Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32010R0573

    Rozporządzenie Komisji (UE) nr 573/2010 z dnia 30 czerwca 2010 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 185/2010 ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Tekst mający znaczenie dla EOG )

    Dz.U. L 166 z 1.7.2010, p. 1–5 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (HR)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 14/11/2015; Uchylona w sposób domniemany przez 32015R1998

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/573/oj

    1.7.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 166/1


    ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 573/2010

    z dnia 30 czerwca 2010 r.

    zmieniające rozporządzenie (UE) nr 185/2010 ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (1), w szczególności jego art. 4 ust. 3,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Zgodnie z art. 4. ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 300/2008 Komisja powinna przyjąć szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm, o których mowa w art. 4 ust. 1, oraz ogólnych środków uzupełniających wspólne podstawowe normy, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia.

    (2)

    Środki te, jeśli obejmują one poufne środki ochrony, powinny być traktowane jako informacje niejawne UE w rozumieniu decyzji Komisji 2001/844/WE, EWWiS, Euratom z dnia 29 listopada 2001 r. zmieniającej jej regulamin wewnętrzny (2), zgodnie z art. 18 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 300/2008, a zatem nie powinny być publikowane. Środki te powinny zostać przyjęte oddzielnie w drodze decyzji skierowanej do wszystkich państw członkowskich.

    (3)

    Rozporządzenie (WE) nr 300/2008 stosuje się w pełni od daty określonej w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurami określonymi w art. 4 ust. 2 i 3 tego rozporządzenia, lecz nie później niż od dnia 29 kwietnia 2010 r. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem obowiązywać od dnia 29 kwietnia 2010 r. w celu ujednolicenia stosowania rozporządzenia (WE) nr 300/2008 oraz przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia.

    (4)

    Należy zatem uchylić następujące rozporządzenia Komisji: rozporządzenie (WE) nr 1217/2003 z dnia 4 lipca 2003 r. ustanawiające wspólne specyfikacje dla krajowych programów kontroli jakości bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym (3), rozporządzenie (WE) nr 1486/2003 z dnia 22 sierpnia 2003 r. ustanawiające procedury przeprowadzania inspekcji Komisji w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (4), rozporządzenie (WE) nr 1138/2004 z dnia 21 czerwca 2004 r. ustanawiające wspólną definicję części krytycznych stref zastrzeżonych w portach lotniczych (5) oraz rozporządzenie (WE) nr 820/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (6); wszystkie one wdrażały rozporządzenie (WE) 2320/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające wspólne zasady w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (7).

    (5)

    Pomimo obowiązującej ogólnej zasady, że Komisja publikuje środki mające bezpośredni wpływ na pasażerów, art. 18 rozporządzenia (WE) nr 300/2008 zezwala, aby określone środki zawierające poufne informacje w zakresie ochrony lotnictwa były traktowane jako informacje niejawne, zgodnie z decyzją 2001/844/WE, EWWiS, Euratom, a tym samym nie były publikowane. Środki te powinny zostać przyjęte oddzielnie w drodze decyzji skierowanej do wszystkich państw członkowskich. Część decyzji zawierająca poufne środki i procedury ochrony nie powinna być publikowana i powinna zostać udostępniona tylko operatorom i podmiotom posiadającym prawnie uzasadniony interes. W szczególności środki te obejmują określone szczegółowe procedury i odstępstwa od nich w zakresie sposobów kontroli statków powietrznych, pojazdów, osób, bagażu, poczty i ładunku w momencie przekraczania stref zastrzeżonych lotniska lub podczas przebywania w nich, a także techniczne specyfikacje urządzeń (sprzętu) do kontroli bezpieczeństwa.

    (6)

    Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Ochrony Lotnictwa Cywilnego ustanowionego na mocy art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 300/2008,

    PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

    Artykuł 1

    Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji, które zagrażają bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego, a także ogólne środki uzupełniające wspólne podstawowe normy.

    Artykuł 2

    Przepisy wykonawcze

    1.   Środki, o których mowa w art. 1, są określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

    2.   Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 300/2008 krajowe programy ochrony lotnictwa cywilnego odpowiednio uwzględniają przepisy niniejszego rozporządzenia.

    Artykuł 3

    Wejście w życie

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie i stosuje się od dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 30 czerwca 2010 r.

    W imieniu Komisji

    José Manuel BARROSO

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72.

    (2)  Dz.U. L 317 z 3.12.2001, s. 1.

    (3)  Dz.U. L 169 z 8.7.2003, s. 44.

    (4)  Dz.U. L 213 z 23.8.2003, s. 3.

    (5)  Dz.U. L 221 z 22.6.2004, s. 6.

    (6)  Dz.U. L 221 z 19.8.2008, s. 8.

    (7)  Dz.U. L 355 z 30.12.2002, s. 1.


    ZAŁĄCZNIK

    W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 185/2010 (1) wprowadza się następujące zmiany:

    A.

    W rozdziale 4 dodaje się pkt 4.1.1.2 lit. c):

    „c)

    psy do wykrywania materiałów wybuchowych w połączeniu z lit. a).”.

    B.

    W rozdziale 4 dodaje się pkt 4.1.1.9:

    „4.1.1.9.

    Psy do wykrywania materiałów wybuchowych mogą być stosowane tylko jako uzupełniający środek kontroli bezpieczeństwa.”.

    C.

    W rozdziale 4 dodaje się pkt 4.1.2.3 lit. d):

    „d)

    psy do wykrywania materiałów wybuchowych w połączeniu z lit. a).”.

    D.

    W rozdziale 5 dodaje się pkt 5.1.1 lit. e):

    „e)

    psy do wykrywania materiałów wybuchowych.”.

    E.

    W rozdziale 12 dodaje się pkt 9:

    „12.9.   PSY DO WYKRYWANIA MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH

    12.9.1.   Zasady ogólne

    12.9.1.1.

    Pies do wykrywania materiałów wybuchowych (PWMW) jest w stanie wykryć i wskazać określone materiały wybuchowe w podanych lub wyższych ilościach.

    12.9.1.2.

    Wykrycie materiałów wybuchowych nie jest uzależnione od ich kształtu, ułożenia lub rozmieszczenia.

    12.9.1.3.

    PWMW sygnalizuje, w formie reakcji pasywnej, wykrycie materiałów wybuchowych określonych w dodatku 12-D do odrębnej decyzji Komisji.

    12.9.1.4.

    PWMW i jego przewodnik mogą być wykorzystani w kontroli bezpieczeństwa, jeśli obydwaj zostali zatwierdzeni niezależnie i łącznie jako zespół.

    12.9.1.5.

    PWMW i jego przewodnik podlegają wstępnemu i okresowemu szkoleniu w celu zapewnienia zdobycia i utrzymania przez nich wymaganych umiejętności i, w razie konieczności, zdobycia nowych.

    12.9.1.6.

    Warunkiem zatwierdzenia zespołu z PWMW, składającego się z PWMW i jego przewodnika(-ów), jest pomyślne przejście szkolenia.

    12.9.1.7.

    Zespół z PWMW zatwierdzany jest przez właściwy organ lub w jego imieniu, zgodnie z dodatkami 12-E i 12-F do odrębnej decyzji Komisji.

    12.9.1.8.

    Po zatwierdzeniu przez właściwy organ zespól z PWMW może być wykorzystywany w kontroli bezpieczeństwa z zastosowaniem metody klasycznej detekcji węchowej (»metody klasycznej«) lub detekcji węchowej materiałów wybuchowych z pobranych próbek osmologicznych (»metody osmologicznej«).

    12.9.2.   Normy dotyczące psów do wykrywania materiałów wybuchowych

    12.9.2.1.

    Wymogi dotyczące skuteczności PWMW określono w dodatku 12-D do odrębnej decyzji Komisji.

    12.9.2.2.

    Zespół z PWMW wykorzystywany w kontroli bezpieczeństwa osób, bagażu kabinowego, przedmiotów przenoszonych przez osoby niebędące pasażerami, pojazdów, statków powietrznych, zaopatrzenia pokładowego i zaopatrzenia portu lotniczego, a także stref zastrzeżonych lotniska odpowiada normie 1 w zakresie wykrywania materiałów wybuchowych.

    12.9.2.3.

    Zespół z PWMW wykorzystywany w kontroli bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego, poczty przewoźnika lotniczego, materiałów przewoźnika lotniczego, ładunku i poczty odpowiada normie 2 w zakresie wykrywania materiałów wybuchowych.

    12.9.2.4.

    Zespół z PWMW zatwierdzony do wykrywania materiałów wybuchowych z zastosowaniem metody osmologicznej może być wykorzystywana wyłącznie w kontroli bezpieczeństwa ładunku i nie może być wykorzystywana w żadnej innej kategorii objętej normą 2.

    12.9.2.5.

    PWMW wykorzystywany w kontroli bezpieczeństwa mającej na celu wykrycie materiałów wybuchowych wyposażony jest w odpowiednie środki umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację.

    12.9.2.6.

    W trakcie wykonywania zadań związanych z wykrywaniem materiałów wybuchowych PWMW zawsze towarzyszy przewodnik zatwierdzony do pracy z tym PWMW.

    12.9.2.7.

    PWMW zatwierdzonemu do pracy z zastosowaniem metody klasycznej towarzyszy tylko jeden przewodnik. Jeden przewodnik może zostać zatwierdzony do prowadzenia maksymalnie dwóch PWMW.

    12.9.2.8.

    PWMW zatwierdzony do wykrywania materiałów wybuchowych z zastosowaniem metody osmologicznej prowadzony jest przez maksymalnie dwóch przewodników.

    12.9.3.   Wymogi szkoleniowe

    Ogólne obowiązki szkoleniowe

    12.9.3.1.

    Szkolenie zespołu z PWMW obejmuje elementy teoretyczne, praktyczne, a także szkolenie na stanowisku pracy.

    12.9.3.2.

    Zakres szkoleń określa lub zatwierdza właściwy organ.

    12.9.3.3.

    Szkolenie przeprowadzane jest przez właściwy organ lub w jego imieniu, przez instruktorów posiadających kwalifikacje zgodnie z pkt 11.5 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 185/2010.

    12.9.3.4.

    Psy szkolone w zakresie wykrywania materiałów wybuchowych są psami przeznaczonymi tylko do tego celu.

    12.9.3.5.

    W trakcie szkolenia wykorzystuje się pomoce szkoleniowe przedstawiające materiały wybuchowe.

    12.9.3.6.

    Szkoleniom podlegają wszelkie osoby mające kontakt z pomocami szkoleniowymi w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu.

    Wstępne szkolenie dla zespołu z PWMW

    12.9.3.7.

    Zespół z PWMW podlega wstępnemu szkoleniu, które opiera się na kryteriach określonych w pkt 12.9.3 odrębnej decyzji Komisji.

    12.9.3.8.

    Wstępne szkolenie dla zespołu z PWMW obejmuje praktyczne ćwiczenia w warunkach przyszłego środowiska pracy.

    Okresowe szkolenie dla zespołu z PWMW

    12.9.3.9.

    PWMW i przewodnik podlegają okresowym szkoleniom, indywidualnie i wspólnie jako zespół.

    12.9.3.10.

    Okresowe szkolenie utrzymuje posiadane już umiejętności, zgodnie z wymogami wstępnego szkolenia, a także umiejętności zdobyte w związku z rozwojem stosowanych metod w zakresie ochrony.

    12.9.3.11.

    Okresowe szkolenie dla zespołu z PWMW przeprowadza się w odstępach przynajmniej sześciotygodniowych. Minimalny czas trwania okresowego szkolenia wynosi co najmniej 4 godziny w każdym okresie sześciotygodniowym.

    12.9.3.12.

    Punktu 11 nie stosuje się w przypadku, gdy przynajmniej raz w tygodniu PWMW podlega szkoleniu w zakresie rozpoznawania wszystkich materiałów wybuchowych wymienionych w dodatku 12-D do odrębnej decyzji Komisji.

    Rejestry szkoleń dla zespołów z PWMW

    12.9.3.13.

    Rejestry szkoleń, zarówno wstępnych, jak i okresowych, przechowuje się zarówno dla PWMW, jak i dla ich przewodników przez co najmniej czas trwania ich umowy o zatrudnienie i na żądanie udostępnia się je właściwemu organowi.

    Szkolenie bieżące dla zespołów z PWMW

    12.9.3.14.

    W sytuacji gdy PWMW wykorzystywany jest do zadań związanych z kontrolą bezpieczeństwa, podlega on szkoleniu bieżącemu w celu upewnienia się, że spełnia wymogi skuteczności określone w dodatku 12-D do odrębnej decyzji.

    12.9.3.15.

    Szkolenie bieżące przeprowadza się wyrywkowo na zasadzie kontynuacji, w okresie wykorzystywania PWMW, a skuteczność PWMW w zakresie wykrywania materiałów wybuchowych ocenia się z użyciem zatwierdzonych pomocy szkoleniowych.

    12.9.4.   Procedury zatwierdzania

    12.9.4.1.

    Procedura zatwierdzania zapewnia weryfikację następujących umiejętności:

    a)

    zdolności spełnienia przez PWMW wymogów w zakresie skuteczności wykrywania materiałów wybuchowych, określonych w dodatku 12-D do odrębnej decyzji Komisji;

    b)

    zdolności PWMW do pasywnej reakcji na obecność materiałów wybuchowych;

    c)

    zdolności PWMW i jego przewodnika (-ów) do efektywnej pracy jako zespołu; oraz

    d)

    zdolności przewodnika do prawidłowego prowadzenia PWMW, właściwego interpretowania reakcji PWMW na obecność materiału wybuchowego, a także umiejętności odpowiedniego postępowania w takich sytuacjach.

    12.9.4.2.

    Procedura zatwierdzania symuluje każdy z obszarów pracy, w których pracować będzie zespół z PWMW.

    12.9.4.3.

    Zespół z PWMW kończy z wynikiem pozytywnym szkolenie w każdym z obszarów, dla którego ubiega się o zatwierdzenie.

    12.9.4.4.

    Procedury zatwierdzania przeprowadza się zgodnie z dodatkami 12-E i 12-F do odrębnej decyzji Komisji.

    12.9.4.5.

    Okres ważności każdego zatwierdzenia nie przekracza 12 miesięcy.

    12.9.5.   Kontrola jakości

    12.9.5.1.

    Zespół z PWMW podlega środkom kontroli jakości określonym w dodatku 12-G do odrębnej decyzji Komisji.

    12.9.6.   Metodyka kontroli bezpieczeństwa

    Dodatkowe, szczegółowe wymogi znajdują się w odrębnej decyzji Komisji.”


    (1)  Dz.U. L 55 z 5.3.2010, s. 1.


    Top