a)

de bepalingen van artikel 14, sub c, van verordening nr. 88/97 van de Commissie en artikel 292, lid 3, van verordening nr. 2454/93 van de Commissie voldoende duidelijk opdat een handelaar die zich er niet van heeft vergewist, door het Publicatieblad te raadplegen, dat hij niet in aanmerking kwam voor de vereenvoudigde vergunning wegens de betrokkenheid van meer dan één douaneadministratie, als manifest nalatig moet worden aangemerkt?

b)

Subsidiair, en indien de toepasselijke bepalingen als complex moeten worden aangemerkt, staat het aan een handelaar om aan de belastingautoriteiten om verduidelijking te vragen alvorens de importen te verrichten? Is voor de beantwoording van deze vraag van belang of de handelaar op subjectieve wijze, doch abusievelijk, tot de conclusie was gekomen dat de relevante bepalingen, wat hun toepassing betreft, duidelijk waren?

c)

Hoe moet de ervaring van een handelaar in een situatie als die van Isaac, die zich hoofdzakelijk bezighoudt met de invoer van rijwielonderdelen uit China, die vijf personeelsleden in dienst heeft die zich met de invoer bezighouden, en die binnen een tijdvak van 16 maanden 33 gelijksoortige importen heeft verricht, worden gekwalificeerd? Meer bepaald, dient een dergelijke handelaar als ervaren te worden aangemerkt?

d)

Kunnen de belastingautoriteiten van een lidstaat zich bij de beoordeling of een handelaar in een situatie als die van Isaac manifest nalatig is geweest, beroepen op bekendgemaakte wetgeving zoals het UK Tariff, dat op bepaalde kantoren van de belastingautoriteiten en in openbare bibliotheken weliswaar gratis kan worden geraadpleegd, doch op het internet alleen beschikbaar is tegen betaling van een jaarabonnement?