21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 170/36

—

de bestreden beschikking nietig te verklaren;

—

verweerster te verwijzen in de kosten van de procedure.

a)

Verzoekster voert aan dat de bestreden beschikking artikel 9, lid 3, van de richtlijn schendt, daar een beschikking tot verwerping binnen drie maanden na de mededeling van het NTP had moeten worden gegeven. Verzoekster betoogt voorts dat zij er op legitieme wijze op mocht vertrouwen dat een beschikking tot verwerping binnen drie maanden zou worden gegeven, en dat het NTP bij het verstrijken van deze termijn mocht worden geacht te zijn aanvaard.

b)

Verzoekster betoogt dat de bestreden beschikking in strijd is met de artikelen 9, lid 3, en 11, lid 2, van de richtlijn, voor zover zij beperkingen stelt ten aanzien van het soort wijzigingen dat door de betrokken lidstaat kan worden voorgesteld en inzonderheid omdat zij beweerdelijk in de weg staat aan wijzigingen van de totale hoeveelheid emissierechten. Volgens verzoekster stelt de richtlijn evenwel geen beperkingen aan de mogelijkheid voor de lidstaten om wijzigingen voor te stellen.

c)

Volgens verzoekster eigent de bestreden beschikking zich de bevoegdheden van de lidstaten toe, voor zover zij ertoe leidt dat de Commissie de facto eenzijdig over de uiteindelijke inhoud van het NTP beslist. Hierdoor wordt inbreuk gemaakt op de in de artikelen 9 en 11 van de richtlijn neergelegde bevoegdheidsverdeling, alsook op artikel 10 EG betreffende het beginsel van loyale samenwerking.

d)

Voorts verklaart verzoekster dat de bestreden beschikking de criteria 2 en 3 van bijlage III bij de richtlijn onjuist heeft toegepast door niet de meest representatieve emissiecijfers in aanmerking te hebben genomen, hetgeen tot een onjuiste beoordeling van de feiten heeft geleid.

e)

Ten slotte betoogt verzoekster dat de bestreden beschikking artikel 30, lid 2, sub i, en criterium 1 van bijlage III bij de richtlijn heeft geschonden door voorbij te gaan aan de bijzondere situatie van Polen als nieuwe lidstaat en door striktere verplichtingen op te leggen dan door het Protocol van Kyoto wordt vereist.