EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010CN0602

Sprawa C-602/10: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Călărași (Rumunia) w dniu 21 grudnia 2010 r. — SC Volksbank România SA przeciwko Autoritatea Națională pentru Protecția Consumatorilor — Comisariatul Județean pentru Protecția Consumatorilor Călărași

Dz.U. C 89 z 19.3.2011, p. 7–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

19.3.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 89/7


Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Călărași (Rumunia) w dniu 21 grudnia 2010 r. — SC Volksbank România SA przeciwko Autoritatea Națională pentru Protecția Consumatorilor — Comisariatul Județean pentru Protecția Consumatorilor Călărași

(Sprawa C-602/10)

2011/C 89/13

Język postępowania: rumuński

Sąd krajowy

Judecătoria Călărași

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: SC Volksbank România SA

Strona pozwana: Autoritatea Națională pentru Protecția Consumatorilor — Comisariatul Județean pentru Protecția Consumatorilor Călărași

Pytania prejudycjalne

1)

W jakim zakresie wykładni art. 30 ust. 1 dyrektywy 2008/48 (1) należy dokonywać w ten sposób, że zakazuje państwom członkowskim stanowienia, że przepisy krajowe transponujące rzeczoną dyrektywę mają zastosowanie także do umów zawartych przed dniem wejścia w życie tych przepisów?

2)

W jakim zakresie przepisy art. 85 ust. 2 dekretu nadzwyczajnego nr 50/2010 stanowią właściwą transpozycję art. 24 ust. [1] dyrektywy nr 2008/48, który przewiduje obowiązek zapewnienia przez państwa członkowskie odpowiednich i skutecznych procedur pozasądowego rozwiązywania sporów w zakresie kredytu konsumenckiego?

3)

W jakim zakresie wykładni art. 22 ust. 1 dyrektywy 2008/48 należy dokonywać w ten sposób, że wprowadza pełną harmonizację w dziedzinie umów kredytu konsumenckiego, która nie pozwala państwom członkowskim:

3.1

na rozszerzenie zakresu stosowania przepisów dyrektywy 2008/48 na umowy wyraźnie wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy (takie jak kredyty hipoteczne lub umowy o własności nieruchomości) lub

3.2

na ustanowienie dodatkowych obowiązków dla instytucji kredytowych w zakresie rodzajów prowizji, które instytucje te mogą pobierać lub kategorii wskaźników odniesienia, których mogą dotyczyć zmienne stopy procentowe umów o kredyt konsumencki, które wchodzą w zakres stosowania krajowych przepisów transpozycyjnych?

Jeśli odpowiedź na trzecie pytanie byłaby przecząca, w jakim zakresie wykładni zasady swobodnego przepływu usług i swobodnego przepływu kapitału, w sposób ogólny, oraz art. 56, 58 i 63 ust. 1 TFUE, w szczególności, należy dokonywać w ten sposób, że jest zabronione, by państwa członkowskie nakładały na instytucje kredytowe środki zakazujące stosowania w umowach o kredyt konsumencki prowizji bankowych, które nie są zawarte w wykazie zatwierdzonych prowizji, przy braku zdefiniowania tych ostatnich w przepisach danego państwa?


(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz.U. L 133, s. 66).


Top