26.7.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 201/4

(1)

In Richtlijn 2006/112/EG van de Raad (3) is bepaald dat de belasting over de toegevoegde waarde (btw) is verschuldigd door de belastingplichtige die een belastbare goederenlevering of dienst verricht. Voor grensoverschrijdende transacties en voor bepaalde binnenlandse sectoren met een hoog risico is de verplichting tot voldoening van de btw evenwel verlegd naar de afnemer van het goed of de dienst (verleggingsregeling).

(2)

Gelet op de ernst van de btw-fraude moet het de lidstaten worden toegestaan om, op tijdelijke basis, voor bepaalde categorieën van goederen en diensten, ook als deze categorieën niet zijn opgenomen in artikel 199 van Richtlijn 2006/112/EG of het voorwerp uitmaken van een specifieke, aan een lidstaat verleende afwijking, een regeling toe te passen waarbij de verplichting tot betaling van de btw op tijdelijke basis wordt verlegd naar de persoon voor wie de belastbare goederenleveringen of diensten worden verricht.

(3)

Te dien einde heeft de Commissie in 2009 een voorstel ingediend, waarin een aantal goederen en diensten worden opgesomd waarop, voor een beperkte periode, de verleggingsregeling zou kunnen worden toegepast. De Raad heeft ervoor gekozen het voorstel op te splitsen, en heeft Richtlijn 2010/23/EU van de Raad (4) vastgesteld die evenwel alleen op broeikasgasemissierechten van toepassing was, aangezien de fraudesituatie in die sector een onmiddellijk optreden noodzakelijk maakte. De Raad heeft op dat moment ook de politieke toezegging gedaan om de onderhandelingen over het resterende deel van het voorstel van de Commissie voort te zetten.

(4)

Sindsdien zijn er ook in andere sectoren fraudegevallen geweest, en derhalve dienen nieuwe goederen en diensten te worden toegevoegd aan het resterende deel van het voorstel van de Commissie wat betreft de vooraf vastgestelde lijst van goederen en diensten waarop de verleggingsregeling zou kunnen worden toegepast. De fraude heeft zich met name voorgedaan met betrekking tot de levering van gas en elektriciteit, telecommunicatiediensten, spelconsoles, tablet-pc's en laptops, granen, industriële gewassen waaronder oliehoudende zaden en suikerbieten, en ruwe en halfafgewerkte metalen, waaronder edelmetalen.

(5)

De invoering van de verleggingsregeling die niet van algemene toepassing is maar specifiek geldt voor deze goederen en diensten, die volgens recente ervaringen bijzonder fraudegevoelig zijn, mag geen afbreuk doen aan de basisbeginselen van het btw-stelsel, zoals de gespreide betaling.

(6)

De vooraf vastgestelde lijst, waaruit de lidstaten kunnen kiezen, dient te worden beperkt tot leveren van goederen en diensten die volgens recente ervaringen bijzonder fraudegevoelig zijn.

(7)

Wanneer zij de verleggingsregeling toepassen, hebben de lidstaten de vrijheid om de voorwaarden hiervoor vast te stellen, met inbegrip van het vastleggen van drempelwaarden, de categorieën leveranciers of ontvangers waarop de regeling van toepassing kan zijn en de gedeeltelijke toepassing van de regeling binnen bepaalde categorieën.

(8)

Aangezien een verleggingsregeling een tijdelijke maatregel is om het btw-stelsel beter bestand te maken tegen gevallen van btw-fraude, in afwachting van wetgevingsoplossingen op de langere termijn, mag de bij artikel 199 bis van Richtlijn 2006/112/EG ingestelde verleggingsregeling slechts voor een beperkte periode van toepassing zijn.

(9)

Om te waarborgen dat de verleggingsregeling voor een voldoende lange periode kan worden toegepast om doeltreffend te zijn en een latere evaluatie mogelijk te maken, is het noodzakelijk dat de huidige termijn, die op 30 juni 2015 verstrijkt, wordt verlengd. Tevens dienen de datum voor de evaluatieperiode en de einddatum van de periode waarin een verschuiving in frauduleuze activiteiten moet worden gerapporteerd, te worden uitgesteld.

(10)

Teneinde alle lidstaten de mogelijkheid te geven om de verleggingsregeling toe te passen zoals hierboven uiteengezet, is een specifieke wijziging van Richtlijn 2006/112/EG noodzakelijk.

(11)

Aangezien de doelstelling van het overwogen optreden, namelijk de btw-fraude aan te pakken met tijdelijke maatregelen die afwijken van de bestaande voorschriften van de Unie, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, en derhalve beter op het niveau van de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie maatregelen treffen, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan wat nodig is om die doelstelling te verwezenlijken.

(12)

Richtlijn 2006/112/EG dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

1)

In artikel 193 wordt de verwijzing naar "de artikelen 194 tot en met 199" vervangen door een verwijzing naar "de artikelen 194 tot en met 199 ter";

2)

Artikel 199 bis wordt als volgt gewijzigd: