32003R2245

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2245/2003

z dnia 19 grudnia 2003 r.

zmieniające załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych u owiec i kóz

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych [1], w szczególności jego art. 23 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 ustanawia zasady monitorowania pasażowalnej encefalopatii gąbczastej (TSE) u owiec i kóz.

(2) Aby ułatwić interpretację wyników badań na obecność TSE, liczebność prób dla owiec i kóz powinna zostać ustalona oddzielnie.

(3) Monitorowanie dużych ilości owiec poddawanych ubojowi do celów spożycia przez ludzi w Państwach Członkowskich o dużym pogłowiu owiec umożliwiło oszacowanie rozpowszechnienia TSE w tych pogłowiach. W związku z tym, poziom monitorowania dużych pogłowi owiec powinien zostać ograniczony. Monitorowanie owiec poddawanych ubojowi do celów spożycia przez ludzi w Państwach Członkowskich o małym pogłowiu owiec dostarcza ograniczonych informacji, w związku z czym nie powinno być dłużej obowiązujące.

(4) Monitorowanie wystarczająco dużych ilości kóz poddawanych ubojowi do celów spożycia przez ludzi, celem wykrycia ewentualnego rozpowszechnienia TSE w przedmiotowej grupie, w większości Państw Członkowskich jest trudne lub niepraktyczne. W związku z tym, monitorowanie przedmiotowej grupy nie powinno być dłużej obowiązujące.

(5) Celem uzyskania informacji dotyczących rozpowszechnienia TSE oraz aby pomóc w zwalczaniu choroby, monitorowanie inwentarza padłego w gospodarstwach powinno zostać wzmożone. Państwa Członkowskie powinny podjąć środki celem zapewnienia, aby zarażone zwierzęta nie były pomijane przy pobieraniu próbek.

(6) Dlatego rozporządzenie (WE) nr 999/2001 powinno zostać odpowiednio zmienione. Z przyczyn praktycznych, właściwe jest zastąpienie całego załącznika III.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zostaje zmieniony zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Stosuje się je od dnia 1 stycznia 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 2003 r.

W imieniu Komisji

David Byrne

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 147 z 31.5.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1915/2003 (Dz.U. L 283 z 31.10.2003, str. 29).

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK III

SYSTEM MONITOROWANIA

ROZDZIAŁ A

I. MONITOROWANIE BYDŁA

1. Przepisy ogólne

Monitorowanie bydła prowadzone jest zgodnie z metodami laboratoryjnymi ustanowionymi w rozdziale C pkt 3(1) lit. b) załącznika X.

2. Monitorowanie zwierząt poddawanych ubojowi w celu spożycia przez ludzi

2.1. Wszystkie sztuki bydła powyżej 24 miesięcy:

- poddane "specjalnemu ubojowi z konieczności", którego definicję przedstawiono w art. 2 lit. n) dyrektywy Rady 64/433/EWG [1], lub

- poddane ubojowi zgodnie z rozdziałem VI pkt 28 lit. c) załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG, z wyjątkiem zwierząt bez objawów klinicznych choroby, poddanych ubojowi w ramach kampanii zwalczania choroby,

poddaje się badaniu na obecność BSE.

2.2. Wszystkie sztuki bydła powyżej 30 miesięcy:

- podlegające normalnemu ubojowi do celów spożycia przez ludzi, lub

- poddane ubojowi w ramach kampanii zwalczania choroby zgodnie z rozdziałem VI pkt 28 lit. c) załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG, ale niewykazujące objawów klinicznych choroby,

poddaje się badaniu na obecność BSE.

2.3. W drodze odstępstwa od przepisów pkt 2.2, oraz w odniesieniu do bydła urodzonego, wyhodowanego i poddanego ubojowi na swoim terytorium, Szwecja może podjąć decyzję o przeprowadzeniu badań wyłącznie na losowo wybranych próbach. Próba obejmuje przynajmniej 10000 zwierząt rocznie.

3. Monitorowanie zwierząt niepoddanych ubojowi w celu spożycia przez ludzi

3.1. Wszystkie sztuki bydła powyżej 24 miesięcy, które padły lub zostały zabite, ale które:

- nie zostały zabite w celu utylizacji na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 716/96 [2],

- nie zostały zabite ze względu na epidemię taką jak pryszczyca,

- nie zostały poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi,

poddaje się badaniom na obecność BSE.

3.2. Państwa Członkowskie mogą postanowić o odstępstwie od przepisów pkt 3.1 w przypadku obszarów peryferyjnych o niskim zagęszczeniu pogłowia zwierząt, gdzie nie organizuje się zbierania martwych sztuk zwierząt. Państwa Członkowskie stosujące przedmiotowe odstępstwo zobowiązane są poinformować o tym Komisję oraz przedłożyć wykaz obszarów objętych odstępstwem. Odstępstwo nie może obejmować więcej niż 10 % całego pogłowia bydła w danym Państwie Członkowskim.

4. Monitorowanie zwierząt zakupionych w celu utylizacji na mocy rozporządzenia (WE) nr 716/96

4.1. Wszystkie zwierzęta podlegające ubojowi z konieczności, lub u których stwierdzono chorobę w wyniku kontroli przedubojowej, poddaje się badaniu na obecność BSE.

4.2. Wszystkie zwierzęta powyżej 42 miesiąca życia, urodzone po dniu 1 sierpnia 1996 r., poddaje się badaniu na obecność BSE.

4.3. Próbę losową obejmującą co najmniej 10000 sztuk zwierząt rocznie, spośród zwierząt nieobjętych pkt 4.1 lub 4.2, poddaje się badaniu na obecność BSE.

5. Monitorowanie innych zwierząt

Oprócz badań określonych w pkt 2–4, Państwa Członkowskie mogą dobrowolnie podjąć decyzję o przebadaniu innych sztuk bydła na swoim terytorium, w szczególności zwierząt pochodzących z państw stanowiących miejscowe zagrożenie BSE, zwierząt, które spożyły potencjalnie skażoną paszę lub zostały urodzone albo pochodzą od matek zarażonych BSE.

6. Środki podejmowane w następstwie badania

6.1. W przypadku zwierzęcia poddanego ubojowi w celu spożycia przez ludzi, które zostało wybrane do badania na obecność BSE, tuszy pochodzącej od tego zwierzęcia nie oznacza się znakiem jakości zdrowotnej przewidzianym w rozdziale XI załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG, przed uzyskaniem negatywnego wyniku na obecność BSE w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.2. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od stosowania przepisów pkt 6.1 w przypadku gdy w ubojniach funkcjonuje urzędowy system zapewniający, że żadna część badanych zwierząt oznaczonych znakiem jakości zdrowotnej nie opuści ubojni przed uzyskaniem negatywnego wyniku w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.3. Wszystkie części, w tym skóra, zwierzęcia poddanego badaniu na obecność BSE, zostają zatrzymane pod kontrolą urzędową do czasu uzyskania negatywnego wyniku na obecność BSE w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu, o ile nie zostaną usunięte zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady [3].

6.4. Wszystkie części, w tym skóra, zwierzęcia poddanego szybkiemu testowi z wynikiem pozytywnym, zostają usunięte zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, oprócz materiału zatrzymanego w związku z rejestrem przewidzianym w rozdziale B (III).

6.5. W przypadku gdy w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu zwierzęcia poddanego ubojowi do celów spożycia przez ludzi uzyskano wynik pozytywny, oprócz tuszy z wynikiem pozytywnym, co najmniej jedna tusza bezpośrednio poprzedzająca tuszę z wynikiem pozytywnym oraz dwie tusze bezpośrednio następujące po tej tuszy, występujące na tej samej linii uboju, są poddawane utylizacji zgodnie z pkt 6.4.

6.6. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od przepisów pkt 6.5 w przypadku gdy w ubojni istnieje system zapobiegający wzajemnemu zakażaniu tusz.

II. MONITOROWANIE OWIEC I KÓZ

1. Przepisy ogólne

Monitorowanie owiec i kóz prowadzone jest zgodnie z metodami laboratoryjnymi ustanowionymi w rozdziale C pkt 3.2 lit. b) załącznika X.

2. Monitorowanie owiec poddanych ubojowi do celów spożycia przez ludzi

Minimalna próba, jaką poddaje się badaniu w Państwach Członkowskich, w których pogłowie maciorek i jarek dopuszczonych do tryka przekracza 750000 sztuk wynosi 10000 owiec poddanych ubojowi do celów spożycia przez ludzi [4]. Zwierzęta muszą być w wieku powyżej 18 miesiąca życia oraz muszą posiadać więcej niż dwa stałe zęby-siekacze. Próba musi być reprezentatywna dla każdego regionu i pory roku. Próba musi być wybrana w taki sposób, aby uniknąć nadreprezentacji jakiejkolwiek grupy w związku z pochodzeniem, gatunkiem, wiekiem, rasą, rodzajem produkcji i innymi cechami. Wiek zwierząt ocenia się na podstawie uzębienia, oczywistych oznak dojrzałości lub na podstawie innych wiarygodnych informacji. W miarę możliwości, unika się wielokrotnych prób z tego samego stada.

3. Monitorowanie owiec i kóz niepoddanych ubojowi w celu spożycia przez ludzi

Owce i kozy powyżej 18 miesiąca życia lub takie, które posiadają więcej niż dwa stałe zęby — siekacze, które padły lub zostały zabite, ale które:

- nie zostały zabite w ramach kampanii zwalczania choroby,

- nie zostały poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi,

bada się zgodnie z liczebnością prób wskazaną odpowiednio w tabelach A i B. Próba musi być reprezentatywna dla każdego regionu i pory roku. Próba musi być wybrana w taki sposób, aby uniknąć nadreprezentacji jakiejkolwiek grupy w związku z pochodzeniem, gatunkiem, wiekiem, rasą, rodzajem produkcji i innymi cechami. Wiek zwierząt ocenia się na podstawie uzębienia, oczywistych oznak dojrzałości lub na podstawie innych wiarygodnych informacji. W miarę możliwości, unika się wielokrotnych prób z tego samego stada. Państwo Członkowskie zobowiązane jest wprowadzić system mający na celu sprawdzanie, w grupie docelowej lub na innej podstawie, czy zwierzęta nie zostały pominięte przy pobieraniu prób.

Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję o niepobieraniu próby z obszarów peryferyjnych o niskim zagęszczeniu pogłowia zwierząt, gdzie nie organizuje się zbierania martwych sztuk zwierząt. Państwa Członkowskie stosujące przedmiotowe odstępstwo zobowiązane są poinformować o tym Komisję oraz przedłożyć wykaz obszarów objętych odstępstwem. Odstępstwo nie może obejmować więcej niż 10 % całego pogłowia owiec i kóz w danym Państwie Członkowskim.

Tabela A

Pogłowie maciorek i jarek dopuszczonych do tryka w Państwie Członkowskim | Minimalna liczebność próby padłych owiec [5] |

> 750000 | 10000 |

100000 – 750000 | 1500 |

40000 – 100000 | 500 |

< 40000 | 100 |

Tabela B

Pogłowie kóz, które się kociły oraz kóz krytych w Państwie Członkowskim | Minimalna liczebność próby padłych kóz [6] |

> 750000 | 5000 |

250000 – 750000 | 1500 |

40000–250000 | 500 |

< 40000 | 50 |

4. Monitorowanie zarażonych stad

Od dnia 1 października 2003 r. zwierzęta powyżej 12 miesiąca życia lub takie, które posiadają stały ząb-siekacz, są zabijane zgodnie z przepisami pkt 2 lit. b) i) lub ii) albo pkt 2 lit. c) załącznika VII, poddaje się badaniu na podstawie doboru zwykłej próby losowej, zgodnie z liczebnością prób wskazaną w tabeli.

Liczba zabitych zwierząt powyżej 12 miesiąca życia w stadzie | Minimalna liczebność próby [7] |

70 lub mniej | Wszystkie kwalifikujące się zwierzęta |

80 | 68 |

90 | 73 |

100 | 78 |

120 | 86 |

140 | 92 |

160 | 97 |

180 | 101 |

200 | 105 |

250 | 112 |

300 | 117 |

350 | 121 |

400 | 124 |

450 | 127 |

500 lub więcej | 150 |

5. Monitorowanie innych zwierząt

Oprócz programów monitorowania określonych w pkt 2, 3 i 4, Państwa Członkowskie mogą dobrowolnie przeprowadzać monitorowanie innych zwierząt, zwłaszcza:

- zwierząt do produkcji nabiału,

- zwierząt pochodzących z państw z występującą miejscowo TSE,

- zwierząt, które spożyły potencjalnie skażoną paszę,

- zwierząt, które zostały urodzone lub pochodzą od matek zarażonych TSE,

6. Środki podejmowane w następstwie badania owiec i kóz

6.1. W przypadku owcy lub kozy poddanej ubojowi w celu spożycia przez ludzi, która została wybrana do badania na obecność TSE, tuszy pochodzącej od tego zwierzęcia nie oznacza się znakiem jakości zdrowotnej przewidzianym w rozdziale XI załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG, przed uzyskaniem negatywnego wyniku w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.2. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od przepisów pkt 6.1 w przypadku gdy w ubojniach funkcjonuje urzędowy system zapewniający, że żadna część badanych zwierząt nie opuści ubojni ze znakiem jakości zdrowotnej przed uzyskaniem negatywnego wyniku w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.3. Wszystkie części, w tym skóra zwierzęcia poddanego badaniu, zostają zatrzymane pod kontrolą urzędową do czasu uzyskania negatywnego wyniku w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu, o ile nie zostaną usunięte zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1774/2002.

6.4. Wszystkie części, w tym skóra, zwierzęcia poddanego szybkiemu testowi z wynikiem pozytywnym, zostają usunięte zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, oprócz materiału zatrzymanego w związku z rejestrem przewidzianym w rozdziale B sekcja III.

7. Określanie genotypów

7.1. W każdym przypadku pozytywnego wyniku na obecność TSE u owiec określa się genotyp białka prionowego. Bezzwłocznie powiadamia się Komisję o przypadkach TSE wykrytych w opornych genotypach (owce, które posiadają genotypy zawierające alaninę w obu allelach w kodonie 136, argininę w obu allelach w kodonie 154 i argininę w obu allelach w kodonie 171). W miarę możliwości, przypadki takie należy przesłać do określenia szczepu wzorcowego. W przypadku gdy określenie szczepu wzorcowego takich przypadków jest niemożliwe, stado pochodzenia i wszystkie inne stada, w których przebywało zwierzę poddaje się wzmożonemu monitorowaniu w celu znalezienia innych przypadków TSE i określenia szczepu wzorcowego.

7.2. Oprócz zwierząt z genotypem określonym na mocy przepisów pkt 7.1 określa się genotyp białka prionowego próby owiec. W przypadku Państwa Członkowskiego z pogłowiem dorosłych owiec w ilości przekraczającej 750000 sztuk, próba taka obejmuje przynajmniej 600 sztuk zwierząt. W przypadku innych Państw Członkowskich próba obejmuje przynajmniej 100 sztuk zwierząt. Próby można podbierać spośród zwierząt poddanych ubojowi w celu spożycia przez ludzi, zwierząt padłych w gospodarstwie lub spośród zwierząt żywych. Próba powinna być reprezentatywna dla całego pogłowia owiec.

III. MONITOROWANIE INNYCH GATUNKÓW ZWIERZĄT

Państwa Członkowskie mogą dobrowolnie przeprowadzić monitorowanie na obecność TSE gatunków zwierząt innych niż bydło, owce i kozy.

ROZDZIAŁ B

I. INFORMACJE PRZEDSTAWIANE PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE W SPRAWOZDANIU

1. Liczba podejrzanych przypadków na gatunek zwierząt, objętych ograniczeniami w zakresie przemieszczania zgodnie z art. 12 ust. 1.

2. Liczba podejrzanych przypadków na gatunek zwierząt, poddanych badaniu laboratoryjnemu zgodnie z art. 12 ust. 2 oraz wynik badania.

3. Liczba stad, w których podejrzane przypadki zachorowań owiec i kóz zgłoszono i zbadano zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2.

4. Szacunkowa liczebność każdej subpopulacji określonej w rozdziale A sekcja I pkt 3 i 4.

5. Liczba sztuk bydła poddanego badaniu w każdej subpopulacji określonej w rozdziale A sekcja I pkt 2–5, metoda doboru próby oraz wyniki badań.

6. Szacunkowa liczebność subpopulacji określonych w rozdziale A sekcja II pkt 2 i 3, które zostały wybrane do pobrania prób.

7. Liczba zbadanych owiec i kóz oraz stad w każdej subpopulacji określonej w rozdziale A sekcja II pkt 2–5, metoda doboru próby oraz wyniki badań.

8. Liczba, rozmieszczenie pod względem wieku i położenia geograficznego pozytywnych przypadków BSE i trzęsawki owiec. Kraj pochodzenia pozytywnych przypadków BSE i trzęsawki owiec, jeśli nie jest taki sam, jak kraj zgłaszający. Liczba i rozmieszczenie pod względem położenia geograficznego stad z wynikiem pozytywnym na obecność trzęsawki owiec. Rok oraz, w miarę możliwości, miesiąc urodzenia każdej sztuki zarażonej BSE.

9. Przypadki z wynikiem pozytywnym na obecność TSE u zwierząt innych niż bydło, owce i kozy.

10. Genotyp oraz, w miarę możliwości, rasa każdego zwierzęcia objętego próbą w każdej subpopulacji określonej w rozdziale A sekcja II pkt 7.1 i 7.2.

II. INFORMACJE PRZEDSTAWIANE PRZEZ KOMISJĘ W PODSUMOWANIU

Sprawozdanie jest przedstawiane w formie tabeli zawierającej co najmniej informacje określone w części I w stosunku do każdego Państwa Członkowskiego.

III. REJESTRY

1. Właściwe władze prowadzą przez okres siedmiu lat rejestry zawierające informacje na temat:

- liczby i rodzaju zwierząt objętych ograniczeniami w zakresie przemieszczania określonych w art. 12 ust. 1,

- liczby i wyników badań klinicznych i epidemiologicznych określonych w art. 12 ust. 1,

- liczby i wyników badań laboratoryjnych określonych w art. 12 ust. 2,

- liczby, tożsamości i pochodzenia zwierząt objętych próbą w ramach programów monitorowania określonych w rozdziale A oraz, w miarę możliwości, informacje dotyczące wieku, rasy i dane anamnestyczne,

- przypadków genotypu białka prionowego z pozytywnym wynikiem badania na obecność TSE u owiec.

2. Laboratorium przeprowadzające badania przechowuje przez okres siedmiu lat wszystkie rejestry badań, w szczególności księgi laboratoryjne oraz w danym przypadku bloki parafiny i zdjęcia Western blots.”

[1] Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 2012/64.

[2] Dz.U. L 99 z 20.4.1996, str. 14.

[3] Dz.U. L 273 z 10.10.2002, str. 1.

[4] Liczebność próby została skalkulowana celem wykrycia 0,03 % występowania z 95 % wiarygodnością u zwierząt poddanych ubojowi. Próba ogranicza się do Państw Członkowskich z dużym pogłowiem owiec.

[5] Liczebność prób została ustalona celem uwzględnienia wielkości pogłowia owiec w poszczególnych Państwach Członkowskich i ma zapewniać osiągalne cele. Liczebność prób w ilości 10000, 1500, 500 i 100 sztuk zwierząt pozwoli odpowiednio na wykrycie występowania 0,03 %, 0,2 %, 0,6 % i 3 % z 95 %wiarygodnością.

[6] Liczebność prób została ustalona celem uwzględnienia wielkości pogłowia kóz w poszczególnych Państwach Członkowskich i ma zapewniać osiągalne cele. Liczebność prób w ilości 5000, 1500, 500 i 50 sztuk zwierząt pozwoli odpowiednio na wykrycie występowania 0,06 %, 0,2 %, 0,6 % i 6 % z 95 % wiarygodnością. W przypadku napotkania przez Państwo Członkowskie trudności z zebraniem wystarczającej dla wyznaczonej liczebności próby liczby padłych kóz, może ono uzupełnić próbę przez zbadanie kóz poddanych ubojowi do celów spożycia przez ludzi, które przekroczyły 18 miesiąc życia, w stosunku: trzy kozy poddane ubojowi do celów spożycia przez ludzi przypadające na jedną padłą kozę.

[7] Liczebność próby została skalkulowana tak, aby w przypadku występowania choroby przy minimalnym rozpowszechnieniu wynoszącym 2 % w badanym pogłowiu, obejmowała przynajmniej jeden pozytywny wynik z 95 % wiarygodnością.

--------------------------------------------------