20.7.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/25

1)

Έχει η ρήτρα 5, παράγραφος 1, της συμφωνίας πλαισίου που συνήφθη από την CEEP, την UNICE και την CES (1) σχετικά με την εργασία ορισμένου χρόνου την έννοια ότι αντιτίθεται σε αυτή εθνική νομοθεσία σύμφωνα με την οποία, στις περιπτώσεις καταχρήσεως στο πλαίσιο της εκτελέσεως συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, δεν αναγνωρίζεται στο έκτακτο προσωπικό περιστασιακού χαρακτήρα γενικό δικαίωμα στη διατήρηση του εργασιακού δεσμού υπό την ιδιότητα του μη μόνιμου προσωπικού που απασχολείται με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, ήτοι δικαίωμα στη διατήρηση της προσωρινώς αναληφθείσας θέσεως του οικείου μέλους του προσωπικού εωσότου καλυφθεί με κανονιστικό τρόπο ή καταργηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες, ενώ το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζεται, σε αντίστοιχη κατάσταση, στο συμβασιούχο προσωπικό της δημόσιας διοίκησης;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, έχει η αρχή της ισοδυναμίας την έννοια ότι ο εθνικός δικαστής μπορεί να κρίνει ότι οι δύο αυτές καταστάσεις, ήτοι εκείνη του συμβασιούχου προσωπικού της δημόσιας διοικήσεως που απασχολείται με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και εκείνη του εκτάκτου προσωπικού περιστασιακού χαρακτήρα, είναι παρόμοιες όταν διαπιστώνεται κατάχρηση κατά την εκτέλεση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή οφείλει ο εθνικός δικαστής να λάβει υπόψη κατά την εκτίμηση της ομοιότητας των εν λόγω καταστάσεων, πέραν της ταυτότητας του εργαζομένου και της ταυτότητας ή της ομοιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και της ορισμένης διάρκειας της συμβάσεως εργασίας, τυχόν άλλα στοιχεία, όπως, για παράδειγμα, την ιδιαίτερη φύση της συμβατικής σχέσεως εργασίας ή της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσεως του εργαζομένου ή τη δυνατότητα αυτοοργανώσεως της δημόσιας διοικήσεως, στοιχεία τα οποία δικαιολογούν τη διαφορετική αντιμετώπιση των δύο καταστάσεων;