This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62014CN0134
Case C-134/14: Action brought on 21 March 2014 — European Commission v Council of the European Union
Sprawa C-134/14: Skarga wniesiona w dniu 21 marca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej
Sprawa C-134/14: Skarga wniesiona w dniu 21 marca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej
Dz.U. C 175 z 10.6.2014, p. 26–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
10.6.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 175/26 |
Skarga wniesiona w dniu 21 marca 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej
(Sprawa C-134/14)
2014/C 175/32
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: R. Lyal, W. Mölls, i D. Martin, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
|
— |
stwierdzenie nieważności dyrektywy Rady 2013/62/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej dyrektywę 2010/18/UE w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC w związku ze zmianą statusu Majotty względem Unii Europejskiej (1); |
|
— |
utrzymanie w mocy skutków dyrektywy 2013/62/UE do czasu wejścia w życie nowej dyrektywy opartej na właściwej podstawie prawnej; |
|
— |
obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Komisja żąda stwierdzenia nieważności dyrektywy Rady 2013/62/UE, która została przyjęta na podstawie art. 349 TFUE.
Komisja zarzuca Radzie przyjęcie owej dyrektywy, choć Komisja proponowała przyjęcie owego aktu w oparciu o sektorową podstawę prawną, a mianowicie art. 155 ust. 2 TFUE.
Komisja uważa, że zgodnie z celem zaskarżonej dyrektywy, art. 349 TFUE nie może być użyty jako ważna podstawa prawna. Ów art. 349 TFUE ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy chodzi o odstąpienie od zasady zastosowania prawa pierwotnego do regionów najbardziej oddalonych, jak ustanowiono w art. 355 ust. 1 TFUE. Tymczasem, sporna dyrektywa, jedynie dostosowuje prawo wtórne bez odstępstwa od traktatów, aby zareagować na sytuację powstałą w związku ze zmianą statusu Majotty. Interpretację tę potwierdza nie tylko brzmienie art. 349 TFUE, lecz również system podstaw prawnych traktatu, a także geneza owego artykułu.