1.   Ogólnym celem programu na lata 2019–2020 jest prowadzenie działań w zakresie badań jądrowych i szkolenia w tej dziedzinie z naciskiem na ciągłą poprawę bezpieczeństwa jądrowego, jądrowego bezpieczeństwa fizycznego i ochrony radiologicznej, w szczególności aby potencjalnie przyczynić się do długoterminowej dekarbonizacji systemu energetycznego w sposób bezpieczny, efektywny i pewny. Cel ogólny jest realizowany przez działania określone w załączniku I w formie działań bezpośrednich i pośrednich, zmierzających do osiągnięcia celów szczegółowych określonych w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

2.   Cele szczegółowe działań pośrednich programu na lata 2019–2020 są następujące:

3.   Cele szczegółowe działań bezpośrednich programu na lata 2019–2020 są następujące:

Każde nowe działanie przydzielone JRC zostaje przeanalizowane przez Radę Gubernatorów JRC, aby sprawdzić spójność z działaniami już prowadzonymi w państwach członkowskich.

4.   Program na lata 2019–2020 realizuje się w sposób zapewniający, aby wspierane priorytety i działania odpowiadały zmieniającym się potrzebom i uwzględniały rozwojowy charakter nauki, technologii, innowacji, tworzenia polityki, rynków i społeczeństwa, z myślą o optymalizacji zasobów ludzkich i finansowych oraz unikaniu powielania działań i rozwoju w zakresie badań jądrowych w Unii.

5.   W ramach celów szczegółowych, o których mowa w ust. 2 i 3, można uwzględnić nowe, nieprzewidziane potrzeby, które wynikną w okresie realizacji programu na lata 2019–2020. W należycie uzasadnionych przypadkach może to obejmować reagowanie na pojawiające się możliwości, kryzysy i zagrożenia, potrzeby związane z rozwojem nowych kierunków polityki Unii oraz pilotowanie działań, których wsparcie przewiduje się w przyszłych programach.

1.   Pula środków finansowych na realizację programu na lata 2019–2020 wynosi 770 220 000 EUR. Kwota ta jest podzielona w następujący sposób:

W ramach realizacji działań pośrednich programu na lata 2019–2020 na wydatki administracyjne Komisji przeznacza się średnio nie więcej niż 6 % łącznych całkowitych kwot określonych w lit. a) i b) akapitu pierwszego w czasie trwania programu na lata 2019–2020.

2.   Pula środków finansowych programu na lata 2019–2020 może obejmować wydatki związane z działaniami przygotowawczymi, monitorowaniem, kontrolą, audytem i oceną niezbędne do zarządzania tym programem oraz do realizacji jego celów, w szczególności wydatki poniesione z tytułu prowadzenia badań i spotkań ekspertów, o ile są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia, wydatki na sieci informatyczne służące przetwarzaniu i wymianie informacji oraz wszelkie inne wydatki związane z korzystaniem ze wsparcia technicznego i administracyjnego poniesione przez Komisję w celu zarządzania programem na lata 2019–2020. Wydatki na działania o charakterze ciągłym i powtarzalnym, takie jak kontrole, audyt i sieci IT, będą uwzględniane w granicach wydatków administracyjnych Komisji, o których mowa w ust. 1.

3.   W przypadku gdy będzie to konieczne i odpowiednio uzasadnione, w budżecie po 2020 r. można przewidzieć środki na pokrycie wydatków w zakresie pomocy technicznej i administracyjnej, aby umożliwić zarządzanie działaniami, które nie zostaną zakończone do dnia 31 grudnia 2020 r.

4.   W przypadku gdy działania bezpośrednie przyczyniają się do realizacji inicjatyw podjętych przez podmioty, którym Komisja powierzyła realizację zadań zgodnie z art. 6 ust. 2 i art. 15, wkładu tego nie uznaje się za część wkładu finansowego przyznanego tym inicjatywom.

5.   Zobowiązania budżetowe mogą zostać podzielone na transze roczne. Każdego roku Komisja przeznacza poszczególne transze roczne, uwzględniając postęp prac nad realizacją działań otrzymujących pomoc finansową, przewidywane potrzeby oraz dostępność zasobów budżetowych.

1.   W programie na lata 2019–2020 mogą być stowarzyszone:

2.   Szczegółowe warunki uczestnictwa państw stowarzyszonych w programie na lata 2019–2020, w tym dotyczące wkładu finansowego opartego na produkcie krajowym brutto państwa stowarzyszonego, określa się w drodze umów międzynarodowych między Unią a państwami stowarzyszonymi.

1.   Program na lata 2019–2020 jest realizowany przez działania pośrednie, z wykorzystaniem szeregu form finansowania przewidzianych w rozporządzeniu finansowym, w szczególności dotacji, nagród, zamówień publicznych i instrumentów finansowych. Wsparcie Wspólnoty polega również na działaniach bezpośrednich w postaci działań w zakresie badań naukowych i innowacji podejmowanych przez JRC.

2.   Bez uszczerbku dla art. 10 traktatu Euratom Komisja może powierzyć część realizacji programu na lata 2019–2020 organom finansującym, o których mowa w art. 62 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego.

Komisja może również powierzyć realizację działań pośrednich w ramach programu na lata 2019–2020 organom utworzonym na mocy programu ramowego „Horyzont 2020” lub wymienionym w tym programie.

3.   Komisja, w drodze aktów wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3, przyjmuje decyzję zatwierdzającą finansowanie działań pośrednich.

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, udział wszelkich podmiotów prawnych w działaniach pośrednich podejmowanych w ramach programu na lata 2019–2020 regulują przepisy określone w rozporządzeniu (UE) nr 1290/2013.

2.   Do celów programu na lata 2019–2020 „zasady bezpieczeństwa”, o których mowa w art. 43 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1290/2013, obejmują ochronę interesów obronnych państw członkowskich w rozumieniu art. 24 traktatu Euratom.

Na zasadzie odstępstwa od art. 44 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1290/2013, w odniesieniu do wyników osiągniętych przez uczestników, którzy otrzymali wkład finansowy Wspólnoty, Komisja lub organ finansujący może zgłosić sprzeciw wobec przeniesienia własności lub udzielenia licencji wyłącznej lub niewyłącznej na rzecz osób trzecich mających siedziby w państwie trzecim niestowarzyszonym w ramach programu na lata 2019–2020, jeśli uzna, że przeniesienie własności lub udzielenie licencji nie jest zgodne z interesem rozwoju konkurencyjności gospodarki Unii bądź jest sprzeczne z zasadami etyki lub wymogami bezpieczeństwa. „Wymogi bezpieczeństwa” obejmują ochronę interesów obronnych państw członkowskich w rozumieniu art. 24 traktatu Euratom.

Na zasadzie odstępstwa od art. 49 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1290/2013, Wspólnocie i jej wspólnym przedsięwzięciom przysługują prawa dostępu do wyników uczestnika, który otrzymał wkład finansowy Wspólnoty, do celów rozwijania, wdrażania i monitorowania polityki i programów Wspólnoty lub zobowiązań przyjętych w ramach współpracy międzynarodowej z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi. Takie prawa dostępu obejmują prawo do upoważniania osób trzecich do korzystania z wyników w zakresie zamówień publicznych oraz prawo do udzielania sublicencji; są one ograniczone do wykorzystania niekomercyjnego i niekonkurencyjnego oraz są udzielane nieodpłatnie.

3.   Fundusz gwarancyjny dla uczestników ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1290/2013 obejmuje ryzyko związane z niemożnością odzyskania kwot należnych od uczestników w związku z działaniami finansowanymi za pomocą dotacji przez Komisję lub organy finansujące na podstawie niniejszego rozporządzenia.

1.   Aby osiągnąć cele programu na lata 2019–2020 oraz sprostać wyzwaniom wspólnym dla programu na lata 2019–2020 i programu ramowego „Horyzont 2020”, działania obejmujące działania pośrednie określone w załączniku I oraz działania pośrednie realizujące program szczegółowy programu ramowego „Horyzont 2020” ustanowiony decyzją Rady 2013/743/UE (15) mogą korzystać z wkładu finansowego Unii.

2.   Wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, może być połączeniem wkładów finansowych na działania pośrednie określone w art. 4 niniejszego rozporządzenia i art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1291/2013, realizowane w ramach jednego systemu finansowania.

1.   Wszystkie działania w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzone w ramach programu na lata 2019–2020 realizuje się zgodnie z zasadami etycznymi i odpowiednim prawodawstwem krajowym, unijnym i międzynarodowym, w tym zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej oraz europejską konwencją praw człowieka i protokołami uzupełniającymi do tej konwencji.

Szczególną uwagę zwraca się na zasadę proporcjonalności, prawo do prywatności, prawo do ochrony danych osobowych, prawo do zdrowia fizycznego i psychicznego osób, prawo do niedyskryminacji oraz konieczność zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi.

2.   Działania w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzone w ramach programu na lata 2019–2020 skupiają się wyłącznie na zastosowaniach cywilnych.

1.   Komisja, w drodze aktów wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3, przyjmuje programy prac w zakresie realizacji działań pośrednich. W takich programach prac przewiduje się przyjęcie podejść oddolnych umożliwiających innowacyjne potraktowanie celów.

W programach prac określa się niezbędne elementy służące realizacji działań zgodnie z rozporządzeniem finansowym, w tym ich szczegółowe cele, powiązane finansowanie i harmonogram, a także podejście wieloletnie i kierunki strategiczne na kolejne lata realizacji.

2.   W przypadku działań bezpośrednich Komisja, zgodnie z decyzją 96/282/Euratom, sporządza wieloletni program prac, który precyzuje cele oraz priorytety naukowe i technologiczne przedstawione w załączniku I, a także harmonogram realizacji.

Wieloletni program prac, o którym mowa w akapicie pierwszym, uwzględnia również odnośne działania badawcze prowadzone przez państwa członkowskie, państwa stowarzyszone oraz organizacje europejskie i międzynarodowe. Jest on aktualizowany w miarę potrzeb.

3.   Programy prac, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniają sytuację w obszarze nauki, technologii i innowacji na poziomie krajowym, unijnym i międzynarodowym oraz odnośne zmiany polityczne, rynkowe i społeczne. Są one aktualizowane w miarę potrzeb.

4.   Programy prac, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają sekcję określającą działania przekrojowe, o których mowa w art. 8.

1.   Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   Komitet spotyka się w dwóch różnych składach, które zajmują się, odpowiednio, aspektami programu na lata 2019–2020 związanymi z rozszczepieniem jądrowym oraz związanymi z syntezą jądrową.

Aby ułatwić realizację programu na lata 2019–2020, w związku z każdym posiedzeniem komitetu o ustalonym porządku obrad Komisja, zgodnie z ustalonymi wytycznymi, zwraca koszty udziału jednego przedstawiciela każdego państwa członkowskiego oraz jednego eksperta/doradcy z każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do tych punktów porządku obrad, co do których dane państwo członkowskie potrzebuje konkretnej fachowej opinii.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się procedurę sprawdzającą zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to zwykła większość członków komitetu.

1.   Do celów realizacji programu na lata 2019–2020 uwzględnia się w stosownych przypadkach porady i wkład:

2.   W pełni uwzględnia się również plany w zakresie badań naukowych i innowacji wypracowane między innymi przez europejskie platformy technologiczne, inicjatywy w zakresie wspólnego programowania i europejskie partnerstwa innowacyjne.

1.   Podmioty mające siedzibę w państwach trzecich oraz organizacje międzynarodowe kwalifikują się do uczestnictwa w działaniach pośrednich programu na lata 2019–2020 na warunkach określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1290/2013. Wyjątki od reguły ogólnej w tym zakresie określono w art. 7 niniejszego rozporządzenia. Program na lata 2019–2020 propaguje współpracę międzynarodową z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi w celu:

2.   Ukierunkowane działania w celu propagowania współpracy z określonymi państwami trzecimi lub grupami państw trzecich realizuje się w ramach podejścia strategicznego oraz wspólnoty interesów, priorytetów i wzajemnych korzyści, z uwzględnieniem ich zdolności w zakresie nauki i technologii oraz ich możliwości rynkowych, a także spodziewanego wpływu.

Należy wspierać wzajemny dostęp do programów państw trzecich. W celu zmaksymalizowania wpływu propaguje się koordynację i synergię z inicjatywami państw członkowskich i państw stowarzyszonych. Charakter tej współpracy może się zmieniać w zależności od konkretnych państw partnerskich.

Priorytety w zakresie współpracy uwzględniają zmiany w kreowanych przez politykę Unii możliwościach współpracy z różnymi państwami trzecimi oraz uczciwe i sprawiedliwe traktowanie praw własności intelektualnej.

1.   Podczas realizacji programu na lata 2019–2020 działania związane z komunikacją i upowszechnianiem uznaje się za integralną część działań wspieranych przez program na lata 2019–2020.

2.   Działania w zakresie komunikacji, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować:

3.   Z zastrzeżeniem traktatu Euratom oraz odpowiedniego prawodawstwa Unii działania w zakresie upowszechniania, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować:

1.   System kontroli ustanowiony do celów wykonania niniejszego rozporządzenia projektuje się w sposób zapewniający wystarczającą pewność osiągnięcia odpowiedniego poziomu zarządzania ryzykiem związanym ze skutecznością i efektywnością operacji oraz z legalnością i prawidłowością operacji leżących u ich podstaw, biorąc pod uwagę wieloletni charakter programów, a także charakter danych płatności.

2.   System kontroli, o którym mowa w ust. 1, zapewnia odpowiednią równowagę między zaufaniem a kontrolą, przy uwzględnieniu administracyjnych i innych kosztów kontroli na wszystkich poziomach, w szczególności uczestnikom, tak aby umożliwić osiągnięcie celów programu na lata 2019–2020 oraz zainteresowanie nim najlepszych naukowców i najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw.

3.   Stanowiąca część systemu kontroli, o której mowa w ust. 1, strategia audytu w zakresie wydatków na działania pośrednie w ramach programu na lata 2019–2020 opiera się na finansowym audycie reprezentatywnej próby wydatków z całego programu na lata 2019–2020. Taką reprezentatywną próbę uzupełnia wybór oparty na ocenie ryzyka związanego z wydatkami.

Audyty wydatków na działania pośrednie w ramach programu na lata 2019–2020 prowadzi się w sposób spójny, zgodnie z zasadami oszczędności, wydajności i skuteczności w celu minimalizacji obciążenia uczestników audytami.

1.   Komisja przyjmuje odpowiednie środki zapewniające w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia ochronę interesów finansowych Unii przez stosowanie środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom, przez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, przez odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych a także – w stosownych przypadkach – przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje administracyjne i finansowe.

2.   Komisja lub jej przedstawiciele oraz Trybunał Obrachunkowy są uprawnieni do przeprowadzania audytu, na podstawie dokumentów i w ramach kontroli na miejscu, wobec wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymali środki unijne na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Bez uszczerbku dla ust. 3, Komisja może prowadzić audyty w okresie do dwóch lat po płatności końcowej.

3.   Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może przeprowadzać dochodzenia, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (16) oraz w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (17), w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycia finansowe, korupcja lub jakakolwiek inna nielegalna działalność na szkodę interesów finansowych Unii w związku z umową o udzielenie dotacji, decyzją o udzieleniu dotacji lub zamówieniem finansowanym w ramach programu na lata 2019–2020.

4.   Bez uszczerbku dla ust. 1, 2 i 3, umowy o współpracy z państwami trzecimi i z organizacjami międzynarodowymi, zamówienia, umowy o udzielenie dotacji i decyzje o udzieleniu dotacji wynikające z wykonania niniejszego rozporządzenia zawierają postanowienia wyraźnie upoważniające Komisję, Trybunał Obrachunkowy i OLAF do prowadzenia takich audytów i dochodzeń zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami.

1.   Komisja co roku monitoruje realizację programu na lata 2019–2020, w tym postępy i osiągnięcia. Komisja informuje o nich komitet, o którym mowa w art. 12.

2.   Komisja opracowuje w postaci sprawozdania i udostępnia publicznie wyniki monitorowania, o którym mowa w ust. 1.

1.   Oceny przeprowadza się w czasie pozwalającym na uwzględnienie ich wyników w procesie decyzyjnym.

Do dnia 31 grudnia 2022 r. Komisja – z pomocą wybranych w przejrzystym procesie niezależnych ekspertów – dokonuje oceny ex post programu na lata 2019–2020. Ocena ta obejmuje zasadność, realizację i osiągnięcia oraz skutki długoterminowe i trwałość środków oraz jest uwzględniana przy podejmowaniu decyzji na temat ewentualnego przedłużenia, zmiany lub zawieszenia kolejnego środka.

2.   Bez uszczerbku dla ust. 1 działania pośrednie i bezpośrednie programu na lata 2019–2020 podlegają osobnej ocenie.

3.   W ocenach, o których mowa w ust. 1 i 2, analizuje się postępy poczynione na drodze do osiągnięcia celów określonych w art. 3, z uwzględnieniem odpowiednich wskaźników efektywności określonych w załączniku II.

4.   Państwa członkowskie dostarczają Komisji – gdy jest to zasadne i możliwe –danych i informacji koniecznych do monitorowania i oceny danych środków.

5.   Komisja przekazuje wnioski z ocen, o których mowa w ust. 1 i 2, wraz ze swoimi uwagami, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu.

1.   Rozporządzenie (Euratom) nr 1314/2013 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2019 r.

2.   Bez uszczerbku dla ust. 1, działania korzystające ze wsparcia finansowego Wspólnoty na podstawie rozporządzenia (Euratom) nr 1314/2013 są w dalszym ciągu regulowane przepisami mającymi zastosowanie do tych działań do czasu ich zakończenia lub zamknięcia. W razie konieczności wszelkie nieukończone zadania komitetu ustanowionego na mocy rozporządzeniem (Euratom) nr 1314/2013 są realizowane przez komitet, o którym mowa w art. 12 niniejszego rozporządzenia.

3.   Z puli środków finansowych, o której mowa w art. 4, mogą być pokrywane także wydatki związane ze wsparciem technicznym i administracyjnym koniecznym do zapewnienia przejścia między programem na lata 2019–2020 a środkami przyjętymi na podstawie rozporządzenia (Euratom) nr 1314/2013.

4.   Na zasadzie odstępstwa od art. 209 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia finansowego roczne spłaty pochodzące z instrumentu finansowego ustanowionego na mocy rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 i wynikające z niewykorzystania środków udostępnionych na podstawie niniejszego rozporządzenia lub rozporządzenia (Euratom) nr 1314/2013 są przeznaczane na program na lata 2019–2020.