EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32016D0768

Decyzja Rady (UE) 2016/768 z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie przyjęcia zmian do Protokołu z 1998 r. do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego metali ciężkich

Dz.U. L 127 z 18.5.2016, p. 8–20 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2016/768/oj

18.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 127/8


DECYZJA RADY (UE) 2016/768

z dnia 21 kwietnia 2016 r.

w sprawie przyjęcia zmian do Protokołu z 1998 r. do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego metali ciężkich

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z jego art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Unia jest Stroną Konwencji Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości z 1979 r. (zwanej dalej „Konwencją”) od czasu jej zatwierdzenia w 1981 r. (1).

(2)

Unia jest Stroną Protokołu z 1998 r. do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego metali ciężkich (zwanego dalej „Protokołem dotyczącym metali ciężkich”) od czasu jego zatwierdzenia w dniu 4 kwietnia 2001 r. (2)

(3)

Strony Protokołu dotyczącego metali ciężkich rozpoczęły w 2009 r. negocjacje, których zakres został rozszerzony w 2010 r. z myślą o dalszej poprawie ochrony zdrowia człowieka i środowiska, w tym poprzez aktualizację dopuszczalnych wielkości emisji w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń powietrza u źródła.

(4)

W roku 2012 strony obecne na 31. posiedzeniu Organu Wykonawczego Konwencji przyjęły w drodze konsensusu decyzje 2012/5 i 2012/6 zmieniające Protokół dotyczący metali ciężkich.

(5)

Zmiany określone w decyzji 2012/6 weszły w życie i stały się skuteczne w trybie przyspieszonym przewidzianym w art. 13 ust. 4 Protokołu dotyczącego metali ciężkich.

(6)

Zmiany określone w decyzji 2012/5 wymagają przyjęcia przez Strony Protokołu dotyczącego metali ciężkich zgodnie z jego art. 13 ust. 3.

(7)

Unia przyjęła już akty prawne dotyczące kwestii objętych zmianami do Protokołu dotyczącego metali ciężkich, w tym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE (3).

(8)

Należy zatem przyjąć w imieniu Unii zmiany do Protokołu dotyczącego metali ciężkich określone w decyzji 2012/5,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym przyjmuje się w imieniu Unii zmianę do Protokołu z 1998 r. do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego metali ciężkich (zwanego dalej „Protokołem dotyczącym metali ciężkich”).

Tekst zmian do Protokołu dotyczącego metali ciężkich zgodnie z załącznikiem do decyzji 2012/5 Organu Wykonawczego Konwencji jest dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę lub osoby uprawnione do złożenia, w imieniu Unii Europejskiej, w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres kompetencji Unii, dokumentu przyjęcia przewidzianego w art. 13 ust. 3 Protokołu dotyczącego metali ciężkich (4).

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 kwietnia 2016 r.

W imieniu Rady

G.A. VAN DER STEUR

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 171 z 27.6.1981, s. 11.

(2)  Dz.U. L 134 z 17.5.2001, s. 40.

(3)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).

(4)  Data wejścia w życie zmian do Protokołu dotyczącego metali ciężkich zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.


ZMIANY DO PROTOKOŁU DOTYCZĄCEGO

metali ciężkich określone w załączniku do decyzji 2012/5 Organu Wykonawczego Konwencji

a)   art. 1

1)

w pkt 10 słowa: „i) niniejszego Protokołu; lub ii) zmiany do załącznika I lub II, w przypadku gdy stacjonarne źródło stało się przedmiotem postanowień niniejszego Protokołu tylko na podstawie tej zmiany” zastępuje się słowami „w odniesieniu do Strony niniejszego Protokołu. Strona może postanowić, że jako nowego źródła stacjonarnego nie będzie traktować źródeł stacjonarnych, które zostały już zatwierdzone przez odpowiednie właściwe władze krajowe w momencie wejścia w życie Protokołu w odniesieniu do tej Strony, pod warunkiem że budowa lub znacząca przebudowa rozpoczęła się w ciągu pięciu lat od tej daty.”;

2)

po ust. 11 dodaje się ust. 12 w brzmieniu:

„12.   Pojęcia »Protokół« i »niniejszy Protokół« oznaczają Protokół z 1998 r. dotyczący metali ciężkich, wraz z późniejszymi zmianami.”;

b)   art. 3

3)

w ust. 2 słowo „Każda” zastępuje się słowami „Z zastrzeżeniem ust. 2a i 2b, każda”;

4)

w ust. 2 lit. a) słowa „dla których załącznik III określa najlepsze dostępne techniki” zastępuje się słowami „dla których wytyczne przyjęte przez Strony na sesji Organu Wykonawczego określają najlepsze dostępne techniki”;

5)

w ust. 2 lit. c) słowa „dla których załącznik III określa najlepsze dostępne techniki” zastępuje się słowami „dla których wytyczne przyjęte przez Strony na sesji Organu Wykonawczego określają najlepsze dostępne techniki”;

6)

dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a.   Strona, która była już Stroną niniejszego Protokołu przed wejściem w życie zmiany wprowadzającej nowe kategorie źródeł, może stosować wartości dopuszczalne mające zastosowanie do »istniejącego źródła stacjonarnego« wobec każdego źródła należącego do takiej nowej kategorii, którego budowa lub znacząca przebudowa rozpoczęła się przed upływem dwóch lat od daty wejścia w życie tej zmiany w odniesieniu do tej Strony, o ile i dopóki źródło to nie zostanie poddane znaczącej przebudowie w późniejszym okresie.

2b.   Strona, która była już Stroną niniejszego Protokołu przed wejściem w życie zmiany wprowadzającej nowe wartości dopuszczalne mające zastosowanie do »nowego źródła stacjonarnego«, może nadal stosować wcześniej obowiązujące wartości dopuszczalne wobec każdego źródła, którego budowa lub znacząca przebudowa rozpoczęła się przed upływem dwóch lat od daty wejścia w życie tej zmiany w odniesieniu do tej Strony, o ile i dopóki źródło to nie zostanie poddane znaczącej przebudowie w późniejszym okresie.”;

7)

w ust. 5:

a)

skreśla się słowa „dla tych Stron, które znajdują się w zasięgu geograficznym EMEP, stosując jako minimum metodologie określone przez organ sterujący EMEP, oraz dla tych Stron, które znajdują się poza zasięgiem geograficznym EMEP, stosując jako wskazówki metodologie utworzone za pomocą planu roboczego Organu Wykonawczego »i zastępuje się je kropką« .”;

b)

po pierwszym zdaniu dodaje się tekst w brzmieniu:

„Strony, które znajdują się w zasięgu geograficznym EMEP, stosują metodologie określone w wytycznych przygotowanych przez organ sterujący EMEP i przyjęte przez Strony na sesji Organu Wykonawczego. Strony na obszarach poza zasięgiem geograficznym EMEP stosują jako wytyczne metodologie opracowane w ramach planu prac Organu Wykonawczego”;

8)

dodaje się ust. 8 w brzmieniu:

„8.   Każda Strona powinna czynnie uczestniczyć w programach realizowanych na podstawie Konwencji dotyczących skutków zanieczyszczania powietrza dla zdrowia człowieka i środowiska oraz w programach dotyczących monitorowania i modelowania atmosferycznego.”;

c)   art. 3a

9)

dodaje się art. 3a w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Elastyczne ustalenia przejściowe

1.   Niezależnie od art. 3 ust. 2 lit. c) i d) Strona Konwencji, która stanie się Stroną niniejszego Protokołu w dniach od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2019 r. może stosować elastyczne ustalenia przejściowe do celów wdrożenia najlepszych dostępnych technik i wartości dopuszczalnych dla istniejących źródeł stacjonarnych należących do określonych kategorii źródeł stacjonarnych, na warunkach określonych w niniejszym artykule.

2.   Strona, która postanowi stosować elastyczne ustalenia przejściowe na podstawie niniejszego artykułu, wskazuje w dokumencie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszego Protokołu następujące elementy:

a)

określone kategorie źródeł stacjonarnych wymienione w załączniku II, w odniesieniu do których Strona postanawia stosować elastyczne ustalenia przejściowe, pod warunkiem że są to nie więcej niż cztery takie kategorie;

b)

źródła stacjonarne, których budowa lub ostatnia znacząca przebudowa rozpoczęła się przed 1990 r. lub innym rokiem w okresie 1985–1995 włącznie, określonym przez Stronę w momencie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, które kwalifikują się do elastycznych ustaleń przejściowych określonych w ust. 5; oraz

c)

plan realizacji zgodny z ust. 3 i 4 określający harmonogram pełnego wdrożenia określonych postanowień.

3.   Strona stosuje co najmniej najlepsze dostępne techniki dla istniejących źródeł stacjonarnych należących do kategorii 1, 2, 5 i 7 załącznika II nie później niż w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Protokołu w odniesieniu do tej Strony lub od dnia 31 grudnia 2022 r., w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ust. 5.

4.   W żadnym przypadku stosowanie przez Stronę najlepszych dostępnych technik lub wartości dopuszczalnych dla jakiegokolwiek istniejącego źródła stacjonarnego nie może zostać odroczone po 31 grudnia 2030 r.

5.   W odniesieniu do każdego źródła lub źródeł wskazanych zgodnie z ust. 2 lit. b), Strona może zdecydować, nie później niż osiem lat od daty wejścia w życie niniejszego Protokołu w odniesieniu do tej Strony, lub do dnia 31 grudnia 2022 r., w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza, że takie źródło lub źródła zostaną zamknięte. Wykaz takich źródeł przedstawia się w ramach kolejnego sprawozdania Strony zgodnie z ust. 6. Wymogi dotyczące stosowania najlepszych dostępnych technik i wartości dopuszczalnych nie będą miały zastosowania do takiego źródła lub takich źródeł, pod warunkiem że źródło lub źródła zostaną zamknięte nie później niż dnia 31 grudnia 2030 r. W odniesieniu do każdego takiego źródła lub źródeł nie zamkniętych po tej dacie, Strona musi począwszy od tej daty stosować najlepsze dostępne techniki i wartości dopuszczalne mające zastosowanie do nowych źródeł w odpowiedniej kategorii źródła.

6.   Strona, która postanowi stosować elastyczne ustalenia przejściowe na podstawie niniejszego artykułu, przedstawia Sekretarzowi Wykonawczemu Komisji trzyletnie sprawozdania ze swoich postępów w zakresie wdrożenia najlepszych dostępnych technik i wartości dopuszczalnych dla źródeł stacjonarnych w kategoriach źródeł stacjonarnych określonych zgodnie z niniejszym artykułem. Sekretarz Wykonawczy Komisji udostępnia takie trzyletnie sprawozdania Organowi Wykonawczemu.”;

d)   art. 7

10)

w ust. 1 lit. a):

a)

średnik na końcu tego ustępu „;” zastępuje się słowami „. Ponadto:”;

oraz

b)

dodaje się ppkt (i) i (ii) w brzmieniu:

„(i)

jeżeli Strona stosuje inne strategie zmniejszenia emisji zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b), c) lub d), dokumentuje ona zastosowane strategie oraz ich zgodność z wymogami tych ustępów;

(ii)

jeżeli Strona uznaje stosowanie pewnych wartości dopuszczalnych określonych zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. d) za niewykonalne technicznie lub ekonomicznie, informuje o tym fakcie oraz uzasadnia go;”;

11)

ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

każda Strona, która znajduje się w zasięgu geograficznym EMEP, przedkłada EMEP, za pośrednictwem Sekretarza Wykonawczego Komisji, informacje dotyczące poziomów emisji metali ciężkich wymienionych w załączniku I, z zastosowaniem metodologii określonych w wytycznych przygotowanych przez organ sterujący EMEP i przyjętych przez Strony podczas sesji Organu Wykonawczego. Strony na obszarach poza zasięgiem geograficznym EMEP przedkładają dostępne informacje dotyczące poziomów emisji metali ciężkich wymienionych w załączniku I. Każda Strona przedkłada również informacje dotyczące poziomów emisji substancji wymienionych w załączniku I dla roku odniesienia określonego w tym załączniku;”;

12)

po ust. 1 lit.b) dodaje się litery w brzmieniu:

„c)

każda Strona, która znajduje się w zasięgu geograficznym EMEP, powinna przekazać Organowi Wykonawczemu, za pośrednictwem Sekretarza Wykonawczego Komisji, dostępne informacje na temat programów dotyczących skutków zanieczyszczenia powietrza dla zdrowia człowieka i środowiska oraz programów dotyczących monitorowania atmosfery i modelowania atmosferycznego realizowanych na podstawie Konwencji z zastosowaniem wytycznych przyjętych przez Organ Wykonawczy;

d)

Strony na obszarach poza zasięgiem geograficznym EMEP powinny udostępnić informacje podobne do informacji określonych w lit. c) na żądanie Organu Wykonawczego.”;

13)

w ust. 3:

a)

słowa „W odpowiednim czasie, przed każdą doroczną sesją Organu Wykonawczego” zastępuje się słowami „Na wniosek Organu Wykonawczego i w terminie przez niego określonym”;

b)

po słowie „EMEP” dodaje się słowa „i inne organy pomocnicze”;

c)

słowo „przekazuje” zastępuje się słowami „przekazują stosowne”;

e)   art. 8

14)

słowa „EMEP, przy użyciu odpowiednich modeli i pomiarów oraz z odpowiednim wyprzedzeniem przed dorocznymi spotkaniami organu wykonawczego, dostarcza organowi wykonawczemu” zastępuje się słowami „Na wniosek Organu Wykonawczego i w terminie określonym przez niego, EMEP i jego jednostki i centra techniczne, przy użyciu odpowiednich modeli i pomiarów, dostarczają Organowi Wykonawczemu”;

f)   art. 10

15)

w ust. 4:

a)

po słowie „Strony” dodaje się słowo „rozważają”;

b)

słowa „sporządzają plan roboczy dotyczący” zastępuje się słowami „sporządzenie planu roboczego dotyczącego”;

c)

skreśla się słowa „zmierzających do redukcji emisji do atmosfery metali ciężkich wymienionych w załączniku I”;

g)   art. 13

16)

w ust. 3:

a)

słowa „i do załączników I, II, IV, V oraz VI” zastępuje się słowami „inne niż do załączników III i VII”;

b)

słowa „w którym dwie trzecie Stron” zastępuje się słowami „w którym dwie trzecie Stron, które były Stronami w chwili ich przyjęcia,”;

17)

w ust. 4 liczbę „90” zastępuje się liczbą „180”;

18)

w ust. 5 liczbę „90” zastępuje się liczbą „180”;

19)

po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:

„5a.   W przypadku Stron, które ją przyjęły, procedura określona w ust. 5 zastępuje procedurę określoną w ust. 3 w odniesieniu do zmian do załączników II, IV, V i VI.

5b.   Zmiany do załączników II, IV, V i VI zostają przyjęte za zgodą Stron obecnych na sesji Organu Wykonawczego. Po upływie roku od daty zawiadomienia wszystkich Stron przez Sekretarza Wykonawczego Komisji zmiana każdego z tych załączników staje się obowiązująca dla tych Stron, które nie złożyły depozytariuszowi notyfikacji zgodnie z postanowieniami lit. a):

a)

każda Strona, która nie jest w stanie zatwierdzić zmiany do załączników II, IV, V i VI, powiadamia o tym fakcie depozytariusza na piśmie w ciągu roku od daty powiadomienia o przyjęciu zmiany. Depozytariusz niezwłocznie zawiadamia wszystkie Strony o każdym otrzymanym zawiadomieniu. Strona może w każdej chwili zastąpić swoją uprzednią notyfikację przyjęciem zmiany, a po złożeniu dokumentu przyjęcia u depozytariusza zmiana takiego załącznika staje się obowiązująca dla tej Strony;

b)

zmiany do załączników II, IV, V i VI nie wchodzą w życie, jeżeli łączna liczba co najmniej 16 Stron:

(i)

dostarczyła notyfikację zgodnie z postanowieniami lit. a); lub

(ii)

nie przyjęła procedury określonej w niniejszym ustępie i nie złożyła jeszcze dokumentu przyjęcia zgodnie z postanowieniami ust. 3.”;

h)   art. 15

20)

po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3.   Państwo lub regionalna organizacja integracji gospodarczej przedstawia w swoim dokumencie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia stosowne oświadczenie, jeżeli nie zamierza być związane(-a) procedurami określonymi w art. 13 ust. 5b w odniesieniu do zmiany do załączników II, IV, V i VI.”;

i)   załącznik II

21)

w pkt II w tabeli w pierwszej linii w opisie kategorii 5 słowa „ołowiu i cynku” zastępuje się słowami „ołowiu, cynku i stopów krzemomanganu i żelazomanganu”;

j)   załącznik IV

22)

przed akapitem pierwszym dodaje się cyfrę „1.”;

23)

w lit. a) po słowie „Protokołu” dodaje się słowa „w odniesieniu do Strony”;

24)

w lit. b):

a)

w pierwszym zdaniu słowa „osiem lat” zastępuje się słowami „dwa lata”;

b)

na końcu pierwszego zdania po słowie „Protokołu” dodaje się słowa „w odniesieniu do Strony lub dnia 31 grudnia 2020 r. w zależności od tego, która z tych dat jest datą późniejszą”;

c)

skreśla się ostatnie zdanie;

25)

na końcu załącznika dodaje się nowe ust. 2 i 3 w brzmieniu:

„2.

Niezależnie od ust. 1, ale z zastrzeżeniem ust. 3, Strona Konwencji, która staje się Stroną niniejszego Protokołu między 1 stycznia 2014 r. a 31 grudnia 2019 r., może oświadczyć w momencie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszego Protokołu, że rozszerzy ramy czasowe stosowania wartości dopuszczalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. d), do 15 lat od daty wejścia w życie niniejszego Protokołu w stosunku do tej Strony.

3.

Strona, która dokonała wyboru na mocy art. 3a niniejszego Protokołu w odniesieniu do danej kategorii źródła stacjonarnego, nie może jednocześnie złożyć oświadczenia zgodnie z ust. 2, w odniesieniu do tej kategorii źródła.”;

k)   załącznik V

26)

załącznik V otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK V

Wartości dopuszczalne kontrolowania emisji z dużych źródeł stacjonarnych

1.

Dwa rodzaje wartości dopuszczalnych są ważne przy kontroli emisji metali ciężkich:

a)

wartości dla poszczególnych metali ciężkich lub grup metali ciężkich; oraz

b)

wartości dla emisji cząstek stałych ogólnie.

2.

W zasadzie wartości dopuszczalne dla cząstek stałych nie mogą zastąpić poszczególnych wartości dopuszczalnych dla kadmu, ołowiu i rtęci, ponieważ ilość metali towarzysząca emisji cząstek różni się w zależności od danego procesu. Jednakże zgodność z tymi wartościami dopuszczalnymi przyczynia się w znacznym stopniu do zmniejszenia emisji metali ciężkich ogółem. Ponadto monitorowanie emisji cząstek stałych jest generalnie mniej kosztowne niż monitorowanie poszczególnych rodzajów metali, a stałe monitorowanie poszczególnych metali ciężkich jest praktycznie niemożliwe. Dlatego wartości dopuszczalne cząstek stałych mają duże znaczenie praktyczne i są również ustanowione w niniejszym załączniku w większości przypadków w celu uzupełnienia poszczególnych wartości dopuszczalnych dla kadmu, ołowiu lub rtęci.

3.

Sekcja A ma zastosowanie do Stron innych niż Stany Zjednoczone Ameryki. Sekcja B ma zastosowanie do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

A.   Strony inne niż Stany Zjednoczone Ameryki

4.

Jedynie w tej sekcji »pył« oznacza masę cząstek o dowolnym kształcie, strukturze lub gęstości rozproszonych w fazie gazowej w warunkach punktu poboru próbek, które można zebrać w drodze filtracji w określonych warunkach po poborze reprezentatywnej próbki gazu podlegającej analizie, i które pozostają powyżej filtra oraz na filtrze po wysuszeniu w określonych warunkach.

5.

Do celów niniejszej sekcji »dopuszczalna wartość emisji« (ELV) lub »wartość dopuszczalna« oznacza ilość pyłu i poszczególnych metali ciężkich na podstawie niniejszego Protokołu zawartą w gazach odlotowych pochodzących z instalacji, która nie może zostać przekroczona. O ile nie ustalono inaczej, oblicza się ją w kategoriach masy zanieczyszczenia na objętość gazów odlotowych (wyrażonych jako mg/m3), przyjmując warunki standardowe dla temperatury i ciśnienia suchego gazu (objętość 273,15 K, 101,3 kPa). W odniesieniu do zawartości tlenu w gazie odlotowym stosuje się wartości podane dla wybranych kategorii dużych źródeł stacjonarnych. Nie jest dozwolone rozcieńczanie do celów obniżenia stężeń zanieczyszczeń w gazach odlotowych. Wykluczone jest uruchomienie, wyłączenie i konserwacja sprzętu.

6.

Monitorowanie emisji we wszystkich przypadkach odbywa się za pomocą pomiarów lub przeliczeń zapewniających co najmniej ten sam poziom dokładności. Przestrzeganie wartości dopuszczalnych weryfikuje się poprzez stałe lub okresowe pomiary lub jakiekolwiek inne racjonalne technicznie metody, w tym zweryfikowane metody przeliczania. Pomiary odpowiednich metali ciężkich należy przeprowadzać co najmniej raz na trzy lata w odniesieniu do każdegoźródła przemysłowego. Należy uwzględnić wytyczne dotyczące metod przeprowadzania pomiarów i obliczeń przyjęte przez Strony na sesji Organu Wykonawczego. W przypadku pomiarów stałych zgodność z wartością dopuszczalną zostaje osiągnięta, jeżeli zatwierdzona średnia miesięczna emisja nie przekracza dopuszczalnej wartości emisji. W przypadku pomiarów okresowych lub innego właściwego określenia lub procedury przeliczenia zgodność z dopuszczalnymi wartościami emisji zostanie osiągnięta, jeżeli średnie wartości oparte na właściwej liczbie pomiarów na podstawie reprezentatywnych warunków nie przekraczają wartości normy emisji. Do celów weryfikacji można uwzględnić niedokładność metod pomiaru. Pośrednie monitorowanie substancji jest również możliwe za pośrednictwem parametrów sumy/skumulowanych parametrów (np. pył jako parametr sumy dla metali ciężkich). W niektórych przypadkach zastosowanie określonej techniki oczyszczania emisji może zagwarantować zachowanie lub osiągnięcie wartości/wartości dopuszczalnej.

7.

Monitorowanie właściwych substancji zanieczyszczających oraz pomiary parametrów procesu, a także kontrolę jakości zautomatyzowanych systemów i pomiarów referencyjnych służących przeprowadzeniu kalibracji tych systemów, wykonuje się zgodnie z normami CEN. W przypadku niedostępności norm CEN stosuje się normy ISO, normy krajowe lub międzynarodowe, które zapewniają dostarczanie danych o równorzędnym poziomie jakości naukowej.

Obiekty energetycznego spalania (kotły i ogrzewacze procesowe) o nominalnej mocy cieplnej przekraczającej 50 ΜWth  (1) (załącznik II, kategoria 1)

8.

Wartości dopuszczalne emisji pyłu przy spalaniu paliw stałych i płynnych, innych niż biomasa i torf (2):

Tabela 1

Rodzaj paliwa

Moc cieplna (MWth)

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)  (1)

Paliwa stałe

50–100

Nowe instalacje:

20 (węgiel, węgiel brunatny i inne paliwa stałe)

Istniejące instalacje:

30 (węgiel, węgiel brunatny i inne paliwa stałe)

100–300

Nowe instalacje:

20 (węgiel, węgiel brunatny i inne paliwa stałe)

Istniejące instalacje:

25 (węgiel, węgiel brunatny i inne paliwa stałe)

> 300

Nowe instalacje:

10 (węgiel, węgiel brunatny i inne paliwa stałe)

Istniejące instalacje:

20 (węgiel, węgiel brunatny i inne paliwa stałe)

Paliwa płynne

50–100

Nowe instalacje:

20

Istniejące instalacje:

 

30 (ogółem)

 

50 dla wypalania pozostałości procesów destylacji i konwersji w rafineriach pochodzących z rafinacji ropy naftowej do celów zużycia własnego w obiektach energetycznego spalania

Paliwa płynne

100–300

Nowe instalacje:

20

Istniejące instalacje:

 

25 (ogółem)

 

50 dla wypalania pozostałości procesów destylacji i konwersji w rafineriach pochodzących z rafinacji ropy naftowej do celów zużycia własnego w obiektach energetycznego spalania

> 300

Nowe instalacje:

10

Istniejące instalacje:

 

20 (ogółem)

 

50 dla wypalania pozostałości procesów destylacji i konwersji w rafineriach pochodzących z rafinacji ropy naftowej do celów zużycia własnego w obiektach energetycznego spalania

9.

Postanowienia szczególne dotyczące obiektów energetycznego spalania, o których mowa w ust. 8:

a)

Strona może odstąpić od obowiązku zapewnienia zgodności z ELV, o których mowa w ust. 8, w następujących przypadkach:

(i)

w przypadku obiektów energetycznego spalania zwykle wykorzystujących paliwo gazowe, które w drodze wyjątku są zmuszone do korzystania z innych rodzajów paliwa z uwagi na nagłą przerwę w dostawach gazu i z tego względu musiałyby być wyposażone w urządzenie do oczyszczania gazów odlotowych;

(ii)

w przypadku istniejących obiektów energetycznego spalania, których okres wykorzystania nie przekracza 17 500 godzin działania, począwszy od 1 stycznia 2016 r. i nie dłużej niż do 31 grudnia 2023 r.;

b)

jeżeli moc obiektu energetycznego spalania jest zwiększana o co najmniej 50 MWth, dopuszczalna wartość emisji określoną w ust. 8 dla nowych instalacji stosuje się do części rozbudowanej, której dotyczy zmiana. Dopuszczalną wartość emisji oblicza się jako średnią ważoną rzeczywistej mocy cieplnej zarówno istniejącej, jak i nowej części instalacji;

c)

Strony zapewniają przyjęcie procedur odnoszących się do nieprawidłowego funkcjonowania lub awarii urządzeń redukujących;

d)

w przypadku obiektu spalania wielopaliwowego, w którym jednocześnie wykorzystuje się co najmniej dwa rodzaje paliwa, dopuszczalną wartość emisji określa się jako średnią ważoną dopuszczalnych wartości emisji dla poszczególnych paliw na podstawie mocy cieplnej zapewnianej przez każdy rodzaj paliwa.

Pierwotny i wtórny przemysł żelaza i stali (załącznik II, kategorie 2 i 3)

10.

Wartości dopuszczalne dla emisji pyłu:

Tabela 2

Działalność

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)

Spiekalnia

50

Grudkownia

20 w przypadku kruszenia, mielenia i suszenia

15 w przypadku pozostałych etapów procesu

Wielki piec hutniczy: gorące paleniska

10

Produkcja i odlewanie stali metodą konwertorowo-tlenową

30

Produkcja i odlewanie stali metodą elektryczną

15 (istniejące)

5 (nowe)

Odlewnie żelaza (załącznik II, kategoria 4)

11.

Wartości dopuszczalne dla emisji pyłów z odlewni żelaza:

Tabela 3

Działalność

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)

Odlewnie żelaza:

wszystkie piece (żeliwiaki, indukcyjne, obrotowe); wszystkie formy (tracone, trwałe)

20

Walcowanie na gorąco

20

50, jeżeli nie można zastosować filtra workowego ze względu na występowanie mokrych oparów

Produkcja i przetwarzanie miedzi, cynku i stopów krzemomanganu i żelazomanganu, w tym piece typu Imperial Smelting (załącznik II, kategorie 5 i 6)

12.

Wartości dopuszczalne dla emisji pyłu z produkcji i przetwarzania miedzi, cynku i stopów krzemomanganu i żelazomanganu:

Tabela 4

 

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)

Produkcja i przetwarzanie metali nieżelaznych

20

Produkcja i przetwarzanie ołowiu (załącznik II, kategorie 5 i 6)

13.

Wartości dopuszczalne dla emisji pyłu z produkcji i przetwarzania ołowiu:

Tabela 5

 

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)

Produkcja i przetwarzanie ołowiu

5

Przemysł cementowy (załącznik II, kategoria 7)

14.

Wartości dopuszczalne dla emisji pyłów z produkcji cementu

Tabela 6

 

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)  (2)

Instalacje do produkcji cementu, piece, młyny i chłodniki klinkieru

20

Instalacje do produkcji cementu, piece, młyny i chłodniki klinkieru wykorzystujące współspalanie odpadów

20

Przemysł szklarski (załącznik II, kategoria 8)

15.

Wartości dopuszczalne dla emisji pyłów z produkcji szkła:

Tabela 7

 

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)  (3)

Nowe instalacje

20

Istniejące instalacje

30

16.

Wartość dopuszczalna dla emisji ołowiu z produkcji szkła: 5 mg/m3

Przemysł chloro-alkaliczny (załącznik II, kategoria 9)

17.

Istniejące instalacje chloro-alkaliczne stosujące ogniwa rtęciowe muszą przejść na technologie niezawierające rtęci lub zostać zamknięte do dnia 31 grudnia 2020 r.; w okresie przejściowym wartość dopuszczalna rtęci uwalnianej przez instalację do powietrza wynosi 1 g na Mg (3) mocy produkcyjnej chloru.

18.

Nowe instalacje chloro-alkaliczne muszą być eksploatowane bez wykorzystania rtęci.

Spalanie odpadów (załącznik II, kategorie 10 i 11)

19.

Wartość dopuszczalna dla emisji pyłów ze spalania odpadów:

Tabela 8

 

Dopuszczalna wartość emisji dla pyłu (mg/m3)  (4)

Spalanie odpadów komunalnych, odpadów innych niż niebezpieczne, odpadów niebezpiecznych i medycznych

10

20.

Wartość dopuszczalna dla emisji rtęci ze spalania odpadów: 0,05 mg/m3.

21.

Wartość dopuszczalna dla emisji rtęci ze współspalania odpadów w kategoriach źródeł 1 i 7: 0,05 mg/m3.

B.   Stany Zjednoczone Ameryki

22.

Wartości dopuszczalne dla kontroli emisji cząstek stałych lub określonych metali ciężkich ze źródeł stacjonarnych zakwalifikowanych do poniższych kategorii źródeł stacjonarnych wraz z właściwymi źródłami określone są w następujących dokumentach:

a)

stalownie: elektryczne piece łukowe – 40 C.F.R. część 60, podpunkt AA i podpunkt AAa;

b)

małe spalarnie odpadów komunalnych – 40 C.F.R. część 60, podpunkt AAAA;

c)

produkcja szkła – 40 C.F.R. część 60, podpunkt CC;

d)

elektryczne generatory pary wodnej – 40 C.F.R. część 60, podpunkt D i podpunkt Da;

e)

przemysłowo-handlowo-instytucjonalne generatory pary wodnej – 40 C.F.R. część 60, podpunkt Db oraz podpunkt Dc;

f)

spalarnie odpadów komunalnych – 40 C.F.R. część 60, podpunkt E, podpunkt Ea i podpunkt Eb;

g)

spalarnie odpadów szpitalnych/medycznych/zakaźnych – 40 C.F.R. część 60, podpunkt Ec;

h)

cement portlandzki – 40 C.F.R. część 60, podpunkt F;

i)

wtórny przetop ołowiu – 40 C.F.R. część 60, podpunkt L;

j)

piece wykorzystujące metodę konwertorowo-tlenową – 40 C.F.R. część 60, podpunkt N;

k)

stalownie wykorzystujące proces podstawowy (po 20 stycznia 1983 r.) – 40 C.F.R. część 60, podpunkt Na;

l)

huty miedzi – 40 C.F.R. część 60, podpunkt P;

m)

huty cynku – 40 C.F.R. część 60, podpunkt Q;

n)

huty ołowiu – 40 C.F.R. część 60, podpunkt R;

o)

zakłady produkcji żelazostopów – 40 C.F.R. część 60, podpunkt Z;

p)

inne spalarnie odpadów stałych (po 9 grudnia 2004 r.) – 40 C.F.R. część 60, podpunkt EEEE;

q)

piece do przetopu ołowiu – 40 C.F.R. część 63, podpunkt X;

r)

spalarnie odpadów niebezpiecznych – 40 C.F.R. część 63, podpunkt EEE;

s)

produkcja cementu portlandzkiego – 40 C.F.R. część 63, podpunkt LLL;

t)

huty miedzi – 40 C.F.R. część 63, podpunkt QQQ;

u)

huty ołowiu – 40 C.F.R. część 63, podpunkt TTT;

v)

odlewnie żelaza i stali – 40 C.F.R. część 63, podpunkt EEEEE;

w)

zintegrowana produkcja żelaza i stali – 40 C.F.R. część 63, podpunkt FFFFF;

x)

zakłady produkcji stali w piecach elektrycznych łukowych – 40 C.F.R. część 63, podpunkt YYYYY;

y)

odlewnie żelaza i stali – 40 C.F.R. część 63, podpunkt ZZZZZ;

z)

źródła obszarowe pierwotnego hutnictwa miedzi – 40 C.F.R. część 63, podpunkt EEEEEE;

aa)

źródła obszarowe przetopu miedzi – 40 C.F.R. część 63, podpunkt FFFFFF;

bb)

źródła obszarowe pierwotnego hutnictwa metali nieżelaznych: cynku, kadmu i berylu – 40 C.F.R. część 63, podpunkt GGGGGG;

cc)

produkcja szkła (źródła obszarowe) – 40 C.F.R. część 63, podpunkt SSSSSS;

dd)

przetop metali nieżelaznych (źródła obszarowe) – 40 C.F.R. część 63, podpunkt TTTTTT;

ee)

produkcja żelazostopów (źródła obszarowe) – 40 C.F.R. część 63, podpunkt YYYYYY;

ff)

odlewnie aluminium, miedzi i metali nieżelaznych (źródła obszarowe) – 40 C.F.R. część 63, podpunkt ZZZZZZ;

gg)

normy wydajności dla zakładów przeróbki i przetwarzania węgla – 40 C.F.R., część 60, podpunkt Y;

hh)

ogrzewacze przemysłowe, komercyjne, instytucjonalne i procesowe – 40 C.F.R., część 63, podpunkt DDDDD;

ii)

kotły przemysłowe, komercyjne i instytucjonalne (źródła obszarowe)– 40 C.F.R., część 63, podpunkt JJJJJJ;

jj)

rtęciowe zakłady chloro-alkaliczne – 40 C.F.R. część 63, podpunkt IIIII;

oraz

(kk)

normy wydajności dla komercyjnych i przemysłowych jednostek spalania odpadów stałych, których budowa rozpoczęła się po dniu 30 listopada 1999 r., lub których przebudowa lub odbudowa rozpoczęła się w dniu 1 czerwca 2001 r. lub później – 40 C.F.R., część 60, podpunkt CCCC.”

l)   załącznik VI

27)

w ust. 1:

a)

słowa „Jeśli w niniejszym załączniku nie ustalono inaczej, nie” zastępuje się słowem „Nie”;

b)

skreśla się słowa „sześć miesięcy”;

c)

po słowie „Protokołu” dodaje się słowa „w odniesieniu do Strony”;

28)

skreśla się ust. 3;

29)

w ust. 4 słowa „Zezwala się” zastępuje się słowami „Niezależnie od ust. 1, zezwala się”;

30)

w ust. 5 tekst akapitu przed lit. a) otrzymuje brzmienie:

„Każda Strona, nie później niż w dniu wejścia w życie niniejszego Protokołu w odniesieniu do niej, osiąga poziomy stężeń, które nie przekraczają:”.


(1)  Nominalna moc cieplna obiektu energetycznego spalania jest liczona jako suma mocy dostarczanej wszystkich jednostek podłączonych do wspólnego komina. Przy obliczaniu całkowitej nominalnej mocy cieplnej nie bierze się pod uwagę jednostek o mocy poniżej 15 MWth.

(2)  W szczególności dopuszczalnych wartości emisji nie stosuje się do:

instalacji stosujących biomasę i torf jako jedyne źródła paliwa;

instalacji, w których produkty spalania wykorzystuje się do bezpośredniego ogrzewania, suszenia lub innego przetwarzania obiektów lub materiałów;

instalacji oczyszczania gazów odlotowych przeznaczonych do oczyszczania gazów odlotowych przez spalanie, które nie są prowadzone jako niezależne obiekty energetycznego spalania;

urządzeń do regeneracji katalizatorów w krakowaniu katalitycznym;

urządzeń do konwersji siarkowodoru w siarkę;

reaktorów wykorzystywanych w przemyśle chemicznym;

pieców baterii koksowniczych;

nagrzewnic Cowpera;

kotłów regeneracyjnych w instalacjach do produkcji masy celulozowej;

spalarni odpadów; oraz

instalacji napędzanych silnikami na olej napędowy, benzynę lub gaz lub przez turbiny spalinowe, bez względu na stosowane paliwo.

(1)  Wartości dopuszczalne odnoszą się do zawartości tlenu wynoszącej 6 % dla paliw stałych i 3 % dla paliw płynnych.

(2)  Wartości dopuszczalne odnoszą się do zawartości tlenu wynoszącej 10 %.

(3)  Wartości dopuszczalne odnoszą się do zawartości tlenu wynoszącej 8 % dla topienia ciągłego i 13 % dla topienia nieciągłego.

(3)  1 Mg = 1 tona.

(4)  Wartość dopuszczalna odnosi się do zawartości tlenu wynoszącej 11 %.


Top