31999D1719

Decyzja nr 1719/1999/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

z dnia 12 lipca 1999 r.

w sprawie szeregu wytycznych, w tym identyfikacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, dotyczących transeuropejskich sieci elektronicznej wymiany danych między administracjami (IDA)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 156 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów [3],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu [4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada, w swojej rezolucji z dnia 20 czerwca 1994 r. [5], podkreśliła potrzebę koordynacji w odniesieniu do wymiany informacji między administracjami.

(2) Rada, w swojej rezolucji z dnia 21 listopada 1996 r. [6], ustanowiła nowe priorytety polityki dotyczącej społeczeństwa informacyjnego.

(3) Komisja, w swym komunikacie z dnia 19 lipca 1994 r., przedłożyła plan działań w odniesieniu do społeczeństwa informacyjnego.

(4) Komisja przedłożyła plan działań w odniesieniu do jednolitego rynku.

(5) Parlament Europejski, w swojej rezolucji z dnia 12 czerwca 1997 r. [7], zaprosił Unię Europejską i Państwa Członkowskie do podjęcia działań w odniesieniu do rozwoju i zastosowań nowych technologii informacyjnych oraz komunikacyjnych (ICT) w następnej dekadzie.

(6) Parlament Europejski i Rada, w decyzji nr 2717/95/WE [8], przyjęły szereg wytycznych w zakresie rozwoju Euro-ISDN jako sieci transeuropejskiej.

(7) Parlament Europejski i Rada, w decyzji nr 1336/97/WE [9], przyjęły szereg wytycznych w zakresie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

(8) W celu ustanowienia unii gospodarczej i walutowej i realizacji polityki i działań Wspólnoty, administracjom Państw Członkowskich i Wspólnoty niezbędny jest dostęp do wymiany i przetwarzania rosnących ilości informacji.

(9) Aby korzystać z powierzonych im uprawnień, instytucjom Wspólnoty konieczny jest dostęp do wymiany i przetwarzania rosnących ilości informacji.

(10) Sprawna, efektywna i bezpieczna wymiana przetwarzalnej informacji wymaga dostępności zintegrowanych systemów teleinformatycznych, zwanych dalej sieciami telematycznymi.

(11) Sieciami telematycznymi łączącymi systemy informatyczne administracji Państw Członkowskich i Wspólnoty w Europie są transeuropejskie sieci telekomunikacyjne administracji.

(12) Sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego i zniesienie przeszkód w komunikacji między administracją publiczną a sektorem prywatnym są istotnymi czynnikami koniunktury oraz konkurencyjności przemysłu Wspólnoty.

(13) Wykorzystywanie sieci telematycznych może przyczynić się do ochrony interesów finansowych Wspólnoty i do zwalczania nadużyć finansowych.

(14) Państwa Członkowskie powinny uwzględnić sieci telematyczne powstałe w ramach działań wspólnotowych przy rozwoju projektów, przeprowadzanych wspólnie na obszarach objętych Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską w konsekwencji Traktatu z Amsterdamu, i na innych obszarach objętych Traktatem o Unii Europejskiej, a także we wszystkich innych działaniach przez nie prowadzonych, spełniających cele Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w szczególności art. 3 lit. d), art. 14, 18 i 39 tego Traktatu.

(15) Podczas przygotowań do poszerzenia Unii Europejskiej niezbędne mogą okazać się zmiany i rozwój sieci telematycznych.

(16) Umiejętność reagowania i oraz przejrzystość w działaniach administracji publicznej zachęcą obywateli Unii Europejskiej do odnoszenia korzyści ze społeczeństwa informacyjnego.

(17) Wspólnota jest użytkownikiem bądź beneficjentem sieci telematycznych, które wspierają politykę i działania Wspólnoty, komunikację między oraz unię gospodarczą i walutową.

(18) Zadanie ustanowienia takich sieci ciąży zarówno na Wspólnocie, jak i na Państwach Członkowskich.

(19) Do zapewnienia nieprzerwanego współdziałania w celu osiągnięcia korzyści skali i powiększenia korzyści z takich sieci niezbędne jest stosowanie w jak najszerszym zakresie norm, publicznie dostępnych specyfikacji i zastosowań stanowiących powszechną własność.

(20) W następstwie skoordynowanego rozwoju, sieci takie powinny zbiegać się we wspólnym interfejsie telematycznym między Wspólnotą i Państwami Członkowskimi.

(21) Aby uczynić efektywnym wykorzystanie środków finansowych Wspólnoty, konieczny jest sprawiedliwy podział kosztów takich sieci między Państwami Członkowskimi a Wspólnotą, z równoczesnym unikaniem niepotrzebnego mnożenia wyposażenia, powielania się badań oraz różnicowania metod.

(22) Państwa Członkowskie w zasadzie ponoszą każde z osobna koszt poniesiony przez nie przy realizacji projektów i usług IDA.

(23) Zachodzi zatem potrzeba określenia szczegółowych wytycznych powszechnego stosowania dla wszystkich takich sieci, jak również szczegółowych ram finansowych w zakresie projektów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania zgodnych z takimi wytycznymi.

(24) Zgodnie z zasadami subsydiarności i proporcjonalności ustanowionymi w art. 5 Traktatu, Państwa Członkowskie nie mogą należycie osiągnąć celu ustanawiania takich sieci, i dlatego mogą z powodu skali i skutków proponowanych działań, skuteczniej osiągnąć ten cel na poziomie wspólnotowym; proponowane działania nie wychodzą poza to, co konieczne do osiągnięcia wymienionego celu.

(25) Wykonanie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i umów stowarzyszeniowych ze Wspólnotą Europejską wymaga zmian i ulepszenia odpowiednich sieci telematycznych.

(26) Sieci telematyczne i komunikacji elektronicznej posiadają nieodłącznie wymiar międzynarodowy.

(27) Środki mające na celu zapewnienie współdziałania sieci telematycznych między administracjami są zgodne z priorytetami przyjętymi w związku z wytycznymi w zakresie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

(28) Przeprowadzano działania zgodne z decyzją Rady 95/468/WE z dnia 6 listopada 1995 r. w sprawie wkładu Wspólnoty do telematycznej wymiany danych między administracjami we Wspólnocie (IDA) [10]; 28 maja 1998 r. Trybunał Sprawiedliwości uchylił decyzję 95/468/WE; utrzymuje się konsekwencje środków przyjmowanych przez Komisję na podstawie niniejszej decyzji przed jej uchyleniem przez Trybunał.

(29) Niniejsza decyzja ustanawia pakiet finansowy, który jest głównym punktem odniesienia w rozumieniu pkt 1 Deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 6 marca 1995 r. [11], dla władzy budżetowej do celów rocznej procedury budżetowej.

(30) 20 grudnia 1994 r. [12] zawarto modus vivendi między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie środków wykonawczych do aktów przyjętych zgodnie z procedurą ustaloną w art. 251 Traktatu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakres i cele

1. Wspólnota, we współpracy z Państwami Członkowskimi, działa w dziedzinie sieci transeuropejskich dla administracji i przyjmuje środki wymienione w niniejszej decyzji w następujących celach:

a) ustanowienia funkcjonalnych, współdziałających, transeuropejskich sieci telematycznych między administracjami Państw Członkowskich, tak krajowymi jak regionalnymi, jak również między tymi administracjami i, stosownie do potrzeb, instytucjami i organami wspólnotowymi, umożliwiających sprawną, efektywną i bezpieczną wzajemną wymianę informacji w celu wspierania ustanowienia unii gospodarczej i walutowej, oraz w celu realizacji przez Państwa Członkowskie i Wspólnotę, w obszarach odpowiadających ich kompetencjom, polityki i działań Wspólnoty określonych w art. 3 i 4 Traktatu, przy uwzględnieniu prac już prowadzonych w ramach istniejących programów Wspólnoty bądź Państw Członkowskich;

b) ustanowienia zintegrowanych sieci telematycznych ułatwiających komunikację między instytucjami wspólnotowymi i wspierających proces podejmowania decyzji we Wspólnocie.

2. Niniejsza decyzja odnosi się do wszystkich sieci objętych programem IDA.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) "sieć telematyczna": całościowy system teleinformatyczny, na który składają się nie tylko infrastruktura materialna oraz łącza, lecz również sfery usług i zastosowań powstałych na bazie tej infrastruktury, a przez to umożliwiający elektroniczną wzajemną wymianę informacji między organizacjami i osobami;

b) "sieć IDA": transeuropejska sieć telematyczna dla administracji ustanowiona lub rozwinięta zgodnie z niniejszą decyzją. Sieć taka jest ustanowiona z inicjatywy Wspólnoty jako użytkownika, lub uczestnika w sieci, lub jako beneficjenta posiadającego interes w zapewnieniu jej realizacji;

c) "sieć sektorowa": transeuropejska sieć telematyczna dla administracji lub zespół usług i aplikacji, przeznaczone do umożliwienia lub ułatwienia w sensie administracyjnym wprowadzenia szczególnej polityki, działalności lub celu Wspólnoty, zwana dalej "sektorem administracyjnym";

d) "projekt IDA": zespół wzajemnie powiązanych działań podejmowanych lub kontynuowanych w ramach niniejszej decyzji, określonych w Załączniku, i dotyczących ustanowienia lub rozwoju sieci sektorowych.

Artykuł 3

Projekty stanowiące przedmiot wspólnego zainteresowania

1. Aby zrealizować cele ustanowione w art. 1, Wspólnota i Państwa Członkowskie realizują projekty stanowiące przedmiot wspólnego zainteresowania jak wymieniono w niniejszym Załączniku.

2. Realizacja takich projektów przeprowadzana jest zgodnie z programem pracy IDA i ogólnymi planami realizacji przedstawionymi w art. 5.

Artykuł 4

Priorytety

Do celów ustanawiania programu pracy IDA, oraz przy podziale środków finansowych Wspólnoty między projekty IDA, przyznaje się pierwszeństwo tym projektom, które poprawiają ekonomiczną sytuację administracji publicznej, instytucji Wspólnoty Europejskiej, Państw Członkowskich oraz regionów, i które poprzez ustanowienie lub ulepszanie sieci sektorowych:

a) bezpośrednio przyczyniają się do usuwania przeszkód w swobodnym przepływie towarów, osób, usług i kapitału; lub

b) bezpośrednio przyczyniają się do skutecznego wprowadzenia lub zadowalającego funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej; lub

c) zachęcają do współpracy międzyinstytucjonalnej pomiędzy instytucjami wspólnotowymi, a także między tymi ostatnimi i organami krajowej i regionalnej administracji, w tym z parlamentami krajowymi i regionalnymi; lub

d) przyczyniają się do ochrony finansowych interesów Wspólnoty i Państw Członkowskich lub do zwalczania nadużyć finansowych; lub

e) ułatwiają przygotowania do rozszerzenia Unii Europejskiej; lub

f) ułatwiają konkurencyjność przemysłową we Wspólnocie, ze szczególnym uwzględnieniem konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw; lub

g) zapewniają korzyści osobom w Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Zarys realizacji

1. Przy realizacji projektów IDA przestrzegane są zasady ustanowione w niniejszym artykule.

2. Realizacja projektów IDA wymaga podstawy prawnej. Do celów niniejszej decyzji projekt IDA uważa się za spełniający to wymaganie, gdy dana sieć lub sieci wspierają komunikację między administracjami w ramach wykonania jednego lub kilku aktów wspólnotowych.

Pierwszy akapit nie ma zastosowania do projektów, które wspierają komunikację między instytucjami lub wspólnotowy proces podejmowania decyzji, lub do wspólnych działań na rzecz wsparcia dwu lub więcej projektów IDA.

3. Projekty IDA obejmują wszystkie działania konieczne do ustanowienia lub rozwoju sieci sektorowych, w szczególności analizy i dowody wykonalności, ustanowienie grup roboczych ekspertów z Państw Członkowskich i Wspólnoty, oraz stosownie do potrzeb, nabycie towarów oraz usług dla Wspólnoty.

4. Projekty IDA obejmują etap przygotowawczy, etap studium wykonalności, etap rozwoju i etap zatwierdzania, oraz etap realizacji.

Etap przygotowawczy prowadzi do ustanowienia wstępnego sprawozdania zawierającego cele, zakres oraz uzasadnienie projektu, w szczególności przewidywane koszty oraz korzyści, jak również osiągnięcie koniecznego zaangażowania i porozumienia między uczestnikami w drodze odpowiednich konsultacji.

Etap studium wykonalności prowadzi do ustanowienia ogólnego planu realizacji, obejmującego:

a) określenie planowanych sieci, która lub które mają zostać ustanowione zgodnie z projektem pod względem celów, funkcjonalności, uczestników i podejścia technicznego;

b) przydział ról i zadań Wspólnocie i Państwom Członkowskim w ciągu następnych etapów rozwoju oraz zatwierdzania i realizacji;

c) szczegółowe określenie oczekiwanych korzyści zawierające kryteria oceny pomiaru tych korzyści po etapie realizacji;

d) schemat określający sprawiedliwy podział kosztów operacyjnych i konserwacji sieci między Wspólnotą i Państwami Członkowskimi na zakończenie etapu realizacji.

Na etapie rozwoju i zatwierdzania rozwiązanie proponowane dla danej sieci może, jeśli ma znaczenie, być skonstruowane, testowane, ocenione oraz monitorowane w małej skali, a wyniki użyte do odpowiedniej korekty ogólnego planu realizacji.

Na etapie realizacji w pełni działająca dana sieć lub sieci są ustanowione zgodnie z ogólnym planem realizacji.

5. Projekty IDA opierają się na działaniach oraz środkach horyzontalnych podejmowanych przez Wspólnotę w ramach decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1720/1999/WE z dnia 12 lipca 1999 r. przyjmującej szereg działań i środków w celu zapewnienia interoperacyjności i dostępu do transeuropejskich sieci elektronicznej wymiany danych między administracjami (IDA) [13]; w szczególności, w miarę potrzeb, stosuje się wspólne podstawowe usługi oraz aplikacje.

6. Zapoczątkowanie oraz realizacja projektu IDA, określenie jego etapów, jak również określenie wymagań użytkowników, zarówno technicznych jak i funkcjonalnych, dotyczących danej sieci zgodnie z takim projektem, dokonywane są w ramach danej polityki lub działań Wspólnoty oraz nadzorowane zgodnie z ewentualnie mającą zastosowanie procedurą komitetu.

W przypadku gdy nie ma zastosowania żadna procedura komitetu sektorowego, Wspólnota i Państwa Członkowskie ustanawiają sektorowe grupy biegłych do zbadania tych kwestii.

Wnioski przekazane przez komitety sektorowe oraz grupy biegłych zgłaszane są przez Komisję komitetowi określonemu w art. 8 wraz z jej propozycjami środków określonych w art. 7.

7. Każdy projekt IDA ma specyfikację techniczną w odniesieniu do norm europejskich lub publicznie dostępnych specyfikacji, takich jak otwarte normy internetowe, gdy jest to stosowne, w celu zapewnienia wysokiego stopnia współdziałania między systemem krajowym i wspólnotowym w oraz między sektorami administracji a także z sektorem prywatnym. Należy przywiązywać szczególną uwagę do wytycznych Wspólnoty oraz narzędzi wspierania w sferze standaryzacji zamówień publicznych na systemy i usługi technologii informacji i komunikacji (ICT).

8. Określenie i realizacja każdego projektu IDA opiera się na odpowiednich wynikach osiągniętych w pozostałych rodzajach danej działalności wspólnotowej, w szczególności we wspólnotowych programach badania i rozwoju technologicznego oraz działalności wspólnotowej w dziedzinie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

9. Po realizacji każdego projektu IDA przeprowadzana jest, w koordynacji z Państwami Członkowskimi w ramach danej polityki lub działań Wspólnoty, kontrola i przedstawiana stosownym komitetom sektorowym oraz komitetowi określonemu w art. 8 w ciągu jednego roku następującego po zakończeniu etapu realizacji. Kontrola ta zawiera analizę kosztów i zysków.

Artykuł 6

Udział finansowy Wspólnoty

1. Przy realizacji projektów IDA, Wspólnota ponosi koszty proporcjonalnie do swoich udziałów.

2. Udział finansowy Wspólnoty w każdym projekcie IDA ustalany jest zgodnie z ust. 3-7. Udział ten nie obejmuje żadnych kosztów wynikających z przedłużenia stosowania aplikacji lub specyfikacji, które stoją w sprzeczności z priorytetami lub wymaganiami niniejszej decyzji lub Parlamentu Europejskiego i decyzji Rady 1720/1999/WE.

3. Na etapie przygotowawczym i badania wykonalności projektu wkład Wspólnoty może pokrywać pełen koszt koniecznych analiz.

4. Na etapie rozwoju i zatwierdzania oraz na etapie realizacji projektu Wspólnota ponosi koszty zadań, jakie powierzono jej w ogólnym planie realizacji tego projektu.

5. Wspólnota może wnieść, w wyjątkowych przypadkach oraz zgodnie z procedurą ustaloną w art. 8, wkład w formie bezpośrednich dotacji do kosztów poniesionych przez jedno lub więcej Państw Członkowskich, w celu by to Państwo Członkowskie prowadziło:

a) działalność związaną z projektem lub siecią IDA uważanych za korzystne dla pozostałych uczestników lub innych projektów lub sieci IDA;

b) ulepszenia systemu uznanego za niezbędny do poprawy lub uproszczenia całkowitej realizacji określonej sieci IDA.

Zamierzone dotacje zostaną określone w programie pracy IDA każdego danego projektu lub sieci IDA oraz bieżącego roku budżetowego, pod względem ich najwyższej dozwolonej wartości, oczekiwanych korzyści dla projektów oraz sieci IDA, wyznaczonych do osiągnięcia celów, administracji-beneficjentów w Państwach Członkowskich oraz zadań finansowanych przez takie dotacje.

Poza wyjątkowymi wypadkami dotacje nie przekraczają połowy wydatków rzeczywiście poniesionych przez każde Państwo Członkowskie-beneficjenta przy realizacji zadań, na jakie przyznano dotację.

6. Finansowanie wspólnotowe zgodnie z niniejszą decyzją ustaje w momencie ukończenia etapu realizacji projektu IDA; jednakże dalsze finansowanie może, wyjątkowo, oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8, zostać przyznane zgodnie z niniejszą decyzją na pokrycie całości lub części kosztów działania i konserwacji sieci IDA do końca roku następującego po roku, w którym realizacja została zakończona.

7. Wspólnota może również, w ramach niniejszej decyzji oraz do końca 1999 r., ponosić koszty działania i konserwacji tych sieci IDA, które są kontynuowane zgodnie z niniejszą decyzją, oraz które już działają w dniu wejścia w życie niniejszej decyzji.

8. Środki finansowe przekazywane zgodnie z niniejszą decyzją nie są, co do zasady, przyznawane na projekty i etapy projektów, które otrzymują pomoc z innych wspólnotowych źródeł finansowania.

Artykuł 7

Wykonanie

1. Komisja wykonuje działanie wspólnotowe, o którym mowa w art. 3-6.

2. Procedura określona w art. 8 stosuje się do akceptacji, na podstawie zgodności z priorytetami ustanowionymi w art. 4 oraz z zasadami ustanowionymi w art. 5, części programu pracy IDA dotyczącej wykonania niniejszej decyzji, jaką Komisja opracowuje w odstępach rocznych. Program pracy IDA zawiera rozbicie przeszłych wydatków na dany projekt w poprzednim roku (latach).

3. Procedura określona w art. 8 stosuje się do zatwierdzenia, na podstawie jego zgodności z zasadami ustanowionymi w art. 5, do sprawozdania wstępnego oraz do ogólnego planu realizacji każdego projektu IDA na koniec etapu studium wykonalności oraz na koniec etapu rozwoju i zatwierdzania, jak również zatwierdzenie każdej kolejnej zasadniczej zmiany do tego planu realizacji.

4. Procedura określona w art. 8 stosuje się do zatwierdzenia, na podstawie priorytetów ustanowionych w art. 4 oraz zasad ustanowionych w art. 5 i 6, podziału rocznych wydatków budżetowych według projektów, zgodnie z niniejszą decyzją. Propozycje każdej zmiany budżetowej przewyższającej 250000 EUR na linię projektową w okresie roku również podlegają niniejszej procedurze.

5. Specyfikacje techniczne przetargów ogłaszanych przy wykonaniu niniejszej decyzji, w przypadku umów o wartości ponad 500000 EUR określane są w porozumieniu z Państwami Członkowskimi.

Artykuł 8

Procedura Komitetu

1. Komisja jest wspomagana przez komitet złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji. Komitet ten zwany jest Komitetem Telematyki między Administracjami (TAC).

Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które należy przyjąć. Komitet wydaje opinię w sprawie projektu w terminie, jaki przewodniczący określa w zależności od pilności sprawy. Opinię wydaje się większością ustanowioną w art. 205 ust. 2 Traktatu, w przypadku decyzji, które Rada jest zobowiązana podjąć na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w ramach komitetu są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

Komisja przyjmuje środki, które są niezwłocznie stosowane. Jednakże w przypadku gdy nie są one zgodne z opinią komitetu, środki te natychmiast przekazywane są przez Komisję Radzie. W takim przypadku:

Komisja odracza stosowanie przyjętych środków o trzy miesiące od daty takiego powiadomienia;

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć odmienną decyzję w terminie określonym w poprzednim akapicie.

2. Komisja corocznie składa TAC sprawozdanie z wykonania niniejszej decyzji.

Artykuł 9

Kontrola i ocena

1. Co dwa lata Komisja prowadzi, we współpracy z Państwami Członkowskimi, oceny wykonania niniejszej decyzji.

2. Ocena ustala postęp oraz bieżący stan projektów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania wskazanych w Załączniku.

Ocena bada także, w świetle wydatków poniesionych przez Wspólnotę, korzyści, jakie przyniosły sieci IDA dla rozwoju wspólnej polityki Wspólnoty oraz współpracy instytucjonalnej, Państwom Członkowskim, przemysłowi Wspólnoty oraz obywatelom Unii Europejskiej a także wskazaniem na obszary potencjalnych usprawnień i weryfikacji efektu synergii z pozostałymi działaniami wspólnotowymi w dziedzinie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

3. Komisja przesyła swoją ocenę Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie, po zapoznaniu się z nią przez TAC, wraz ze wszystkimi odpowiednimi propozycjami zmian Załącznika. Oceny przekazywane są nie później niż projekty budżetu na, odpowiednio, lata 2001, 2003 oraz 2005.

Artykuł 10

Rozszerzenie na EOG oraz państwa stowarzyszone

1. Program IDA może zostać otwarty, w ramach ich poszczególnych umów ze Wspólnotą Europejską, na udział innych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz państw stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej oraz Cypru w projektach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania, do których mają odniesienie takie umowy.

2. W trakcie realizacji projektu zachęca się do współpracy, stosownie do potrzeb, z państwami trzecimi oraz z organizacjami bądź organami międzynarodowymi.

Artykuł 11

Pozostałe sieci sektorowe

1. W odniesieniu do ustanowienia lub ulepszania wszystkich pozostałych sieci sektorowych, niebędących projektami IDA (zwanymi dalej "pozostałymi sieciami sektorowymi"), Państwa Członkowskie oraz Wspólnota zapewniają, że zgodnie z odpowiednimi przepisami wspólnotowymi regulującymi realizację tych sieci sektorowych przestrzegane są ust. 2-6.

2. Pozostałe sieci sektorowe wykorzystują działania oraz środki horyzontalne podejmowane przez Wspólnotę w ramach Parlamentu Europejskiego i decyzji Rady 1720/1999/WE, o ile te działania oraz środki nie są nieodpowiednie do spełnienia wymagań użytkowników pozostałych sieci sektorowych.

3. Wszystkie pozostałe sieci sektorowe mają specyfikację techniczną w odniesieniu do norm europejskich lub publicznie dostępnych specyfikacji, takich jak otwarte normy internetowe, odpowiednio, w celu zapewnienia wysokiego stopnia współdziałania między systemem krajowym i wspólnotowym w oraz między sektorami administracji oraz z sektorem prywatnym. Szczególną uwagę należy przywiązywać do wytycznych oraz narzędzi wspierania Wspólnoty w sferze standaryzacji zamówień publicznych na systemy i usługi ICT.

4. W określaniu i realizacji każdej z pozostałych sieci sektorowych należy troszczyć się o oparcie na odpowiednich wynikach osiąganych w innych odpowiednich działaniach wspólnotowych, w szczególności w programach badań i rozwoju technologicznego Wspólnoty oraz działalności wspólnotowej w dziedzinie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

5. Przeprowadzane jest badanie każdej z pozostałych sieci sektorowych po realizacji.

6. Przy realizacji pozostałych sieci sektorowych Wspólnota ponosi koszt proporcjonalny do swego zaangażowania.

7. Do 3 października 1999 r., oraz w rocznych odstępach w okresie późniejszym, Komisja przesyła do TAC sprawozdanie z wykonania ust. 1-6. W tym sprawozdaniu Komisja wyszczególnia wszystkie odpowiednie wymagania użytkowników, jakie stoją na przeszkodzie pozostałym sieciom sektorowym w wykorzystywaniu danego rodzaju usług zgodnie z ust. 2, oraz podnosi możliwość modernizacji usług danego rodzaju w celu spełnienia owych wymagań użytkowników.

Artykuł 12

Ramy finansowe

Ramy finansowe przeznaczone na wykonanie działania wspólnotowego, określonego zgodnie z niniejszą decyzją, na okres 1998-2000 r., wynoszą 38,5 milionów EUR.

Roczne środki przyznane zatwierdzane są przez władze budżetowe w ramach limitów perspektywy finansowej.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Wchodzi ona w życie z dniem publikacji i stosuje się do 31 grudnia 2004 r.

Artykuł 14

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 1999 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. M. Gil-robles

Przewodniczący

W imieniu Rady

S. Niinistö

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 54 z 21.2.1998, str. 3 oraz Dz.U. C 23 z 28.1.1999, str. 8.

[2] Dz.U. C 214 z 10.7.1998, str. 33.

[3] Dz.U. C 251 z 10.8.1998, str. 1.

[4] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 listopada 1998 (Dz.U. C 379 z 7.12.1998, str. 68), wspólne stanowisko Rady z dnia 21 grudnia 1998 (Dz.U. C 55 z 25.2.1999, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 kwietnia 1999 r. (Dz.U. C 219 z 30.7.1999). Decyzja Rady z dnia 21 czerwca 1999 r.

[5] Dz.U. C 181 z 2.7.1994, str. 1.

[6] Dz.U. C 376 z 12.12.1996, str. 1.

[7] Dz.U. C 200 z 30.6.1997, str. 196.

[8] Dz.U. L 282 z 24.11.1995, str. 16.

[9] Dz.U. L 183 z 11.7.1997, str. 12.

[10] Dz.U. L 269 z 11.11.1995, str. 23.

[11] Dz.U. C 102 z 4.4.1996, str. 4.

[12] Dz.U. C 102 z 4.4.1996, str. 1.

[13] Dz.U. L 203 z 3.8.1999, str. 9.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

PROJEKTY STANOWIĄCE PRZEDMIOT WSPÓLNEGO ZAINTERESOWANIA W SFERZE TRANSEUROPEJSKICH SIECI WYMIANY DANYCH MIĘDZY ADMINISTRACJAMI

Następujące projekty uznaje się za projekty stanowiące przedmiot wspólnego zainteresowania zgodnie z programem IDA:

A. OGÓLNIE

1. Rozwój i realizacja sieci telematycznych wspierających UGW oraz polityki i działalności Wspólnoty (zgodnie z sekcją B), wymiana informacji między instytucjami (zgodnie z sekcją C), jak również globalizacja sieci IDA (zgodnie z sekcją D).

2. Kontynuacja i ulepszanie projektów oraz sieci sektorowych podejmowane zgodnie z decyzją Rady 95/468/WE, z wyjątkiem sieci określonych w sekcji E.

3. Realizacja sieci potrzebnych do funkcjonowania agencji europejskich oraz organów wspierających prawne ramy wynikające z ich utworzenia.

4. Realizacja sieci w dziedzinie polityki związanej ze swobodnym przepływem osób, o ile są zobowiązane do wspierania działań Wspólnoty i/lub Państw Członkowskich, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

5. Realizacja sieci, które w ramach polityki oraz działań Wspólnoty oraz w nieprzewidzianych okolicznościach są pilnie potrzebne do wspierania działań Wspólnoty oraz Państw Członkowskich, między innymi do ochrony życia i zdrowia ludzkiego, zwierząt i roślin, praw konsumentów europejskich, warunków życia osób w Unii Europejskiej lub podstawowych interesów Wspólnoty.

B. SPECJALNE SIECI WSPIERAJĄCE UGW ORAZ POLITYKĘ I DZIAŁALNOŚĆ WSPÓLNOTY

1. Sieci telematyczne odnoszące się do polityki gospodarczej i pieniężnej, w szczególności ułatwiające monitorowanie zgodności z kryteriami zbliżania oraz wprowadzeniem EUR.

2. Sieci telematyczne odnoszące się do rozszerzenia Unii Europejskiej, w szczególności poprzez realizację sprawnej komunikacji elektronicznej między służbami tłumaczeń Komisji oraz Rady a tymczasowymi biurami tłumaczeń/weryfikacji, jakie mogą być ustanowione w każdym z krajów kandydujących.

3. Sieci telematyczne odnoszące się do polityki regionalnej oraz polityki spójności, w szczególności ułatwiające zbieranie, zarządzanie i upowszechnianie informacji dotyczących realizacji polityki regionalnej oraz polityki spójności na poziomie administracji centralnej i regionalnej.

4. Sieci telematyczne odnoszące się do finansowania we Wspólnocie, w szczególności tworzenie interfejsu do istniejących baz danych Komisji celem ułatwienia dostępu organizacjom europejskim, w szczególności MŚP, do źródeł finansowania we Wspólnocie.

5. Sieci telematyczne w dziedzinie statystyki, w szczególności dotyczące zbierania oraz upowszechniania informacji statystycznych.

6. Sieci telematyczne w dziedzinie publikacji dokumentów urzędowych.

7. Sieci telematyczne w sektorze rolnictwa i rybołówstwa, w szczególności dotyczące wspierania zarządzania rynkami i strukturą rolniczą, efektywniejszego zarządzania finansami, wymianą danych rachunkowych gospodarstw (RICA) między agencjami krajowymi i Komisją, oraz zwalczania nadużyć finansowych.

8. Sieci telematyczne w sektorze przemysłowym, w szczególności dotyczące wymiany informacji między administracjami odpowiedzialnymi za sprawy przemysłu, oraz między takimi administracjami i związkami przemysłowymi, do wymiany danych dotyczących homologacji typu samochodów między administracjami, jak również usług upraszczających i poprawiających proces wypełniania formularzy administracyjnych.

9. Sieci telematyczne dotyczące polityki konkurencji, w szczególności poprzez realizację ulepszonej elektronicznej wymiany danych z administracjami krajowymi celem ułatwienia procedur informacyjnych i konsultacyjnych.

10. Sieci telematyczne w dziedzinie kultury, informacji, komunikacji, oraz sektorze audiowizualnym, w szczególności do wymiany informacji dotyczących kwestii treści w sieciach otwartych oraz do promocji rozwoju i swobodnego obrotu nowych usług audiowizualnych i informacyjnych.

11. Sieci telematyczne w sektorze transportu, w szczególności wspierające wymianę danych dotyczących kierowców, pojazdów oraz przewoźników.

12. Sieci telematyczne w dziedzinie turystyki, środowiska naturalnego, ochrony konsumentów oraz ochrona zdrowia konsumentów wspierające wymianę informacji między Państwami Członkowskimi.

C. SIECI MIĘDZY INSTYTUCJAMI

Sieci telematyczne wspierające wymianę informacji między instytucjami, w szczególności:

1. wspierające proces podejmowania decyzji we Wspólnocie oraz kwestie parlamentarne;

2. ustanawiające konieczne łącza telematyczne między Komisją, Parlamentem Europejskim, innymi instytucjami europejskimi oraz Radą (włączając Urząd Przewodniczącego Unii Europejskiej oraz Stałe Przedstawicielstwa Państw Członkowskich);

3. ułatwiające wielojęzyczną wymianę informacji między instytucjami, metody zarządzania procesem napływających tłumaczeń oraz narzędziami wspierającymi tłumaczenia, wspólne korzystanie/wymianę zasobów wielojęzycznych, oraz organizację powszechnego dostępu do terminologicznych baz danych;

4. wspólne korzystanie z dokumentów między agencjami europejskimi oraz organami i instytucjami europejskimi.

D. GLOBALIZACJA SIECI IDA

Rozszerzenie sieci IDA na EOG, EFTA, Europę Środkowo-Wschodnią oraz inne państwa stowarzyszone, jak również na kraje G7 oraz organizacje międzynarodowe, w szczególności dotyczące sieci telematycznych zabezpieczeń społecznych, ochrony zdrowia, farmaceutycznych i ochrony środowiska.

E. POZOSTAŁE SIECI SEKTOROWE

Projekty, które były uprzednio finansowane z programu IDA i które posiadają obecnie własne finansowanie wspólnotowe, niemniej jednak należą do grupy "pozostałe sieci sektorowe" określonej w art. 11 niniejszej decyzji.

--------------------------------------------------