(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2019/124 (1) określono uprawnienia do połowów na 2019 r. w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz, dla statków unijnych, w niektórych wodach nienależących do Unii.

(2)

W planie wieloletnim dotyczącym wód zachodnich (2), który wszedł w życie w dniu 26 marca 2019 r., uchylono plan odbudowy stad morszczuka nowozelandzkiego i homarca (3). Ograniczenia nakładu połowowego zawarte w załączniku IIA do rozporządzenia Rady (UE) 2019/124 zostały określone zgodnie z tym planem odbudowy stad. Ze względu na to, że przedmiotowe stada będą zarządzane zgodnie z przepisami planu wieloletniego dotyczącego wód zachodnich przez ustalenie limitów połowowych służących osiągnięciu docelowego wskaźnika śmiertelności połowowej zgodnie z przedziałami poziomu maksymalnego podtrzymywalnego połowu (FMSY), dalsze ustanawianie ograniczeń nakładu połowowego dla flot prowadzących połowy tych stad nie jest już konieczne. Należy zatem uchylić załącznik IIA do rozporządzenia Rady (UE) 2019/124.

(3)

Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) wydała opinię naukową, w której zaleca niepoławianie witlinka (Merlangius merlangus) w rejonie ICES 7a (Morze Irlandzkie). W celu osiągnięcia właściwej równowagi między kontynuowaniem połowów w kontekście potencjalnie poważnych skutków społeczno-gospodarczych a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad ustalono całkowity dopuszczalny połów (TAC) dla przyłowów tych stad na 2019 r., uwzględniając trudności w prowadzeniu połowów wszystkich stad w ramach połowów wielogatunkowych przy równoczesnym zachowaniu maksymalnego podtrzymywalnego połowu. W zaktualizowanej opinii naukowej ICES dotyczącej stanu stad witlinka w rejonie ICES 7a i nieuniknionych przyłowów tych stad podczas połowów innych gatunków przewidziano scenariusz zakładający utrzymanie status quo, w którym odnośne połowy szacuje się na 1 385 ton. Zgodnie z tą analizą naukową należy zmienić poziom TAC, aby odzwierciedlał ilość, która zminimalizuje ryzyko wczesnego zamknięcia łowisk, a jednocześnie umożliwi dalsze odnawianie się biomasy stada tarłowego. Poziom TAC powinien również uwzględniać dążenie do tego, aby nie wzrosła śmiertelność tych stad i aby TAC zapewniał zachętę do poprawy selektywności i unikania przyłowów.

(4)

W grudniu 2018 r. zainteresowane państwa członkowskie uzgodniły, że będą ze sobą współpracować w ramach grupy państw członkowskich leżących nad wodami północno-zachodnimi i w ścisłej współpracy z Komitetem Doradczym ds. Wód Północno-Zachodnich w celu przygotowania wieloletniego planu zmniejszenia przyłowów. Plan ten powinien zapewnić zmniejszenie przyłowów pięciu przedmiotowych stad, w odniesieniu do których ICES wydała zalecenie dotyczące zerowych połowów w 2019 r., w tym stad witlinka w Morzu Irlandzkim, dzięki środkom w zakresie selektywności i unikania przyłowów. Komisja zaznaczyła, że zamierza przedłożyć ten plan w lipcu 2019 r. na sesji plenarnej Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF), aby ocenić jego skuteczność. Jeżeli ocena STECF wykaże, że plan zmniejszenia przyłowów nie przyniesie pożądanego efektu ograniczenia śmiertelności połowowej przy przyłowach, Komisja zaznaczyła, że rozważy alternatywne środki służące zmniejszeniu śmiertelności połowowej przedmiotowych stad.

(5)

Zgodnie z opinią ICES z dnia 28 marca 2019 r. połowy homarca (Nephrops norvegicus) w wodach jednostki funkcjonalnej 31 rejonu ICES 8c w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. nie powinny przekraczać 0,7 tony. Należy odpowiednio określić uprawnienia do połowów homarca w wodach jednostki funkcjonalnej 31 rejonu ICES 8c.

(6)

W dniu 28 marca 2019 r. ICES wydała opinię dotyczącą połowów krewetki północnej (Pandalus borealis) w rejonach ICES 3a i 4a w części wschodniej (cieśniny Skagerrak i Kattegat oraz północna część Morza Północnego w Rynnie Norweskiej). Na podstawie tej opinii oraz po konsultacjach z Norwegią należy ustalić kwotę Unii na połów krewetki północnej w rejonie ICES 3a na 2 304 ton, zgodnie z maksymalnym podtrzymywalnym połowem.

(7)

W dniu 22 lutego 2019 r. ICES wydała zaktualizowaną opinię dotyczącą połowów czarniaka (Pollachius virens) w Morzu Północnym. Na podstawie tej opinii oraz po konsultacjach z Norwegią należy odpowiednio zmienić TAC dla czarniaka, zgodnie z maksymalnym podtrzymywalnym połowem.

(8)

Zgodnie z opinią ICES wydaną dnia 12 kwietnia 2019 r. połowy szprota (Sprattus sprattus) w rejonie 3a (cieśniny Skagerrak i Kattegat) i w podobszarze 4 (Morze Północne) w okresie od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. nie powinny przekraczać 138 726 ton. TAC dla szprota w 3a ustalono na 26 624 tony. Uprawnienia do połowów szprota w wodach Unii rejonu ICES 2a i podobszaru 4 powinny zostać ustalone z uwzględnieniem TAC już ustalonego dla rejonu ICES 3a oraz zgodnie z maksymalnym podtrzymywalnym połowem. W celu zagwarantowania pełnego wykorzystania uprawnień do połowów należy w odniesieniu do szprota wprowadzić elastyczność między obszarami: z rejonu ICES 3a do podobszarów ICES 2a i 4.

(9)

TAC sardeli europejskiej (Engraulis encrasicolus) w podobszarach ICES 9 i 10 oraz wodach Unii obszaru Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF) 34.1.1 w okresie od dnia 1 lipca 2019 r. do 30 czerwca 2020 r. ustalono na poziomie zerowym w oczekiwaniu na opinię naukową dotyczącą tego okresu. ICES wyda swoją opinię dotyczącą tego stada dopiero pod koniec czerwca 2019 r., chociaż połowy będą kontynuowane również w okresie letnim. W celu zapewnienia kontynuacji działalności połowowej do czasu ustalenia TAC na podstawie najnowszych opinii naukowych należy ustalić tymczasowy TAC wynoszący 4 902 tony w oparciu o połowy w trzecim kwartale 2018 r. TAC zostałby zmieniony w przyszłości zgodnie z opinią naukową ICES.

(10)

W dniu 13 marca 2019 r. na podstawie wspólnego zalecenia grupy państw członkowskich leżących nad Morzem Północnym Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane (UE) 2019/906 (4). Rozporządzenie to określa zmiany w zakresie wyłączeń de minimis z obowiązku wyładunku przewidzianego w art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (5) w odniesieniu do witlinka i dorsza atlantyckiego (Gadus morhua), ponieważ większe ilości przypadkowych połowów tych gatunków będą podlegały obowiązkowi wyładunku i nie będą objęte już wyłączeniem z tego obowiązku. Odpowiednie TAC powinny zatem zostać zmienione tak, aby odzwierciedlały te zmiany, oraz powinny być w dalszym ciągu ustalane zgodnie z maksymalnym podtrzymywalnym połowem. Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (6) państwa członkowskie mają zapewnić skuteczną kontrolę obowiązku wyładunku, zapobiegając w ten sposób zwiększeniu presji połowowej na przedmiotowe stada.

(11)

Na 21. posiedzeniu specjalnym w 2018 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) przyjęła zalecenie 18-02 dotyczące ustanowienia wieloletniego planu zarządzania zasobami tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. Ten plan zarządzania jest zgodny z zaleceniem Stałego Komitetu ds. Badań Naukowych i Statystyki dotyczącym ustanowienia wieloletniego planu zarządzania tymi zasobami w 2018 r., ponieważ obecny stan stada nie wymaga już środków nadzwyczajnych wprowadzonych w ramach planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego (zalecenie 17-17 zmieniające zalecenie 14-04). W planie zarządzania uwzględniono specyfikę różnego rodzaju narzędzi i technik połowowych. W związku z tym należy zmienić przepisy dotyczące ograniczeń nakładu połowowego i maksymalnej ilości osobników tuńczyka wprowadzonych do hodowli.

(12)

Limity połowowe przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2019/124 obowiązują od dnia 1 stycznia 2019 r. Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące limitów połowowych powinny zatem również obowiązywać od tego dnia. Takie stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasad pewności prawa ani ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ uprawnienia do połowów, których to dotyczy, nie zostały jeszcze wyczerpane.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/124,