19.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 338/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 (1) ustanawia mechanizm dyscypliny finansowej, który umożliwia dostosowanie poziomu wsparcia bezpośredniego, w przypadku gdy z prognoz wynika, że pułap pośredni dla wydatków związanych z rynkiem i płatności bezpośrednich przewidziany w pozycji 2 załącznika I do Porozumienia międzyinstytucjonalnego między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (2), przy zachowaniu marginesu bezpieczeństwa wynoszącego 300 000 000 EUR, jest w danym roku budżetowym przekroczony.

(2)

Wyżej wymieniony pułap pośredni obejmuje wydatki na płatności bezpośrednie przed wszystkimi przesunięciami środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i przed modulacją. Należy zatem doprecyzować tekst rozporządzenia (WE) nr 73/2009, tak by zadbać o to, aby wydatki, które mają być porównane z pułapem pośrednim, obejmowały również ewentualne przekazanie środków do Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), o którym mowa w art. 136 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, a także możliwe przekazywania do EFERROW w sektorze wina wynikające z zastosowania art. 190a ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (3).

(3)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników (4) upoważniło Komisję do przyjęcia m.in. przepisu umożliwiającego podjęcie działania w sytuacji, w której przydzielenie rolnikowi uprawnień do płatności skutkowałoby uzyskaniem przez tego rolnika nieoczekiwanego zysku. Sytuacja taka może mieć również miejsce na mocy rozporządzenia (WE) nr 73/2009; należy zatem zająć się tą kwestią.

(4)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 niektóre państwa członkowskie wybrały wariant wprowadzenia systemu płatności jednolitych i częściowego wprowadzenia na poziomie regionalnym systemu płatności jednolitych w sektorze mięsa baraniego i koziego oraz w sektorze wołowiny i cielęciny. Kwestie regionalne mogą być również istotne w przypadku decyzji podejmowanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 73/2009, dotyczących kontynuowania lub korekty częściowego wprowadzenia systemu płatności jednolitych w tych sektorach. Należy zatem umożliwić podejmowanie tych decyzji na poziomie regionalnym.

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 przewiduje przydzielenie uprawnień do płatności w przypadku, gdy rolnik nie ma żadnych uprawnień do płatności w danym sektorze. Przepis ten nie zapewnia jednak stosownego rozwiązania sytuacji, w której rolnik zgłasza pewną liczbę dzierżawionych uprawnień do płatności w pierwszym roku włączania wsparcia powiązanego z produkcją do systemu płatności jednolitych. W takim przypadku rolnik nie mógłby lub mógłby tylko częściowo aktywować przyznane mu nowe uprawnienia do płatności, ponieważ wszystkie należące do niego kwalifikujące się hektary lub ich część zostałyby już wykorzystane do aktywowania wydzierżawionych uprawnień. Należy zatem wprowadzić tymczasowe odstępstwo, na mocy którego danemu rolnikowi należy przyznać uprawnienia do płatności za zgłoszoną liczbę hektarów, w wysokości odpowiadającej liczbie hektarów wykraczających poza liczbę hektarów zgłoszonych w celu aktywowania dzierżawionych uprawnień do płatności lub uprawnieniom do płatności, które dają prawo do płatności bez zgłaszania liczby stosownych hektarów. Odstępstwo to powinno ograniczać się do sytuacji, gdy rolnik kontynuuje działalność rolniczą.

(6)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 73/2009 państwa członkowskie chcące przyznać od 2010 r. wsparcie specjalne, o którym mowa w tym rozporządzeniu, do dnia 1 sierpnia 2009 r. musiały podjąć decyzję o wykorzystaniu pułapu krajowego z przeznaczeniem na finansowanie tego wsparcia. W następstwie komunikatu Komisji do Rady z dnia 22 lipca 2009 r. zatytułowanego „Sytuacja na rynku mleczarskim w 2009 roku” i w związku z obecną sytuacją na tym rynku należy wprowadzić odstępstwo od tego terminu, tak by pod pewnymi warunkami umożliwić państwom członkowskim przyznanie od 2010 r. wsparcia specjalnego na rzecz rolników z sektora mleczarskiego.

(7)

Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 przewiduje odstępstwo od górnego progu wsparcia ustanowionego w tym rozporządzeniu w niektórych przypadkach, gdy art. 69 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 był wykorzystywany w celu zapewnienia wsparcia dla krów mamek. Odstępstwo to ma na służyć ustanowieniu odpowiedniego okresu przejściowego, by umożliwić niezakłócone przejście do nowych zasad w zakresie specjalnego wsparcia na rzecz sektora wołowiny i cielęciny. Należy zatem doprecyzować, że odstępstwo to dotyczy wyłącznie przypadków, w których art. 69 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 był stosowany głównie jako podstawa do udzielania wsparcia na rzecz sektora wołowiny i cielęciny.

(8)

Z dniem wejścia w życie rozporządzenie (WE) nr 73/2009 uchyla rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2009 r. Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 przewiduje jednak dalsze stosowanie rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w szczególnych przypadkach, także w przypadku częściowego wprowadzania systemu płatności jednolitych w sektorze mięsa baraniego i koziego. Zamiast tego, aby zapewnić spójne traktowanie tego sektora, odpowiedni przepis rozporządzenia (WE) nr 73/2009 powinien mieć zastosowanie w 2009 r. Należy w związku z tym ustanowić przepis przejściowy dotyczący dodatkowych płatności z tytułu owiec i kóz za rok 2009.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 73/2009,

1)

art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   W celu zapewnienia, aby kwoty przeznaczone na finansowanie wydatków związanych z rynkiem i płatności bezpośrednich w ramach WPR przewidziane obecnie w pozycji 2 załącznika I do Porozumienia międzyinstytucjonalnego między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (5) mieściły się w rocznych pułapach określonych w decyzji 2002/929/WE przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w dniu 18 listopada 2002 r. dotyczącej konkluzji Rady Europejskiej z posiedzenia, które odbyło się Brukseli w dniach 24–25 października 2002 r. (6), dostosowanie płatności bezpośrednich jest ustalane w momencie, gdy prognozy dotyczące finansowania wyżej wymienionych środków przewidzianych w pozycji 2 na dany rok budżetowy, powiększone o kwoty określone w art. 190a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 i kwoty określone w art. 134 i 135 oraz kwoty określone w art. 136 niniejszego rozporządzenia przed zastosowaniem modulacji przewidzianej w art. 7 i 10 niniejszego rozporządzenia oraz w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 378/2007, wskazują, że przekroczony zostanie mający zastosowanie wyżej wymieniony pułap roczny, z uwzględnieniem marginesu wynoszącego 300 000 000 EUR poniżej tego pułapu.

2)

w art. 41 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„6.   Państwa członkowskie, które stosują art. 59 lub 63, zgodnie z obiektywnymi kryteriami oraz w sposób zapewniający równe traktowanie rolników i nieprowadzący do wystąpienia zakłóceń na rynku i zakłóceń konkurencji, mogą postanowić, że w przypadkach sprzedaży, przyznania lub wygaśnięcia całości lub części dzierżawy gospodarstwa lub praw do premii niektóre lub wszystkie uprawnienia do płatności, lub wzrost wartości uprawnień do płatności, które byłyby przyznane danemu rolnikowi, powracają do rezerwy krajowej, w przypadku gdy takie przydzielone uprawnienia lub wzrost ich wartości skutkowałoby uzyskaniem przez tego rolnika nieoczekiwanego zysku. Kryteria te obejmują co najmniej:

3)

w art. 51 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 64 ust. 2 dodaje się akapity w brzmieniu:

„W drodze odstępstwa od akapitu trzeciego, w przypadku gdy rolnik z danego sektora nie posiada żadnego uprawnienia do płatności, ale zgłasza pewną liczbę dzierżawionych uprawnień do płatności w pierwszym roku włączania wsparcia związanego z wielkością produkcji, przyznaje mu się taką liczbę uprawnień do płatności, jaka odpowiada różnicy między liczbą zgłaszanych przez niego kwalifikujących się hektarów a liczbą zgłaszanych dzierżawionych uprawnień do płatności. Wartość przyznanych uprawnień ustala się przez podzielenie liczby wynikającej z zastosowania ust. 1 przez liczbę uprawnień, które mają zostać przyznane. Wartość każdego przyznanego uprawnienia nie powinna jednak przekraczać 5 000 EUR.

Aby zapewnić pełne przyznanie kwoty wynikającej z zastosowania ust. 1 po zastosowaniu przepisów akapitu czwartego niniejszego ustępu, rolnikowi z danego sektora przyznaje się uprawnienia do płatności o maksymalnej wartości 5 000 EUR na uprawnienie. W drodze odstępstwa od art. 35, te uprawnienia do płatności dają prawo do wsparcia rocznego na mocy systemu płatności jednolitych bez zgłaszania odpowiednich hektarów. Liczba aktywowanych w wyniku skorzystania z tego odstępstwa uprawnień do płatności w danym roku nie przekracza jednak liczby uprawnień do płatności aktywowanych przez rolnika zgodnie z art. 35. Odstępstwo to przestaje mieć zastosowanie od pierwszego roku i w zakresie, w którym rolnik z danego sektora zgłasza liczbę kwalifikujących się hektarów wystarczającą do aktywowania uprawnień do płatności lub ich części zgodnie z art. 35. Te uprawnienia do płatności są aktywowane względem dostępnych kwalifikujących się hektarów przed przekazaniem przedmiotowemu rolnikowi jakichkolwiek uprawnień do płatności po przyznaniu uprawnień do płatności zgodnie z pierwszym zdaniem niniejszego akapitu.

W przypadku przekazania uprawnień do płatności w wyniku zastosowania przepisów akapitu piątego niniejszego ustępu, w sposób inny niż w drodze faktycznego lub przewidywanego dziedziczenia lub w związku ze zmianą statusu prawnego, w przypadku gdy nabywca uprawnień aktywuje te uprawnienia do płatności, zastosowanie ma art. 35.”;

5)

w art. 67 obecny tekst otrzymuje oznaczenie ust. 1 i dodaje się ustęp w brzmieniu:

„2.   Państwa członkowskie, które skorzystały z wariantu przewidzianego w tytule III rozdział 5 sekcja 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, umożliwiającego stosowanie systemu płatności jednolitych na poziomie regionalnym tylko w niektórych częściach swojego terytorium, mogą, także na poziomie regionalnym, stosować przepisy niniejszego artykułu.

Każde państwo członkowskie korzystające z możliwości przewidzianej w akapicie pierwszym przedstawia Komisji do dnia 1 grudnia 2009 r. następujące informacje:

Państwa członkowskie odpowiadają na wszelkie wnioski Komisji dotyczące przekazania dalszych wyjaśnień na temat przedstawionych informacji w terminie jednego miesiąca.

Przy wprowadzaniu korekt do pułapów krajowych, o których mowa w art. 40, dla przedmiotowych państw członkowskich Komisja stosuje kwoty, o których mowa w akapicie drugim lit. a) niniejszego ustępu, zgodnie z niniejszym artykułem.”;

6)

w art. 69 wprowadza się następujące zmiany:

7)

w art. 131 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Termin upływający w dniu 1 sierpnia 2009 r., o którym mowa w akapicie pierwszym, zastępuje się terminem 1 stycznia 2010 r. w przypadku nowych państw członkowskich, które decydują się przyznać od 2010 r. wsparcie przewidziane w art. 68 ust. 1 lit. b) na rzecz rolników z sektora mleczarskiego, pod warunkiem że wsparcie to jest finansowane zgodnie z ust. 3 lit. a) niniejszego artykułu.”;

8)

w tytule VII rozdział 2 wprowadza się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 146a

Płatności z tytułu owiec i kóz w 2009 r.

W 2009 r. państwa członkowskie, które przyznały płatności w sektorze mięsa owczego i koziego zgodnie z tytułem III rozdział 5 sekcja 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, mogą zatrzymać do 50 % wielkości składowej ich pułapów krajowych, o których mowa w art. 41 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do płatności z tytułu owiec i kóz wyszczególnionych w załączniku VI do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

W takim przypadku oraz w ramach limitu pułapu ustalonego zgodnie z art. 64 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, dane państwa członkowskie dokonują, w roku 2009, dodatkowej płatności na rzecz rolników.

Dodatkową płatność przyznaje się rolnikom hodującym owce i kozy na warunkach przewidzianych w tytule IV rozdział 11 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.”;

9)

art. 146 ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 20 ust. 2, art. 64 ust. 2, art. 66, 68, 68a, 68b oraz 69, art. 70 ust. 1 lit. b) i art. 70 ust. 2 oraz rozdziały 1 (pszenica durum), 5 (rośliny energetyczne), 7 (premia mleczna), 10 (płatność obszarowa z tytułu roślin uprawnych), 10b (pomoc w odniesieniu do gajów oliwnych), 10c (pomoc w odniesieniu do produkcji tytoniu) oraz 10d (płatność obszarowa z tytułu chmielu) w tytule IV tego rozporządzenia stosuje się jednak nadal w odniesieniu do roku 2009.”.