Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CN0084

    Sprawa C-84/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 29 listopada 2017 r. w sprawie T-634/16, Montel/Parlament, wniesione w dniu 6 lutego 2018 r. przez Sophie Montel

    Dz.U. C 161 z 7.5.2018, p. 17–19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.5.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 161/17


    Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 29 listopada 2017 r. w sprawie T-634/16, Montel/Parlament, wniesione w dniu 6 lutego 2018 r. przez Sophie Montel

    (Sprawa C-84/18 P)

    (2018/C 161/20)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Sophie Montel (przedstawiciel: adwokat G. Sauveur)

    Druga strona postępowania: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej

    Żądania wnoszącego odwołanie

    zmiana zaskarżonego wyroku, a tym samym:

    stwierdzenie nieważności decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 24 czerwca 2016 r., doręczonej w dniu 6 lipca 2016 r., w której uściślono, że „kwota 77 276,42 EUR została nienależnie wypłacona na rzecz pani Sophie Montel” oraz nakazano urzędnikowi zatwierdzającemu i księgowemu instytucji windykację tej kwoty;

    stwierdzenie nieważności w całości noty obciążającej nr 2016-897, podpisanej przez tego samego dyrektora generalnego ds. finansów w dniu 4 lipca 2016 r.;

    wydanie orzeczenia co do kwoty, jaka ma zostać przyznana wnoszącej odwołanie z tytułu zadośćuczynienia za krzywdę wynikającą z bezpodstawnych oskarżeń wysuniętych przed zakończeniem dochodzenia, z uszczerbku na jej wizerunku oraz z bardzo poważnych problemów, jakie zaskarżona decyzji spowodowała w jej życiu osobistym i politycznym;

    wydanie orzeczenia co do kwoty, jaka ma zostać przyznana wnoszącej odwołanie z tytułu kosztów postępowania;

    obciążenie Parlamentu Europejskiego wszystkimi kosztami.

    Zarzuty i główne argumenty

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczy braku właściwości organu, który wydał akt.

    Kwestie finansowe należą do właściwości Prezydium Parlamentu Europejskiego, a nie sekretarza generalnego;

    Brak delegowania uprawnień na rzecz sekretarza generalnego;

    Zarzut niezgodności z prawem z uwagi na naruszenie niezależności parlamentarnej i prawa do bezstronnego sądu.

    2.

    Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady „electa una via”

    Przewodniczący Parlamentu zwrócił się do OLAF i francuskiego wymiaru sprawiedliwości.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczy naruszenia prawa do obrony

    Naruszenie domniemania niewinności przez Przewodniczącego Parlamentu;

    Administracja Parlamentu jest sędzia i stroną;

    Zróżnicowanie zarzutów podnoszonych przez Parlament w toku postępowania;

    Odmowa przesłuchania wnoszącej odwołanie przez sekretarza generalnego.

    4.

    Zarzut czwarty dotyczy odwrócenia ciężaru dowodu.

    Parlament zobowiązał wnoszącą odwołanie do udowodnienia, że nie dopuściła się ona żadnego uchybienia, mimo że nie miał dowodów, które mogłyby stanowić poważną podstawę do twierdzenia, że doszło do uchybienia.

    5.

    Zarzut piąty dotyczy niewystarczającego uzasadnienia.

    Jedyny podnoszony powód to publikacja schematu organizacyjnego, chociaż on o niczym nie dowodzi.

    6.

    Zarzut szósty dotyczy naruszenia zasad pewności prawa i uzasadnionych oczekiwań.

    Żadna norma nie ustanawia wykazu dokumentów, jakie należy doręczyć i wobec tego wnosząca odwołanie podlega arbitralności Parlamentu.

    7.

    Zarzut siódmy dotyczy naruszenia praw obywatelskich asystentów parlamentarnych.

    Parlament zakazuje asystentom prowadzenia działalności politycznej.

    8.

    Zarzut ósmy dotyczy dyskryminującego traktowania, Fumus persecutionis i nadużycia władzy.

    Wnosząca odwołanie została poddana tej procedurze z powodu politycznej wrogości ze strony Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego

    9.

    Zarzut dziewiąty dotyczy naruszenia niezależności posłów.

    Praca asystentów parlamentarnych nie ogranicza się do pracy legislacyjnej.

    10.

    Zarzut dziesiąty dotyczy braku faktów.

    Parlament jedynie odpowiedział, że dokumenty dostarczone przez wnoszącą odwołanie nie udowodniły niczego, podczas gdy dokumenty te potwierdziły pracę asystenta.

    Parlament nie jest w stanie udowodnić swoich roszczeń.

    11.

    Zarzut jedenasty dotyczy naruszenia zasady proporcjonalności.

    Schemat organizacyjny (punkt wyjścia do rozpoczęcia postępowania ogłoszonego przez Przewodniczącego Parlamentu) opublikowano w lutym 2015 r., ale windykacja nienależnych kwot sięga sierpnia 2014 r.


    Top