This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32012D0827
2012/827/EU: Council Decision of 18 December 2012 on the signing, on behalf of the European Union, and on the provisional application of the Protocol setting out the fishing opportunities and financial contribution provided for in the Fisheries Partnership Agreement between the European Union and the Islamic Republic of Mauritania for a period of two years
2012/827/UE: Decyzja Rady z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Protokołu ustalającego na okres dwóch lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie partnerskiej w sprawie połowów między Unią Europejską a Islamską Republiką Mauretańską, i jego tymczasowego stosowania
2012/827/UE: Decyzja Rady z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Protokołu ustalającego na okres dwóch lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie partnerskiej w sprawie połowów między Unią Europejską a Islamską Republiką Mauretańską, i jego tymczasowego stosowania
Dz.U. L 361 z 31.12.2012, p. 43–84
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(HR)
In force: This act has been changed. Current consolidated version: 03/12/2012
ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2012/827/oj
31.12.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 361/43 |
DECYZJA RADY
z dnia 18 grudnia 2012 r.
w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Protokołu ustalającego na okres dwóch lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie partnerskiej w sprawie połowów między Unią Europejską a Islamską Republiką Mauretańską, i jego tymczasowego stosowania
(2012/827/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dnia 30 listopada 2006 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1801/2006 dotyczące zawarcia Umowy partnerskiej w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a Islamską Republiką Mauretańską (1) (zwanej dalej „Umową partnerską”). |
(2) |
Rada upoważniła Komisję do wynegocjowania nowego protokołu przydzielającego statkom UE uprawnienia do połowów w wodach objętych zwierzchnictwem lub jurysdykcją Mauretanii w zakresie rybołówstwa (zwanego dalej „nowym protokołem”). W wyniku negocjacji nowy protokół został parafowany dnia 26 lipca 2012 r. |
(3) |
Dotychczasowy protokół do Umowy partnerskiej wygasł dnia 31 lipca 2012 r. |
(4) |
Aby zapewnić kontynuowanie działalności połowowej przez statki UE, w nowym protokole przewidziano możliwość jego tymczasowego stosowania przez Strony począwszy od dnia jego podpisania w oczekiwaniu na zakończenie procedur niezbędnych do jego zawarcia. |
(5) |
Należy podpisać ten nowy protokół, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii Europejskiej Protokołu ustalającego na okres dwóch lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie partnerskiej w sprawie połowów między Unią Europejską a Islamską Republiką Mauretańską (zwanego dalej „Protokołem”), z zastrzeżeniem zawarcia tego Protokołu.
Tekst Protokołu jest dołączony jest do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady jest upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Protokołu w imieniu Unii.
Artykuł 3
Protokół stosuje się tymczasowo, zgodnie z jego art. 9, od dnia jego podpisania, w oczekiwaniu na zakończenie procedur niezbędnych do jego zawarcia.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2012 r.
W imieniu Rady
S. ALETRARIS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 343 z 8.12.2006, s. 1.
PROTOKÓŁ
Ustalający na okres dwóch lat uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie partnerskiej w sprawie połowów między unią europejską a islamską republiką mauretańską
Artykuł 1
Okres stosowania i uprawnienia do połowów
1. Począwszy od dnia tymczasowego stosowania protokołu i na okres dwóch (2) lat, uprawnienia do połowów przyznane z tytułu art. 5 i 6 umowy są ustalone w tabeli załączonej do niniejszego protokołu.
2. Dostęp do zasobów rybnych w mauretańskich obszarach połowowych jest przyznawany flocie zagranicznej pod warunkiem istnienia nadwyżki, zgodnie z definicją w art. 62 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (1), oraz po uwzględnieniu zdolności eksploatacyjnej krajowej floty Mauretanii.
3. Zgodnie z ustawodawstwem Mauretanii cele w zakresie zagospodarowania i zrównoważonego zarządzania, jak również dopuszczalna wielkość połowów, są ustalane co roku przez Mauretanię, zgodnie z opinią instytucji ds. badań oceanograficznych w Mauretanii oraz właściwych regionalnych organizacji ds. rybołówstwa.
4. Niniejszy protokół gwarantuje flocie Unii Europejskiej pierwszeństwo w dostępie do nadwyżek dostępnych w mauretańskich obszarach połowowych. Uprawnienia do połowów przydzielane flocie UE zgodnie z ustaleniami w załączniku 1 do protokołu są przyznawane z nadwyżek dostępnych w pierwszej kolejności dla uprawnień do połowów przydzielanych innym flotom zagranicznym upoważnionym do prowadzenia połowów w mauretańskich obszarach połowowych.
5. Wszystkie środki techniczne z zakresu ochrony i zagospodarowania i zasobów i zarządzania nimi, jak również warunki finansowe, opłaty i inne podatki warunkujące przyznanie upoważnień do połowów, zgodnie z tym co określono w odniesieniu do każdego rodzaju połowów w załączniku 1 do niniejszego protokołu, będą stosowane wobec całej zagranicznej floty prowadzącej połowy paszowe w mauretańskim obszarze połowowym w warunkach technicznych podobnych do warunków, w których prowadzi połowy flota Unii Europejskiej.
6. W zastosowaniu art. 6 umowy statki pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej mogą prowadzić działalność połowową w mauretańskich obszarach połowowych jedynie pod warunkiem posiadania upoważnienia do połowów wydanego w ramach niniejszego protokołu oraz zgodnie ze szczegółowymi zasadami opisanymi w załączniku 1 do niniejszego protokołu.
Artykuł 2
Rekompensata finansowa - Warunki płatności
1. Roczną rekompensatę finansową dotyczącą dostępu statków Unii Europejskiej do mauretańskich obszarów połowowych, o której mowa w art. 7 umowy, ustala się na sześćdziesiąt siedem (67) mln EUR.
2. Ponadto przewiduje się roczne wsparcie finansowe w wysokości trzech (3) mln EUR na potrzeby wdrożenia krajowej polityki zrównoważonych i odpowiedzialnych połowów.
3. Ustęp 1 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 4, 7 i 10 niniejszego protokołu.
4. Rekompensata finansowa, o której mowa w ust. 1 i która dotyczy dostępu statków Unii Europejskiej do mauretańskich obszarów połowowych, następuje najpóźniej trzy (3) miesiące po rozpoczęciu tymczasowego stosowania protokołu w odniesieniu do pierwszego roku, i najpóźniej do dnia rocznicy jego wejścia w życie w odniesieniu do kolejnych lat.
Artykuł 3
Współpraca naukowa
1. Strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnego rybołówstwa w mauretańskich obszarach połowowych, w oparciu o zasady zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych i ekosystemów morskich.
2. W okresie obowiązywania niniejszego protokołu Strony będą prowadziły współpracę mającą na celu monitorowanie stanu zasobów i łowisk w mauretańskich obszarach połowowych. W tym celu raz na miesiąc organizowane będzie posiedzenie niezależnego wspólnego komitetu naukowego, przemiennie w Mauretanii i w Europie. W uzupełnieniu postanowień art. 4 ust. 1 umowy udział w niezależnym wspólnym komitecie naukowym może w razie potrzeby zostać rozszerzony na naukowców będących stroną trzecią, jak również obserwatorów, przedstawicieli zainteresowanych stron lub regionalnych organizacji zarządzania rybołówstwem, takich jak Komitet ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF).
3. Mandat niezależnego wspólnego komitetu naukowego obejmuje między innymi następujące działania:
a) |
opracowanie rocznego sprawozdania naukowego na temat łowisk będących przedmiotem niniejszego protokołu; |
b) |
określenie i proponowanie wspólnemu komitetowi wdrożenia programów lub działań dotyczących szczególnych kwestii naukowych służących lepszemu zrozumieniu dynamiki łowisk, stanu zasobów i zmian w ekosystemach morskich; |
c) |
analiza zagadnień naukowych pojawiających się w trakcie wykonania protokołu oraz, jeżeli to konieczne, sformułowanie oficjalne opinii naukowej zgodnie z procedurą przyjętą w drodze konsensusu w komitecie; |
d) |
zbieranie i analiza danych dotyczących nakładu i połowów każdego segmentu flot rybackich krajowych, unijnych i nienależących do Unii, prowadzących połowy w mauretańskich obszarach połowowych w odniesieniu do zasobów i łowisk będących przedmiotem niniejszego protokołu; |
e) |
programowanie prowadzenia corocznych procesów oceny stanowiących wkład do oceny stad i pozwalających określić uprawnienia do połowów i możliwości eksploatacji gwarantujące ochronę zasobów i ich ekosystemów; |
f) |
formułowanie, z inicjatywy własnej bądź na żądanie wspólnego komitetu lub jednej ze Stron, wszelkich opinii naukowych dotyczących celów, strategii i środków zarządzania, które byłyby uznane za konieczne do zrównoważonej eksploatacji stad i łowisk będących przedmiotem niniejszego protokołu; |
g) |
proponowanie, w razie potrzeby, w ramach wspólnego komitetu programu zmieniającego uprawnienia do połowów, w zastosowaniu art. 1 niniejszego protokołu. |
Artykuł 4
Zmiana uprawnień do połowów
1. Strony mogą przyjąć w ramach wspólnego komitetu środki, o których mowa w art. 1 niniejszego protokołu, powodujące zmianę uprawnień do połowów. W takim przypadku rekompensata finansowa zostaje dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis.
2. W odniesieniu do kategorii nieprzewidzianych w obowiązującym protokole, zgodnie z art. 6 akapit drugi umowy, strony mogą wprowadzić nowe uprawnienia w oparciu o najlepsze opinie naukowe zatwierdzone przez niezależny wspólny komitet naukowy i przyjęte przez wspólny komitet.
3. Pierwsze posiedzenie wspólnego komitetu odbędzie się najpóźniej trzy (3) miesiące po dniu wejścia w życie niniejszego protokołu.
Artykuł 5
Wypowiedzenie z powodu zmniejszonego poziomu wykorzystania uprawnień do połowów
W przypadku zmniejszonego poziomu wykorzystania uprawnień do połowów Unia Europejska zawiadamia listownie stronę mauretańską o swoim zamiarze wypowiedzenia protokołu. Wypowiedzenie to nastąpi po czterech (4) miesiącach od dnia powiadomienia.
Artykuł 6
Wsparcie finansowe na propagowanie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa
1. Wsparcie finansowe, o którym mowa w art. 2 ust. 2, wynosi trzy (3) miliony EUR rocznie i ma na celu rozwój odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa w mauretańskich obszarach połowowych, zgodnie z celami strategicznymi polegającymi na ochronie zasobów rybnych i lepszej integracji sektora z gospodarką krajową.
2. Wsparcie to stanowi pomoc publiczną na rozwój, niezależną od kwestii dostępu statków Unii Europejskiej do mauretańskich obszarów połowowych, przyczyniając się z jednej strony do wprowadzenia w życie krajowych strategii sektorowych w zakresie zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa, z drugiej zaś do ochrony środowiska w chronionych morskich obszarach nadbrzeżnych, jak również stanowiąc wkład do obowiązujących ram strategicznych walki z ubóstwem.
3. Wsparcie finansowe w ramach niniejszego protokołu jest uruchamiane po przeniesieniu kwoty nadwyżek ze wsparcia sektorowego na lata 2008-2012 (którego wysokość zostanie określona w następstwie przeglądu przeprowadzonego przez Strony) na rzecz CAS Rybołówstwo ministerstwa finansów i wykorzystane zgodnie z planem wykorzystania przedstawionym uprzednio przez Mauretanię.
4. Wsparcie finansowe opiera się na podejściu zorientowanym na wyniki. Wypłacane jest w transzach zgodnie z ramami określonymi przez wspólny komitet.
5. Mauretania zobowiązuje się publikować co kwartał ogłoszenia o przetargach i zamówienia związane z finansowanymi przez wsparcie projektami oraz zapewnić, by realizowane zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku 2 działania były widoczne.
Artykuł 7
Zawieszenie stosowania protokołu
1. Wszelkie spory między Stronami dotyczące interpretacji postanowień niniejszego protokołu i załączników do niego oraz ich stosowania powinny być przedmiotem konsultacji między Stronami w ramach wspólnego komitetu, o którym mowa w art. 10 umowy, jeśli to konieczne, zwołanego w trybie nadzwyczajnym.
2. Stosowanie protokołu może zostać zawieszone z inicjatywy jednej ze Stron, gdy spór, który poróżnił Strony, uznaje się za poważny i gdy konsultacje przeprowadzone w ramach wspólnego komitetu, zgodnie z ust. 1 powyżej, nie pozwalają na polubowne zakończenie sporu.
3. Zawieszenie stosowania protokołu podlega powiadomieniu przez zainteresowaną Stronę o jej zamiarze w formie pisemnej, co najmniej cztery (4) miesiące przed datą, z którą to zawieszenie wchodzi w życie.
4. Stosowanie niniejszego protokołu może zostać ponadto zawieszone ze względu na brak płatności. W takim przypadku ministerstwo powiadamia Komisję Europejską o braku płatności. Komisja Europejska sprawdza, czy zarzut jest słuszny, i w razie konieczności przelewa zaległą kwotę w ciągu 30 dni roboczych od otrzymania powiadomienia.
W przypadku braku płatności lub odpowiedniego uzasadnienia braku płatności w terminie przewidzianym powyżej, właściwe władze Mauretanii mają prawo zawiesić stosowanie niniejszego protokołu. O zawieszeniu niezwłocznie informują Komisję Europejską.
Stosowanie niniejszego protokołu wznawia się z chwilą dokonania przedmiotowych płatności.
5. W przypadku udowodnionego naruszenia praw człowieka protokół może zostać zawieszony w zastosowaniu postanowień art. 9 Umowy z Kotonu.
Artykuł 8
Obowiązujące przepisy prawa krajowego
Z zastrzeżeniem postanowień zawartych w protokole i załączniku 1 do niego usługi portowe oraz zakup dostaw dla statków prowadzących działalność w zastosowaniu niniejszego protokołu i załącznika 1 do niego reguluje ustawodawstwo obowiązujące w Mauretanii.
Artykuł 9
Okres ważności
Niniejszy protokół i załączniki do niego stosują się przez okres dwóch lat, począwszy od dnia wejścia w życie tymczasowego stosowania, który jest dniem jego podpisania, o ile żadna ze Stron nie wypowie go.
Artykuł 10
Wypowiedzenie
1. W przypadku wypowiedzenia protokołu Strona wypowiadająca powiadamia drugą Stronę o swoim zamiarze wypowiedzenia protokołu na piśmie, co najmniej na cztery (4) miesiące przed datą, z którą wypowiedzenie to wchodzi w życie.
2. Wysłanie powiadomienia, o którym mowa w poprzednim ustępie, oznacza rozpoczęcie konsultacji przez Strony.
Artykuł 11
Wejście w życie
Niniejszy protokół i załączniki do niego wchodzą w życie z dniem, w którym Strony poinformują się nawzajem o dopełnieniu procedur niezbędnych dla tego celu.
Съставено в Брюксел и Нуакшот съответно на дванадесети и шестнадесети декември две хиляди и дванадесета година.
Hecho en Bruselas y en Nuakchot, el doce de diciembre de dos mil doce y el dieciséis de diciembre de dos mil doce respectivamente.
V Bruselu dne dvanáctého prosince dva tisíce dvanáct a v Nouakchott dne šestnáctého prosince dva tisíce dvanáct.
Udfærdiget i Bruxelles og Nouakchott henholdvis den tolvte december og den sekstende december to tusind og tolv.
Geschehen zu Brüssel und Nouakchott am zwölften Dezember beziehungsweise am sechzehnten Dezember zweitausendzwölf.
Kahe tuhande kaheteistkümnenda aasta detsembrikuu kaheteistkümnendal päeval Brüsselis ja kahe tuhande kaheteistkümnenda aasta detsembrikuu kuueteistkümenendal päeval Nouakchottis
Έγινε στις Βρυξέλλες και στο Νουακσότ, στις δώδεκα Δεκεμβρίου και στις δεκαέξι Δεκεμβρίου δύο χιλιάδες δώδεκα, αντιστοίχως.
Done at Brussels and Nouakchott, on the twelfth day of December and on the sixteenth day of December in the year two thousand and twelve, respectively.
Fait à Bruxelles et à Nouakchott, le douze décembre et le seize décembre deux mille douze, respectivement.
Fatto a Bruxelles e a Nouakchott, rispettivamente addì dodici dicembre e sedici dicembre duemiladodici.
Briselē un Nuakšotā, attiecīgi, divi tūkstoši divpadsmitā gada divpadsmitajā decembrī un sešpadsmitajā decembrī.
Priimta atitinkamai du tūkstančiai dvyliktų metų gruodžio dvyliktą dieną ir gruodžio šešioliktą dieną Briuselyje ir Nuakšote.
Kelt Brüsszelben és Nouakchottban, a kétezer-tizenkettedik év december havának tizenkettedik, illetve tizenhatodik napján.
Magħmul fi Brussell u Nouakchott, fit-tnax-il jum ta’ Diċembru u fis-sittax-il jum ta’ Diċembru tas-sena elfejn u tnax, rispettivament.
Gedaan te Brussel en Nouatchott op twaalf respectievelijk zestien december tweeduizend twaalf.
Sporządzono w Brukseli i w Nawakszut odpowiednio dnia dwunastego grudnia i dnia szesnastego grudnia roku dwa tysiące dwunastego
Feito em Bruxelas e em Nuaquechote, aos doze dias de dezembro e aos dezasseis dias de dezembro de dois mil e doze, respetivamente.
Întocmit la Bruxelles și Nouakchott la doisprezece decembrie și, respectiv, la șaisprezece decembrie două mii doisprezece.
V Bruseli dvanásteho decembra dvetisícdvanásť a v Nouakchotte šestnásteho decembra dvetisícdvanásť
V Bruslju in Nouakchottu, dne dvanajstega decembra oziroma šestnajstega decembra leta dva tisoč dvanajst.
Tehty Brysselissä kahdentenatoista päivänä joulukuuta ja Nouakchottissa kuudentenatoista päivänä joulukuuta vuonna kaksituhattakaksitoista
Som skedde i Bryssel och Nouakchott den tolfte december respektive den sextonde december tjugohundratolv.
(1) Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (wraz z aneksami, aktem końcowym oraz protokołami zmian aktu końcowego z dnia 3 marca 1986 r. i 26 lipca 1993 r.) zawarta w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r. Zbiór traktatów ONZ z 16.11.1994 r., tom 1834,. I-31363, s. 3-178.
ZAŁĄCZNIK 1
WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW W MAURETAŃSKICH OBSZARACH POŁOWOWYCH PRZEZ STATKI UNII EUROPEJSKIEJ
ROZDZIAŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
1. Wyznaczanie właściwego organu
Na potrzeby niniejszego załącznika oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odesłanie do Unii Europejskiej lub do Mauretanii z tytułu właściwego organu oznacza:
— W odniesieniu do Unii Europejskiej: Komisję Europejską, za pośrednictwem delegatury Unii Europejskiej w Nouakchott (punkt centralny);
— W odniesieniu do Mauretanii: ministerstwo ds. rybołówstwa, za pośrednictwem dyrekcji odpowiedzialnej za programowanie i współpracę (punkt centralny), zwane dalej „ministerstwem”.
2. Wyłączna strefa ekonomiczna (w.s.e.) Mauretanii
Przed wejściem w życie protokołu Mauretania przekazuje Unii Europejskiej informacje o współrzędnych geograficznych swojej w.s.e., jak również o swojej linii podstawowej, która jest najniższym poziomem wody.
3. Identyfikacja statków
3.1. |
Znaki identyfikacyjne wszystkich statków Unii Europejskiej powinny być zgodne z odpowiednim prawodawstwem Unii Europejskiej w tej dziedzinie. Ministerstwo powinno zostać poinformowane o takich przepisach przed wejściem w życie protokołu. Ministerstwo musi być informowane o wszelkich zmianach dotyczących przedmiotowych przepisów co najmniej na jeden miesiąc przed ich wejściem w życie. |
3.2. |
Każdy statek, który ukrywa swoje znaki identyfikacyjne, swoją nazwę lub swoją rejestrację, podlega karom przewidzianym przez obowiązujące prawo mauretańskie. |
4. Rachunki bankowe
Przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego protokołu Mauretania przesyła UE numer rachunku bankowego/rachunków bankowych (kod BIC i IBAN), na który/na które mają być wpłacane kwoty finansowe należne od statków UE w ramach protokołu. Koszty przelewów bankowych ponoszą armatorzy.
5. Szczegółowe zasady płatności
5.1 |
Płatności są dokonywane w euro, zgodnie z następującymi zasadami:
|
5.2 |
Kwoty wymienione w ust. 1 powyżej uznaje się za faktycznie wpłacone po otrzymaniu potwierdzenia ze Skarbu Państwa lub ministerstwa, na podstawie powiadomienia dokonanego przez Centralny Bank Mauretanii. |
ROZDZIAŁ II
LICENCJE
Niniejszy rozdział stosuje się bez uszczerbku dla przepisów szczegółowych określonych w rozdziale XI dotyczących statków dokonujących połowów gatunków daleko migrujących.
Na mocy niniejszego załącznika licencje wydane przez Mauretanię statkom Unii Europejskiej są równoważne upoważnieniu do połowów przewidzianemu w obowiązującym prawodawstwie UE.
1. Dokumenty wymagane do wniosków o wydanie licencji
Podczas składania przez każdy statek pierwszego wniosku o wydanie licencji, Unia Europejska przesyła ministerstwu formularz wniosku o wydanie licencji stosownie wypełniony w odniesieniu do każdego statku ubiegającego się o licencję, zgodnie ze wzorem określonym w dodatku 1 do niniejszego załącznika.
1.1. |
Składając wniosek po raz pierwszy, do wniosku o wydanie licencji armator jest zobowiązany dołączyć:
|
1.2. |
Wszelkie zmiany pojemności statku zobowiązują danego armatora do przedstawienia uwierzytelnionej przez państwo bandery kopii nowego świadectwa pomiarowego statku wyrażonego w GT oraz wszelkich dokumentów towarzyszących dotyczących zmiany, a w szczególności kopii wniosku złożonego przez armatora do właściwych organów, zatwierdzenia przez powyższe organy oraz szczegółów na temat wprowadzonych zmian. W przypadku zmiany konstrukcji lub wyglądu zewnętrznego statku należy też przedstawić nową fotografię, poświadczoną przez właściwe organy państwa bandery. |
1.3. |
Wnioski o wydanie licencji połowowej są przyjmowane wyłącznie w odniesieniu do statków, dla których przekazane zostały wymagane dokumenty, zgodnie z punktami 1.1 i 1.2 powyżej. |
2. Kwalifikowalność do prowadzenia połowów
2.1. |
Każdy statek, który chce prowadzić połowy w ramach niniejszego protokołu, musi być wpisany do rejestru statków połowowych Unii Europejskiej oraz kwalifikować się do prowadzenia połowów w mauretańskich obszarach połowowych. |
2.2. |
Aby statek kwalifikował się do połowów, w odniesieniu do armatora, kapitana i samego statku nie może istnieć zakaz prowadzenia połowów w Mauretanii. Ich sytuacja wobec administracji mauretańskiej powinna być zgodna z przepisami, w tym znaczeniu, że muszą wywiązać się ze wszelkich poprzednich zobowiązań wynikających z ich działalności połowowej w Mauretanii. |
3. Wnioski o wydanie licencji
3.1. |
W odniesieniu do wszystkich pozostałych typów licencji Unia Europejska przekazuje ministerstwu co kwartał wykazy statków zamierzających prowadzić działalność połowową w granicach określonych dla każdej kategorii połowów w arkuszach technicznych zawartych w protokole, co najmniej na jeden (1) miesiąc przed rozpoczęciem okresu ważności wnioskowanych licencji. Wykazom takim powinien towarzyszyć dowód wpłaty. Wnioski o wydanie licencji, które nie wpłynęły w terminie, nie mogą być rozpatrywane. |
3.2. |
Wspomniane wykazy określają, według kategorii połowów:
|
4. Wydawanie licencji
4.1. |
Ministerstwo wydaje licencje statkom po przedstawieniu przez przedstawiciela armatora dowodów wpłat dokonanych przez dany statek (pokwitowań wydanych przez mauretański Skarb Państwa), określonych w rozdziale I, co najmniej na dziesięć 10 dni przed rozpoczęciem okresu ważności licencji. Licencje można otrzymać w urzędach ministerstwa w Nouadhibou lub Nouakchott. |
4.2. |
Licencje określają, między innymi, ważność, charakterystykę techniczną statku, liczbę marynarzy mauretańskich oraz dane dotyczące uiszczania opłat, jak również warunki odnoszące się do wykonywania działalności połowowej, przewidzianej we właściwych arkuszach technicznych. |
4.3. |
Statki, które otrzymają licencję, zostaną wpisane do wykazu statków uprawnionych do dokonywania połowów, który jednocześnie zostanie przekazany organowi nadzoru i Unii Europejskiej. |
4.4. |
Unia Europejska zostanie poinformowana o wnioskach o wydanie licencji rozpatrzonych negatywnie przez ministerstwo. Tam gdzie jest to stosowne, ministerstwo wystawi notę uznaniową uiszczenia płatności za wnioski, po potrąceniu bilansu wszelkich niezapłaconych grzywien. |
5. Ważność licencji i ich wykorzystywanie
5.1. |
Licencja jest ważna wyłącznie przez okres odpowiadający uiszczonej opłacie na warunkach określonych w arkuszu technicznym. Licencje wydaje się na okres 2 miesięcy na połowy krewetek oraz 3, 6 lub 12 miesięcy dla innych kategorii połowów. Licencje są odnawialne. Ważność licencji rozpoczyna się pierwszego dnia wnioskowanego okresu. W celu określenia ważności licencji odsyła się do okresów lat kalendarzowych, przy czym pierwszy okres rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszego protokołu a kończy z dniem 31 grudnia tego samego roku. Ostatni okres kończy się wraz z końcem obowiązywania protokołu. Okres ważności licencji nie może zaczynać się w czasie jednego rocznego okresu i kończyć w czasie następnego okresu rocznego. |
5.2. |
Każda licencja jest wydawana dla określonego statku. Licencji nie można przenosić. Jednakże w razie jej zgubienia lub trwającego dłużej okresu unieruchomienia statku z przyczyn poważnej awarii technicznej licencję pierwszego statku zastępuje się licencją dla innego statku należącego do tej samej kategorii połowowej, jeżeli jego pojemność dla tej kategorii połowowej nie ulegnie zwiększeniu. |
5.3. |
W przypadku zastąpienia licencji konieczne dopłaty do kwot już wpłaconych są dokonywane przed wydaniem licencji zastępującej. |
6. Kontrole techniczne
6.1. |
Raz do roku oraz po każdej zmianie dotyczącej pojemności lub zmianie kategorii połowów, wymagającej stosowania innego rodzaju narzędzi połowowych, każdy statek Unii Europejskiej powinien przybyć do portu w Nouadhibou w celu poddania się kontroli technicznej wymaganej na mocy obowiązujących przepisów. Kontrole takie muszą zostać przeprowadzone w ciągu 48 godzin od wejścia statku do portu. Procedury kontroli technicznych w odniesieniu do statków poławiających tuńczyka i taklowców powierzchniowych są procedurami ustanowionymi w rozdziale XI niniejszego załącznika |
6.2. |
Po pomyślnym zakończeniu kontroli technicznej kapitan statku otrzymuje świadectwo zgodności o tym samym okresie ważności co licencja, które jest bez opłat przedłużane automatycznie dla statków przedłużających licencję w ciągu tego samego roku. Przedmiotowe świadectwo należy zawsze przechowywać na statku. Świadectwo to powinno między innymi zawierać informację o zdolności statków do połowów pelagicznych do dokonywania przeładunku. |
6.3. |
Kontrola techniczna służy sprawdzeniu zgodności charakterystyki technicznej statku oraz jego narzędzi połowowych na pokładzie oraz przestrzegania przepisów dotyczących mauretańskich członków załogi. |
6.4. |
Koszty kontroli są ponoszone przez armatorów według stawek ustanowionych przepisami prawa Mauretanii, o których powiadomiona jest Unia Europejska za pośrednictwem delegatury UE. Nie mogą one być większe niż kwoty zazwyczaj płacone przez inne statki za te same usługi. |
6.5. |
Nieprzestrzeganie postanowień przewidzianych w pkt 1 i 2 powyżej powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się przez armatora z tych zobowiązań. |
ROZDZIAŁ III
OPŁATY
1. Opłaty
Opłaty są obliczane dla każdego statku na podstawie rocznych stawek określonych w arkuszu technicznym zawartym w protokole. Wysokość opłat zawiera wszystkie inne powiązane opłaty lub podatki, z wyjątkiem opłaty parafiskalnej, opłat portowych lub opłat serwisowych.
2. Opłaty parafiskalne
Stawki opłaty parafiskalnej dla statków do połowów paszowych, płatne w walucie obcej, zgodnie z dekretem dotyczącym ustanowienia opłaty parafiskalnej, są następujące:
|
Kategoria połowów skorupiaków, głowonogów i gatunków dennych:
|
|
Kategoria połowów gatunków daleko migrujących i pelagicznych:
|
Z wyjątkiem kategorii 5 i 6 opłata parafiskalna jest należna za cały kwartał lub jego wielokrotność, niezależnie od ewentualnego wprowadzenia okresu ochronnego.
Kurs walutowy (MRO/EUR), stosowany przy wnoszeniu opłaty parafiskalnej za dany rok kalendarzowy, jest średnim kursem rocznym z roku poprzedniego, obliczonym przez Bank Centralny Mauretanii i przekazanym ministerstwu najpóźniej do dnia 1 grudnia roku poprzedzającego jego stosowanie.
Kwartał odpowiada jednemu z trzymiesięcznych okresów, począwszy od dnia 1 października, 1 stycznia, 1 kwietnia lub 1 lipca, z wyjątkiem pierwszego okresu obowiązywania protokołu.
3. Opłaty w naturze
Armatorzy statków Unii Europejskiej do połowów pelagicznych prowadzących połowy w ramach niniejszego protokołu wnoszą wkład w politykę dystrybucji ryb na rzecz potrzebującej ludności w wysokości 2 % ich przeładowanych połowów pelagicznych. Powyższe postanowienie wyklucza wyraźnie wszelką inną formę nałożonego obowiązkowo wkładu.
4. Końcowe rozliczenie opłat za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe
Unia Europejska sporządza dla każdego statku poławiającego tuńczyka i każdego taklowca powierzchniowego, w oparciu o elektroniczne raporty połowowe potwierdzone przez instytuty naukowe, o których mowa powyżej, końcowe rozliczenia opłat należnych od każdego statku z tytułu rocznej kampanii połowowej prowadzonej przez niego w roku poprzednim lub w roku bieżącym, jeżeli jest to ostatni rok obowiązywania protokołu.
Unia Europejska przedstawia rozliczenie końcowe Mauretanii przed dniem 15 lipca roku następującym po roku, w którym dokonano połowów. Jeżeli rozliczenie końcowe dotyczy roku bieżącego, jest przedstawiane Mauretanii najpóźniej jeden (1) miesiąc przed końcem okresu objętego protokołem.
W terminie 30 dni od dnia przekazania rozliczenia końcowego Mauretania może je zakwestionować w oparciu o należyte elementy uzasadniające. W razie sporu Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w ramach wspólnego komitetu. Jeżeli Mauretania nie zgłosi zastrzeżeń w terminie 30 dni, rozliczenie końcowe jest uznane za przyjęte.
Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry uiszczona w celu uzyskania licencji, armator wpłaca saldo Mauretanii w terminie 45 dni począwszy od dnia zatwierdzenia rozliczenia przez Mauretanię. Jeżeli zaś wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana armatorowi.
ROZDZIAŁ IV
RAPORTOWANIE POŁOWÓW
1. Dziennik połowowy
1.1. |
Kapitanowie statków sporządzają dzienny rejestr czynności wymienionych w dzienniku połowowym według wzoru określonego w dodatku 2 do niniejszego załącznika, który może zostać zmieniony zgodnie z przepisami prawa Mauretanii. Dokument ten musi być poprawnie i czytelnie wypełniony oraz podpisany przez kapitana statku. Postanowienia rozdziału XI niniejszego załącznika stosuje się w odniesieniu do statków poławiających gatunki daleko migrujące. |
1.2. |
Po zakończeniu każdego rejsu oryginał dziennika połowowego musi być wysyłany przez kapitana statku do organu nadzoru. W ciągu 15 dni roboczych armator jest zobowiązany przekazać, za pośrednictwem delegatury, kopię dziennika władzom państwowym państwa członkowskiego, jak również Komisji. |
1.3. |
Nieprzestrzeganie jednego z postanowień punktów 1.1 lub 1.2 powyżej powoduje, niezależnie od kar przewidzianych w ustawodawstwie mauretańskim, automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się przez armatora ze swoich zobowiązań. |
1.4. |
Mauretania i Unia Europejska starają się również wprowadzić elektroniczny dziennik połowowy, najpóźniej do dnia pierwszej rocznicy obowiązywania protokołu. |
2. Załącznik do dziennika połowowego (Deklaracje wyładunkowe i przeładunkowe)
2.1. |
Podczas wyładunków lub przeładunków kapitanowie statków mają obowiązek wypełniania w sposób czytelny i poprawny oraz podpisywania załącznika do dziennika połowowego, którego wzór stanowi dodatek 6 do niniejszego załącznika. |
2.2. |
Po zakończeniu każdego wyładunku armator przekazuje oryginał załącznika do dziennika połowowego organowi nadzoru, z kopią do ministerstwa, w terminie nieprzekraczającym 30 dni. W tym samym terminie należy przekazać kopię władzom państwowym państwa członkowskiego oraz Komisji, za pośrednictwem delegatury. W odniesieniu do statków do połowów pelagicznych termin ten wynosi 15 dni. |
2.3. |
Po zakończeniu każdego dozwolonego przeładunku kapitan statku niezwłocznie przesyła oryginał załącznika do dziennika połowowego organowi nadzoru z kopią do ministerstwa. W ciągu 15 dni roboczych należy przekazać kopię władzom państwowym państwa członkowskiego, jak również Komisji, za pośrednictwem delegatury. |
2.4. |
Nieprzestrzeganie jednego z postanowień pkt 2.1, 2.2 lub 2.3 powyżej powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się przez armatora statku ze swoich zobowiązań. |
3. Niezawodność danych
Informacje zawarte w dokumentach, o których mowa w punktach powyżej, muszą odzwierciedlać faktyczne połowy, aby mogły stanowić jedną z podstaw monitorowania zmian w zasobach rybnych.
Dodatek 4 zawiera obowiązujące i mające zastosowanie przepisy Mauretanii dotyczące minimalnej wielkości złowionych organizmów morskich przetrzymywanych na statku.
Wykaz współczynników przeliczeniowych mających zastosowanie do złowionych ryb odgłowionych/z głowami i wypatroszonych/w całości znajduje się w dodatku 5.
4. Margines tolerancji
Na podstawie reprezentatywnego pobierania próbek margines tolerancji pomiędzy połowami zadeklarowanymi w dzienniku połowowym a oszacowaniem połowów w czasie inspekcji lub wyładunku nie przekracza:
— |
9 % dla połowów ryb świeżych, |
— |
4 % dla połowów gatunków innych niż pelagiczne na mrożonki, |
— |
2 % dla połowów gatunków pelagicznych na mrożonki. |
5. Przyłowy
Przyłowy określono w arkuszach technicznych znajdujących się w niniejszym protokole. Przepisy dotyczące przyłowów zostaną umieszczone na wydanych licencjach. Wszelkie przekroczenie dozwolonego odsetka przyłowów podlega karom.
6. Nieprzestrzeganie raportów połowowych
Nieprzestrzeganie postanowień dotyczących raportu połowowego powoduje automatyczne zawieszenie licencji, aż do czasu wywiązania się przez armatora z jego obowiązków, bez uszczerbku dla kar przewidzianych w niniejszym protokole.
7. Skumulowane raporty połowowe
Unia Europejska powiadamia Mauretanię w formie elektronicznej o skumulowanych ilościach złowionych przez swoje statki w odniesieniu do każdej kategorii, przed końcem każdego bieżącego kwartału w stosunku do kwartału poprzedniego.
Dane są przedstawione w podziale na miesiąc, rodzaj połowów, statek i gatunek.
Współczynniki przeliczeniowe stosowane do połowów pelagicznych ryb odgłowionych/z głowami i wypatroszonych/w całości znajdują się w dodatku 5.
ROZDZIAŁ V
WYŁADUNKI I PRZEŁADUNKI
1. Wyładunki
1.1. |
Flota prowadząca połowy denne podlega obowiązkowi wyładunku. |
1.2. |
Na prośbę armatora floty poławiającej krewetki podczas okresów upałów, w szczególności w sierpniu i wrześniu, przyznawane są specjalne odstępstwa. |
1.3. |
Obowiązek wyładunku nie powoduje obowiązku magazynowania i przetwarzania. |
1.4. |
Flota poławiająca gatunki pelagiczne świeże podlega obowiązkowi wyładunku w granicach zdolności przyjmowania jednostek przetwórczych w Nouadhibou oraz w zależności od widocznego zapotrzebowania na rynku. |
1.5. |
Ostatni rejs (rejs poprzedzający wyjście z mauretańskich obszarów połowowych na okres nie krótszy niż trzy miesiące) nie podlega obowiązkowi wyładunku. W odniesieniu do statków poławiających krewetki okres ten wynosi dwa miesiące. |
1.6. |
Na co najmniej 48 godzin wcześniej (24 w odniesieniu do ryb świeżych) kapitan statku Unii Europejskiej informuje władze portowe Nouadhibou (PAN) i organ nadzoru morskiego faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej. o terminie wyładunku, przedstawiając następujące dane:
W odpowiedzi na powiadomienie, o którym mowa powyżej, w terminie następnych 12 godzin organ nadzoru informuje o swojej zgodzie kapitana bądź jego przedstawiciela, faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej. |
1.7. |
Statki unijne dokonujące wyładunku w porcie w Mauretanii są zwolnione z wszelkich podatków lub opłat mających równoważny skutek, innych niż podatki i opłaty portowe, które stosuje się na takich samych warunkach w odniesieniu do statków mauretańskich. Wyładowywane produkty rybołówstwa podlegają ustaleniom dotyczącym dozoru celnego zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem mauretańskim. Są więc zwolnione z wszelkich procedur celnych oraz ceł lub opłat mających równoważny skutek w przypadku, gdy są wwożone do portu mauretańskiego lub w chwili wywozu, oraz są traktowane jako „towary dopuszczone tymczasowo” („składowanie czasowe”). Armatorzy sami podejmują decyzje dotyczące przeznaczenia produkcji pochodzącej z ich statków. Może być ona przetwarzana, przechowywana pod dozorem celnym, sprzedawana w Mauretanii lub wywożona (w walucie obcej). Sprzedaż w Mauretanii przeznaczona na rynek mauretański podlega takim samym opłatom i podatkom, jakim podlegają mauretańskie produkty rybołówstwa. Zyski mogą być wywożone bez dodatkowych opłat (zwolnienie z ceł i opłat mających równoważny skutek). |
2. Przeładunki
2.1. |
Każdy statek zamrażalnia do połowów pelagicznych, który może dokonać przeładunku zgodnie ze świadectwem zgodności, podlega obowiązkowi przeładunku na boi 10 redy autonomicznego portu w Nouadhibou, z wyjątkiem ostatniego rejsu. |
2.2. |
Statki unijne dokonujące przeładunku w autonomicznym porcie w Nouadhibou są zwolnione z wszelkich podatków lub opłat mających równoważny skutek, innych niż podatki i opłaty portowe, które stosuje się na takich samych warunkach jak w odniesieniu do statków mauretańskich. |
2.3. |
Ostatni rejs (rejs poprzedzający wyjście z mauretańskich obszarów połowowych na okres nie krótszy niż trzy miesiące) nie podlega obowiązkowi przeładunku. |
2.4. |
Strona mauretańska zastrzega sobie prawo do odmowy przeładunku, jeśli statek transportowy dokonywał nielegalnych, niezgłoszonych lub nieuregulowanych połowów, zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz mauretańskich obszarów połowowych. |
ROZDZIAŁ VI
KONTROLA
1. Wejścia do mauretańskiego obszaru połowowego i wyjścia z niego
1.1. |
Z wyjątkiem statków do połowów tuńczyka, taklowców powierzchniowych i statków do połowów pelagicznych (których terminy podlegają postanowieniom rozdziałów XI niniejszego załącznika), statki Unii Europejskiej działające w ramach niniejszej umowy muszą obowiązkowo przekazywać informacje o:
|
1.2. |
Armatorzy informują organ nadzoru o swoich wejściach do mauretańskich obszarów połowowych i wyjścia z nich, teleksem, pocztą elektroniczną lub pocztą na numery teleksu lub adresy podane w dodatku 1 do niniejszego załącznika. W razie trudności z powiadamianiem w podany powyżej sposób informację można wyjątkowo przekazać za pośrednictwem Strony UE. Komisja, za pośrednictwem delegatury Unii Europejskiej, zostanie poinformowana z 15-dniowym wyprzedzeniem o wszelkich zmianach numerów lub adresów przeznaczonych do powiadamiania. |
1.3. |
Przebywając w mauretańskich obszarach połowowych, statki Unii Europejskiej muszą stale prowadzić nasłuch częstotliwości sygnałów międzynarodowych (VHF Canal 16 lub HF 2 182 KHz). |
1.4. |
Przy przyjmowaniu komunikatów o wyjściu z obszaru połowowego organy mauretańskie zachowują prawo do decydowania o dokonywaniu kontroli przed wyjściem przez statki z obszaru połowowego, wybierając próbkę statków na redzie w porcie Nouadhibou lub w Nouakchott. Działania kontrolne nie powinny przekraczać 6 godzin dla statków do połowów pelagicznych (kategoria 7 i 8) i 3 godzin dla statków wszystkich pozostałych kategorii. |
1.5. |
Nieprzestrzeganie postanowień ustępów powyżej podlega następującym karom:
|
1.6. |
W przypadku ucieczki statku naruszającego przepisy ministerstwo informuje Komisję i państwo członkowskie bandery w celu zastosowania kar przewidzianych w ust. 1.5 powyżej. |
2. Inspekcja na morzu
Inspekcji na morzu w obszarze połowowym Mauretanii, prowadzonej w odniesieniu do statków UE posiadających licencję połowową, będą dokonywać statki i inspektorzy Mauretanii, których można zidentyfikować i którzy są odpowiedzialni za kontrole połowów.
Przed wejściem na statek upoważnieni inspektorzy uprzedzają statek UE o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcja będzie prowadzona przez maksymalnie dwóch inspektorów, którzy będą musieli przedstawić przed rozpoczęciem inspekcji swoją tożsamość i kwalifikacje jako inspektorzy..
Inspektorzy Mauretanii pozostaną na statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Przeprowadzą oni inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku. Okres trwania inspekcji nie powinien przekraczać 3 godzin dla statków do połowów pelagicznych i 1 godz. 30 minut dla innych kategorii.
Podczas inspekcji na morzu, wyładunków i przeładunków kapitan statku Unii Europejskiej ułatwia inspektorom mauretańskim wejście na statek i prowadzenie zadań, w szczególności wykonując operacje przemieszczania, które inspektorzy uznają za niezbędne.
Na zakończenie każdej inspekcji upoważnieni inspektorzy sporządzają raport z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do raportu z inspekcji. Raport z inspekcji jest podpisywany przez inspektora, który go sporządził, oraz przez kapitana statku UE.
Mauretańscy inspektorzy przekazują kopię raportu z inspekcji kapitanowi statku UE przed zejściem ze statku. Mauretania przesyła UE kopię raportu z inspekcji w terminie 4 dni od zakończenia inspekcji.
3. Inspekcje w porcie
Inspekcja w porcie, której poddawane są statki Unii Europejskiej dokonujące wyładunku lub przeładunku połowów dokonanych w mauretańskich obszarach połowowych, prowadzona jest przez mauretańskich inspektorów, których można zidentyfikować jako odpowiedzialnych za kontrole połowów.
Inspekcja będzie prowadzona przez maksymalnie dwóch inspektorów, którzy będą musieli przedstawić swoją tożsamość i kwalifikacje jako inspektorzy przed rozpoczęciem inspekcji. Inspektorzy Mauretanii pozostaną na statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją i przeprowadzą inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, dokonywanego przez niego wyładunku lub przeładunku i ładunku. Inspekcja nie powinna przekraczać czasu trwania wyładunku lub przeładunku.
Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy Mauretanii sporządzają raport z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do raportu z inspekcji. Raport z inspekcji jest podpisywany przez inspektora, który go sporządził, oraz przez kapitana statku UE.
Inspektorzy Mauretanii przekazują kopię raportu z inspekcji kapitanowi statku UE przed zejściem ze statku. Mauretania przesyła UE kopię raportu z inspekcji w terminie 24 godzin od zakończenia inspekcji.
4. System monitorowania w przypadku kontroli z brzegu
Strony podejmują decyzję o wprowadzeniu systemu monitorowania w przypadku kontroli z brzegu. W tym celu wyznaczają przedstawicieli, którzy uczestniczą w działaniach kontrolnych oraz inspekcjach przeprowadzanych przez właściwe krajowe organy inspekcyjne i mogą dokonywać obserwacji dotyczących wykonania niniejszej umowy.
Przedstawiciele muszą posiadać:
— |
kwalifikacje zawodowe; |
— |
stosowne doświadczenie w dziedzinie rybołówstwa; |
— |
dokładną znajomość postanowień umowy i niniejszego protokołu. |
Inspekcje przeprowadzają krajowe służby inspekcyjne, a obecny przy nich przedstawiciel nie może z własnej inicjatywy wykonywać uprawnień inspekcyjnych nadanych urzędnikom krajowym.
Ponieważ przedstawiciele ci towarzyszą urzędnikom krajowym, mają dostęp do statków, pomieszczeń i dokumentów, które są przedmiotem inspekcji dokonywanych przez urzędników, aby zbierać dane o charakterze nieimiennym, konieczne do wypełniania ich zadań.
Przedstawiciele towarzyszą krajowym służbom inspekcyjnym w trakcie ich kontroli w porcie, na pokładzie statków stojących w doku, w publicznych domach aukcyjnych, hurtowniach rybnych, chłodniach oraz innych pomieszczeniach do wyładunku ryb przed ich pierwszą sprzedażą na terytorium, na którym po raz pierwszy są wprowadzane do obrotu.
Co 4 miesiące przedstawiciele opracowują i przekazują sprawozdanie zawierające szczegóły dotyczące obserwowanych kontroli. Raport ten jest kierowany do właściwych organów, które przesyłają kopię raportu drugiej Stronie.
Strony postanawiają przeprowadzać co najmniej dwie inspekcje rocznie, naprzemiennie w Mauretanii i Europie.
4.1. Poufność
Przedstawiciel przy przeprowadzanych kontrolach traktuje z właściwą dbałością urządzenia i sprzęt znajdujące się na pokładzie statku, jak również wszelkie inne instalacje, a także przestrzega poufności wszelkich dokumentów, do których zapewniono mu dostęp. Strony są zgodne co do zagwarantowania, że wdrożenie odbywa się przy zachowaniu jak największej poufności.
Przedstawiciel ujawnia informacje o wynikach pracy jedynie swoim właściwym organom władzy.
4.2. Lokalizacja
Niniejszy program wykonywany jest w portach wyładunku Unii Europejskiej oraz w portach mauretańskich.
4.3. Finansowanie
Każda Strona ponosi koszty swojego przedstawiciela przy przeprowadzanych kontrolach, włącznie z kosztami podróży i zakwaterowania na statku.
ROZDZIAŁ VII
SATELITARNY SYSTEM MONITOROWANIA STATKÓW RYBACKICH (VMS)
Satelitarne monitorowanie statków rybackich UE odbywa się w drodze podwójnego przesyłania w systemie trójkątnym, wprowadzonego eksperymentalnie na cały czas trwania niniejszego protokołu w następującym trybie:
1) |
statek UE – CMR państwa bandery – CMR Mauretanii |
2) |
statek UE – CMR Mauretanii– CMR państwa bandery |
1. Tryb przesyłania
Każdy komunikat o pozycji musi zawierać następujące informacje:
a) |
identyfikację statku; |
b) |
ostatnią pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzną) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %; |
c) |
dzień i godzinę zarejestrowania pozycji; |
d) |
prędkość i kurs statku. |
CMR państwa bandery i CMR Mauretanii gwarantują automatyczne przetwarzanie oraz, w razie potrzeby, przesyłanie elektroniczne komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji powinny być rejestrowane w sposób bezpieczny i zachowywane przez okres 3 lat.
2. Przesyłanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS
Kapitan powinien stale zapewniać, aby system VMS był w pełni operacyjny, a komunikaty o pozycji prawidłowo przesyłane do CMR państwa bandery.
W razie awarii lub usterki sprzętu monitorowania satelitarnego zainstalowanego na pokładzie statku rybackiego, kapitan statku przesyła faksem we właściwym czasie informacje wymienione w pkt 5 do centrum kontroli państwa bandery i do CMR Mauretanii. W takiej sytuacji konieczne będzie wysyłanie ogólnego raportu o pozycji co 4 godziny. Ten ogólny raport o pozycji będzie zawierał raporty o pozycji, które były zarejestrowane przez kapitana statku co godzinę na warunkach przewidzianych w pkt 5.
Centrum kontroli państwa bandery przesyła niezwłocznie te komunikaty do CMR Mauretanii. Niesprawny sprzęt powinien zostać naprawiony lub wymieniony najpóźniej w ciągu 5 dni. Po przekroczeniu tego terminu statek taki musi opuścić mauretańskie obszary połowowe lub zawinąć do jednego z portów Mauretanii. W razie poważnego problemu technicznego, wymagającego dodatkowego czasu, na wniosek kapitana może być przyznany maksymalny okres dodatkowych 15 dni. W takim przypadku postanowienia przewidziane w ust. 7 dalej znajdują zastosowanie i wszystkie statki, z wyjątkiem statków do połowów tuńczyka, będą musiały wrócić do portu, aby przyjąć na pokład mauretańskiego obserwatora naukowego.
3. Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery a CMR Mauretanii.
CMR państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do CMR Mauretanii i odwrotnie. CMR państwa bandery i CMR Mauretanii przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.
Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i CMR Mauretanii odbywa się drogą elektroniczną zgodnie z systemem bezpiecznej komunikacji.
CMR Mauretanii informuje niezwłocznie drogą elektroniczną CMR państwa bandery o wszelkich następujących po sobie przerwach w odbiorze komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego wyjścia z mauretańskich obszarów połowowych.
4. Nieprawidłowe działanie systemu łączności
Mauretania sprawdza zgodność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery oraz informuje niezwłocznie UE o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego. Wszelkie ewentualne spory będą rozstrzygane przez wspólny komitet.
Kapitan będzie uznany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w protokole.
ROZDZIAŁ VIII
NARUSZENIA PRZEPISÓW
1. Raport z kontroli i protokół dotyczący naruszenia przepisów
Raport z kontroli, przedstawiający przyczyny i okoliczności naruszenia przepisów, musi być podpisany przez kapitana statku, który może w nim zawrzeć swoje zastrzeżenia, po czym kopia raportu jest mu przekazywana przez organ nadzoru. Podpis ten nie przesądza o prawach i środkach obrony, jakie kapitan może podjąć w celu obrony przed zarzutem naruszenia przepisów.
Protokół dotyczący naruszenia przepisów jest sporządzany przez organ nadzoru w sposób wierny, na podstawie ewentualnych stwierdzonych naruszeń, przedstawionych w raporcie z kontroli, opracowanym po zakończeniu kontroli na statku.
Podczas kontroli sprawdza się zgodność charakterystyki technicznej (rozdział II) statku.
2. Powiadomienie o naruszeniu przepisów
W przypadku naruszenia przepisów organ nadzoru przekazuje listownie przedstawicielowi statku treść protokołu dotyczącego naruszenia przepisów wraz z raportem z kontroli. Organ nadzoru informuje o tym niezwłocznie Unię Europejską.
W przypadku naruszenia przepisów, którego nie można zaprzestać na morzu, na wniosek organu nadzoru kapitan musi wprowadzić swój statek do portu w Nouadhibou. W przypadku naruszenia przepisów uznanego przez kapitana statku, którego można zaprzestać na morzu, statek kontynuuje połów.
W obydwu przypadkach statek kontynuuje połów po zaprzestaniu stwierdzonego naruszenia przepisów.
3. Rozstrzygnięcie kwestii naruszenia przepisów
Zgodnie z niniejszym protokołem kwestie dotyczące naruszeń przepisów mogą być rozpatrywane na drodze administracyjnej lub sądowej.
Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko kapitanowi lub załodze statku albo ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów w sprawie podejrzewanego naruszenia przepisów, na wniosek UE, Mauretania w razie potrzeby, w terminie trzech dni roboczych od otrzymania powiadomienia o naruszeniu organizuje spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych. Przedstawiciel państwa bandery i przedstawiciel armatora statku powinni móc uczestniczyć w tym spotkaniu informacyjnym.
Organ nadzoru zwołuje wtedy komitet pojednawczy. Wszelkie informacje dotyczące postępowania ugodowego lub sądowego, związanego z naruszeniami przepisów popełnionymi przez statki UE, są niezwłocznie przekazywane Unii Europejskiej. W razie konieczności armator może być reprezentowany w komitecie pojednawczym przez dwie osoby, w drodze odstępstwa przyznanego przez przewodniczącego tego komitetu.
Kwota grzywny musi zostać wpłacona przelewem najpóźniej 30 dni po zakończeniu postępowania ugodowego. W przypadku wyjścia z obszarów połowowych Mauretanii płatności należy faktycznie dokonać przed wspomnianym wyjściem. Pokwitowanie wydane przez Skarb Państwa lub, w razie jego braku, SWIFT poświadczony przez Centralny Bank Mauretański w dni wolne od pracy stanowią dowód dokonania płatności grzywny do celów zwolnienia statku.
Jeżeli postępowanie ugodowe okaże się nieskuteczne, ministerstwo przekazuje niezwłocznie sprawę do prokuratora (procureur de la République). Zgodnie z obowiązującymi przepisami armator składa gwarancję bankową pokrywającą kwotę wszelkich ewentualnych grzywien. Zwolnienie statku ma miejsce 72 godziny po złożeniu gwarancji. Gwarancja bankowa nie podlega zwrotowi przed zakończeniem postępowania sądowego. Gwarancja zostanie zwolniona przez ministerstwo po zakończeniu postępowania sądowego bez orzeczenia skazującego. Analogicznie, w przypadku orzeczenia nakładającego grzywnę, grzywna ta zostanie zapłacona zgodnie z obowiązującymi przepisami, w myśl których gwarancja bankowa jest zwalniana po zapłaceniu grzywny w ciągu 30 dni od ogłoszenia orzeczenia.
Statek zostaje zwolniony, a jego załodze zezwala się na opuszczenie portu:
— |
po wywiązaniu się z obowiązków wynikających z postępowania ugodowego; |
— |
albo po złożeniu gwarancji bankowej wymienionej w ust. 5 powyżej i po jej przyjęciu przez ministerstwo, w oczekiwaniu na zakończenie postępowania sądowego. |
ROZDZIAŁ IX
OKRĘTOWANIE MARYNARZY MAURETAŃSKICH
1. |
Z wyjątkiem sejnerów tuńczykowych, które muszą obowiązkowo zaokrętować jednego (1) marynarza mauretańskiego na statek, oraz kliprów tuńczykowych, które muszą obowiązkowo zaokrętować trzech (3) marynarzy mauretańskich na statek, każdy statek UE, podczas faktycznego przebywania w mauretańskich obszarach połowowych, zaokrętowuje w załodze obowiązkowo 60 % marynarzy mauretańskich wybranych dowolnie z wykazu sporządzonego przez ministerstwo, nie wliczając w to oficerów. Jednak w przypadku zaokrętowania mauretańskich oficerów stażystów ich liczba zostanie wliczona do liczby zaokrętowanych marynarzy mauretańskich. |
2. |
Armator lub jego przedstawiciel powiadamia ministerstwo o nazwiskach marynarzy mauretańskich zaokrętowanych na jego statku, z adnotacją o pełnionej przez nich funkcji w załodze. |
3. |
Do marynarzy zaokrętowanych na statkach Unii Europejskiej stosuje się z mocy prawa Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu. |
4. |
Umowy o pracę marynarzy mauretańskich są zawierane między przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami lub ich związkami zawodowymi albo ich przedstawicielami w porozumieniu z właściwym organem mauretańskim; podpisujące strony otrzymują jeden egzemplarz umowy. Umowy o pracę zapewniają marynarzom ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie na życie oraz ubezpieczenie chorobowe i od nieszczęśliwych wypadków. |
5. |
Armator lub jego przedstawiciel przesyła, w terminie dwóch miesięcy następujących po wydaniu licencji, kopię wspomnianej umowy należycie zatwierdzonej przez właściwe organy danego państwa członkowskiego, bezpośrednio do ministerstwa. |
6. |
Wynagrodzenie marynarzy mauretańskich pokrywają armatorzy. Wysokość wynagrodzenia jest ustalana przed wydaniem upoważnienia do połowów w drodze porozumienia między armatorami lub ich przedstawicielami a danymi marynarzami lub ich przedstawicielami. Warunki wynagrodzenia marynarzy mauretańskich nie mogą być jednak gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych dla załóg mauretańskich, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm MOP. |
7. |
Jeżeli jeden lub więcej marynarzy zatrudnionych na statku nie stawi się na godzinę ustaloną na jego odpłynięcie, to statek ten otrzymuje zezwolenie na rozpoczęcie przewidzianego rejsu po poinformowaniu właściwych portowych organów zaokrętowania o braku wymaganej liczby marynarzy i po uaktualnieniu listy załogi statku. Organy te informują o tym organ nadzoru. |
8. |
Armator jest zobowiązany do podjęcia kroków koniecznych do zapewnienia, by jego statek zaokrętował liczbę marynarzy wymaganą przez niniejszą umowę najpóźniej w trakcie następnego rejsu. |
9. |
W przypadku niezaokrętowania marynarzy mauretańskich z powodów innych niż określone w poprzednim ustępie, armatorzy odnośnych statków UE są zobowiązani, w terminie nieprzekraczającym 3 miesięcy, do wniesienia opłaty ryczałtowej w wysokości 20 EUR na marynarza, za każdy dzień połowów w mauretańskim obszarze połowowym. |
10. |
Opłata za niezaokrętowanie marynarzy zależy od faktycznej liczby dni połowów a nie od okresu ważności licencji. |
11. |
Kwota ta zostanie wykorzystana na szkolenia mauretańskich marynarzy-rybaków i wpłacona na rachunek wskazany w rozdziale I "postanowienia ogólne" niniejszego załącznika. |
12. |
Co pół roku Unia Europejska przekazuje ministerstwu wykaz marynarzy mauretańskich zaokrętowanych na statkach UE, ze stanem na dzień 1 stycznia i 1 lipca każdego roku, podając zapis o wpisaniu ich do rejestru marynarzy i wskazując statki, na które byli zaokrętowani. |
13. |
Nie naruszając postanowień ust. 7 powyżej, powtarzające się nieprzestrzeganie przez armatorów zaokrętowania przewidzianej liczby marynarzy mauretańskich powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej statku aż do wywiązania się z tego zobowiązania. |
ROZDZIAŁ X
OBSERWATORZY NAUKOWI
Ustanawia się system obserwacji naukowej na statkach UE.
1. |
W odniesieniu do każdej kategorii połowów Strony wyznaczają co najmniej dwa statki rocznie, które muszą zaokrętować mauretańskiego obserwatora naukowego, z wyjątkiem sejnerów tuńczykowych, na które zaokrętowanie obserwatora odbywa się na żądanie ministerstwa. Na statku może znajdować się jednocześnie tylko jeden obserwator naukowy. Czas obecności obserwatora naukowego na statku jest czasem trwania jednego rejsu połowowego. Jednakże na wyraźny wniosek ministerstwa okres ten może zostać podzielony między kilka rejsów, zgodnie ze średnią długością rejsu dla danego statku. |
2. |
Ministerstwo powiadamia Unię Europejską o nazwiskach wyznaczonych obserwatorów naukowych, przekazując wymagane dokumenty co najmniej na siedem dni roboczych przed zaplanowaną datą ich wejścia na statek. |
3. |
Wszelkie koszty wynikające z działalności obserwatorów, włączając ich uposażenia, wynagrodzenie i diety, będą ponoszone przez ministerstwo. |
4. |
Ministerstwo podejmuje wszelkie kroki związane z zaokrętowaniem i wyokrętowaniem obserwatora naukowego. Obserwatorzy naukowi korzystają z takich samych warunków pobytu na statku jak oficerowie statku. Obserwatorzy naukowi posiadają dostęp do wszelkich urządzeń niezbędnych do wykonywania ich obowiązków. Kapitan udostępnia im środki łączności potrzebne do wykonania ich obowiązków, dokumenty bezpośrednio związane z działalnością połowową statku, np. dziennik połowowy, załącznik do dziennika połowowego oraz dziennik żeglugi, jak również te części statku, które są niezbędne w celu ułatwienia wykonywania zadań w charakterze obserwatora. |
5. |
Obserwatorzy stawiają się przed kapitanem wyznaczonego statku na dzień przed planowaną datą zaokrętowania. W razie niestawienia się obserwatora naukowego kapitan statku informuje o tym ministerstwo i Unię Europejską. W takim przypadku statek ma prawo opuścić port. Niemniej jednak ministerstwo może, na swój koszt, doprowadzić do zaokrętowania niezwłocznie nowego obserwatora naukowego, nie zakłócając działalności połowowej statku. |
6. |
Obserwatorzy naukowi powinni posiadać:
|
7. |
Obserwatorzy naukowi zapewnią, aby statki UE prowadzące połowy w mauretańskim obszarze połowowym przestrzegały warunków niniejszego protokołu. Obserwatorzy sporządzają raport na ten temat. W szczególności:
|
8. |
Obserwacja jest ograniczona do działalności połowowej oraz związanych z nią działań regulowanych niniejszym protokołem. |
9. |
Obserwator naukowy:
|
10. |
Na koniec okresu obserwacji oraz przed opuszczeniem statku obserwator opracowuje raport zgodnie ze wzorem określonym w dodatku 9 do niniejszego załącznika. Podpisuje go w obecności kapitana, który może dodać lub zlecić dodanie do raportu wszelkich uwag, jakie uzna za stosowne, następnie go podpisując. Kopia raportu przekazywana jest kapitanowi statku, ministerstwu i Unii Europejskiej w chwili wyokrętowania obserwatora naukowego. |
ROZDZIAŁ XI
STATKI DOKONUJĄCE POŁOWÓW GATUNKÓW DALEKO MIGRUJĄCYCH
1. |
Licencje dla sejnerów tuńczykowych, kliprów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych są wydawane na okresy zbiegające się z latami kalendarzowymi, z wyjątkiem pierwszego i ostatniego roku obowiązywania niniejszego protokołu. Po przedstawieniu dowodów wpłaty zaliczki ministerstwo sporządza licencję i wpisuje dany statek do wykazu statków upoważnionych do dokonywania połowów, który jest przekazywany organowi nadzoru i Unii Europejskiej. |
2. |
Przed otrzymaniem licencji każdy statek dokonujący po raz pierwszy połowów w ramach umowy poddawany jest inspekcjom wymaganym na mocy obowiązujących przepisów. Inspekcje te mogą odbywać się w dowolnym uzgodnionym porcie zagranicznym. Wszelkie koszty związane z takimi inspekcjami są ponoszone przez armatora statku. |
3. |
Statki posiadające licencję połowową w krajach podregionu mogą wpisać we wniosku o wydanie licencji kraj, gatunki oraz okres ważności licencji, w celu ułatwienia wielokrotnych wejść i wyjść w obrębie obszaru połowowego. |
4. |
Licencje są wydawane po dokonaniu przelewu na jeden z rachunków określonych w rozdziale I opłaty zryczałtowanej odpowiadającej zaliczce określonej w arkuszach technicznych w protokole. Opłata zryczałtowana jest ustalana proporcjonalnie do czasu ważności licencji za pierwszy i ostatni rok obowiązywania protokołu. Opłata parafiskalna będzie natomiast uiszczona proporcjonalnie do czasu spędzonego w mauretańskim obszarze połowowym. Opłaty miesięczne odpowiadają faktycznym, trzydziestodniowym okresom połowów. Niniejsze postanowienie utrzymuje niepodzielny charakter opłaty parafiskalnej – opłata jest należna za każdy rozpoczęty okres miesięczny. Statek, który dokonywał połowów przez okres od jednego do trzydziestu dni, dokonuje opłaty za jeden miesiąc. Opłata za drugi miesiąc jest należna po upływie pierwszego trzydziestodniowego okresu i tak dalej. Dodatkowe opłaty miesięczne należy uiścić najpóźniej do dziesiątego (10) dnia od rozpoczęcia każdego okresu dodatkowego. |
5. |
Dziennik pokładowy, zgodny ze wzorem załączonym w dodatku 3 do niniejszego załącznika, jest przechowywany na statku dla każdego okresu połowowego odbytego w wodach mauretańskich. Taki dziennik powinien być wypełniany nawet w przypadku, gdy nie są prowadzone żadne połowy. |
6. |
Z zastrzeżeniem możliwości weryfikacji przez Mauretanię, przed dniem 15 czerwca każdego roku Unia Europejska przedkłada ministerstwu rozliczenie opłat należnych z tytułu poprzedniego roku połowowego, na podstawie raportów połowowych sporządzonych przez każdego armatora i potwierdzonych przez naukowe instytuty odpowiedzialne za sprawdzanie danych dotyczących połowów w państwach członkowskich, takie jak IRD (Institut de Recherche pour le Développement), IEO (Instituto Espańol de Oceanografia), INIAP (Instituto Nacional de Investigação Agrária e das Pescas), z kopią wszystkich dzienników połowowych dla IMROP (Institut Mauritanien de Recherches Océanographiques et des Pêches). |
7. |
Statki do połowu tuńczyka i taklowce powierzchniowe przestrzegają wszelkich zaleceń przyjętych przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT). |
8. |
W odniesieniu do ostatniego roku obowiązywania protokołu, rozliczenie opłat należnych z tytułu poprzedniego roku połowowego zostaje zgłoszone w ciągu 4 miesięcy po wygaśnięciu protokołu. |
9. |
Ostateczne rozliczenie jest przesyłane odnośnym armatorom, którzy mają 30 dni, licząc od powiadomienia i zatwierdzenia danych liczbowych przez ministerstwo, na wywiązanie się z zobowiązań finansowych wobec swoich właściwych organów. Płatność w EUR, przewidziana na rzecz Skarbu Państwa na jeden z rachunków wymienionych w rozdziale I, jest dokonywana najpóźniej półtora miesiąca po tym powiadomieniu. Jeśli jednak kwota końcowego rozliczenia jest niższa niż zaliczka ustalona w ust. 3, różnica nie jest zwracana armatorowi. |
10. |
Statki są zobowiązane do bezpośredniego poinformowania organów Mauretanii, najlepiej faksem lub, w przypadku jego braku, przez radio, w ciągu 3 godzin poprzedzających wejście lub wyjście z obszaru połowowego, o swojej pozycji oraz o połowach znajdujących się na statku. Organ nadzoru przekazuje informację o adresach i częstotliwości radiowej. |
11. |
Sejnery tuńczykowe, na wniosek organów mauretańskich oraz za obopólnym porozumieniem z armatorami, których to dotyczy, zaokrętowują na uzgodniony okres jednego obserwatora naukowego. ARKUSZE TECHNICZNE
|
Dodatek 1
UMOWA W SPRAWIE POŁOWÓW MAURETANIA - UNIA EUROPEJSKA
WNIOSEK O LICENCJĘ POŁOWOWĄ
Dodatek 2
Dodatek 3
Dodatek 4
Obowiązujące przepisy dotyczące minimalnej wielkości złowionych ryb przetrzymywanych na statku
Sekcja III: Minimalna wielkość i masa dla danego gatunku
1. |
Minimalną wielkość dla danego gatunku mierzy się:
Czubek otworu gębowego oznacza przedłużenie skorupy, które znajduje się w przedniej części linii środkowej karapaksu. Dla langusty różowej punktem odniesienia powinien być środek wypukłej części pancerza znajdujący się pomiędzy przednimi kolcami. |
2. |
Minimalna wielkość i masa dla ryb morskich, głowonogów i skorupiaków dozwolonych do poławiania jest następująca:
|
Dodatek 5
Wykaz współczynników przeliczeniowych
WSPÓŁCZYNNIK PRZELICZENIOWY STOSOWANY DO KOŃCOWYCH PRODUKTÓW RYBOŁÓWSTWA OTRZYMANYCH Z MAŁYCH GATUNKÓW PELAGICZNYCH PRZETWORZONYCH NA TRAWLERACH
Produkcja |
Sposób przetworzenia |
Współczynnik przeliczeniowy |
Sardynela |
||
Odgłowiony |
Rozbiór ręczny |
1,416 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór ręczny |
1,675 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór mechaniczny |
1,795 |
Makrela |
||
Odgłowiony |
Rozbiór ręczny |
1,406 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór ręczny |
1,582 |
Odgłowiony |
Rozbiór mechaniczny |
1,445 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór mechaniczny |
1,661 |
Pałasz |
||
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór ręczny |
1,323 |
Tuszki |
Rozbiór ręczny |
1,340 |
Odgłowiony, wypatroszony (rozbiór specjalny) |
Rozbiór ręczny |
1,473 |
Sardynka |
||
Odgłowiony |
Rozbiór ręczny |
1,416 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór ręczny |
1,704 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór mechaniczny |
1,828 |
Ostrobok |
||
Odgłowiony |
Rozbiór ręczny |
1,570 |
Odgłowiony |
Rozbiór mechaniczny |
1,634 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór ręczny |
1,862 |
Odgłowiony, wypatroszony |
Rozbiór mechaniczny |
1,953 |
UWAGI: Przy przetwarzaniu na mączkę rybną stosowany jest współczynnik przeliczania wynoszący 5,5 ton świeżej ryby na 1 tonę mączki.
Dodatek 6
Dodatek 7
GRANICE MAURETAŃSKICH OBSZARÓW POŁOWOWYCH
Współrzędne geograficzne WSE / Protokół
VMS UE
1 |
Granica południowa |
Szer. |
16° |
04′ |
N |
Długość |
19° |
58′ |
W |
2 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
16° |
30′ |
N |
Długość |
19° |
54′ |
W |
3 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
17° |
00′ |
N |
Długość |
19° |
47′ |
W |
4 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
17° |
30′ |
N |
Długość |
19° |
33′ |
W |
5 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
18° |
00′ |
N |
Długość |
19° |
29′ |
W |
6 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
18° |
30′ |
N |
Długość |
19° |
28′ |
W |
7 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
19° |
00′ |
N |
Długość |
19° |
43′ |
W |
8 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
19° |
23′ |
N |
Długość |
20° |
01′ |
W |
9 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
19° |
30′ |
N |
Długość |
20° |
04′ |
W |
10 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
20° |
00′ |
N |
Długość |
20° |
14,5′ |
W |
11 |
Współrzędne geograficzne |
Szer. |
20° |
30′ |
N |
Długość |
20° |
25,5′ |
W |
12 |
Granica północna |
Szer. |
20° |
46′ |
N |
Długość |
20° |
04,5′ |
W |
Dodatek 8
ZAŁĄCZNIK 2
WSPARCIE FINANSOWE NA PROPAGOWANIE ODPOWIEDZIALNEGO I ZRÓWNOWAŻONEGO RYBOŁÓWSTWA
1. Przedmiot wsparcia i jego wysokość
Wsparcie finansowe stanowi pomoc publiczną na rozwój, niezależną od aspektu handlowego, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a) umowy oraz w art. 2 ust. 1 niniejszego protokołu.
Wsparcie finansowe, o którym mowa w art. 2 ust. 2 protokołu, wynosi 3 mln EUR rocznie. Jego celem jest rozwój odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa w mauretańskich obszarach połowowych, zgodnie z celami strategicznymi ochrony zasobów ryb i lepszej integracji sektora z gospodarką krajową.
Wsparcie finansowe dotyczy trzech następujących osi interwencji:
|
Działania |
||
|
Wsparcie na rzecz wdrożenia planów zagospodarowania łowisk (IMROP, ONISPA, ENEMP) |
||
|
Wsparcie działań DSPCM |
||
|
Ochrona środowiska morskiego i nadbrzeżnego (PNBA i PND) |
2. Beneficjenci
Beneficjentami przedmiotowego wsparcia są odpowiednio ministerstwo rybołówstwa i ministerstwo ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Beneficjenci instytucjonalni są ściśle wspierani przez ministerstwo finansów.
3. Ramy wdrażania
Unia Europejska i Mauretania uzgadniają – w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 10 umowy w wyniku wejścia w życie niniejszego protokołu – warunki kwalifikowalności do niniejszego wsparcia, podstawę prawną, programowanie, monitorowanie-ocenę oraz szczegółowe zasady płatności.
4. Rozpoznawalność
Mauretania zobowiązuje się do zagwarantowania rozpoznawalności wdrażanych dzięki niniejszemu wsparciu działań. Z tego względu beneficjenci współpracują z delegaturą Unii Europejskiej w Nouakchott w celu opracowania „visibility guidelines” (wytyczne dotyczące rozpoznawalności) zgodnie z definicją opracowaną przez Komisję Europejską. Każdemu projektowi musi towarzyszyć klauzula rozpoznawalności w odniesieniu do wsparcia UE, w szczególności dotycząca obecności logo („flaga UE”). Ponadto Mauretania powiadamia Unię Europejską o harmonogramie uruchomiania projektów.