Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62020TN0037

    Υπόθεση T-37/20: Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2020 — Ηνωμένο Βασίλειο κατά Επιτροπής

    ΕΕ C 95 της 23.3.2020, p. 38–39 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    23.3.2020   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 95/38


    Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2020 — Ηνωμένο Βασίλειο κατά Επιτροπής

    (Υπόθεση T-37/20)

    (2020/C 95/48)

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: Z. Lavery και T. Buley, Barrister)

    Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

    Αιτήματα

    Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

    να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/1835 (1) της Επιτροπής, καθόσον αποκλείει από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένες δαπάνες στις οποίες προέβησαν διαπιστευμένοι οργανισμοί πληρωμών του Ηνωμένου Βασιλείου στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) λόγω αδυναμίας στον ορισμό του ενεργού γεωργού — συσχετιζόμενες εταιρείες· και

    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα του Ηνωμένου Βασιλείου.

    Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

    Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει έναν μοναδικό λόγο, περί εσφαλμένης ερμηνείας του άρθρου 9, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 1307/2013 (2).

    Το Ηνωμένο Βασίλειο προβάλλει επτά επιχειρήματα προς στήριξη του λόγου αυτού:

    Πρώτον, η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένως το γράμμα του άρθρου 9, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο. Δεν αποκλείει την καταβολή ενισχύσεων προς αιτούντα που υπάγεται σε ευρύτερη ομάδα εταιριών, της οποίας μέλος ασκεί δραστηριότητες οι οποίες οδηγούν σε αποκλεισμό βάσει του κανονισμού.

    Δεύτερον, το προσφεύγον προβάλλει ότι από το γράμμα της διάταξης αυτής δεν προκύπτει το περιεχόμενο που της αποδίδει η Επιτροπή. Με βάση τη σύνταξη, είναι σαφές ότι απαγορεύεται στην ίδια την ομάδα να ασκεί την επίμαχη δραστηριότητα. Δεν πληρούται η προϋπόθεση αυτή όταν ο αιτών την άμεση ενίσχυση είναι εταιρία η οποία (αυτή καθαυτή) πληροί τον ορισμό του γεωργού που διαλαμβάνεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', αλλά δεν ασκεί (αυτή καθαυτή) συναφή δραστηριότητα.

    Τρίτον, η ερμηνεία του Ηνωμένου Βασιλείου ενισχύεται από το γεγονός ότι η διατύπωση του άρθρου 9, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, αντικατοπτρίζει εκείνη του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', όπου προσδιορίζεται η έννοια του «γεωργού». Ως «γεωργός» νοείται είτε α) πρόσωπο (φυσικό ή νομικό) που ασκεί γεωργική δραστηριότητα είτε β) ομάδα τέτοιων προσώπων. Στη δεύτερη περίπτωση, ο «γεωργός», στον ενικό αριθμό κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', περιλαμβάνεται σε σύνολο φυσικών ή νομικών προσώπων. Η φράση δεν πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εισάγει στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', ένα στοιχείο «συνδεδεμένων οντοτήτων» και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να δοθεί τέτοιο νόημα στο άρθρο 9, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο.

    Τέταρτον, η φράση «ομάδες φυσικών ή νομικών προσώπων» εμφανίζεται και αλλού στον κανονισμού, πλην όμως η Επιτροπή δεν φαίνεται να την ερμηνεύει με συνέπεια και συμφώνως προς την ερμηνεία της του άρθρου 9, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο. Το Ηνωμένο Βασίλειο υποστηρίζει ότι η επίμαχη φράση πρέπει απλώς να ερμηνευθεί ομοιόμορφα σε όλον τον κανονισμό 1307/13.

    Πέμπτον, το Ηνωμένο Βασίλειο υποστηρίζει επίσης ότι υπάρχει περαιτέρω πρόβλημα γλωσσικής φύσης στην ερμηνεία της Επιτροπής. Η αναφορά σε «φυσικό» πρόσωπο στην επίμαχη φράση είναι περιττή. Θα αρκούσε αναφορά σε «ομάδες νομικών προσώπων». Φυσικό πρόσωπο δεν μπορεί να ανήκει σε άλλον φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ούτε μπορεί να συνδέεται με άλλο τέτοιο πρόσωπο με τον τρόπο που μια εταιρία μπορεί να συνδέεται με άλλη εταιρία.

    Έκτον, ευρύτερες τελολογικές εκτιμήσεις ενισχύουν τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και αποδυναμώνουν τη θέση της Επιτροπής. Στην αιτιολογική σκέψη 10 διαλαμβάνεται ότι δεν πρέπει να χορηγούνται «άμεσες ενισχύσεις σε ορισμένα φυσικά και νομικά πρόσωπα, εκτός εάν αυτά μπορούν να αποδείξουν ότι η γεωργική τους δραστηριότητα δεν είναι οριακή». Η προσέγγιση αυτή συνάδει πλήρως με την εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, και αντιτίθεται στην ερμηνεία της Επιτροπής.

    Τέλος, το άρθρο 9, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, επιτρέπει εξαίρεση από την απαγόρευση του άρθρου 9, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, εφόσον ο αιτών (είτε ένα πρόσωπο είτε ομάδα προσώπων) εμπίπτει στις κατηγορίες υπό στοιχεία α' έως γ' του ίδιου εδαφίου. Προβλέπει ότι οι αιτούντες ενίσχυση μπορούν να αποδείξουν ότι οι γεωργικές τους δραστηριότητες «δεν είναι ασήμαντες» κατά το στοιχείο β'. Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει πρόθεση από πλευράς του νομοθέτη να αποκλείσει από τις ενισχύσεις πρόσωπα που ασκούν δραστηριότητες οι οποίες από μόνες τους οδηγούν σε αποκλεισμό βάσει του κανονισμού.


    (1)  Εκτελεστική απόφαση (EE) 2019/1835 της Επιτροπής, της 30ής Οκτωβρίου 2019, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2019, L 279, σ. 98).

    (2)  Κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 608).


    Top