21.5.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 125/1

(1)

In oktober 1999 opende de Commissie een onderzoek (2) naar de invoer van stapelvezels van polyester („PSF”) van oorsprong uit de Republiek Korea („oorspronkelijk onderzoek”). In juli 2000 werden voorlopige antidumpingrechten ingesteld bij Verordening (EG) nr. 1472/2000 van de Commissie (3) en in december 2000 werden definitieve antidumpingrechten ingesteld bij Verordening (EG) nr. 2852/2000 van de Raad (4).

(2)

Overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening opende de Commissie in december 2003 een tussentijds nieuw onderzoek (5) („nieuw onderzoek”) naar de antidumpingrechten op PSF van oorsprong uit onder meer de Republiek Korea. De rechten op de invoer uit de Republiek Korea werden gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 428/2005 van de Raad (6).

(3)

Op 10 juni 2005 diende Huvis Corporation („Huvis”) bij het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen („het Gerecht van eerste aanleg”) een verzoek (7) in tot nietigverklaring van artikel 2 van Verordening (EG) nr. 428/2005 voor zover het ging om het antidumpingrecht voor Huvis.

(4)

Op 8 juli 2008 verklaarde het Gerecht van eerste aanleg (8) artikel 2 van Verordening (EG) nr. 428/2005 ten aanzien van Huvis nietig.

(5)

Het Gerecht van eerste aanleg stelde onder meer dat de instellingen het gebruik van verschillende methoden voor het oorspronkelijke onderzoek enerzijds en het nieuwe onderzoek anderzijds onvoldoende rechtvaardigden bij de berekening van het individuele recht van Huvis. De bevindingen van de instellingen werden daarom als niet in overeenstemming met artikel 11, lid 9, van de basisverordening beschouwd.

(6)

Artikel 2 van Verordening (EG) nr. 428/2005 werd bijgevolg nietig verklaard voor zover het antidumpingrecht dat was ingesteld voor de uitvoer naar de Europese Gemeenschap van door Huvis geproduceerde en uitgevoerde goederen hoger was dan het antidumpingrecht dat van toepassing zou zijn geweest indien de bij het oorspronkelijke onderzoek toegepaste methode was gebruikt.

(7)

Het Gerecht van eerste aanleg en het Hof van Justitie (9) erkennen dat, wanneer een procedure uit verschillende stappen bestaat, de nietigverklaring van een van deze stappen niet de volledige procedure nietig verklaart. De antidumpingprocedure is een voorbeeld van een dergelijke uit verschillende stappen bestaande procedure. Bijgevolg houdt de nietigverklaring van delen van de definitieve antidumpingverordening niet de nietigverklaring van de gehele procedure vóór de vaststelling van de verordening in kwestie in. Verder zijn de communautaire instellingen overeenkomstig artikel 233 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap verplicht de arresten van het Gerecht van eerste aanleg en het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen uit te voeren. Bijgevolg hebben de communautaire instellingen bij de uitvoering van het arrest de mogelijkheid om alleen de aspecten van de betwiste verordening die zijn nietig verklaard te corrigeren en de niet-betwiste delen waarop het arrest geen betrekking heeft ongewijzigd te laten (10).

(8)

Deze verordening beoogt de correctie van de aspecten van Verordening (EG) nr. 428/2005 die niet in overeenstemming zijn bevonden met de basisverordening en aldus hebben geleid tot de nietigverklaring van delen van die verordening. Zij trekt ook, wat betreft de exporteurs in de Republiek Korea die bereid waren mee te werken aan het onderzoek dat tot Verordening (EG) nr. 428/2005 heeft geleid, de consequenties uit artikel 9, lid 6, van de basisverordening. Alle andere bevindingen van Verordening (EG) nr. 428/2005 die niet betwist werden binnen de hiervoor vastgestelde termijnen en derhalve niet door het Gerecht van eerste aanleg werden onderzocht en niet hebben geleid tot de nietigverklaring van de betwiste verordening blijven van kracht

(9)

Daarom werd het antidumpingrecht voor Huvis overeenkomstig artikel 233 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap opnieuw berekend op grond van het arrest van het Gerecht van eerste aanleg.

(10)

Het aspect van het arrest dat in deze verordening wordt behandeld, is de berekening van de dumpingmarge, meer bepaald de berekening van de correctie van de normale waarde voor verschillen tussen de uitvoerprijs en de normale waarde op het punt van de invoerheffingen overeenkomstig artikel 2, lid 10, onder b), van de basisverordening.

(11)

Zoals aangegeven in de overwegingen 127 en 128 van Verordening (EG) nr. 428/2005, werden verschillende methoden gebruikt voor de berekening van de correctie van de normale waarde in het oorspronkelijke onderzoek enerzijds en in voornoemd tussentijds nieuw onderzoek anderzijds.

(12)

Wat er ook zij van de wettigheid van de in het tussentijdse nieuwe onderzoek gebruikte methode voor de berekening van voornoemde correctie, stelde het Gerecht van eerste aanleg in zijn arrest dat de communautaire instellingen niet het bestaan hadden aangetoond van een verandering in de omstandigheden die het gebruik kon rechtvaardigen van een andere methode dan die welke in het oorspronkelijke onderzoek was gebruikt, zoals voorgeschreven in artikel 11, lid 9, van de basisverordening. Het verklaarde artikel 2 van Verordening (EG) nr. 428/2005 van de Raad bijgevolg nietig voor zover het antidumpingrecht dat was ingesteld voor de uitvoer naar de Europese Gemeenschap van door Huvis geproduceerde en uitgevoerde goederen hoger was dan het antidumpingrecht dat van toepassing zou zijn geweest indien de bij het oorspronkelijke onderzoek toegepaste methode was gebruikt voor de berekening van de correctie van de normale waarde voor de invoerheffingen.

(13)

Daarom werd de correctie van de normale waarde voor de invoerheffingen opnieuw berekend op grond van de bij het oorspronkelijke onderzoek gebruikte methode.

(14)

De vergelijking van de aldus berekende gewogen gemiddelde normale waarde met de gewogen gemiddelde uitvoerprijs, zoals vastgesteld tijdens het tussentijdse nieuwe onderzoek per productsoort op basis van de prijs af fabriek, toonde het bestaan van dumping aan. De vastgestelde dumpingmarge bedraagt 3,9 % van de cif-invoerprijs, franco grens Gemeenschap, vóór inklaring.

(15)

Het voor Huvis berekende individuele recht had deel uitgemaakt van de basis voor de berekening van het gewogen gemiddelde recht dat gold voor de niet tot de steekproef behorende medewerkende Koreaanse exporteurs. Daarom werd de dumpingmarge voor niet tot de steekproef behorende medewerkende ondernemingen opnieuw berekend. De nieuwe dumpingmarge voor niet tot de steekproef behorende medewerkende producenten-exporteurs, vastgesteld op grond van een gewogen gemiddelde dumpingmarge, bedraagt 4,4 %.

(16)

Eén onderneming, Woongjin Chemical Co., Ltd (vroeger Saehan Industries Inc.), nam contact op met de Commissie en voerde aan dat ook haar recht moest worden gecorrigeerd. Aangezien die onderneming niet om nietigverklaring van haar recht door het Gerecht van Eerste Aanleg had verzocht, is haar recht echter definitief geworden.

(17)

Alle bij de uitvoering van het arrest betrokken belanghebbende partijen werden in kennis gesteld van het voorstel tot herziening van de percentages van het antidumpingrecht van toepassing op Huvis Corporation en de niet tot de steekproef behorende medewerkende ondernemingen. De partijen konden hierover overeenkomstig de basisverordening binnen een bepaalde termijn na de mededeling van de feiten en overwegingen opmerkingen maken. Er werd met de opmerkingen rekening gehouden, als deze voldoende onderbouwd en gerechtvaardigd waren.

(18)

Op grond van het voorgaande moet het recht dat van toepassing is op Huvis en de niet tot de steekproef behorende medewerkende producenten-exporteurs dienovereenkomstig worden gewijzigd. De gewijzigde percentages moeten met terugwerkende kracht van toepassing zijn vanaf de datum waarop Verordening (EG) nr. 428/2005 in werking trad,