EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32005R2166
Council Regulation (EC) No 2166/2005 of 20 December 2005 establishing measures for the recovery of the Southern hake and Norway lobster stocks in the Cantabrian Sea and Western Iberian peninsula and amending Regulation (EC) No 850/98 for the conservation of fishery resources through technical measures for the protection of juveniles of marine organisms
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/98 w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/98 w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich
Dz.U. L 345 z 28.12.2005, p. 5–10
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(BG, RO, HR)
Dz.U. L 175M z 29.6.2006, p. 299–304
(MT)
No longer in force, Date of end of validity: 25/03/2019; Uchylony przez 32019R0472
Relation | Act | Comment | Subdivision concerned | From | To |
---|---|---|---|---|---|
Modifies | 31998R0850 | Dodatek | artykuł 29TER | 17/01/2006 |
Relation | Act | Comment | Subdivision concerned | From | To |
---|---|---|---|---|---|
Corrected by | 32005R2166R(01) | (BG) | |||
Repealed by | 32019R0472 | 26/03/2019 |
28.12.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 345/5 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2166/2005
z dnia 20 grudnia 2005 r.
ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/98 w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Najnowsze informacje naukowe pochodzące od Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) wskazują na to, że zasoby morszczuka nowozelandzkiego i homarca w strefach ICES VIIIc oraz IXa zostały dotknięte śmiertelnością połowową w takim stopniu, że liczebność dorosłych osobników w morzu spadła do poziomu, w którym zasoby mogą nie być w stanie odnowić się przez rozmnażanie i w związku z tym grozi im wyczerpanie. |
(2) |
Powinny zostać przedsięwzięte środki w celu ustanowienia wieloletnich planów odnowy tych zasobów, zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (2). |
(3) |
Celem powyższych planów powinna być odbudowa tych zasobów do bezpiecznych granic biologicznych w ciągu dziesięciu lat. |
(4) |
Cel będzie można uznać za osiągnięty, jeśli w świetle najnowszych informacji dostarczonych przez ICES, ocena sporządzona przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) wykaże, że liczebność omawianych zasobów mieści się w bezpiecznych granicach biologicznych. |
(5) |
Aby cel ten został osiągnięty, poziom śmiertelności połowowej ryb powinien być kontrolowany, tak by istniało duże prawdopodobieństwo, że jej wskaźniki będą się zmniejszać z roku na rok. |
(6) |
Kontrolę wskaźników śmiertelności połowowej ryb można osiągnąć poprzez opracowanie odpowiedniej metody ustalania poziomu ogólnego dopuszczalnego połowu (TAC) dla omawianych zasobów oraz opracowanie systemu obejmującego obszary zamknięte i ograniczenia kilowatodni, na mocy którego nakład połowowy dla tych zasobów będzie ograniczony do poziomu uniemożliwiającego przekroczenie TAC. |
(7) |
Po odnowieniu zasobów Rada powinna podjąć decyzję w sprawie wniosku Komisji dotyczącego dalszych środków, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. |
(8) |
Poza środkami określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającym system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (3) powinny zostać włączone dodatkowe środki kontroli w celu zapewnienia zgodności ze środkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. |
(9) |
Odnowienie zasobów homarca wymaga ochrony niektórych obszarów rozmnażania tego gatunku przed połowami. W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 850/98 (4), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEDMIOT I CEL
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie ustanawia plan odnowy następujących zasobów (zwanych dalej „omawianymi zasobami”):
a) |
zasobów morszczuka nowozelandzkiego występującego w strefach VIIIc i IXa, wyznaczonych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES); |
b) |
zasobów homarca występującego w strefie ICES VIIIc; |
c) |
zasobów homarca występującego w strefie ICES IXa. |
Artykuł 2
Cel planu odnowy
Plan odnowy ma na celu odbudowę omawianych zasobów do bezpiecznych granic biologicznych zgodnie z informacjami dostarczonymi przez ICES. Obejmuje on:
a) |
w odniesieniu do zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), osiągnięcie biomasy tarła w wysokości 35 000 ton przez okres dwóch kolejnych lat, zgodnie z dostępnymi raportami naukowymi, lub zwiększenie liczebności dorosłych osobników w ciągu dziesięciu lat, tak aby osiągnąć wartości równe lub wyższe niż 35 000 ton. Liczba ta jest korygowana w świetle nowych danych naukowych otrzymanych od Komitetu STECF; |
b) |
w odniesieniu do zasobów, o których mowa w art. 1 lit. b) i c), odbudowa zasobów do bezpiecznych granic biologicznych w ciągu dziesięciu lat. |
Artykuł 3
Ocena środków odnowy zasobów
1. Komisja, na podstawie informacji otrzymywanych od ICES oraz STECF, ocenia w drugim oraz w każdym następnym roku obowiązywania niniejszego rozporządzenia wpływ środków odnowy na omawiane zasoby oraz na połowy tych zasobów.
2. Jeśli na podstawie corocznej oceny Komisja stwierdzi, że w stosunku do któregokolwiek z omawianych zasobów osiągnięto cel określony w art. 2, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, decyduje na wniosek Komisji o zastąpieniu przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu planu odnowy dla takich zasobów, planem zarządzania, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.
3. Jeśli na podstawie rocznej oceny Komisja stwierdzi, że żaden z omawianych zasobów nie wykazuje właściwych oznak odnowy, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, decyduje na wniosek Komisji o dodatkowych lub alternatywnych środkach, które należy podjąć, by zapewnić odnowę omawianych zasobów.
ROZDZIAŁ II
OGÓLNY DOPUSZCZALNY POŁÓW
Artykuł 4
Ustalanie TAC
1. Co roku, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji, Rada decyduje o TAC dla omawianych zasobów na następny rok.
2. Dla zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), TAC jest ustalany zgodnie z art. 5.
3. Dla zasobów, o których mowa w art. 1 lit. b) i c), TAC jest ustalany zgodnie z art. 6.
Artykuł 5
Procedura ustalania TAC dla zasobów morszczuka nowozelandzkiego
1. W przypadku oszacowania przez STECF na podstawie najnowszego raportu ICES wskaźnika śmiertelności połowowej zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), na ponad 0,3 rocznie, TAC dla tych zasobów nie może przekraczać poziomu połowów, który – zgodnie z oceną naukową dokonaną przez STECF na podstawie najnowszego raportu ICES – spowoduje zmniejszenie wskaźnika śmiertelności połowowej o 10 % w roku obowiązywania takiego poziomu TAC w porównaniu ze wskaźnikiem śmiertelności połowowej oszacowanym dla poprzedniego roku.
2. W przypadku oszacowania przez STECF na podstawie najnowszego raportu ICES wskaźnika śmiertelności połowowej zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), na 0,3 rocznie lub poniżej tej wartości, TAC dla tych zasobów jest ustalany na poziomie połowów, który – zgodnie z oceną naukową dokonaną przez STECF na podstawie najnowszego raportu ICES – będzie skutkował wskaźnikiem śmiertelności połowowej równym 0,27 rocznie w roku zastosowania takiego poziomu TAC.
3. Jeśli STECF, na podstawie najnowszego raportu ICES, jest w stanie obliczyć poziom połowów odpowiadający wskaźnikom śmiertelności określonym w ust. 1 i 2 tylko dla części stref ICES VIIIc i IXa, TAC zostaje ustalony na poziomie zgodnym zarówno z:
a) |
poziomem połowów odpowiadającym określonemu wskaźnikowi śmiertelności w obszarze objętym informacjami naukowymi; oraz |
b) |
utrzymaniem stałego stosunku połowów między obszarem objętym informacjami naukowymi a całością stref VIIIc i IXa. Stosunek ten oblicza się na podstawie połowów w okresie trzech lat poprzedzających rok, w którym podejmowana jest decyzja. |
Stosuje się metodę obliczeniową określoną w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 6
Procedura ustalania TAC dla zasobów homarców
Na podstawie najnowszej oceny naukowej przeprowadzonej przez STECF, TAC dla zasobów, o których mowa w art. 1 lit. b) i c), ustala się na poziomie, który spowoduje taką samą względną zmianę wskaźnika śmiertelności połowowej tego gatunku, jak zmiana wskaźnika śmiertelności połowowej osiągnięta na podstawie art. 5 w odniesieniu do zasobów, o których mowa w art. 1 lit a).
Artykuł 7
Ograniczenia zmienności TAC
Od pierwszego roku obowiązywania niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące zasady:
a) |
jeżeli z zastosowania art. 5 lub 6 wynika wzrost wysokości TAC w stosunku do poprzedniego roku o ponad 15 %, Rada przyjmuje TAC w wysokości nieprzekraczającej o więcej niż 15 % TAC z poprzedniego roku; |
b) |
jeżeli z zastosowania art. 5 lub 6 wynika obniżenie wysokości TAC w stosunku do poprzedniego roku o ponad 15 %, Rada przyjmuje TAC w wysokości, która nie jest niższa o więcej niż 15 % od TAC z poprzedniego roku. |
ROZDZIAŁ III
OGRANICZENIE NAKŁADU POŁOWOWEGO
Artykuł 8
Ograniczenie nakładów
1. Wielkości TAC, o których mowa w rozdziale II, uzupełniane są systemem ograniczenia nakładów połowowych na podstawie obszarów geograficznych i kategorii narzędzi połowowych, a także związanymi z nimi warunkami wykorzystywania takich wielkości dopuszczalnych połowów określonych w załączniku IVb do rozporządzenia Rady nr 27/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2005 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach gdzie wymagane są ograniczenia połowowe (5).
2. Co roku, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji, Rada podejmuje decyzję w sprawie korekty maksymalnej liczby dni połowowych dostępnych dla statków podlegających systemowi ograniczenia nakładów połowowych, o którym mowa w ust. 1. Korekta ta jest proporcjonalna do rocznej korekty śmiertelności połowowej, która jest oszacowana przez ICES i STECF jako zgodna ze wskaźnikami śmiertelności połowowej ustalonymi zgodnie z metodą określoną w art. 5.
3. W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2, każde zainteresowane Państwo Członkowskie może zastosować inną metodę zarządzania nakładami w części obszaru IXa leżącej na wschód od długości geograficznej 7°23′48″ W, mierząc zgodnie z układem WGS84. Metoda taka ustala poziom odniesienia nakładu połowowego równy nakładowi połowowemu w 2005 r. Na rok 2006 i kolejne lata nakład połowowy jest korygowany o wielkość, o której decyduje Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji. Korekta ta jest proponowana po przeanalizowaniu najnowszych informacji od STECF w świetle najnowszego raportu ICES. W przypadku braku decyzji Rady zainteresowane Państwa Członkowskie zapewniają, że nakład połowowy nie przekroczy poziomu odniesienia.
4. Komisja może wymagać od każdego Państwa Członkowskiego, korzystającego z odstępstwa przewidzianego w ust. 3, dostarczenia sprawozdania na temat stosowania wszelkich innych metod zarządzania nakładami. Komisja przekazuje takie sprawozdanie wszystkim pozostałym Państwom Członkowskim.
5. Do celów ust. 3 nakład połowowy mierzony jest jako suma, w każdym roku kalendarzowym, iloczynu mierzonej w kW zainstalowanej mocy silnika wszystkich odpowiednich statków i ich liczby dni połowowych na danym obszarze.
ROZDZIAŁ IV
MONITOROWANIE, KONTROLA I NADZÓR
Artykuł 9
Margines tolerancji
1. W drodze odstępstwa od art. 5 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2807/83 z dnia 22 września 1983 r. ustanawiającego szczegółowe zasady zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez Państwa Członkowskie (6), dozwolony margines tolerancji przy szacowaniu ilości omawianych zasobów, w kilogramach zatrzymanych na pokładzie, wynosi 8 % wartości wpisanej do dziennika połowowego. W przypadku gdy przepisy wspólnotowe nie określają współczynnika konwersji, zastosowanie ma współczynnik konwersji przyjęty przez Państwo Członkowskie, którego banderę podnosi dany statek.
2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadkach gdy ilość omawianych zasobów na pokładzie nie przekracza 50 kg.
Artykuł 10
Ważenie wyładunku
Właściwe organy Państwa Członkowskiego gwarantują, że każda ilość zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), przekraczająca 300 kg lub 150 kg zasobów, o których mowa w art. 1 lit. b) i/lub c), złowiona w którymkolwiek z obszarów, o których mowa w art. 1, jest przed sprzedażą ważona na wadze aukcyjnej.
Artykuł 11
Uprzednie powiadamianie
Kapitan wspólnotowego statku rybackiego, który przebywał na obszarach, o których mowa w art. 1, i który zamierza przeładować jakąkolwiek ilość omawianych zasobów zatrzymanych na pokładzie lub wyładować jakąkolwiek ilość omawianych zasobów w porcie lub w miejscu wyładunku w państwie trzecim, przekazuje właściwym organom Państwa Członkowskiego, którego banderę podnosi statek, przynajmniej na 24 godziny przed przeładunkiem lub wyładunkiem w państwie trzecim, następujące informacje:
— |
nazwę portu lub miejsca wyładunku, |
— |
przewidywany czas przybycia do portu lub miejsca wyładunku, |
— |
ilość w kilogramach żywej wagi wszystkich gatunków, których ilość zatrzymana na pokładzie przekracza 50 kg. |
Takie powiadomienie może również zostać dokonane przez przedstawiciela kapitana statku rybackiego.
Artykuł 12
Oddzielne sztauowanie morszczuka nowozelandzkiego i homarca
1. Jeśli na pokładzie statku sztauowane są przekraczające 50 kg ilości zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), zabrania się zatrzymywania na pokładzie wspólnotowego statku rybackiego w kontenerze jakichkolwiek ilości zasobów, o których mowa w art. 1, wymieszanych z innymi gatunkami organizmów morskich.
2. Kapitanowie wspólnotowych statków rybackich udzielają kontrolerom Państw Członkowskich pomocy umożliwiającej porównanie ilości zadeklarowanej w dzienniku połowowym i wielkości połowów dotyczących omawianych zasobów przechowywanych na pokładzie.
Artykuł 13
Transport morszczuka nowozelandzkiego i homarca
1. Właściwe organy Państwa Członkowskiego mogą wymagać zważenia, przed transportem z portu pierwszego wyładunku do innego miejsca, każdej ilości zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), przekraczającej 300 kg lub 150 kg zasobów, o których mowa w art. 1 lit. b) lub c), złowionych w którymkolwiek z obszarów geograficznych, o których mowa w art. 1, i wyładowanych po raz pierwszy w tym Państwie Członkowskim.
2. W drodze odstępstwa od art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, ilościom zasobów, o których mowa w art. 1 lit. a), przekraczającym 300 kg, które są transportowane do miejsca innego niż miejsce wyładunku lub przywozu, towarzyszy kopia jednej z deklaracji przewidzianych w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 dotycząca transportowanych ilości tych gatunków. Nie stosuje się zwolnienia przewidzianego w art. 13 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.
Artykuł 14
Szczególny program monitorowania
W drodze odstępstwa od art. 34c ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, szczególny program monitorowania omawianych zasobów może trwać dłużej niż dwa lata od daty jego wejścia w życie.
ROZDZIAŁ V
ZMIANY W ROZPORZĄDZENIU (WE) NR 850/98
Artykuł 15
Ograniczenia połowów homarca
W rozporządzeniu (WE) nr 850/98 dodaje się artykuł w następującym brzmieniu:
„Artykuł 29b
Ograniczenia w połowie homarca
1. W okresach określonych poniżej zabronione są połowy z użyciem:
i) |
włoków dennych lub podobnych sieci ciągnionych mających kontakt z dnem morza; oraz |
ii) |
więcierzy w obszarach geograficznych ograniczonych loksodromami łączącymi następujące pozycje mierzone zgodnie z układem WGS84:
|
2. W drodze odstępstwa od zakazu ustanowionego w ust. 1, połowy z użyciem włoków dennych lub podobnych sieci ciągnionych mających kontakt z dnem morza na obszarach geograficznych i w okresie określonym w ust. 1 lit. b) są dozwolone, pod warunkiem że przyłów homarca nie przekracza 2 % całkowitej wagi połowu.
3. W drodze odstępstwa od zakazu ustanowionego w ust. 1, połowy z użyciem więcierzy, które nie łowią homarca, są dozwolone na obszarze geograficznym i w okresie określonym w ust. 1 lit. b).
4. Na obszarach geograficznych i poza okresami, o których mowa w ust. 1, przyłowy homarca nie mogą przekraczać 5 % całkowitej wagi połowu.
5. Na obszarach geograficznych określonych w ust. 1 oraz poza okresami określonymi w ust. 1 Państwa Członkowskie gwarantują, że poziomy nakładów połowowych statków łowiących przy użyciu włoków dennych lub podobnych sieci ciągnionych mających kontakt z dnem morza nie przekraczają poziomów nakładów połowowych statków danego Państwa Członkowskiego w tych samych okresach i na tych samych obszarach geograficznych z roku 2004.
6. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o środkach podjętych w celu wypełnienia zobowiązania ustanowionego w ust. 5. Jeżeli Komisja uzna, że środki podjęte przez Państwo Członkowskie nie spełniają tego zobowiązania, może zaproponować dokonanie zmian w tych środkach. W przypadku braku porozumienia dotyczącego środków między Komisją a danym Państwem Członkowskim Komisja może przyjąć środki zgodnie z procedurą określoną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 (7).
Artykuł 16
Sprawozdanie na temat planu odnowienia
Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające wnioski dotyczące zastosowania planu odnowienia omawianych zasobów, wraz z dostępnymi danymi społeczno-gospodarczymi związanymi z tym planem. Sprawozdanie to jest składne w terminie do dnia 17 stycznia 2010 r.
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 17
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2005 r.
W imieniu Rady
M. BECKETT
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 14 kwietnia 2005 r. (Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.
(3) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, str. 1).
(4) Dz.U. L 125 z 27.4.1998, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1568/2005 (Dz.U. L 252 z 28.9.2005, str. 2).
(5) Dz.U. L 12 z 14.1.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1936/2005 (Dz.U. L 311 z 26.11.2005, str. 1).
(6) Dz.U. L 276 z 10.10.1983, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1804/2005 (Dz.U. L 290 z 4.11.2005, str. 10).
ZAŁĄCZNIK
Metoda obliczania TAC dla stref VIIIc i IXa w odniesieniu do morszczuka nowozelandzkiego w przypadku gdy naukowa prognoza połowów jest dostępna wyłącznie dla części obszaru
Jeżeli informacja naukowa dotycząca połowów z podobszaru znajdującego się w granicach stref VIIIc i IXa, odpowiadająca wskaźnikowi śmiertelności połowowej określonej w art. 5, wynosi x ton, średni połów z tego samego podobszaru w trzech poprzednich latach wynosi y ton, a średni połów z całej strefy VIIIc i IXa w trzech poprzednich latach wynosi z ton, to TAC wynosi zx/y ton.