Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CA0235

    Υπόθεση C-235/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 12ης Απριλίου 2011 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DHL Express France SAS, πρώην DHL International SA κατά Chronopost SA [Πνευματική ιδιοκτησία — Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρο 98, παράγραφος 1 — Απαγόρευση των πράξεων παραποιήσεως/απομιμήσεως σήματος, επιβληθείσα από δικαστήριο κοινοτικών σημάτων — Κατά τόπον πεδίο εφαρμογής — Μέτρα εξαναγκασμού που συνοδεύουν την απαγόρευση — Αποτέλεσμα στο έδαφος άλλων κρατών μελών από το κράτος μέλος στο οποίο εδρεύει το επιληφθέν δικαστήριο]

    ΕΕ C 179 της 18.6.2011, p. 2–2 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    18.6.2011   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 179/2


    Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 12ης Απριλίου 2011 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DHL Express France SAS, πρώην DHL International SA κατά Chronopost SA

    (Υπόθεση C-235/09) (1)

    (Πνευματική ιδιοκτησία - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 98, παράγραφος 1 - Απαγόρευση των πράξεων παραποιήσεως/απομιμήσεως σήματος, επιβληθείσα από δικαστήριο κοινοτικών σημάτων - Κατά τόπον πεδίο εφαρμογής - Μέτρα εξαναγκασμού που συνοδεύουν την απαγόρευση - Αποτέλεσμα στο έδαφος άλλων κρατών μελών από το κράτος μέλος στο οποίο εδρεύει το επιληφθέν δικαστήριο)

    2011/C 179/02

    Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

    Αιτούν δικαστήριο

    Cour de cassation

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    DHL Express France SAS, πρώην DHL International SA

    κατά

    Chronopost SA

    Αντικείμενο

    Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Cour de cassation — Ερμηνεία του άρθρου 98 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), σε συνδυασμό με τα άρθρα 1, 14 και 94 του ίδιου κανονισμού — Αγωγή λόγω παραποιήσεως/απομιμήσεως σημάτων — Κατά τόπον πεδίο εφαρμογής απαγορεύσεως επιβληθείσας από δικαστήριο κοινοτικών σημάτων — Δυνατότητα του δικαστηρίου αυτού να συνοδεύει την εν λόγω απαγόρευση με μέτρα καταναγκασμού εφαρμοστέα στο έδαφος όλων των κρατών μελών εντός των οποίων ισχύει η απαγόρευση συνεχίσεως των πράξεων παραποιήσεως/απομιμήσεως

    Διατακτικό

    1)

    Το άρθρο 98, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 3288/94 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, έχει την έννοια ότι το πεδίο εφαρμογής της απαγορεύσεως συνεχίσεως των πράξεων που συνιστούν παραποίηση/απομίμηση ή επαπειλούμενη παραποίηση/απομίμηση κοινοτικού σήματος, επιβληθείσας από δικαστήριο κοινοτικών σημάτων του οποίου η αρμοδιότητα στηρίζεται στα άρθρα 93, παράγραφοι 1 έως 4, και 94, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, εκτείνεται, κατ’ αρχήν, σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    2)

    Το άρθρο 98, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 40/94, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 3288/94, έχει την έννοια ότι μέτρο εξαναγκασμού, όπως μια χρηματική ποινή, του οποίου τη λήψη διέταξε δικαστήριο κοινοτικών σημάτων κατ’ εφαρμογήν του εθνικού του δικαίου, προκειμένου να διασφαλίσει την τήρηση επιβληθείσας από αυτό απαγορεύσεως της συνεχίσεως των πράξεων που συνιστούν παραποίηση/απομίμηση ή επαπειλούμενη παραποίηση/απομίμηση κοινοτικού σήματος, παράγει αποτελέσματα εντός των άλλων κρατών μελών πλην του κράτους μέλους στο οποίο εδρεύει το επιληφθέν δικαστήριο, στα οποία εκτείνεται το κατά τόπον πεδίο εφαρμογής μιας τέτοιας απαγορεύσεως, υπό τις προϋποθέσεις του κεφαλαίου III του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που αφορούν την αναγνώριση και την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων. Εφόσον το εθνικό δίκαιο ενός από αυτά τα άλλα κράτη μέλη δεν προβλέπει κανένα μέτρο εξαναγκασμού ανάλογο προς αυτό το οποίο διέταξε το εν λόγω δικαστήριο, το αρμόδιο δικαστήριο του κράτους μέλους αυτού οφείλει να επιδιώξει την επίτευξη του σκοπού του ανωτέρω μέτρου εφαρμόζοντας τις διατάξεις εκείνες του εσωτερικού του δικαίου οι οποίες δύνανται να διασφαλίσουν κατά τρόπο ισοδύναμο την τήρηση της εν λόγω απαγορεύσεως.


    (1)  ΕΕ C 205 της 29.8.2009.


    Top