32005R1041

EUR-Lex

Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
Rozporządzenie - 1041/2005 - EN - EUR-Lex

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 32005R1041

Help

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1041/2004 z dnia 29 czerwca 2005 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2868/95 wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Tekst mający znaczenie dla EOG)

Dz.U. L 172 z 5.7.2005, p. 4–21 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. L 287M z 18.10.2006, p. 12–29 (MT)

(BG, RO, HR)
⏵Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (BG, RO, HR)
Bułgarskie wydanie specjalne: Rozdział 17 Tom 002 P. 71 - 88
Rumuńskie wydanie specjalne: Rozdział 17 Tom 002 P. 71 - 88
Chorwackie wydanie specjalne: Rozdział 17 Tom 001 P. 153 - 170

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 30/09/2017; Uchylona w sposób domniemany przez 32017R1430

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2005/1041/oj

HTML

PDF

Official Journal

5.7.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 172/4

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1041/2004

z dnia 29 czerwca 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2868/95 wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (1), w szczególności jego art. 157,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 40/94 konieczne jest przyjęcie środków technicznych do wykonania przepisów dotyczących standardowej formy sprawozdań z poszukiwań, podziału zgłoszeń i rejestracji, cofnięcia decyzji, pełnomocnictw i decyzji podejmowanych przez jednego członka Wydziału Sprzeciwów lub Wydziału Unieważnień.

(2)

Po 10 marca 2008 r. system poszukiwań nadal będzie obowiązkowy w przypadku wspólnotowych znaków towarowych, jednak powinien on być fakultatywny, po uiszczeniu opłaty, w przypadku poszukiwań w rejestrach znaków towarowych tych Państw Członkowskich, które zawiadomiły o własnej decyzji o przeprowadzeniu poszukiwania. W celu poprawienia jakości i jednolitości sprawozdań z poszukiwań niniejsze rozporządzenie ustanawia standardowy formularz zawierający podstawowe elementy takiego sprawozdania.

(3)

Deklaracja podziału i rejestracji musi być zgodna z elementami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Nowe cofnięcie decyzji z urzędu lub nowy wpis do rejestru dokonany przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory przemysłowe) (Urząd) muszą być zgodne ze szczególną procedurą ustanowioną w niniejszym rozporządzeniu. Określono wyjątkowe przypadki, w których pełnomocnictwo jest obowiązkowe. Przewidziano wykaz prostych spraw, w których decyzję może podjąć jeden członek Wydziału Sprzeciwów lub Wydziału Unieważnień.

(4)	Ponadto, w celu poprawienia lub zwiększenia przejrzystości procedury rejestracyjnej, należy zmienić obowiązujące zasady. Należy także zmienić niektóre punkty procedury, nie zmieniając podstaw systemu.

(5)	W celu uwzględnienia specyfiki i udogodnień związanych z procedurą elektronicznego składania formularzy, zmienia się następujące postanowienia: zasada 1 ust. 1 lit. c), zasada 3 ust. 2, zasada 61, zasada 72 ust. 4, zasada 79, zasada 82, zasada 89 ust. 1 i 2.

(6)

Elektroniczne składanie oraz publikacja zgłoszeń wspólnotowego znaku towarowego powinno ułatwić zgłaszanie znaków towarowych w ogóle, a w szczególności usprawnić zgłaszanie znaków towarowych, które zawierają barwy lub dźwięki, poprzez jasne, precyzyjne, kompletne, łatwo dostępne, czytelne, trwałe i obiektywne przedstawienie takiego znaku. Warunki techniczne, w szczególności format danych plików dźwiękowych, powinny być określone przez Prezesa Urzędu. Elektronicznemu zgłaszaniu znaków towarowych zawierających dźwięki może towarzyszyć elektroniczny plik dźwiękowy, który może być załączony do elektronicznej publikacji zgłoszeń wspólnotowego znaku towarowego, aby ułatwić powszechny dostęp do samego dźwięku.

(7)	Przepisy dotyczące procedury sprzeciwu należy całkowicie przeformułować, aby uściślić wymagania dotyczące dopuszczalności, wyraźnie określić konsekwencje prawne braków oraz ułożyć postanowienia w porządku chronologicznym postępowania.

(8)

W związku z dodatkowym uprawnieniem Urzędu do badania dopuszczalności zmiany możliwe jest częściowe odrzucenie wniosku o zmianę, w takim sensie, iż dla niektórych Państw Członkowskich zmiana może być dopuszczalna, a dla innych niedopuszczalna. Ponadto należy dodać pewne kryteria stosowane w badaniu bezwzględnych podstaw poprzez odniesienie do języka Państwa Członkowskiego.

(9)

W odniesieniu do kosztów ponoszonych przez stronę przegrywającą w procedurze sprzeciwu i odwołania, należy ograniczyć podlegające zwrotowi koszty pełnomocnictwa, ale mając na uwadze czas, jaki upłynął od przyjęcia rozporządzenia wykonawczego, należy nieznacznie zwiększyć obecne maksymalne kwoty. W przypadku gdy powoływani są świadkowie lub biegli, nie określa się stawki maksymalnej, natomiast koszty podlegające zwrotowi obejmują rzeczywiste kwoty, których mogą się domagać świadkowie i biegli.

(10)	W związku powyższym należy wprowadzić odpowiednie zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 2868/95 (2).

(11)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Opłat, Przepisów Wykonawczych i Procedury Izb Odwoławczych Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory przemysłowe),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 wprowadza się następujące zmiany:

W zasadzie 1 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

lit. b) otrzymuje następujące brzmienie:

„b)

nazwę (nazwisko), adres i przynależność państwową zgłaszającego oraz określenie Państwa, w którym zamieszkuje, ma siedzibę lub prowadzi działalność. Osoby fizyczne oznaczone są przez nazwisko i imię (imiona). Osoby prawne oraz podmioty wchodzące w zakres art. 3 rozporządzenia oznaczone są ich oficjalną nazwą z podaniem formy prawnej podmiotu, która może być zwyczajowym skrótem. Można podać numer telefonu i faksu, adres poczty elektronicznej oraz szczegóły dotyczące innych środków przekazywania danych, przy pomocy których zgłaszający zgadza się otrzymywać korespondencję. Co do zasady, wskazuje się tylko jeden adres dla każdego zgłaszającego. Jeżeli wskazano kilka adresów, pod uwagę bierze się wyłącznie adres wymieniony na pierwszym miejscu, z wyjątkiem przypadków, gdy zgłaszający wyznacza jako adres do doręczeń jeden z wymienionych adresów.”;

b)	w lit. c) dodaje się, co następuje: „lub odesłanie do wykazu towarów i usług objętych poprzednim zgłoszeniem wspólnotowego znaku towarowego;”;

lit. k) otrzymuje następujące brzmienie:

„k)	podpis zgłaszającego lub jego pełnomocnika zgodnie z zasadą 79;”;

dodaje się lit. l) o następującym brzmieniu:

„l)	tam gdzie ma to zastosowanie, wniosek w sprawie sprawozdania z poszukiwań, o którym mowa w art. 39 ust. 2 rozporządzenia.”.

W zasadzie 3 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2.

W przypadkach innych niż określone w ust. 1, i z wyjątkiem zgłoszeń przesyłanych drogą elektroniczną, znak przedstawia się na oddzielnym arkuszu niebędącym arkuszem, na którym znajduje się treść zgłoszenia. Rozmiar arkusza, na którym przedstawiony jest znak, nie przekracza formatu A4 DIN (29,7 cm wysokości, 21 cm szerokości), a powierzchnia używana na przedstawienie (obszar druku) nie przekracza rozmiaru 26,2 cm wysokości i 17 cm szerokości. Z lewej strony jest margines na co najmniej 2,5 cm. Jeżeli nie jest to oczywiste, prawidłowa pozycja znaku wskazana jest przez dodanie wyrazu »góra« na każdym przedstawieniu. Przedstawienie znaku jest takiej jakości, aby pozwalało to na jego zmniejszanie lub powiększanie do rozmiaru nieprzekraczającego 8 cm szerokości i 16 cm wysokości w celu opublikowania w Biuletynie Wspólnotowych Znaków Towarowych.”

ustępy 5 i 6 otrzymują następujące brzmienie:

„5.	Jeżeli zgłasza się do rejestracji znak kolorowy, przedstawienie określone w ust. 2 zawiera kolorowe przedstawienie znaku. Kolory, z których składa się znak, są także wskazane słownie oraz można dodać odniesienie do uznanego kodu kolorów.

Jeżeli zgłasza się do rejestracji znak dźwiękowy, przedstawienie znaku zawiera graficzne przedstawienie dźwięku, w szczególności zapis muzyczny; w przypadku składania zgłoszenia drogą elektroniczną do przedstawienia znaku można załączyć plik elektroniczny z dźwiękiem. Format i maksymalny rozmiar pliku elektronicznego określa Prezes Urzędu.”.

Zasada 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 4

Opłaty za zgłoszenie

Opłatami za zgłoszenie są:

a)	opłata podstawowa;

b)	opłata klasowa dla każdej klasy powyżej trzeciej, do której należą towary lub usługi zgodnie z zasadą 2;

c)	w odpowiednim przypadku, opłata za poszukiwania.”.

Dodaje się zasadę 5a o następującym brzmieniu:

„Zasada 5a

Sprawozdanie z poszukiwań

Sprawozdania z poszukiwań sporządza się na standardowym formularzu zawierającym co najmniej następujące informacje:

a)	nazwa centralnych urzędów zajmujących się własnością przemysłową, które prowadziły poszukiwania;

b)	ilość zgłoszeń lub rejestracji znaków towarowych wymienionych w sprawozdaniu z poszukiwań;

c)	data zgłoszenia i w odpowiednim przypadku data zastrzeżenia pierwszeństwa zgłoszeń lub rejestracji znaków towarowych, wymienionych w sprawozdaniu z poszukiwań;

d)	data rejestracji znaków towarowych wymienionych w sprawozdaniu z poszukiwań;

e)	nazwa (nazwisko) i dane kontaktowe zgłaszającego lub rejestrującego znaki towarowe, wymienione w sprawozdaniu z poszukiwań;

f)	przedstawienie zgłoszonych lub zarejestrowanych znaków towarowych wymienionych w sprawozdaniu z poszukiwań;

g)	wskazanie klas, według klasyfikacji nicejskiej, do których zgłaszano lub w których rejestrowano wcześniejsze krajowe znaki towarowe lub towarów i usług, do których zgłaszano lub w których rejestrowano znaki towarowe wymienione w sprawozdaniu z poszukiwań.”.

5)	W zasadzie 6 ust. 1 dodaje się następujące zdanie: „Jeśli poprzednie zgłoszenie jest zgłoszeniem wspólnotowego znaku towarowego, Urząd załącza, z urzędu, kopię wcześniejszego zgłoszenia do akt zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego.”.

Zasada 8 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2)

W przypadku gdy zgłaszający zgodnie z art. 34 rozporządzenia zamierza zastrzec zasadę starszeństwa jednego lub kilku wcześniej zarejestrowanych znaków po dokonaniu zgłoszenia, oświadczenie o zasadzie starszeństwa wskazujące Państwo Członkowskie lub Państwa Członkowskie, w których lub dla których znak został zarejestrowany, numer i datę złożenia odpowiedniej rejestracji oraz towary i usługi, dla których znak został zarejestrowany, składa się w terminie dwóch miesięcy od daty dokonania zgłoszenia. Dowody wymagane na mocy ust. 1 składa się Urzędowi w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania oświadczenia o zasadzie starszeństwa.”.

Zasada 10 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 10

Poszukiwania przez urzędy krajowe

Jeżeli wniosek o sprawozdanie z poszukiwań, o którym mowa w art. 39 ust. 2 rozporządzenia, nie jest zawarty w zgłoszeniu wspólnotowego znaku towarowego lub jeśli opłata za poszukiwania, o której mowa w zasadzie 4 lit. c), nie zostanie uiszczona w terminie przewidzianym dla zapłaty podstawowej opłaty za zgłoszenie, wówczas zgłoszenie nie jest poddawane procedurze poszukiwawczej w centralnych urzędach właściwych do spraw własności przemysłowej.

Międzynarodowa rejestracja wskazująca Wspólnotę Europejską nie może być poddana procedurze poszukiwawczej prowadzonej przez centralne urzędy właściwe do spraw znaków towarowych, jeżeli wniosek o sprawozdanie z poszukiwania zgodnie z art. 39 ust. 2 rozporządzenia nie został złożony do Urzędu w terminie jednego miesiąca, począwszy od dnia w którym Biuro Międzynarodowe zawiadomi Urząd o międzynarodowej rejestracji lub jeżeli opłata za poszukiwanie nie została uiszczona we wspomnianym terminie.”.

Zasada 12 lit. c) otrzymuje następujące brzmienie:

„c)	przedstawienie znaku wraz ze elementami i opisami, o których mowa w zasadzie 3; w przypadku gdy przedstawienie znaku jest kolorowe lub zawiera kolory, publikacja jest kolorowa i zawiera wskazanie koloru lub kolorów, z jakich składa się znak oraz, w odpowiednim przypadku, wskazanie kodu koloru”.

9)	W zasadzie 13 skreśla się lit. c) w ust. 1 oraz ust. 2.

10)

Dodaje się zasadę 13a o następującym brzmieniu:

„Zasada 13a

Podział zgłoszenia

Oświadczenie o podziale zgłoszenia zgodnie z art. 44a rozporządzenia zawiera:

a)	numer akt zgłoszenia;

b)	nazwę i adres zgłaszającego zgodnie z zasadą 1 ust. 1 lit. b);

c)	wykaz towarów i usług, objętych wydzielonym zgłoszeniem lub, w przypadku gdy następuje podział na kilka zgłoszeń wydzielonych, wykaz towarów i usług dla każdego wydzielonego zgłoszenia;

d)	wykaz towarów i usług, które pozostają w zgłoszeniu pierwotnym.

Jeżeli Urząd stwierdzi, że wymagania określone w ust. 1 nie są spełnione lub wykaz towarów i usług objętych wydzielonym zgłoszeniem pokrywa się tylko częściowo z towarami i usługami, które pozostają w zgłoszeniu pierwotnym, wówczas Urząd wzywa zgłaszającego do usunięcia braków w określonym przez Urząd terminie.

Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Urząd odmawia przyjęcia oświadczenia o podziale zgłoszenia.

Terminy, o których mowa w art. 44a ust. 2 lit. b) rozporządzenia, w których oświadczenie o podziale zgłoszenia jest niedopuszczalne to:

a)	termin poprzedzający ustalenie daty zgłoszenia;

b)	termin trzech miesięcy od publikacji zgłoszenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1 rozporządzenia;

c)	termin po dacie wydania wezwania do uiszczenia opłaty rejestracyjnej, o którym mowa w zasadzie 23 ust. 1.

4.	Jeżeli Urząd uzna, że oświadczenie o podziale zgłoszenia jest niedopuszczalne zgodnie z art. 44a rozporządzenia lub zgodnie z ust. 3 lit. a) i b), Urząd odmawia przyjęcia oświadczenia o podziale zgłoszenia.

5.	Urząd sporządza osobne akta dla zgłoszeń wydzielonych, w których umieszcza kompletną kopię akt pierwotnego zgłoszenia, wraz z oświadczeniem o podziale zgłoszenia i towarzyszącą mu korespondencją. Urząd nadaje nowy numer zgłoszeniowy zgłoszeniu wydzielonemu.

W przypadku gdy oświadczenie o podziale zgłoszenia odnosi się do zgłoszenia, które zostało już opublikowane zgodnie z art. 40 rozporządzenia, informację o podziale publikuje się w Biuletynie Wspólnotowych Znaków Towarowych. Publikuje się zgłoszenie wydzielone; publikacja zwiera wskazania i elementy, o których mowa w zasadzie 12. Publikacja nie rozpoczyna biegu nowego terminu wnoszenia sprzeciwów.”.

11)

Zasady 15 do 20 otrzymują następujące brzmienie:

„Zasada 15

Sprzeciw

Sprzeciw może być wniesiony na podstawie jednego lub kilku wcześniejszych znaków w rozumieniu art. 8 ust. 2 rozporządzenia („wcześniejsze znaki”) i/lub jednego lub kilku innych wcześniejszych praw w rozumieniu art. 8 ust. 4 rozporządzenia („wcześniejsze prawa”), pod warunkiem że wszystkie wcześniejsze znaki lub prawa należą do tego samego właściciela lub właścicieli. Jeśli wcześniejszy znak i/lub wcześniejsze prawo ma więcej niż jednego właściciela (jest współwłasnością), sprzeciw może wnieść każdy z nich.

Sprzeciw zawiera:

a)	numer akt zgłoszenia, przeciw któremu sprzeciw został wniesiony oraz nazwę zgłaszającego wspólnotowy znak towarowy;

wyraźne wskazanie wcześniejszego znaku lub prawa, na którym opiera się sprzeciw, tj.:

w przypadku gdy sprzeciw opiera się na wcześniejszym znaku w rozumieniu art. 8 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia lub gdy sprzeciw opiera się na art. 8 ust. 3 rozporządzenia, wskazanie numeru akt lub numeru rejestracyjnego wcześniejszego znaku, wskazanie, czy wcześniejszy znak jest zarejestrowany czy zgłoszony do rejestracji lub wskazanie Państw Członkowskich, w tym, w odpowiednim przypadku, państw Beneluksu, w których lub dla których wcześniejszy znak jest chroniony lub, w odpowiednim przypadku, wskazanie, że jest to wspólnotowy znak towarowy;

ii)	w przypadku gdy sprzeciw opiera się na znaku powszechnie znanym w rozumieniu art. 8 ust. 2 lit. c) rozporządzenia, wskazanie Państwa Członkowskiego, w którym wcześniejszy znak jest powszechnie znany oraz wskazania, o których mowa w lit. i) albo przedstawienie znaku;

iii)

w przypadku gdy sprzeciw opiera się na wcześniejszym prawie w rozumieniu art. 8 ust. 4, wskazanie jego rodzaju lub charakteru, przedstawienie wcześniejszego prawa oraz wskazanie, czy to wcześniejsze prawo istnieje w całej Wspólnocie, czy też w jednym lub wielu Państwach Członkowskich, a w przypadku tej drugiej możliwości, wskazanie tych Państw Członkowskich;

c)	podstawy na których opiera się sprzeciw, tj. oświadczenie stwierdzające, że spełnione są odpowiednie wymagania przewidziane w art. 8 ust. 1, 3, 4 i 5 rozporządzenia;

d)	data zgłoszenia i, jeśli jest dostępna, data rejestracji oraz data pierwszeństwa wcześniejszego znaku, chyba że jest to niezarejestrowany powszechnie znany znak towarowy,

e)	przedstawienie wcześniejszego znaku w formie, w jakiej jest on zarejestrowany lub zgłoszony; jeśli wcześniejszy znak był kolorowy, przedstawienie jest także kolorowe;

f)	towary i usługi, na podstawie których opiera się sprzeciw;

g)	w przypadku gdy sprzeciw opiera się na wcześniejszym znaku cieszącym się renomą w rozumieniu art. 8 ust. 5 rozporządzenia, wskazanie Państwa Członkowskiego, w którym wcześniejszy znak cieszy się renomą oraz towarów i usług, których renoma ta dotyczy;

w odniesieniu do strony wnoszącej sprzeciw:

i)	nazwę i adres strony wnoszącej sprzeciw zgodnie z zasadą 1 ust. 1 lit. b);

ii)	w przypadku gdy strona wnosząca sprzeciw wyznaczyła pełnomocnika, nazwisko i adres prowadzenia działalności pełnomocnika zgodnie z zasadą 1 ust. 1 lit. e);

iii)	w przypadku gdy sprzeciw wnoszony jest przez licencjobiorcę lub osobę, którą odpowiednie prawo krajowe uprawnia do korzystania z wcześniejszego prawa, oświadczenie tego dotyczące oraz wskazanie, że miał on upoważnienie lub uprawnienie do wniesienia sprzeciwu.

Sprzeciw może zawierać:

a)	wskazanie towarów i usług, przeciwko którym skierowany jest sprzeciw; w przypadku braku takiego wskazania przyjmuje się, że sprzeciw jest skierowany przeciwko wszystkim towarom i usługom objętym zgłoszeniem wspólnotowego znaku towarowego, przeciw któremu wnoszony jest sprzeciw;

b)	uzasadnione oświadczenie zawierające główne fakty i argumenty, na których opiera się sprzeciw i dowody na jego poparcie.

4.	W przypadku gdy sprzeciw opiera się na większej liczbie wcześniejszych znaków lub praw, do każdego z tych znaków lub praw zastosowanie mają postanowienia ust. 2 i 3.

Zasada 16

Języki postępowania w sprawie sprzeciwu

1.	Termin, o którym mowa w art. 115 ust. 6 rozporządzenia, w którym strona wnosząca sprzeciw przedstawia tłumaczenie sprzeciwu, wynosi jeden miesiąc, począwszy od daty upływu terminu sprzeciwu.

Jeżeli strona wnosząca sprzeciw lub zgłaszający powiadomią Urząd przed datą, z jaką postępowanie w sprawie sprzeciwu uważa się za wszczęte zgodnie z zasadą 18 ust. 1, że zgłaszający i strona wnosząca sprzeciw uzgodniły inny język dla postępowania w sprawie sprzeciwu na podstawie art. 115 ust. 7 rozporządzenia, strona wnosząca sprzeciw, w przypadku gdy sprzeciw nie został złożony w tym języku, przedstawia tłumaczenie sprzeciwu na ten język w terminie jednego miesiąca od wspomnianej daty. W przypadku gdy tłumaczenie nie zostanie wniesione lub zostanie wniesione po upływie wyznaczonego terminu, język postępowania nie zmienia się.

Zasada 16a

Informowanie zgłaszającego

Wszystkie sprzeciwy i inne dokumenty przedłożone przez stronę wnoszącą sprzeciw, jak również korespondencję Urzędu kierowaną do jednej ze stron przed upływem terminu, o którym mowa w zasadzie 18, Urząd przesyła drugiej stronie w celu poinformowania o wniesieniu sprzeciwu.

Zasada 17

Badanie dopuszczalności

1.	Jeżeli opłata za sprzeciw nie została uiszczona przed upływem terminu na wniesienie sprzeciwu, sprzeciw uznaje się za niewniesiony. Jeżeli opłata za sprzeciw została uiszczona po upływie terminu na wniesienie sprzeciwu, jest zwracana stronie wnoszącej sprzeciw.

Jeżeli sprzeciw nie został wniesiony w terminie na wniesienie sprzeciwu lub w przypadku, gdy sprzeciw nie wskazuje jasno zgłoszenia, przeciw któremu sprzeciw jest wnoszony, lub wcześniejszego znaku, lub wcześniejszego prawa, na podstawie którego sprzeciw jest wnoszony zgodnie z zasadą 15 ust. 2 lit. a) i b) lub nie są podane podstawy wniesienia sprzeciwu zgodnie z zasadą 15 ust. 2 lit. c), Urząd odrzuca sprzeciw z powodu jego niedopuszczalności, chyba że braki zostały usunięte przed upływem terminu na wniesienie sprzeciwu.

W przypadku gdy strona wnosząca sprzeciw nie przedłoży tłumaczenia wymaganego przez zasadę 16 ust. 1, sprzeciw jest odrzucany z powodu jego niedopuszczalności. W przypadku gdy strona wnosząca sprzeciw przedstawi niepełne tłumaczenie, części sprzeciwu, która nie została przetłumaczona, nie uwzględnia się w badaniu dopuszczalności.

Jeśli sprzeciw jest niezgodny z innymi postanowieniami zasady 15, Urząd powiadamia o tym stronę wnoszącą sprzeciw, wzywając ją do usunięcia stwierdzonych braków w terminie dwóch miesięcy. Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Urząd odrzuca sprzeciw z powodu jego niedopuszczalności.

5.	Każde uznanie sprzeciwu za niewniesiony, na mocy ust. 1, oraz każda decyzja w sprawie odrzucenia sprzeciwu z powodu jego niedopuszczalności, wydana na mocy ust. 2, 3 i 4, jest przekazywana zgłaszającemu.

Zasada 18

Wszczęcie postępowania w sprawie sprzeciwu

Jeżeli sprzeciw jest dopuszczalny zgodnie z zasadą 17, Urząd powiadamia strony, że postępowanie w sprawie sprzeciwu uważa się za wszczęte dwa miesiące po otrzymaniu powiadomienia. Okres ten może zostać przedłużony łącznie do 24 miesięcy, jeśli obie strony przedłożą wnioski o takie przedłużenie przed upływem terminu.

Jeżeli w terminie określonym w ust. 1 zgłoszenie zostanie wycofane lub ograniczone do towarów i usług, przeciwko którym sprzeciw nie jest skierowany lub Urząd zostanie powiadomiony o ugodzie między stronami lub zgłoszenie zostanie odrzucone w toczącym się równolegle postępowaniu, postępowanie w sprawie sprzeciwu zostaje zamknięte.

Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1, zgłaszający ograniczy zgłoszenie usuwając z niego niektóre towary i usługi, przeciw którym wniesiono sprzeciw, Urząd wzywa stronę przeciwną do określenia, w terminie, który może jej wyznaczyć, czy podtrzymuje sprzeciw i, jeśli tak, w stosunku do których pozostałych towarów i usług. Jeżeli strona przeciwna, w związku z tymi ograniczeniami, wycofa sprzeciw, postępowanie w sprawie sprzeciwu zostaje zamknięte.

4.	Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, postępowanie zostanie zamknięte zgodnie z ust. 2 lub 3, nie wydaje się decyzji w sprawie kosztów.

5.	Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, postępowanie w sprawie sprzeciwu zostanie zamknięte w wyniku wycofania lub ograniczenia zgłoszenia lub na mocy art. 3, opłata za sprzeciw jest zwracana.

Zasada 19

Uzasadnienie sprzeciwu

Urząd daje stronie wnoszącej sprzeciw możliwość przedstawienia faktów, dowodów i argumentów na poparcie sprzeciwu lub uzupełnienia faktów, dowodów i argumentów, które zostały już przedstawione zgodnie z zasadą 15 ust. 3, w określonym przez Urząd terminie co najmniej dwóch miesięcy od dnia uznanego za datę wszczęcia postępowania w sprawie sprzeciwu zgodnie z zasadą 18 ust. 1.

W okresie, o którym mowa w ust. 1, strona wnosząca sprzeciw przedkłada ponadto dowód istnienia, ważności i zakresu ochrony jej wcześniejszego znaku lub wcześniejszego prawa oraz dowód jej uprawnienia do wniesienia tego sprzeciwu. W szczególności strona wnosząca sprzeciw przedstawia następujące dowody:

jeśli sprzeciw opiera się na znaku towarowym niebędącym wspólnotowym znakiem towarowym, dowód jego zgłoszenia lub rejestracji, poprzez przedłożenie następujących dokumentów:

i)	jeśli znak towarowy nie jest jeszcze zarejestrowany, kopia odpowiedniego świadectwa zgłoszeniowego lub równoważnego dokumentu wystawionego przez urząd, do którego wniesiono zgłoszenie tego znaku towarowego; lub

ii)

jeśli znak towarowy jest zarejestrowany, kopia odpowiedniego świadectwa rejestracyjnego oraz, w odpowiednim przypadku, najnowsze świadectwo przedłużenia rejestracji wskazujące, iż okres ochrony znaku towarowego jest dłuższy niż okres, o którym mowa w ust. 1, wraz z wszelkim przedłużeniem tego okresu lub równoważne dokumenty wydane przez urząd, który zarejestrował dany znak towarowy;

b)	jeżeli sprzeciw jest oparty na znaku powszechnie znanym, w rozumieniu art. 8 ust. 2 lit. c) rozporządzenia, dowód potwierdzający, że jest on powszechnie znany na danym terytorium;

jeżeli sprzeciw opiera się na znaku cieszącym się renomą, w rozumieniu art. 8 ust. 5 rozporządzenia, oprócz dowodu wskazanego w lit. a) niniejszego ustępu, dowód potwierdzający, że cieszy się on renomą oraz dowód lub argumenty potwierdzające, że wykorzystanie bez uzasadnionego powodu zgłoszonego znaku towarowego spowodowałoby nieuczciwe wykorzystanie lub działanie na szkodę odróżniającego charakteru lub renomy wcześniejszego znaku towarowego;

d)	jeśli sprzeciw opiera się na wcześniejszym prawie, w rozumieniu art. 8 ust. 4 rozporządzenia, dowód nabycia takiego prawa, jego trwania i zakres ochrony tego prawa;

e)	jeśli sprzeciw jest oparty na postanowieniach art. 8 ust. 3 rozporządzenia, dowód własności strony wnoszącej sprzeciw oraz charakteru jej stosunku z pośrednikiem lub przedstawicielem.

3.	Informacje i dowody, o których mowa w ust. 1 i 2, przedstawia się w języku postępowania lub z załączonym tłumaczeniem. Tłumaczenie przedkłada się w terminie ustalonym dla składania dokumentu oryginalnego.

4.	Urząd nie uwzględnia przedłożonych na piśmie wniosków lub dokumentów lub ich części, jeśli te dokumenty lub ich tłumaczenia na język postępowania nie zostały złożone w terminie wyznaczonym przez Urząd.

Zasada 20

Rozpatrywanie sprzeciwu

1.	Jeżeli do upływu terminu, o którym mowa w zasadzie 19 ust. 1, strona wnosząca sprzeciw nie przedstawi dowodu na istnienie, ważność i zakres ochrony jej wcześniejszego znaku lub wcześniejszego prawa, jak również swojego uprawnienia do wniesienia sprzeciwu, sprzeciw jest odrzucany jako bezzasadny.

2.	Jeżeli sprzeciw nie zostanie odrzucony zgodnie z ust. 1, Urząd powiadania zgłaszającego o jego wniesieniu przez stronę wnoszącą i wzywa zgłaszającego do przedstawienia swoich uwag w terminie określonym przez Urząd.

3.	Jeżeli zgłaszający nie przedstawi żadnych uwag, Urząd może wydać orzeczenie w sprawie sprzeciwu opierając się na dowodach, jakimi dysponuje.

4.	Uwagi przedłożone przez zgłaszającego są przekazywane stronie wnoszącej sprzeciw, którą Urząd wzywa, jeśli uzna to za konieczne, do odpowiedzi w terminie wyznaczonym przez Urząd.

5.	Po dacie uznanej za początek postępowania w sprawie sprzeciwu zasadę 18 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

We właściwych przypadkach Urząd może wezwać strony do ograniczenia swoich uwag do konkretnych zagadnień, w takim przypadku zezwalając stronie na wniesienie innych uwag na dalszym etapie postępowania. W żadnym wypadku Urząd nie ma obowiązku informowania stron o tym, które fakty lub dowody mogły być lub nie zostały przedstawione.

Urząd może zawiesić postępowanie w sprawie sprzeciwu:

a)	w przypadku gdy sprzeciw jest oparty na wniosku o rejestrację na podstawie art. 8 ust. 2 lit. b) rozporządzenia do czasu podjęcia prawomocnej decyzji w takim postępowaniu;

b)	w przypadku gdy sprzeciw jest oparty na wniosku o rejestrację oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 (3) do czasu podjęcia prawomocnej decyzji w takim postępowaniu; lub

c)	w przypadku gdy zawieszenie jest uzasadnione okolicznościami.”.

12)

Zasada 22 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 22

Dowód używania

1.	Wniosek o przedstawienia dowodu używania na mocy art. 43 ust. 2 lub 3 rozporządzenia jest dopuszczalny tylko w przypadku gdy zgłaszający złoży taki wniosek w terminie określonym przez Urząd na mocy zasady 20 ust. 2.

W przypadku gdy strona wnosząca sprzeciw musi dostarczyć dowód używania lub istnienia uzasadnionych powodów nieużywania, Urząd wzywa tę stronę do przedstawienia wymaganego dowodu w określonym przez Urząd terminie. Jeżeli strona wnosząca sprzeciw nie przedstawi tego dowodu przed upływem terminu, Urząd odrzuca sprzeciw.

Wskazania oraz dowody mające na celu udowodnienie używania zawierają wskazania miejsca, czasu, zakresu oraz charakteru używania znaku towarowego będącego podstawą sprzeciwu dla towarów i usług, w odniesieniu do których jest on zarejestrowany oraz co do których wniesiono sprzeciw, jak również dowody na poparcie tych wskazań zgodnie z ust. 4.

Dowody te są przedkładane zgodnie z zasadą 79 oraz 79a i ograniczają się co do zasady do przedłożenia dokumentów i przedmiotów mających znaczenie dowodowe, takich jak opakowania, etykiety, cenniki, katalogi, faktury, fotografie, ogłoszenia prasowe oraz pisemne oświadczenia określone w art. 76 ust. 1 lit. f) rozporządzenia.

5.	Wnioskowi o przedstawienie dowodu używania może towarzyszyć jednoczesne wniesienie uwag dotyczących podstaw, na których opiera się sprzeciw. Takie uwagi mogą być składane łącznie z uwagami zgłaszanymi w związku z dowodem używania.

6.	Jeżeli przedstawione dowody nie są w języku postępowania w sprawie sprzeciwu, Urząd może wezwać stronę wnoszącą sprzeciw do przedstawienia w wyznaczonym przez Urząd terminie tłumaczenia tych dowodów w tym języku.”.

13)

Zasada 24 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2.	Urząd wydaje odpłatnie uwierzytelnione lub nieuwierzytelnione odpisy świadectwa rejestracji.”.

14)	W zasadzie 25 ust. 1 skreśla się lit. c).

15)

Dodaje się zasadę 25a o następującym brzmieniu:

„Zasada 25a

Podział rejestracji

Oświadczenie o podziale rejestracji zgodnie z art. 48a rozporządzenia zawiera:

a)	numer rejestracji;

b)	nazwę (nazwisko) i adres właściciela znaku towarowego zgodnie z zasadą 1 ust. 1 lit. b);

c)	wykaz towarów i usług objętych wydzieloną rejestracją lub, w przypadku gdy następuje podział na kilka rejestracji wydzielonych, wykaz towarów i usług dla każdej wydzielonej rejestracji;

d)	wykaz towarów i usług, które pozostają w rejestracji pierwotnej.

W przypadku gdy Urząd stwierdzi, że wymagania określone w ust. 1 nie są spełnione lub wykaz towarów i usług objętych wydzielonej rejestracji tylko częściowo pokrywa się z towarami i usługami, które pozostają w rejestracji pierwotnej, Urząd wzywa zgłaszającego do usunięcia braków w określonym przez Urząd terminie.

Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Urząd odmawia przyjęcia oświadczenia o podziale.

3.	Jeżeli Urząd uzna, że oświadczenie o podziale jest niedopuszczalne zgodnie z art. 48a rozporządzenia, Urząd odmawia przyjęcia deklaracji o podziale.

4.	Urząd sporządza osobne akta dla rejestracji wydzielonych, w których umieszcza kompletną kopię akt pierwotnej rejestracji, wraz z oświadczeniem o podziale i towarzyszącą mu korespondencją. Urząd nadaje rejestracji wydzielonej nowy numer rejestracji.”.

16)	W zasadzie 26 ust. 2 skreśla się lit. d).

17)

W zasadzie 28 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a)	skreśla się lit. c);

litera d) otrzymuje następujące brzmienie:

„d)	wskazanie Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich, w których lub dla których wcześniejszy znak został zarejestrowany, numer i datę złożenia odpowiedniej rejestracji oraz towary i usługi, dla których wcześniejszy znak jest zarejestrowany;”.

18)

Zasada 30 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 30

Przedłużenie rejestracji

Wniosek o przedłużenie rejestracji zawiera:

a)	nazwisko osoby wnoszącej o przedłużenie;

b)	numer rejestracji wspólnotowego znaku towarowego, dla którego wnosi się o przedłużenie;

jeżeli wnioskuje się o przedłużenie rejestracji jedynie dla części towarów i usług objętych zarejestrowanym znakiem, wskazanie tych klas lub tych towarów i usług, dla których wnioskuje się przedłużenie, lub tych klas lub towarów i usług, dla których nie wnioskuje się o przedłużenie rejestracji, zgrupowanych według klas klasyfikacji nicejskiej, każda grupa poprzedzona jest numerem klasy tej klasyfikacji, do której ta grupa towarów lub usług należy oraz przedstawiona w porządku klas tej klasyfikacji.

Opłaty należne na mocy art. 47 rozporządzenia za przedłużenie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego składają się z:

a)	opłaty podstawowej;

b)	opłaty klasowej, dla każdej klasy powyżej trzeciej, w odniesieniu do których wnioskuje się o przedłużenie; oraz

c)	w odpowiednim przypadku dodatkowej opłaty za opóźnioną opłatę za przedłużenie lub opóźnione złożenie wniosku o przedłużenie, zgodnie z art. 47 ust. 3 rozporządzenia, określonej w rozporządzeniu dotyczącym opłat.

Wniosek jest uznawany za wniosek o przedłużenie, jeśli opłata, o której mowa w ust. 2 jest uiszczona w formie płatności określonej w art. 5 ust. 1 rozporządzenia dotyczącego opłat, pod warunkiem, że zawiera wszystkie wskazania wymagane na mocy ust. 1 lit. a) i b) niniejszej zasady oraz art. 7 ust. 1 rozporządzenia dotyczącego opłat.

4.	W przypadku gdy wniosek o przedłużenie został wniesiony w terminach przewidzianych w art. 47 ust. 3 rozporządzenia, ale nie spełnione są inne warunki dotyczące przedłużenia, przewidziane w art. 47 rozporządzenia oraz niniejsze zasady, Urząd powiadamia zgłaszającego o stwierdzonych brakach.

W przypadku gdy wniosek o przedłużenie nie został wniesiony, lub wniesiono go po upływie terminu przewidzianego w art. 47 ust. 3 zdanie trzecie rozporządzenia, lub jeżeli nie uiszczono opłat lub zostały one uiszczone dopiero po upływie odpowiedniego terminu, lub gdy nie usunięto w tym terminie braków, Urząd ustala, że rejestracja wygasła i powiadamia o tym właściciela wspólnotowego znaku towarowego.

W przypadku gdy uiszczone opłaty nie wystarczają na pokrycie wszystkich klas towarów i usług, dla których wnioskuje się o przedłużenie, Urząd wstrzymuje się od ustalenia wygaśnięcia, jeśli oczywiste jest, która klasa lub klasy mają być nim objęte. Wobec braku innych kryteriów Urząd uwzględnia klasy w porządku klasyfikacji.

6.	Jeżeli ustalenie dokonane przez Urząd na podstawie ust. 5 jest prawomocne, Urząd wykreśla znak z rejestru. Wykreślenie staje się skuteczne następnego dnia po wygaśnięciu obowiązującej rejestracji.

7.	W przypadku gdy opłaty za przedłużenie przewidziane w ust. 2 zostały uiszczone, lecz rejestracja nie została przedłużona, opłaty zwraca się.

8.	Jeden wniosek o przedłużenie może obejmować dwa lub więcej znaków, po uiszczeniu wymaganych płatności za każdy znak, pod warunkiem, że we wszystkich przypadkach jest jeden właściciel lub przedstawiciel.”.

19)	W zasadzie 31 skreśla się ust. 3 i 4.

20)

Zasada 32 ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4.	Urząd sporządza osobne akta dla nowej rejestracji, w których umieszcza kompletną kopię akt pierwotnej rejestracji, wraz z wnioskiem o rejestrację przeniesienia częściowego i towarzyszącą mu korespondencją. Urząd nadaje nowej rejestracji nowy numer rejestracji.”.

21)

W zasadzie 33 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.

Zasada 31 ust. 1, 2, 5 i 7 stosuje się mutatis mutandis do rejestracji licencji, przeniesienia licencji, prawa rzeczowego, przeniesienia prawa rzeczowego, środków egzekucyjnych lub postępowania upadłościowego, z zastrzeżeniem następujących uwag:

a)	zasada 31 ust. 1 lit. c) nie stosuje się do wniosku o rejestrację prawa rzeczowego, do opłaty egzekucyjnej lub do postępowania upadłościowego;

b)	zasada 31 ust. 1 lit. d) oraz ust. 5 nie stosuje się w przypadku gdy wniosek składa właściciel wspólnotowego znaku towarowego.”;

ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2.	Wniosek o rejestrację licencji, przeniesienia licencji, prawa rzeczowego, przeniesienia prawa rzeczowego lub środków egzekucyjnych uznaje się za wniesiony dopiero po uiszczeniu wymaganej opłaty.”;

c)	w ust. 3 wyrazy „art. 19, 20 lub 22” zastępuje się wyrazami „art. 19 – 22” a wyrazy „w ust. 1 i 2 powyżej” zastępuje się wyrazami „w ust. 1 niniejszej zasady i w zasadzie 34 ust. 2”;

ustęp 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4.	Ustępy 1 i 3 stosuje się mutatis mutandis do zgłoszeń wspólnotowego znaku towarowego. Licencje, prawa rzeczowe oraz postępowania upadłościowe i środki egzekucyjne rejestruje się w prowadzonych przez Urząd aktach zgłoszenia.”.

22)

Zasada 34 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 34

Szczególne przepisy dotyczące rejestracji licencji

Wniosek o rejestrację licencji może zawierać wniosek o wpis do rejestru licencji, jako:

a)	licencja wyłączna;

b)	sublicencja – w przypadku gdy została ona udzielona przez licencjodawcę, którego licencja jest wpisana do rejestru;

c)	licencja ograniczona do części towarów lub usług, dla których jest zarejestrowany znak;

d)	licencja ograniczona do części Wspólnoty;

e)	licencja czasowa.

2.	W przypadku wniosku o wpis licencji zgodnie z ust. 1 lit. c), d) oraz e), we wniosku należy wskazać towary i usługi oraz część Wspólnoty i okres, na jaki udzielona jest licencja.”.

23)

Zasada 35 ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„3.	Wniosek o odwołanie rejestracji licencji, prawa rzeczowego lub środka egzekucyjnego uznaje się za wniesiony dopiero po uiszczeniu wymaganej opłaty.”.

24)	W zasadzie 36 ust. 1 skreśla się lit. c).

25)

W zasadzie 38 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.

Termin, o którym mowa w art. 115 ust. 6 rozporządzenia, w którym występujący z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie musi przedstawić tłumaczenie swojego wniosku, wynosi jeden miesiąc od dnia złożenia tego wniosku. W przypadku niedotrzymania tego terminu wniosek jest odrzucany z powodu niedopuszczalności.”;

b)	w art. 3 dodaje się następujące zdanie: „W przypadku gdy tłumaczenie nie zostanie wniesione lub zostanie wniesione po upływie wyznaczonego terminu, język postępowania nie zmienia się.”.

26)

Zasada 39 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 39

Odrzucenie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie z powodu niedopuszczalności

W przypadku gdy Urząd stwierdzi, że wymagana opłata nie została uiszczona, wzywa wnioskodawcę do uiszczenia opłaty w terminie wyznaczonym przez Urząd. Jeżeli przewidziana opłata nie zostanie uiszczona w terminie określonym przez Urząd, Urząd informuje wnioskodawcę, że wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie uznaje się za niewniesiony. Jeżeli opłata została uiszczona po upływie określonego terminu, zwraca się ją wnioskodawcy.

2.	W przypadku gdy tłumaczenie wymagane na mocy zasady 38 ust. 1 nie zostanie przedstawione w wyznaczonym terminie, Urząd odrzuca wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie z powodu niedopuszczalności.

3.	Jeżeli Urząd stwierdzi, że wniosek jest niezgodny z przepisami zasady 37, wzywa wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków w terminie wyznaczonym przez Urząd. Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Urząd odrzuca wniosek z powodu niedopuszczalności.

4.	Każda decyzja o odrzuceniu wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie na mocy ust. 2 lub 3 przekazywana jest wnioskodawcy i właścicielowi wspólnotowego znaku towarowego.”.

27)

W zasadzie 40 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.

Właściciela wspólnotowego znaku towarowego powiadamia się o każdym wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie, uznanym za wniesiony. Jeżeli Urząd uzna wniosek za dopuszczalny, wzywa właściciela wspólnotowego znaku towarowego do przedstawienia swoich uwag w terminie, wyznaczonym przez Urząd.”;

ustęp 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4.	Wszystkie uwagi zgłaszane przez strony wysyła się drugiej zainteresowanej stronie, chyba że zasada 69 stanowi inaczej.”;

ustęp 5 otrzymuje następujące brzmienie:

„5.

W przypadku wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia na mocy art. 50 ust. 1 lit. a) rozporządzenia, Urząd wzywa właściciela wspólnotowego znaku towarowego do przedstawienia dowodu rzeczywistego korzystania ze znaku w okresie określonym przez Urząd. Jeśli w wyznaczonym terminie dowód nie zostanie przedstawiony, stwierdza się wygaśnięcie wspólnotowego znaku towarowego. Zasady 22 ust. 2, 3 oraz 4 stosuje się mutatis mutandis.”;

dodaje się ust. 6 o następującym brzmieniu:

„6.

Jeżeli wnioskodawca musi przedstawić dowód używania lub istnienia uzasadnionych powodów nieużywania na mocy art. 56 ust. 2 lub 3 rozporządzenia, Urząd wzywa wnioskodawcę do przedstawienia dowodu rzeczywistego korzystania ze znaku w okresie, który Urząd określa. Jeśli w ustalonym terminie dowód nie zostanie przedstawiony, wniosek o wygaśnięcie zostaje odrzucony. Zasady 22 ust. 2, 3 oraz 4 stosuje się mutatis mutandis.”.

28)

Zasady 44 i 45 otrzymują następujące brzmienie:

„Zasada 44

Wniosek o zmianę

Wniosek o zmianę zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego lub zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego na krajowy znak towarowy na podstawie art. 108 rozporządzenia zawiera:

a)	nazwę (nazwisko) i adres wnioskującego o zmianę zgodnie z zasadą 1 ust. 1 lit. b);

b)	numer akt zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego lub numer rejestracji wspólnotowego znaku towarowego;

c)	wskazanie podstaw zmiany zgodnie z art. 108 ust. 1 lit. a) lub b) rozporządzenia;

d)	wskazanie Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich, w odniesieniu do których wnosi się o zmianę;

w przypadku gdy wniosek nie dotyczy wszystkich towarów i usług, dla których dokonano zgłoszenia lub dla których znak jest zarejestrowany, wniosek zawiera wskazanie towarów i usług, w odniesieniu do których wnioskuje się o zmianę, oraz w przypadku gdy zmiana dotyczy więcej niż jednego Państwa Członkowskiego, i gdy wykaz towarów i usług nie jest jednakowy dla wszystkich Państw Członkowskich, wykaz towarów i usług odpowiadający każdemu Państwu Członkowskiemu;

f)	w przypadku gdy wnioskuje się o zmianę na podstawie art. 108 ust. 6 rozporządzenia, wniosek zawiera wskazanie daty, z którą orzeczenie sądu krajowego stało się prawomocne oraz egzemplarz tego orzeczenia; egzemplarz orzeczenia można przedstawić w języku, w którym zostało ono wydane.

Wniosek o zmianę składa się w odpowiednim terminie zgodnie z art. 108 ust. 4, 5 lub 6 rozporządzenia. W przypadku gdy wniosek o zmianę jest składany w następstwie nieudanego przedłużenia rejestracji, okres trzech miesięcy przewidziany w art. 108 ust. 5 rozporządzenia rozpoczyna bieg następnego dnia po ostatnim dniu, w którym wniosek o przedłużenie może być wniesiony zgodnie art. 47 ust. 3 rozporządzenia.

Zasada 45

Rozpatrywanie wniosku o zmianę

W przypadku gdy wniosek o zmianę nie spełnia warunków określonych w art. 108 ust. 1 lub 2 rozporządzenia lub nie został wniesiony w terminie trzech miesięcy lub jest niezgodny z postanowieniami zasady 44 lub innych zasad, Urząd powiadamia o tym wnioskodawcę i wyznacza termin, w którym wnioskodawca może poprawić wniosek lub dostarczyć wszelkie brakujące informacje lub wskazówki.

2.	W przypadku gdy opłata za zmianę nie została uiszczona w przewidzianym terminie trzech miesięcy, Urząd powiadamia wnioskodawcę, że wniosek o zmianę uważa się za niewniesiony.

W przypadku gdy brakujące wskazówki nie zostaną dostarczone w wyznaczonym terminie, Urząd odrzuca wniosek o zmianę.

W przypadku gdy zastosowanie ma art. 108 ust. 2 rozporządzenia, Urząd odrzuca wniosek o zmianę z powodu niedopuszczalności jedynie w stosunku do tych Państw Członkowskich, w przypadku których zmiana jest wykluczona na mocy tego postanowienia.

Jeżeli Urząd lub sąd rozpatrujący sprawę wspólnotowego znaku towarowego odrzucił zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego lub stwierdził nieważność wspólnotowego znaku towarowego, a bezwzględną podstawą odrzucenia był język jednego z Państw Członkowskich, zmiana jest wykluczona na mocy art. 108 ust. 2 rozporządzenia dla Państw Członkowskich, w którym język ten jest jednym z języków urzędowych. Jeżeli Urząd lub sąd rozpatrujący sprawę wspólnotowego znaku towarowego odrzucił zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego lub stwierdził nieważność wspólnotowego znaku towarowego na bezwzględnych podstawach mających zastosowanie w całej Wspólnocie lub z powodu wcześniejszego wspólnotowego znaku towarowego lub innego wspólnotowego prawa własności przemysłowej, zmiana jest wykluczona na mocy art. 108 ust. 2 rozporządzenia dla wszystkich Państw Członkowskich.”.

29)

Zasada 47 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 47

Przekazanie centralnym urzędom zajmującym się ochroną własności przemysłowej w Państwach Członkowskich

W przypadku gdy wniosek o zmianę spełnia warunki rozporządzenia i niniejszych zasad, Urząd przekazuje wniosek o zmianę oraz dane, o których mowa w zasadzie 84 ust. 2 centralnym urzędom zajmującym się ochroną własności przemysłowej w Państwach Członkowskich, w tym Urzędowi Znaków Towarowych Beneluksu, w których wniosek został uznany za dopuszczalny. Urząd powiadamia wnioskodawcę o dacie przekazania jego wniosku.”.

30)

W zasadzie 50 ust. 1 dodaje się, co następuje:

„W szczególności, jeżeli odwołanie dotyczy decyzji podjętej w postępowaniu w sprawie sprzeciwu, art. 78a rozporządzenia nie ma zastosowania do terminów ustalonych zgodnie z art. 61 ust. 2 rozporządzenia.

W przypadku gdy odwołanie dotyczy decyzji Wydziału Sprzeciwów, Izba ogranicza rozpatrywanie odwołania do faktów i dowodów przedstawionych w terminie ustalonym lub określonym przez Wydział Sprzeciwów zgodnie z postanowieniami rozporządzenia i niniejszych zasad, chyba że Izba uzna, iż należy uwzględnić dodatkowe lub uzupełniające fakty i dowody zgodnie z art. 74 ust. 2 rozporządzenia.”.

31)

Zasada 51 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 51

Zwrot opłat za odwołania

Opłatę za odwołanie zwraca się wyłącznie na mocy zarządzenia jednej z poniższych instytucji:

a)	instancji, której decyzja została zaskarżona, w przypadku gdy uwzględni ona zmianę zgodnie z art. 60 ust. 1 lub art. 60a rozporządzenia;

b)	Izbę Odwoławczą, w przypadku gdy uwzględni ona odwołanie i uzna taki zwrot za słuszny z powodu istotnego naruszenia zasad postępowania.”.

32)

Zasada 53 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 53

Poprawianie błędów w decyzjach

W przypadku gdy Urząd zauważy, z urzędu lub na wniosek jednej z zainteresowanych stron, błąd językowy, błąd maszynowy lub oczywistą pomyłkę w decyzji, zapewnia aby błędy te zostały poprawione przez instancję lub właściwy wydział.”.

33)

Dodaje się zasadę 53a o następującym brzmieniu:

„Zasada 53a

Uchylenie decyzji lub wykreślenie wpisu w rejestru

1.	W przypadku gdy Urząd stwierdzi, z urzędu lub na podstawie odpowiednich informacji od stron postępowania, że decyzja podlega uchyleniu lub wpis do rejestru podlega wykreśleniu zgodnie z art. 77a rozporządzenia, Urząd powiadamia stronę poszkodowaną o planowanym uchyleniu lub wykreśleniu.

2.	Strona poszkodowana może przedstawić uwagi w sprawie planowanego uchylenia lub wykreślenia w terminie określonym przez Urząd.

W przypadku gdy strona poszkodowana zgadza się na planowane uchylenia lub wykreślenie lub gdy nie przedstawi swoich uwag w określonym terminie, Urząd uchyla decyzję lub wykreśla wpis w rejestrze. Jeżeli strona poszkodowana nie zgadza się na uchylenie lub wykreślenie, Urząd podejmuje w tej sprawie decyzję.

4.	Jeżeli uchylenie lub wykreślenie może dotyczyć więcej niż jednej strony, ust. 1, 2 i 3 stosuje się mutatis mutandis. W takich przypadkach o uwagach zgłaszanych przez jedną ze stron zgodnie z ust. 3 powiadamia się zawsze drugą stronę (strony) i wzywa się ją do przedłożenia własnych uwag.

5.	W przypadku gdy uchylenie decyzji lub wykreślenie wpisu w rejestrze dotyczy decyzji lub wpisu, które zostały opublikowane, decyzja o uchyleniu lub wykreśleniu jest również publikowana.

6.	Do uchylenia lub wykreślenia na mocy ust. 1–4 jest uprawniona instancja lub jednostka, która wydała decyzję.”

34)

Zasada 59 ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4)	Sumy oraz zaliczki na koszty, płacone na podstawie ust. 1, 2 i 3, ustalane są przez Prezesa Urzędu i publikowane w Dzienniku Urzędowym Urzędu. Sumy obliczane są na tej samej podstawie co ustanowiona przez regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i załącznik VII do tego regulaminu.”.

35)

Zasada 60 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 60

Protokoły z postępowania ustnego

Z postępowania ustnego lub dowodowego sporządza się protokół zawierający:

a)	datę postępowania;

b)	nazwiska właściwych urzędników Urzędu, stron, przedstawicieli stron oraz obecnych świadków i biegłych;

c)	zgłoszenia i wnioski stron;

d)	środki dowodowe;

e)	w odpowiednim przypadku, zarządzenia lub decyzje Urzedu.

2.	Protokół jest częścią akt danego zgłoszenia lub rejestracji wspólnotowego znaku towarowego. Kopię protokołu doręcza się stronom.

3.	W przypadku gdy zgodnie z art. 76 ust. 1 lit. a) lub lit. d) rozporządzenia lub z zasadą 59 ust. 2 przesłuchuje się świadków, biegłych lub strony, ich zeznania są rejestrowane.”.

36)

W zasadzie 61 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.

W postępowaniu przed Urzędem wszelkie zawiadomienia dokonywane przez Urząd mają formę dokumentu oryginalnego, jego nieuwierzytelnionej kopii lub komputerowego wydruku zgodnie z postanowieniami zasady 55 lub, w przypadku dokumentów pochodzących od stron, ich duplikatów lub nieuwierzytelnionych kopii.”;

dodaje się ust. 3 o następującym brzmieniu:

„3.	W przypadku gdy odbiorca wskazał numer faksu lub inne dane do korespondencji z nim, Urząd może wybrać pomiędzy którymkolwiek z tych rodzajów powiadomienia a powiadomieniem za pośrednictwem poczty.”.

37)

W zasadzie 62 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.	O decyzjach, od których przysługuje odwołanie w określonym terminie, wezwaniach do stawienia się i innych dokumentach, określonych przez Prezesa Urzędu zawiadamia się listem poleconym z potwierdzeniem odbioru. Wszystkie pozostałe powiadomienia wysyła się zwykłym listem.”;

b)	skreśla się drugie zdanie ust. 2;

ustęp 5 otrzymuje następujące brzmienie:

„5.	Zawiadomienie zwykłym listem uważa się za dokonane dziesiątego dnia po wysłaniu go pocztą.”.

38)	Zasada 65 ust. 1 drugie zdanie otrzymuje następujące brzmienie: „Zawiadomienie uznaje się za wykonane w dniu, w którym zostało odebrane przez faks odbiorcy.”.

39)

Zasada 66 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.	Jeżeli określenie adresu odbiorcy jest niemożliwe lub jeżeli zawiadomienie, zgodnie z zasadą 62 okazało się niemożliwe po co najmniej jednej próbie, zawiadomienia dokonuje się poprzez publiczne ogłoszenie.”.

40)

Zasada 72 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Jeżeli termin upływa w dniu, w którym ma miejsce powszechna przerwa w doręczaniu poczty w Państwie Członkowskim, w którym mieści się Urząd, lub jeśli Prezes Urzędu zezwolił na zawiadomienia drogą elektroniczną zgodnie z zasadą 82 i w zakresie w jakim na to zezwolił, w dniu kiedy ma miejsce rzeczywiste zakłócenie dostępu Urzędu do tych elektronicznych środków, termin jest przedłużony do pierwszego dnia następującego po końcu tego okresu zakłócenia, w którym Urząd jest otwarty, przyjmuje pocztę i w którym dostarczane są zwykłe listy. Czas trwania okresu zakłócenia ustala Prezes Urzędu.”.

41)

Zasada 72 ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4.

W przypadku opóźnienia w następstwie nadzwyczajnych zdarzeń, takich jak klęska żywiołowa lub strajk, które przerywają lub zakłócają normalne przekazywanie zawiadomień przez strony postępowania Urzędowi lub przez Urząd stronom postępowania, Prezes Urzędu może ustalić, że w przypadku stron postępowania, które mają swoje miejsce zamieszkania lub swoją siedzibę statutową w tym Państwie Członkowskim, lub którzy wyznaczyli pełnomocników mających swoje miejsce prowadzenia działalności w tym Państwie Członkowskim, wszystkie terminy, które upłynęłyby w normalnych okolicznościach w dniu zaistnienia takiego zdarzenia lub po tym dniu, ustalone przez Prezesa Urzędu, są przedłużone do dnia ustalonego przez Prezesa. Jeżeli zdarzenie dotyczy siedziby Urzędu, wspomniane ustalenia Prezesa dotyczą wszystkich stron postępowania.”.

42)

W zasadzie 76 wprowadza się następujące zmiany:

ustępy 1–4 otrzymują następujące brzmienie:

„1.

Prawnicy i zawodowi pełnomocnicy wpisani na listę prowadzoną przez Urząd zgodnie z art. 89 ust. 2 rozporządzenia, składają w Urzędzie podpisane pełnomocnictwo, które włącza się do akt wyłącznie wtedy, gdy wyraźnie wymaga tego Urząd, lub w przypadku gdy jest kilka stron postępowania, w którym przedstawiciel występuje przed Urzędem, jeżeli druga strona wyraźnie tego zażąda.

2.	Pracownicy działający w imieniu osób fizycznych lub prawnych zgodnie z art. 88 ust. 3 rozporządzenia składają w Urzędzie podpisane pełnomocnictwo, które włącza się do akt.

Pełnomocnictwo można składać we wszystkich urzędowych językach Wspólnoty. Pełnomocnictwo może dotyczyć jednego lub więcej zgłoszeń lub zarejestrowanych znaków towarowych lub może mieć formę pełnomocnictwa ogólnego upoważniającego pełnomocnika do występowania we wszystkich postępowaniach przed Urzędem, w których osoba udzielająca pełnomocnictwa jest stroną.

W przypadku gdy złożenie pełnomocnictwa jest wymagane zgodnie z ust. 1 lub 2, Urząd określa termin, w jakim składa się takie pełnomocnictwo. Jeżeli pełnomocnictwo nie zostanie złożone w wymaganym terminie, postępowanie jest kontynuowane z udziałem osoby reprezentowanej. Wszelkie czynności proceduralne dokonane przez pełnomocnika, inne niż złożenie zgłoszenia, uważa się za niebyłe, jeśli osoba reprezentowana ich nie potwierdzi w terminie wyznaczonym przez Urząd. Niniejszy przepis nie wpływa na zastosowanie art. 88 ust. 2 rozporządzenia.”;

ustępy 8 i 9 otrzymują następujące brzmienie:

„8.

W przypadku gdy o ustanowieniu pełnomocnika powiadamia się Urząd, zgodnie z zasadą 1 ust. 1 lit. e) wskazuje się nazwisko pełnomocnika oraz jego adres prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku gdy przed Urzędem występuje pełnomocnik, który został już przed nim powołany, wskazuje on swoje nazwisko i w miarę możliwości numer identyfikacyjny nadany mu przez Urząd. Jeżeli strona wyznacza kilku pełnomocników, mogą oni, bez względu na sprzeczne postanowienia ich pełnomocnictw, działać albo wspólnie, albo oddzielnie.

9.	Wyznaczenie stowarzyszenia pełnomocników uważa się za powołanie lub udzielenie pełnomocnictwa każdemu pełnomocnikowi, który wykonuje swoją działalność w tym stowarzyszeniu.”.

43)

W zasadzie 79 wprowadza się następujące zmiany:

litery a) i b) otrzymują brzmienie:

„a)	poprzez przekazanie Urzędowi podpisanego oryginału odpowiedniego dokumentu drogą pocztową, w drodze doręczenia osobistego lub w każdy inny sposób;

b)	poprzez przekazanie podpisanego oryginału faksem zgodnie z zasadą 80;”;

b)	Skreśla się lit. c).

44)

Dodaje się zasadę 79a o następującym brzmieniu:

„Zasada 79 a

Załączniki do zawiadomień w formie pisemnej

W przypadku gdy dokument lub dowód jest przekazywany zgodnie z postanowieniami zasady 79 lit. a) przez stronę w postępowaniu przed Urzędem, w którym uczestniczy więcej niż jedna strona, dokument lub dowód oraz wszystkie załączniki do niego przedstawia się w ilości egzemplarzy równej liczbie stron postępowania.”.

45)

W zasadzie 80 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.

W przypadku gdy wniosek o rejestrację wspólnotowego znaku towarowego przekazuje się do Urzędu faksem oraz jeśli wniosek zawiera przedstawienie znaku na podstawie zasady 3 ust. 2, które nie spełnia wymagań wspomnianej zasady, wymagane przedstawienie znaku w formie odpowiedniej do publikacji przekazuje się do Urzędu zgodnie z zasadą 79 lit. a). W przypadku gdy przedstawienie znaku zostanie doręczone do Urzędu w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania faksu przez Urząd, wniosek uważany jest za doręczony do Urzędu z datą, z jaką Urząd otrzymał faks.”;

b)	w ust. 3 dodaje się następujące zdanie: „W przypadku gdy powiadomienie zostało przesłane drogą elektroniczną – faksem, wskazanie nazwiska nadawcy jest równoznaczne z podpisem.”;

c)	skreśla się ust. 4.

46)	Skreśla się zasadę 81.

47)

W zasadzie 82 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.	Prezes Urzędu ustala czy, w jakim zakresie i na jakich warunkach technicznych powiadamiania mogą być przesyłane do Urzędu drogą elektroniczną.”;

b)	skreśla się ustęp 4.

48)

Zasada 83 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 83

Formularze

Urząd udostępnia bezpłatnie formularze w celu:

a)	zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego, w tym wniosku o sprawozdanie z poszukiwań, w odpowiednim przypadku;

b)	wniesienia sprzeciwu;

c)	wniesienia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie;

d)	wniesienia wniosku o rejestrację przeniesienia oraz formularz oświadczenia o przeniesieniu i dokument przeniesienia przewidziany w zasadzie 31 ust. 5;

e)	wniesienia wniosku o rejestrację licencji;

f)	wniesienia wniosku o przedłużenie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego;

g)	odwołania się od decyzji Urzędu;

h)	wyznaczenia pełnomocnika w formie udzielenia pełnomocnictwa szczególnego lub ogólnego;

i)	przedłożenia Urzędowi zgłoszenia międzynarodowego lub późniejszego oznaczenia zgodnie z Protokołem madryckim.

Strony postępowania przed Urzędem mogą także stosować:

a)	formularze opracowane na mocy Traktatu o prawie znaków towarowych lub zgodnych z zaleceniami Zgromadzenia Unii Paryskiej na rzecz Ochrony Własności Intelektualnej;

b)	z wyjątkiem formularza, o którym mowa w ust. 1 lit. i), formularze tej samej treści i formatu.

3.	Urząd udostępnia formularze, o których mowa w ust. 1, we wszystkich urzędowych językach Wspólnoty.”.

49)

W zasadzie 84 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 2 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)	nazwę (nazwisko) i adres zgłaszającego;”;

w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

litera i) otrzymuje następujące brzmienie:

„i)	wszczęcie egzekucji na podstawie art. 20 rozporządzenia oraz postępowania upadłościowego na podstawie art. 21 rozporządzenia;”;

ii)

dodaje się następujące lit. w) oraz x):

„w)	podział rejestracji zgodnie z art. 48a rozporządzenia i zasadą 25a, jak również dokumenty, o których mowa w ust. 2, w odniesieniu do rejestracji wydzielonej a także wykaz towarów i usług rejestracji pierwotnej w brzmieniu poprawionym;

x)	uchylenie decyzji lub wykreślenie wpisu w rejestrze zgodnie z art. 77a rozporządzenia, w przypadku gdy cofnięcie lub wykreślenie dotyczy opublikowanej decyzji lub wpisu.”.

50)

Ustęp 1 zasady 85 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.	Biuletyn Wspólnotowych Znaków Towarowych publikowany jest w sposób i z częstotliwością określonymi przez Prezesa Urzędu.”.

51)

Zasada 89 ust. 1 i 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.

Kontrola akt zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych oraz zarejestrowanych wspólnotowych znaków towarowych dotyczy albo dokumentów oryginalnych, albo kopii tych dokumentów, albo środków technicznych przechowywania tych danych, w przypadku, gdy akta są w ten sposób przechowywane. Środki kontroli określa Prezes Urzędu.

W przypadku gdy kontrola przebiega w sposób przewidziany w art. 3, 4 i 5, wniosek o przeprowadzanie kontroli uważa się za złożony dopiero po uiszczeniu wymaganej opłaty. Jeżeli kontrola środków technicznych przechowywania danych odbywa się on-line, nie pobiera się opłat.

W przypadku gdy wnosi się o kontrolę akt zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego, które nie zostało jeszcze opublikowane zgodnie z art. 40 rozporządzenia, wniosek zawiera wskazanie i dowód, że zgłaszający wyraził zgodę na kontrolę lub oświadczył, że po rejestracji znaku towarowego powoła się na prawa wynikające z rejestracji przeciwko stronie, która wnosi o kontrolę.”.

52)

Zasada 91 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 91

Przechowywanie akt

1.	Prezes Urzędu ustala sposób przechowywania akt.

W przypadku gdy akta przechowywane są w formie elektronicznej, są one lub ich kopie zapasowe przechowywane przez czas nieokreślony. Oryginalne dokumenty wnoszone przez strony postępowania stanowiące podstawę takich akt elektronicznych są przechowywane po przyjęciu ich przez Urząd przez okres określony przez Prezesa Urzędu.

W przypadku gdy i w zakresie, w jakim akta lub ich części przechowywane są w formie innej niż elektroniczna, dokumenty lub dowody wchodzące w skład tych akt są przechowywane przez okres co najmniej pięciu lat od końca roku, w którym:

a)	zgłoszenie zostało odrzucone, wycofane, lub zostało uznane za wycofane;

b)	rejestracja wspólnotowego znaku towarowego wygasa całkowicie zgodnie z art. 47 rozporządzenia;

c)	zostało zarejestrowane całkowite zrzeczenie się wspólnotowego znaku towarowego zgodnie z art. 49 rozporządzenia;

d)	wspólnotowy znak towarowy został całkowicie wykreślony z rejestru zgodnie z art. 56 ust. 6 lub art. 96 ust. 6 rozporządzenia.”.

53)

W zasadzie 94 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„3.

W przypadku gdy wysokość kosztów nie została ustalona zgodnie z art. 81 ust. 6 zdanie pierwsze rozporządzenia, do wniosku o ustalenie kosztów załącza się rachunek oraz dowody na poparcie. W przypadku kosztów pełnomocników, o których mowa w ust. 7 lit. d) niniejszej zasady, wystarczające jest oświadczenie pełnomocnika, że koszty te zostały poniesione. W przypadku pozostałych kosztów wystarczające jest ustalenie ich wiarygodności. W przypadku gdy wysokość kosztów ustala się zgodnie z art. 81 ust. 6 zdanie pierwsze rozporządzenia, koszty pełnomocnictwa ustala się na poziomie określonym w ust. 7 lit. d) niniejszej zasady bez względu na to, czy zostały rzeczywiście poniesione.”;

b)	w ust. 4 wyrazy „art. 81 ust. 6 zdanie drugie” otrzymują brzmienie „art. 81 ust. 6 zdanie trzecie”;

ustęp 7 otrzymuje następujące brzmienie:

„7.

Z zastrzeżeniem ust. 3 niniejszej zasady, koszty niezbędne do celów postępowań, które zostały faktycznie poniesione przez stronę wygrywającą proces, ponosi strona przegrywającą proces zgodnie z art. 81 ust. 1 rozporządzenia, na podstawie następujących stawek maksymalnych:

w przypadku gdy strona nie jest reprezentowana przez pełnomocnika, koszty pobytu i podróży jednej ze stron, za podróż jednej osoby w obie strony między miejscem zamieszkania lub miejscem prowadzenia działalności a miejscem, gdzie odbywa się postępowanie ustne zgodnie z zasadą 56, jak następuje:

i)	koszt transportu kolejowego w pierwszej klasie, włącznie ze zwyczajowymi opłatami dodatkowymi, jeśli całkowita odległość drogą kolejową nie przekracza 800 km;

ii)	koszt transportu lotniczego w klasie turystycznej, jeśli całkowita odległość drogą kolejową przekracza 800 kilometrów, lub jeśli trasa obejmuje przeprawę przez morze;

iii)	koszty pobytu jednej ze stron w wysokości ustanowionej w art. 13 załącznika VII regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnoty Europejskiej;

b)	koszty podróży pełnomocników w rozumieniu art. 89 ust. 1 rozporządzenia, według stawek przewidzianych w lit. a) pkt i) oraz ii) niniejszej zasady;

c)	koszty podróży, pobytu, rekompensaty za utracone dochody i należności, do zwrotu których świadkowie i biegli są uprawnieni zgodnie z zasadą 59, ust. 2, 3 lub 4, w zakresie w jakim ostateczna odpowiedzialność do zapłacenia sum spoczywa na stronie postępowania zgodnie z zasadą 59 ust. 5 lit. b);

koszty pełnomocnictwa w rozumieniu art. 89 ust. 1 rozporządzenia,

strony wnoszącej sprzeciw w postępowaniu w sprawie sprzeciwu:

300 euro;

ii)

zgłaszającego w postępowaniu w sprawie sprzeciwu:

300 euro;

iii)

wnioskodawcy w postępowaniu w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia lub unieważnienia wspólnotowego znaku towarowego:

450 euro;

iv)

właściciela znaku w postępowaniu w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia lub unieważnienia wspólnotowego znaku towarowego:

450 euro;

skarżącego w postępowaniu odwoławczym:

550 euro;

vi)

pozwanego w postępowaniu odwoławczym:

550 euro;

vii)	w przypadku gdy strony postępowania wezwano do udziału w postępowaniu ustnym zgodnie z zasadą, 56 kwota, o której mowa w pkt. i)–vi), jest zwiększona o 400 euro;

w przypadku gdy istnieje kilku zgłaszających lub właścicieli zgłoszenia lub rejestracji wspólnotowego znaku towarowego lub gdy istnieje kilka stron wnoszących lub zgłaszających wniosek w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia lub unieważnienia, którzy wspólnie wnieśli sprzeciw lub wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienia, strona przegrywająca ponosi koszty określone w lit. a) tylko w odniesieniu do jednej takiej osoby;

f)	w przypadku gdy strona wygrywająca proces jest reprezentowana przez więcej niż jednego pełnomocnika w rozumieniu art. 89 ust. 1 rozporządzenia, strona przegrywająca proces ponosi koszty określone w lit. b) oraz d) niniejszej zasady tylko w odniesieniu do jednego pełnomocnika;

g)	strona przegrywająca proces nie jest zobowiązana do zwrócenia stronie wygrywającej proces kosztów, wydatków oraz wynagrodzeń innych niż wydatki określone w lit. a)–f).”

54)

Zasada 98 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 98

Tłumaczenia

W przypadku gdy musi być przedstawione tłumaczenie dokumentu, tłumaczenie wskazuje dokument, którego dotyczy, i odtwarza formę i treść dokumentu oryginalnego. Urząd może wymagać przedstawienia, w terminie przez siebie wyznaczonym, poświadczenia, że tłumaczenie jest wierne tekstowi oryginalnemu. Prezes Urzędu określa sposób poświadczania tłumaczeń.

O ile przepisy rozporządzenia lub niniejszych zasad nie stanowią inaczej, dokument, do którego musi być załączone tłumaczenie uznaje się za niedoręczony do Urzędu:

a)	jeżeli tłumaczenie jest dostarczone do Urzędu po upływie terminu wyznaczonego na złożenie dokumentu oryginalnego lub tłumaczenia;

b)	w przypadku ust. 1, jeżeli poświadczenie nie jest dostarczone w wyznaczonym terminie.”.

55)

Zasada 100 otrzymuje następujące brzmienie:

„Zasada 100

Decyzje podejmowane przez jednego członka

Zgodnie z art. 127 ust. 2 i art. 129 ust. 2 rozporządzenia, jeden członek Wydziału Sprzeciwów lub Wydziału Unieważnień może podejmować decyzje w następujących przypadkach:

a)	decyzje w sprawie podziału kosztów;

b)	decyzje w sprawie ustalenia kwoty kosztów wypłacanej zgodnie z art. 81 ust. 6 zdanie pierwsze rozporządzenia;

c)	decyzje w sprawie zamknięcia akt lub zakończenia postępowania bez wydania wyroku;

d)	decyzje w sprawie odrzucenia sprzeciwu z powodu niedopuszczalności przed upływem terminu określonego w zasadzie 18 ust. 1;

e)	decyzje w sprawie zawieszenia postępowania;

f)	decyzje w sprawie połączenia lub podziału wielu sprzeciwów zgodnie z zasadą 21 ust. 1”.

56)

W zasadzie 101 wprowadza się następujące zmiany:

ustepy 1, 2 i 3 otrzymują następujące brzmienie:

„1.	Jeżeli jest to niezbędne, Prezes Urzędu występuje do Komisji z wnioskiem o ustalenie, czy państwo, które nie jest stroną Konwencji paryskiej lub Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu, przyznaje wzajemne traktowanie w rozumieniu art. 29 ust. 5 rozporządzenia.

2.	Jeżeli Komisja ustali, że wzajemne traktowanie określone w ust. 1 jest przyznane, publikuje ona w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej komunikat w tej sprawie.

Artykuł 29 ust. 5 rozporządzenia stosuje się od daty publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej komunikatu, o którym mowa w ust. 2, chyba że komunikat przewiduje wcześniejszą datę, od której jest stosowany. Artykuł 29 ust. 5 przestaje być skuteczny z dniem publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej komunikatu Komisji wskazującego, że wzajemne traktowanie nie jest przyznane, chyba że komunikat przewiduje wcześniejszą datę, od której jest stosowany.”.

57)

W zasadzie 114 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 lit. d) otrzymuje następujące brzmienie:

„d)	wskazania i elementy, o których mowa w zasadzie 15 ust. 2 lit b) do h).”;

b)	w ust. 2 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „Zasady 15 ust. 1, 3 i 4 oraz ust. 16–22 stosuje się z następującymi zastrzeżeniami:”.

58)

Zasada 122 ust. 1 lit. c) otrzymuje następujące brzmienie:

„c)	wskazania i elementy, o których mowa w zasadzie 44 ust. 1 lit a), c), d), e) oraz f).”.

Artykuł 2

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Artykuł 1 ust. 1 lit. d), ust. 3, 4 i 7 stosuje się od dnia 10 marca 2008 r., podobnie jak zasada 83 ust. 1 lit. a) część druga, rozpoczynająca się od słów „w tym”, określona w art. 1 ust. 48 niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

Charlie McCREEVY

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 11 z 14.1.1994, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 422/2004 (Dz.U. L 70 z 9.3.2004, str. 1).

(2) Dz.U. L 303 z 15.12.1995, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 782/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 88).

(3) Dz.U. L 208 z 24.7.1992, str. 1.

Top

Choose the experimental features you want to try