(1)

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznik do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zawierają wykaz substancji sklasyfikowanych, które są przedmiotem szeregu zharmonizowanych środków kontroli i monitorowania przewidzianych w tych rozporządzeniach.

(2)

Na mocy decyzji Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Środków Odurzających (CND) nr 62/10, 62/11 i 62/12 przyjętych podczas sześćdziesiątej drugiej sesji w dniu 19 marca 2019 r., następujące trzy substancje: 3-(1,3-benzodioksol-5-ylo)-2- metylooksirano-2- karboksylan metylu (glicydan metylu PMK), kwas 3-(1,3- benzodioksol-5-ylo)-2-metylooksirano-2- karboksylowy (kwas glicydowy PMK) i alfa-fenyloacetoacetamid (APAA) zostały dodane do tabeli I załączonej do Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 19 grudnia 1988 r. (3) („konwencja ONZ z 1988 r.”). Dodatkowo, na mocy decyzji CND nr 63/1 przyjętej podczas sześćdziesiątej trzeciej sesji w dniu 4 marca 2020 r., substancja alfa-acetylofenylooctan metylu (MAPA) została dodana do tabeli I załączonej do konwencji ONZ z 1988 r.

(3)

Jednym z celów rozporządzeń (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005 jest wdrożenie w Unii art. 12 konwencji ONZ z 1988 r. Należy zatem włączyć glicydan metylu PMK, kwas glicydowy PMK, APAA i MAPA do załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i do załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

(4)

Substancje sklasyfikowane wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zostały podzielone na kategorie, do których zastosowanie mają różne środki w celu osiągnięcia odpowiedniej równowagi między poziomem zagrożenia ze strony danej substancji a obciążeniem dla legalnego handlu. Najbardziej rygorystyczne środki kontroli i monitorowania mają zastosowanie do kategorii 1. Przykładowo substancje kategorii 1 muszą być przechowywane w zabezpieczonych pomieszczeniach, a od podmiotów mających styczność z takimi substancjami wymaga się licencji.

(5)

Glicydan metylu PMK i kwas glicydowy PMK są bezpośrednimi prekursorami 3,4-metylenodioksymetamfetaminy (MDMA), substancji powszechnie znanej jako „ekstazy” (ang. „ecstasy”). APAA i MAPA są bezpośrednimi prekursorami amfetaminy. Innymi słowy substancje te można łatwo przekształcić w MDMA i amfetaminę.

(6)

Niewłaściwe stosowanie i nadużywanie MDMA i amfetaminy stwarza poważne problemy społeczne i problemy zdrowia publicznego w niektórych regionach UE. Ponadto zorganizowane grupy przestępcze w Unii wytwarzają duże ilości MDMA i amfetaminy. Znaczne ilości MDMA i amfetaminy są również wywożone do państw trzecich.

(7)

W Unii nie istnieje znana legalna produkcja, handel ani zastosowanie glicydanu metylu PMK, kwasu glicydowego PMK, APAA lub MAPA. Włączenie tych substancji do kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 nie wiązałoby się zatem z dodatkowym obciążeniem administracyjnym dla podmiotów gospodarczych i właściwych organów w Unii.

(8)

Ze względu na zagrożenie, jakie glicydan metylu PMK, kwas glicydowy PMK, APAA i MAPA stwarzają dla społeczeństwa i zdrowia publicznego w Unii, oraz biorąc pod uwagę, że ich włączenie nie będzie miało wpływu na legalny handel, produkcję i stosowanie w Unii, należy włączyć te substancje do kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

(9)

2-metylo-3- fenylooksirano-2 karboksylan metylu (glicydan metylu BMK) i kwas 2-metylo-3- fenylooksirano-2 karboksylowy (kwas glicydowy BMK) to również substancje, które są bezpośrednimi prekursorami amfetaminy i są często wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania amfetaminy. Substancje te należy zatem włączyć do załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i do załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

(10)

W Unii nie istnieje znacząca legalna produkcja, handel ani zastosowania glicydanu metylu BMK ani kwasu glicydowego BMK. Włączenie tych substancji do kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 nie wiązałoby się zatem ze znacznym dodatkowym obciążeniem administracyjnym dla podmiotów gospodarczych i właściwych organów w Unii.

(11)

Ze względu na zagrożenie, jakie glicydan metylu BMK i kwas glicydowy BMK stwarzają dla społeczeństwa i zdrowia publicznego w Unii, oraz biorąc pod uwagę, że ich włączenie będzie miało jedynie marginalny wpływ na legalny handel, produkcję i stosowanie w Unii, należy włączyć te substancje do kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

(12)

Czerwony fosfor jest często przekierowywany z handlu na rynku wewnętrznym i wykorzystywany w Unii do nielegalnej produkcji metamfetaminy. Jest on stosowany jako katalizator prowadzący do konwersji chemicznej w metamfetaminę efedryny lub pseudoefedryny, które są już sklasyfikowane w kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005. W związku z tym czerwony fosfor należy również sklasyfikować w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

(13)

Metamfetamina jest narkotykiem bardzo uzależniającym i stwarza poważne problemy społeczne i problemy zdrowia publicznego w niektórych regionach Unii.

(14)

Czerwony fosfor posiada jednak istotne i zróżnicowane legalne zastosowania, np. w produkcji środków zmniejszających palność tworzyw sztucznych, produkcji materiałów pirotechnicznych oraz drasek dla bezpiecznych zapałek i pochodni.

(15)

W celu osiągnięcia odpowiedniej równowagi między zagrożeniem, jakie czerwony fosfor stanowi dla społeczeństwa i zdrowia publicznego w Unii, a obciążeniem dla legalnego handlu tą substancją na rynku wewnętrznym, należy włączyć czerwony fosfor w kategorii 2 A w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

(16)

Chociaż obecnie nie wiadomo, czy czerwony fosfor jest również przekierowywany z handlu między UE a państwami trzecimi, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że po wprowadzeniu monitorowania handlu wewnątrzunijnego tą substancją w ramach rozporządzenia (WE) nr 273/2004 producenci narkotyków będą starali się ją pozyskiwać poprzez jej przekierowanie z handlu między UE a państwami trzecimi. W przypadku czerwonego fosforu istnieje zatem wysokie ryzyko przekierowania legalnego handlu między Unią a państwami trzecimi, w związku z czym substancja ta powinna zostać sklasyfikowana w kategorii 2 w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005. Zapewni to również zachowanie równoległości między substancjami sklasyfikowanymi w rozporządzeniach (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005, co uprości stosowanie tych rozporządzeń przez podmioty gospodarcze i właściwe organy.

(17)

Załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 określa progi ilościowe dla transakcji dotyczących niektórych substancji przeprowadzanych w ciągu jednego roku. Celem tego załącznika jest uniknięcie nadmiernych utrudnień w legalnym handlu tymi substancjami w przypadkach, w których możliwe jest ograniczenie lub wyeliminowanie ryzyka związanego z przekierowywaniem handlu do nielegalnych kanałów poprzez wprowadzenie ograniczeń dla ilości powyżej określonego progu. Na podstawie dostępnych dowodów i w wyniku konsultacji z właściwymi organami państw członkowskich uznano, że próg dla czerwonego fosforu należy ustalić na 0,1 kg.

(18)

W tym kontekście należy również zaktualizować kody Nomenklatury Scalonej (kody CN) w rozporządzeniach (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005 na podstawie najnowszej wersji Nomenklatury scalonej przyjętej rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1776 (4) i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2020 r., w celu zapewnienia prawidłowej klasyfikacji substancji sklasyfikowanych.

(19)

Ponieważ substancja alfa-fenyloacetoacetonitryl jest powszechnie określana przez właściwe organy państw członkowskich jako „APAAN”, należy dodać ten skrót w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

(20)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005.

(21)

Zważywszy, że w Unii istnieje znaczna legalna produkcja, handel i zastosowania czerwonego fosforu, należy przewidzieć odpowiedni okres dla podmiotów gospodarczych i właściwych organów na dostosowanie się do nowych ograniczeń dotyczących tej substancji wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem.

(22)

Rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005 razem wdrażają niektóre postanowienia konwencji ONZ z 1988 r. Ze względu na ścisły merytoryczny związek między tymi dwoma rozporządzeniami uzasadnione jest przyjęcie zmian w drodze jednego aktu delegowanego,