This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020CB0288
Case C-288/20: Order of the Court (Eighth Chamber) of 24 March 2022 (request for a preliminary ruling from the Tribunal Judiciaire — Bobigny — France) — BNP Paribas Personal Finance SA v ZD (Reference for a preliminary ruling — Article 99 of the Rules of Procedure of the Court of Justice — Consumer protection — Directive 93/13/EEC — Unfair terms in consumer contracts — Loan agreement denominated in a foreign currency (Swiss francs) — Terms exposing the borrower to a foreign exchange risk — Article 4(2) — Requirements of intelligibility and transparency — Burden of proof — Article 3(1) — Significant imbalance — Article 5 — Contractual term that is in plain, intelligible language)
Sprawa C-288/20: Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 24 marca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judiciaire – Bobigny – Francja) – BNP Paribas Personal Finance SA / ZD [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 93/13/EWG – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Umowa kredytu denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) – Warunki narażające konsumenta na ryzyko walutowe – Artykuł 4 ust. 2 – Wymogi zrozumiałości i przejrzystości – Ciężar dowodu – Artykuł 3 ust. 1 – Znacząca nierównowaga – Artykuł 5 – Sformułowanie warunku umownego w sposób jasny i zrozumiały]
Sprawa C-288/20: Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 24 marca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judiciaire – Bobigny – Francja) – BNP Paribas Personal Finance SA / ZD [Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 93/13/EWG – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Umowa kredytu denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) – Warunki narażające konsumenta na ryzyko walutowe – Artykuł 4 ust. 2 – Wymogi zrozumiałości i przejrzystości – Ciężar dowodu – Artykuł 3 ust. 1 – Znacząca nierównowaga – Artykuł 5 – Sformułowanie warunku umownego w sposób jasny i zrozumiały]
Dz.U. C 359 z 19.9.2022, p. 12–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
19.9.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 359/12 |
Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 24 marca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judiciaire – Bobigny – Francja) – BNP Paribas Personal Finance SA / ZD
(Sprawa C-288/20) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Umowa kredytu denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) - Warunki narażające konsumenta na ryzyko walutowe - Artykuł 4 ust. 2 - Wymogi zrozumiałości i przejrzystości - Ciężar dowodu - Artykuł 3 ust. 1 - Znacząca nierównowaga - Artykuł 5 - Sformułowanie warunku umownego w sposób jasny i zrozumiały)
(2022/C 359/14)
Język postępowania: francuski
Sąd odsyłający
Tribunal Judiciaire – Bobigny
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: BNP Paribas Personal Finance SA
Strona pozwana: ZD
Sentencja
|
1) |
Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że pojęcie „główny przedmiot umowy” w rozumieniu tego przepisu obejmuje warunki umowy kredytu, które przewidują, że waluta obca jest walutą rozliczeniową, a euro jest walutą płatniczą – co powoduje przeniesienie ryzyka walutowego na kredytobiorcę – jako że warunki te ustalają istotny element charakteryzujący ową umowę. |
|
2) |
Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że w ramach umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, wymóg przejrzystości warunków tej umowy, które przewidują, że waluta obca jest walutą rozliczeniową, a euro jest walutą płatniczą – co powoduje przeniesienie ryzyka walutowego na kredytobiorcę – jest spełniony w sytuacji, gdy przedsiębiorca udzielił konsumentowi wystarczających i prawdziwych informacji pozwalających właściwie poinformowanemu oraz dostatecznie uważnemu i rozsądnemu przeciętnemu konsumentowi zrozumieć konkretne funkcjonowanie przedmiotowego mechanizmu finansowego i dzięki temu ocenić ryzyko negatywnych konsekwencji finansowych takich warunków, potencjalnie istotnych, dla jego obowiązków finansowych przez cały okres trwania wspomnianej umowy. |
|
3) |
Dyrektywę 93/13 należy interpretować w ten sposób, że stoi na przeszkodzie temu, by ciężar dowodu jasnego i zrozumiałego charakteru warunku umownego w rozumieniu art. 4 ust. 2 tej dyrektywy spoczywał na konsumencie. |
|
4) |
Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że warunki umowy kredytu, które przewidują, że waluta obca jest walutą rozliczeniową, a euro jest walutą płatniczą, co powoduje przeniesienie ryzyka walutowego – bez określenia jego górnej granicy – na kredytobiorcę, mogą powodować znaczącą nierównowagę wynikających z tej umowy praw i obowiązków stron na niekorzyść konsumenta, ponieważ przedsiębiorca nie mógł racjonalnie oczekiwać, dochowawszy wymogu przejrzystości wobec konsumenta, że ten ostatni zaakceptuje nieproporcjonalne ryzyko walutowe wynikające z tych warunków. |