Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016CA0494

    Sprawa C-494/16: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 marca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale civile di Trapani – Włochy) – Giuseppa Santoro / Comune di Valderice; Presidenza del Consiglio dei Ministri (Odesłanie prejudycjalne — Polityka społeczna — Praca na czas określony — Umowy zawierane z pracodawcą z sektora publicznego — Sankcje za nadużywanie umów o pracę na czas określony — Zasady równoważności i skuteczności)

    Dz.U. C 161 z 7.5.2018, p. 9–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.5.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 161/9


    Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 marca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale civile di Trapani – Włochy) – Giuseppa Santoro / Comune di Valderice; Presidenza del Consiglio dei Ministri

    (Sprawa C-494/16) (1)

    ((Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Praca na czas określony - Umowy zawierane z pracodawcą z sektora publicznego - Sankcje za nadużywanie umów o pracę na czas określony - Zasady równoważności i skuteczności))

    (2018/C 161/09)

    Język postępowania: włoski

    Sąd odsyłający

    Tribunale civile di Trapani

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona powodowa: Giuseppa Santoro

    Strona pozwana: Comune di Valderice; Presidenza del Consiglio dei Ministri

    Sentencja

    Wykładni klauzuli 5 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego w dniu 18 marca 1999 r. stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które z jednej strony nie przewiduje sankcji dla pracodawcy z sektora publicznego za nadużywanie kolejnych umów o pracę na czas określony, polegających na obowiązku wypłaty zainteresowanemu pracownikowi odszkodowania za nieprzekształcenie jego stosunku pracy na czas określony w stosunek pracy na czas nieokreślony, ale z drugiej strony przewiduje, że takiemu pracownikowi przysługuje roszczenie o odszkodowanie wynoszące od 2,5-krotności do 12-krotności jego ostatniego miesięcznego wynagrodzenia oraz uprawnienie do dochodzenia roszczenia o naprawienie szkody w całości w razie udowodnienia, że stracił on szansę na zatrudnienie lub że, gdyby organ administracji ogłosił konkurs, ów pracownik zostałby jego laureatem, pod warunkiem że tego rodzaju uregulowania przewidują skuteczne i odstraszające sankcje, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego.


    (1)  Dz.U. C 454 z 5.12.2016.


    Top