(1)

W dniu 27 kwietnia 2009 r., na podstawie zalecenia Komisji, Rada stwierdziła, w drodze decyzji 2009/417/WE (1), zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), istnienie nadmiernego deficytu w Hiszpanii. Rada odnotowała, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na 2008 r. wskazany w programie stabilnosci ze stycznia 2009 r. wyniósł 3,4 % produktu krajowego brutto (PKB), a zatem przekroczył określoną w TFUE wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB. Dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych miał wynieść w 2008 r. 39,5 % PKB, znacznie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB..

(2)

W dniu 27 kwietnia 2009 r., zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 (2), Rada, na podstawie zalecenia Komisji, wydała zalecenie skierowane do Hiszpanii mające na celu zlikwidowanie nadmiernego deficytu najpóźniej do 2012 r.

(3)

W dniach 2 grudnia 2009 r., 10 lipca 2012 r. i 21 czerwca 2013 r. Rada wydała trzy nowe zalecenia skierowane do Hiszpanii na podstawie art. 126 ust. 7 TFUE przedłużając termin korekty nadmiernego deficytu odpowiednio do 2013 r., 2014 r. i 2016 r. We wszystkich trzech zaleceniach Rada uznała, że Hiszpania podjęła skuteczne działania, lecz wystąpiły nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze, niosące poważne negatywne konsekwencje dla finansów publicznych.

(4)

W dniu 12 lipca 2016 r., na podstawie art. 126 ust. 8 TFUE Rada ustaliła, że Hiszpania nie podjęła skutecznych działań w odpowiedzi na zalecenie Rady z dnia 21 czerwca 2013 r. W dniu 8 sierpnia 2016 r. Rada na podstawie art. 126 ust. 9 TFUE przyjęła decyzję (UE) 2017/984 (3) wzywającą Hiszpanię do podjęcia środków służących ograniczeniu deficytu, uznanych za niezbędne w celu skorygowania nadmiernego deficytu, i wyznaczyła 2018 r. jako nowy termin korekty. Rada wyznaczyła również dzień 15 października 2016 r. jako termin podjęcia skutecznych działań oraz złożenia Radzie i Komisji sprawozdania z działań podjętych w odpowiedzi na wezwanie Rady.

(5)

W dniu 16 listopada 2016 r. Komisja stwierdziła, że Hiszpania podjęła skuteczne działania w ramach art. 126 ust. 9 TFUE zgodnie z decyzją (UE) 2017/984.

(6)

Zgodnie z art. 4 Protokołu nr 12 w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i TFUE, Komisja dostarcza dane na potrzeby zastosowania procedury nadmiernego deficytu. W ramach stosowania tego protokołu państwa członkowskie przedkładają dane na temat deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia oraz przed dniem 1 października, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 479/2009 (4).

(7)

Rada podejmuje decyzję o uchyleniu decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu na podstawie przekazanych danych. Ponadto decyzja w sprawie istnienia nadmiernego deficytu powinna zostać uchylona tylko wówczas, gdy prognozy Komisji wskazują, że deficyt nie przekroczy w okresie objętym prognozą określonej w TFUE wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB.

(8)

Na podstawie danych dostarczonych przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 479/2009, na podstawie zgłoszenia z kwietnia 2019 r. przez Hiszpanię, programu stabilności z 2019 r. oraz prognozy Komisji z wiosny 2019 r., uzasadnione jest wyciągnięcie następujących wniosków:

(9)

Zgodnie z art. 126 ust. 12 TFUE decyzję Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu należy uchylić, kiedy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim zostanie, w ocenie Rady, skorygowany.

(10)

W opinii Rady nadmierny deficyt w Hiszpanii został skorygowany i w związku z tym decyzja 2009/417/WE powinna zostać uchylona.

(11)

Począwszy od 2019 r., czyli roku następującego po roku, w którym nastąpiła korekta nadmiernego deficytu, Hiszpania podlega części zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu oraz powinna w odpowiednim tempie czynić postępy na drodze do osiągnięcia swojego średniookresowego celu budżetowego, przestrzegając przy tym docelowej wartości wydatków, oraz spełniać kryterium długu zgodnie z art. 2 ust. 1a rozporządzenia (WE) nr 1467/97,