1.

Czy art. 1 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/271 z dnia 16 lutego 2017 r. rozszerzającego ostateczne cło antydumpingowe, nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 925/2009 wobec przywozu niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz nieznacznie zmienionych niektórych rodzajów folii aluminiowej (1) jest nieważny, ponieważ narusza art. 13 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (2) w ten sposób, że przepis ten rozszerzył cło antydumpingowe, które zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2384 z dnia 17 grudnia 2015 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej oraz kończącym postępowanie dotyczące przywozu niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Brazylii w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (3) nałożono na folię aluminiową do użytku domowego, również na folię aluminiową do dalszego przetwarzania i przewiduje jej zwolnienie z cła antydumpingowego wyłącznie na warunkach określonych w art. 1 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego 2017/271?

2.

Czy art. 1 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego 2017/271 jest nieważny ze względu na to, że Komisja, wydając rozporządzenie wykonawcze 2017/271, dopuściła się oczywistego błędu w ocenie, ponieważ jej założenie, zgodnie z którym 80 % produktów objętych dochodzeniem miały stanowić nieznacznie zmienione produkty, nie jest w wystarczającym stopniu uzasadnione?

3.

Czy art. 1 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego 2017/271 jest nieważny ze względu na to, że Komisja, wydając rozporządzenie wykonawcze 2017/271, dopuściła się oczywistego błędu w ocenie, ponieważ nie zbadała końcowego przeznaczenia przywożonych folii aluminiowych w Unii Europejskiej?