—

tannulla d-Deċiżjoni tal-Kummissjoni C(2019) 2359, tat-3 ta’ April 2019, adottata skont ir-Regolament (KE) Nru 443/2009 tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill (1) u b’mod partikolari skont it-tieni subparagrafu tal-Artikolu 8(5) tiegħu (iktar ’il quddiem id-“deċiżjoni kkontestata”), sa fejn hija tispeċifika, fl-Artikolu 1(1) tagħha, moqri flimkien mal-kolonni D u I tat-Tabella 1 u tat-Tabella 2 tal-Anness I, l-emissjonijiet speċifiċi medji ta’ CO2 u t-tnaqqis ta’ emissjonijiet ta’ CO2 miksuba għall-innovazzjonijiet ekoloġiċi, u

—

tikkundanna lill-konvenuta għall-ispejjeż.

1.

L-ewwel motiv huwa bbażat fuq ksur tad-dispożizzjonijiet moqrija flimkien tat-tieni subparagrafu tal-Artikolu 12(1) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011 (2) u tal-Artikolu 1(3) tad-Deċiżjoni ta’ Implimentazzjoni (UE) 2015/158 (3)

Fil-kuntest tal-ewwel motiv, ir-rikorrenti tallega li l-konvenuta kisret id-dispożizzjonijiet moqrija flimkien tat-tieni subparagrafu tal-Artikolu 12(1) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011 u tal-Artikolu 1(3) tad-Deċiżjoni ta’ Implimentazzjoni (UE) 2015/158 sa fejn, matul il-verifika ad hoc tat-tnaqqis tal-emissjonijiet ta’ CO2, hija eskludiet il-metodu ta’ prova approvat, billi applikat fattur ta’ Willans żbaljat.

2.

It-tieni motiv huwa bbażat fuq ksur tad-dispożizzjonijiet moqrija flimkien tat-tieni subparagrafu tal-Artikolu 12(1) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011, tal-Artikolu 1(3) tad-Deċiżjoni ta’ Implimentazzjoni (UE) 2015/158 u tal-Artikolu 6(1) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011

Fil-kuntest tat-tieni motiv, ir-rikorrenti ssostni li l-konvenuta kisret id-dispożizzjonijiet moqrija flimkien tat-tieni subparagrafu tal-Artikolu 12(1) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011, tal-Artikolu 1(3) tad-Deċiżjoni ta’ Implimentazzjoni (UE) 2015/158 u tal-Artikolu 6(1) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011 billi eskludiet, fil-kuntest tal-metodu ta’ prova applikat minnha għall-finijiet tal-verifika ad hoc, il-prekundizzjonament speċifiku neċessarju.

3.

It-tielet motiv huwa bbażat fuq ksur tal-Artikolu 12(2) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011

Fil-kuntest tat-tielet motiv, ir-rikorrenti ssostni li l-konvenuta kisret l-Artikolu 12(2) tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 725/2011 billi ordnat li l-innovazzjoni ekoloġika ma kellhiex tittieħed inkunsiderazzjoni għas-sena preċedenti, is-sena 2017, minkejja li l-imsemmija dispożizzjoni tawtorizza espressament biss deċiżjoni dwar in-nuqqas ta’ teħid inkunsiderazzjoni inkwistjoni għas-sena sussegwenti.

4.

Ir-raba’ motiv huwa bbażat fuq ksur tad-dritt għal smigħ

Fil-kuntest tar-raba’ motiv, ir-rikorrenti tallega li l-konvenuta kisret id-dritt għal smigħ tagħha kif jeżiġi l-prinċipju ġenerali tar-rispett tad-drittijiet ta’ difiża kif ukoll l-Artikolu 41(2)(a) tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea.

5.

Il-ħames motiv huwa bbażat fuq ksur tal-obbligu ta’ motivazzjoni

Fil-kuntest tal-ħames motiv, ir-rikorrenti ssostni li d-deċiżjoni kkontestata ma hijiex motivata konformement mat-tieni paragrafu tal-Artikolu 296 TFUE u mal-Artikolu 41(2)(c) tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea. Hija tiddikjara li, fid-deċiżjoni kkontestata, il-konvenuta tillimita ruħha li, f’termini astratti, tirreferi għal diverġenzi fil-metodu ta’ prova, mingħajr ma tindirizza l-kwistjoni determinanti dwar jekk u sa fejn il-metodu ta’ prova jeżiġix prekundizzjonament speċifiku u jekk il-konvenuta awtorizzatx tali metodu ta’ prova bid-Deċiżjoni ta’ Implimentazzjoni (UE) 2015/158.