27.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 327/14

(1)

rozporządzenie Rady (UE) nr 270/2011 (2) nadaje skuteczność środkom przewidzianym w decyzji 2011/172/WPZiB.

(2)

Decyzja Rady 2012/723/WPZiB (3) przewiduje wprowadzenie zmiany do decyzji 2011/172/WPZiB, by zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków lub zasobów gospodarczych, w przypadku gdy są one konieczne do spełnienia warunków określonych w orzeczeniu sądowym lub administracyjnym wydanym w Unii lub w orzeczeniu sądowym wykonalnym w państwie członkowskim.

(3)

Artykuł 9 rozporządzenia (UE) nr 270/2011 dotyczy przekazywania informacji, które mają być przekazywane przez osoby fizyczne, podmioty i organy właściwym organom państw członkowskich, które muszą być podawane Komisji w celu ułatwienia przestrzegania przepisów tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 9 ust. 2 wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane mają być wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano. Jednakże nie powinno to uniemożliwiać państwom członkowskim przekazywania takich informacji, zgodnie z ich prawem krajowym, odpowiednim organom Egiptu i innym państwom członkowskim, w razie konieczności, w celu wsparcia procesu odzyskiwania sprzeniewierzonych środków.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 270/2011,

1)

art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

1.   W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy w państwach członkowskich, wyszczególnione na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

2.   Zainteresowane państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o wszelkich zezwoleniach wydanych na podstawie niniejszego artykułu.”;

2)

art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Art. 2 ust. 2 nie stosuje się w odniesieniu do dodawania do zamrożonych rachunków:

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.”;

3)

w art. 9 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3.   Ustęp 2 nie uniemożliwia państwom członkowskim przekazywania takich informacji, zgodnie z ich prawem krajowym, odpowiednim organom Egiptu i innym państwom członkowskim, w razie konieczności, w celu wsparcia procesu odzyskiwania sprzeniewierzonych środków.”.