państwa niebędące stronami (zarówno państwa będące, jak i niebędące sygnatariuszami) BTWC w odniesieniu do działań upowszechniających, w tym zainteresowane strony z sektora prywatnego, środowisk akademickich i organizacji pozarządowych, a także, w stosownych przypadkach, subregionalne ugrupowania i organizacje partnerskie z siedzibą w Afryce (6).

Beneficjentami projektu 2 związanego z budowaniem zdolności na rzecz krajowych punktów kontaktowych BTWC są państwa strony BTWC, w szczególności urzędnicy wyznaczeni jako krajowe punkty kontaktowe.

Beneficjentami projektu 3, dotyczącego ułatwiania przeglądu wydarzeń w nauce i technologii mających znaczenie dla konwencji, będą urzędnicy, naukowcy, pracownicy uczelni i przedstawiciele przemysłu wywodzący się z państw stron BTWC.

Beneficjentami projektu 4 dotyczącego poszerzania poparcia dla dobrowolnych działań z zakresu przejrzystości będą państwa strony BTWC.

---

(1)  Do głównych kierunków prac przewidzianych w decyzji Rady UE 2019/97 należą upowszechnianie, programy pomocowe służące intensyfikacji wdrażania BTWC na szczeblach krajowych, utworzenie sieci dotyczących ochrony biologicznej wśród młodych naukowców wywodzących się z regionów globalnego Południa, wsparcie programu międzysesyjnego oraz dziewiąta konferencja przeglądowa, a także opracowanie materiałów informacyjnych i edukacyjnych.

(2)  Wspólne działania 2006/184/WPZiB i 2008/858/WPZiB oraz decyzje Rady 2012/421/WPZiB i 2016/51/WPZiB.

(3)  Takie jak Afrykańskie Centra ds. Zwalczania i Prewencji Chorób (afrykańskie CDC) w odniesieniu do inicjatywy z zakresu bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej, Departament ds. Pokoju i Bezpieczeństwa w Komisji Unii Afrykańskiej, Agencja Rozwoju UA – Afrykańska sieć wiedzy o bezpieczeństwie biologicznym (AUDA–NEPAD), regionalne wspólnoty gospodarcze i inne podmioty AU, a także Inicjatywa na rzecz podpisu działająca pod auspicjami Grupy Roboczej w ramach światowego partnerstwa na rzecz bezpieczeństwa biologicznego. .

(4)  W rezolucji 1540 (2004) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, że wszystkie państwa mają powstrzymać się od udzielania jakiejkolwiek formy wsparcia podmiotom innym niż państwowe, które próbują opracować, nabyć, wyprodukować, posiadać, transportować, przenosić lub wykorzystywać broń jądrową, chemiczną lub biologiczną i sposoby jej przenoszenia, zwłaszcza do celów terrorystycznych.

(5)  Zob. https://undocs.org/en/A/RES/73/32.

(6)  Takie jak Afrykańskie Centra ds. Zwalczania i Prewencji Chorób (afrykańskie CDC) w odniesieniu do inicjatywy z zakresu bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej, Departament ds. Pokoju i Bezpieczeństwa w Komisji Unii Afrykańskiej, Agencja Rozwoju UA – Afrykańska sieć wiedzy o bezpieczeństwie biologicznym (AUDA–NEPAD), regionalne wspólnoty gospodarcze i inne podmioty AU, a także Inicjatywa na rzecz podpisu działająca pod auspicjami Grupy Roboczej w ramach światowego partnerstwa na rzecz bezpieczeństwa biologicznego. .