Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CA0132

    Υπόθεση C-132/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Απριλίου 2009 [αίτηση του Fővárosi Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lidl Magyarország Kereskedelmi bt. κατά Nemzeti Hírközlési Hatóság Tanácsa (Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Ραδιοεξοπλισμός και τηλεπικοινωνιακός τερματικός εξοπλισμός — Αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας — Μη αναγνώριση της καταρτισθείσας από παραγωγό εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος δηλώσεως πιστότητας)

    ΕΕ C 153 της 4.7.2009, p. 12–13 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    4.7.2009   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 153/12


    Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Απριλίου 2009 [αίτηση του Fővárosi Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lidl Magyarország Kereskedelmi bt. κατά Nemzeti Hírközlési Hatóság Tanácsa

    (Υπόθεση C-132/08) (1)

    (Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Ραδιοεξοπλισμός και τηλεπικοινωνιακός τερματικός εξοπλισμός - Αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας - Μη αναγνώριση της καταρτισθείσας από παραγωγό εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος δηλώσεως πιστότητας)

    2009/C 153/23

    Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

    Αιτούν δικαστήριο

    Fővárosi Bíróság

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Lidl Magyarország Kereskedelmi bt.

    κατά

    Nemzeti Hírközlési Hatóság Tanácsa

    Αντικείμενο

    Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Fővárosi Bíróság — Ερμηνεία του άρθρου 30 ΕΚ, του άρθρου 8 της οδηγίας 1999/5/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1999, σχετικά με τον ραδιοεξοπλισμό και τον τηλεπικοινωνιακό τερματικό εξοπλισμό και την αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας των εξοπλισμών αυτών (ΕΕ L 91, σ. 10), καθώς και των άρθρων 2, στοιχεία ε' και στ', 6, παράγραφος 1, και 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 2001/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2001, για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων (ΕΕ 2002, L 11, σ. 4) — Εθνική νομοθετική ρύθμιση η οποία υποχρεώνει τον εισαγωγέα ραδιοεξοπλισμού που χρησιμοποιεί ζώνες συχνοτήτων των οποίων η χρήση δεν είναι εναρμονισμένη στο σύνολο της Κοινότητας και φέρει τη σήμανση CE [ΕΚ] να συντάσσει δήλωση πιστότητας σύμφωνα με τις διατάξεις του εθνικού δικαίου, ακόμη και στην περίπτωση που ο εν λόγω εξοπλισμός συνοδεύεται από δήλωση πιστότητας που εκδόθηκε από τον παραγωγό, ο οποίος έχει την έδρα του σε άλλο κράτος μέλος

    Διατακτικό

    1)

    Τα κράτη μέλη δεν δύνανται να απαιτούν, δυνάμει της οδηγίας 1999/5/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1999, σχετικά με τον ραδιοεξοπλισμό και τον τηλεπικοινωνιακό τερματικό εξοπλισμό και την αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας των εξοπλισμών αυτών, από το πρόσωπο που διαθέτει ραδιοεξοπλισμό στην αγορά να υποβάλει σχετική δήλωση πιστότητας, ενώ ο εν λόγω εξοπλισμός φέρει σήμανση «CE» προερχόμενη από τον παραγωγό που εδρεύει σε άλλο κράτος μέλος και συνοδεύεται από δήλωση πιστότητας συνταχθείσα από τον παραγωγό αυτόν.

    2)

    Η οδηγία 2001/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2001, για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων δεν έχει εφαρμογή προκειμένου περί εκτιμήσεως ζητημάτων που αφορούν την υποχρέωση ενός προσώπου να υποβάλει δήλωση πιστότητας ορισμένου ραδιοεξοπλισμού. Όσον αφορά τη δυνατότητα των κρατών μελών να επιβάλλουν, βάσει της οδηγίας 2001/95, κατά τη διάθεση στο εμπόριο ραδιοεξοπλισμών, άλλες υποχρεώσεις, πλην της υποχρεώσεως υποβολής δηλώσεως πιστότητας, το πρόσωπο που διαθέτει ένα προϊόν στο εμπόριο μπορεί να θεωρηθεί, αφενός, ως παραγωγός του εν λόγω προϊόντος μόνον εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 2, στοιχείο ε', της οδηγίας αυτής και, αφετέρου, ως διανομέας του εν λόγω προϊόντος μόνον εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 2, στοιχείο στ'. Ο παραγωγός και ο διανομέας υπέχουν μόνον τις υποχρεώσεις που η οδηγία 2001/95 επιβάλλει, αντίστοιχα, σε έκαστο εξ αυτών.

    3)

    Όταν ένα ζήτημα ρυθμίζεται κατά τρόπο εναρμονισμένο στο κοινοτικό επίπεδο, κάθε σχετικό εθνικό μέτρο πρέπει να εκτιμάται υπό το πρίσμα των διατάξεων αυτού του μέτρου εναρμονίσεως και όχι των άρθρων 28 ΕΚ και 30 ΕΚ. Στους τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 1999/5/ΕΚ, τα κράτη μέλη οφείλουν να συμμορφώνονται πλήρως και δεν έχουν τη δυνατότητα διατηρήσεως σε ισχύ αντιθέτων διατάξεων της εθνικής τους νομοθεσίας. Σε περίπτωση που κράτος μέλος κρίνει ότι η συμμόρφωση προς εναρμονισμένο πρότυπο δεν εξασφαλίζει συμμόρφωση προς τις βασικές απαιτήσεις που προβλέπει η οδηγία 1999/5 και τις οποίες προορίζεται να καλύψει το πρότυπο αυτό, το εν λόγω κράτος μέλος υποχρεούται να ακολουθήσει τη διαδικασία του άρθρου 5 της οδηγίας. Αντιθέτως, ένα κράτος μέλος δύναται, προς δικαιολόγηση περιορισμού, να επικαλεσθεί λόγους που δεν περιλαμβάνονται στον εναρμονισμένο από την οδηγία 1999/5 τομέα. Σε μια τέτοια περίπτωση, το κράτος μέλος δύναται να επικαλεσθεί μόνον κάποιον από τους λόγους που προβλέπει το άρθρο 30 ΕΚ ή κάποια από τις επιτακτικές απαιτήσεις γενικού συμφέροντος.


    (1)  ΕΕ C 183 της 19.7.2008


    Top