19.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 99/14

(1)

Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 27 września 2017 r., Włochy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE oraz do wprowadzenia obowiązku fakturowania elektronicznego w odniesieniu do wszystkich podatników mających siedzibę na terytorium Włoch, z wyjątkiem podatników korzystających ze zwolnień dla małych przedsiębiorstw, o których mowa w art. 282 niniejszej dyrektywy, oraz do przekazywania faktur za pośrednictwem systemu „Sistema di Interscambio” (zwanego dalej „SdI”) zarządzanego przez włoskie organy podatkowe.

(2)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismami z dnia 3 listopada 2017 r. i z dnia 6 listopada 2017 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Włochy. Pismem z dnia 7 listopada 2017 r. Komisja zawiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(3)

Włochy twierdzą, że stosowanie obowiązku fakturowania elektronicznego, w ramach którego faktury są zgłaszane za pośrednictwem systemu SdI, umożliwia administracji podatkowej we Włoszech uzyskanie w czasie rzeczywistym informacji zawartych w fakturach wystawionych i otrzymanych przez przedsiębiorców. Organy podatkowe mogłyby przeprowadzać terminowe i automatyczne kontrole spójności między zadeklarowanymi i zapłaconymi kwotami podatku VAT.

(4)

Włochy uważają, że wprowadzenie ogólnego obowiązku fakturowania elektronicznego byłoby pomocne w zwalczaniu oszustw podatkowych i uchylaniu się od opodatkowania, zwiększeniu wysiłków w dziedzinie digitalizacji, a także w uproszczeniu poboru podatku.

(5)

Włochy twierdzą, że stworzono już fundamenty dla wprowadzenia obowiązku fakturowania elektronicznego dzięki możliwości dobrowolnego korzystania z istniejącego systemu SdI, zapewniającego sprawne przejście do fakturowania elektronicznego, a jednocześnie ograniczyć wpływ szczególnego środka na podatników.

(6)

Z uwagi na szeroki zakres i nowość szczególnego środka należy ocenić wpływ szczególnego środka na walkę z oszustwami związanymi z VAT oraz uchylaniem się od opodatkowania oraz na podatników.W związku z tym, jeżeli Włochy będą uważały, że przedłużenie okresu obowiązywania szczególnego środka jest konieczne, powinny przedłożyć Komisji, wraz z wnioskiem o przedłużenie, sprawozdanie zawierające ocenę szczególnego środka pod kątem jego skuteczności w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od opodatkowania oraz uproszczenia poboru podatku.

(7)

Niniejszy szczególny środek nie powinien naruszać prawa klienta do otrzymywania faktur w formie papierowej w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.

(8)

Wnioskowane szczególny środek powinien być ograniczony w czasie, aby umożliwić przeprowadzenie oceny, czy szczególny środek jest właściwy i skuteczny w kontekście jego celów.

(9)

Szczególny środek jest zatem proporcjonalny do zamierzonych celów, ponieważ jest ograniczony w czasie i ograniczony w stosowaniu, jako że nie stosuje się go do podatników korzystających ze zwolnień dla małych przedsiębiorstw, o których mowa w art. 282 dyrektywy 2006/112/WE. Ponadto szczególny środek nie stwarza niebezpieczeństwa, że oszustwa przeniosą się do innych sektorów lub do innych państw członkowskich.

(10)

Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT,