(1)

Ο τίτλος IV της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (στο εξής: «συνθήκη ΕΚ») παρέχει τη νομική βάση για τη θέσπιση κοινοτικής νομοθεσίας στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις.

(1)

Ο τίτλος IV Μέρος Τρία της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (στο εξής: «συνθήκη ΕΚ») παρέχει τη νομική βάση για τη θέσπιση κοινοτικής νομοθεσίας στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις.

(2)

Η δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών διέπεται κατά παράδοση από συμφωνίες μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών.

(2)

Η δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών διέπεται κατά παράδοση από συμφωνίες μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών. Οι συμφωνίες αυτές, των οποίων είναι μεγάλος ο αριθμός, συχνά απηχούν ειδικούς δεσμούς μεταξύ ενός κράτους μέλους και μιας συγκεκριμένης τρίτης χώρας και αποσκοπούν στην παροχή του κατάλληλου νομικού πλαισίου για την κάλυψη των ειδικών αναγκών των ενδιαφερομένων μερών.

(3)

Το άρθρο 307 της συνθήκης ΕΚ επιτάσσει την άρση των τυχόν ασυμβίβαστων που υφίστανται μεταξύ του κοινοτικού κεκτημένου και διεθνών συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών. Για τον σκοπό αυτό απαιτείται ενίοτε η αναδιαπραγμάτευση των εν λόγω συμφωνιών.

(3)

Το άρθρο 307 της συνθήκης ΕΚ επιτάσσει στα κράτη μέλη να λάβουν κάθε ενδεδειγμένο μέτρο για την άρση των τυχόν ασυμβίβαστων που υφίστανται μεταξύ του κοινοτικού κεκτημένου και διεθνών συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών. Για τον σκοπό αυτό απαιτείται ενίοτε η αναδιαπραγμάτευση των εν λόγω συμφωνιών.

(4)

Ενδέχεται επίσης να είναι αναγκαία η σύναψη νέων συμφωνιών με τρίτες χώρες για τη ρύθμιση θεμάτων πολιτικής δικαιοσύνης τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του τίτλου IV της συνθήκης ΕΚ.

(4)

Για να παρασχεθεί το ενδεδειγμένο νομικό πλαίσιο για την κάλυψη των ειδικών αναγκών ενός συγκεκριμένου κράτους μέλους στις σχέσεις του με μια τρίτη χώρα, ενδέχεται επίσης να είναι αναγκαία η σύναψη νέων συμφωνιών με τρίτες χώρες για τη ρύθμιση θεμάτων πολιτικής δικαιοσύνης τα οποία αφορούν το πεδίο εφαρμογής του τίτλου IV Μέρος Τρία της συνθήκης ΕΚ.

(5)

Το ΔΕΚ , στη γνώμη του 1/03 της 7ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με τη σύναψη της νέας σύμβασης του Λουγκάνο, επιβεβαίωσε ότι η Κοινότητα έχει αποκτήσει αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα για τη διαπραγμάτευση και σύναψη διεθνών συμφωνιών με τρίτες χώρες για μια σειρά σημαντικών θεμάτων, τα οποία μνημονεύονται στον τίτλο IV της συνθήκης ΕΚ. Ειδικότερα, το Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι η Κοινότητα έχει αποκτήσει αποκλειστική αρμοδιότητα για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών με τρίτες χώρες σχετικά με θέματα που έχουν συνέπειες για τους κανόνες οι οποίοι καθορίζονται, μεταξύ άλλων , στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 («Βρυξέλλες I»), όπως είναι, ιδίως, η διεθνής δικαιοδοσία καθώς και η αναγνώριση και η εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις.

(5)

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων , στη γνώμη του 1/03 της 7ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με τη σύναψη της νέας σύμβασης του Λουγκάνο, επιβεβαίωσε ότι η Κοινότητα έχει αποκτήσει αποκλειστική αρμοδιότητα για τη σύναψη μιας διεθνούς συμφωνίας σαν τη Σύμβαση του Λουγκάνο με τρίτες χώρες σχετικά με θέματα που έχουν συνέπειες για τους κανόνες οι οποίοι καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 της 22ας Δεκεμβρίου 2000 για τη διεθνή δικαιοδοσία καθώς και την αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (1) («Βρυξέλλες I»).

(6)

Συνεπώς, δυνάμει του άρθρου 300 της συνθήκης ΕΚ, εναπόκειται στην Κοινότητα να συνάπτει τέτοιου είδους συμφωνίες μεταξύ της Κοινότητας και τρίτων χωρών , στον βαθμό που πρόκειται για αρμοδιότητα της Κοινότητας.

(6)

Εναπόκειται στην Κοινότητα να συνάπτει, δυνάμει του άρθρου 300 της συνθήκης ΕΚ, συμφωνίες μεταξύ της Κοινότητας και τρίτων χωρών, επί θεμάτων που υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας.

(7)

Το άρθρο 10 της συνθήκης ΕΚ απαιτεί από τα κράτη μέλη να διευκολύνουν την Κοινότητα στην εκπλήρωση της αποστολής της και να απέχουν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου ικανού να θέσει σε κίνδυνο την πραγματοποίηση των στόχων της συνθήκης. Το εν λόγω καθήκον ειλικρινούς συνεργασίας τυγχάνει γενικής εφαρμογής και δεν εξαρτάται από το κατά πόσον η αρμοδιότητα της Κοινότητας είναι αποκλειστική ή όχι.

(7)

Το άρθρο 10 της συνθήκης ΕΚ απαιτεί από τα κράτη μέλη να διευκολύνουν την Κοινότητα στην εκπλήρωση της αποστολής της και να απέχουν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου ικανού να θέσει σε κίνδυνο την πραγματοποίηση των στόχων της συνθήκης. Το εν λόγω καθήκον νομιμόφρονος συνεργασίας τυγχάνει γενικής εφαρμογής και δεν εξαρτάται από το κατά πόσον η αρμοδιότητα της Κοινότητας είναι αποκλειστική ή όχι.

(8)

Πρέπει να εκτιμηθεί κατά πόσον υφίσταται επί του παρόντος ικανό συμφέρον της Κοινότητας για την αντικατάσταση του συνόλου των υφιστάμενων ή προτεινόμενων διμερών συμφωνιών μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών από κοινοτικές συμφωνίες. Για τον λόγο αυτό, είναι αναγκαία η θέσπιση διαδικασίας με διττό σκοπό. Ο πρώτος σκοπός είναι να δίδεται στην Κοινότητα η δυνατότητα να εκτιμήσει κατά πόσον υπάρχει όντως ικανό κοινοτικό συμφέρον για τη σύναψη μιας συγκεκριμένης διμερούς συμφωνίας. Ο δεύτερος σκοπός είναι να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να συνάψουν την εκάστοτε συμφωνία αν διαπιστωθεί ότι δεν υφίσταται τρέχον κοινοτικό συμφέρον για τη σύναψη τέτοιας συμφωνίας.

(9)

Είναι σκόπιμο να καθιερωθεί συνεκτική και διαφανής διαδικασία προκειμένου να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να τροποποιούν υφιστάμενες συμφωνίες που έχουν συνάψει με τρίτες χώρες ή να διαπραγματεύονται και να συνάπτουν νέες συμφωνίες σε εξαιρετικές περιπτώσεις , ιδίως όταν η ίδια η Κοινότητα δεν έχει δηλώσει την πρόθεσή της να ασκήσει τις εξωτερικές της αρμοδιότητες με σκοπό τη σύναψη της συμφωνίας. Η εν λόγω διαδικασία δεν θίγει την αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας, ούτε τις διατάξεις των άρθρων 300 και 307 της συνθήκης ΕΚ. Επειδή παρεκκλίνει από τον κανόνα ότι η Κοινότητα είναι αποκλειστικώς αρμόδια για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών για τα συγκεκριμένα θέματα, η προτεινόμενη διαδικασία πρέπει να θεωρείται ως κατ’ εξαίρεση μέτρο και να υπόκειται σε περιορισμό, τόσο ως προς το πεδίο όσο και ως προς τον χρόνο εφαρμογής της.

(9)

Ως προς τις συμφωνίες με τρίτες χώρες επί ειδικών θεμάτων αστικού δικαίου που υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας, είναι σκόπιμο να καθιερωθεί συνεκτική και διαφανής διαδικασία προκειμένου να επιτραπεί σε ένα κράτος μέλος να τροποποιήσει μια υφιστάμενη συμφωνία ή να διαπραγματευθεί και να συνάψει μια νέα συμφωνία , ιδίως όταν η ίδια η Κοινότητα δεν έχει δηλώσει την πρόθεσή της να ασκήσει τις εξωτερικές της αρμοδιότητες με σκοπό τη σύναψη μιας συμφωνίας δυνάμει κάποιας ήδη υπάρχουσας διαπραγματευτικής εντολής ή μιας προτεινόμενης διαπραγματευτικής εντολής . Η εν λόγω διαδικασία δεν θίγει την αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας, ούτε τις διατάξεις των άρθρων 300 και 307 της συνθήκης ΕΚ. Πρέπει να θεωρείται ως κατ’ εξαίρεση μέτρο και να υπόκειται σε περιορισμό, τόσο ως προς το πεδίο όσο και ως προς τον χρόνο εφαρμογής της.

(9α)

Ο παρών κανονισμός δεν ισχύει εάν η Κοινότητα έχει ήδη συνάψει συμφωνία με την τρίτη χώρα ή με τις τρίτες χώρες που ενδιαφέρονται για το ίδιο θέμα. Δυο συμφωνίες θεωρούνται ότι αφορούν το ίδιο θέμα μόνον εάν και εφόσον ρυθμίζουν στην ουσία το ίδιο συγκεκριμένο νομικό ζήτημα. Διατάξεις ορίζουσες απλώς μια γενική πρόθεση συνεργασίας πάνω σε κάποια ζητήματα δεν θεωρούνται ότι αφορούν το ίδιο θέμα.

(9β)

ορισμένες περιφερειακές συμφωνίες που αναφέρονται στα υφιστάμενα κοινοτικά νομικά κείμενα καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό.

(9γ)

Η Επιτροπή θα καθορίζει τις προτεραιότητες για την ανάπτυξη των εξωτερικών σχέσεων της Κοινότητας στο πεδίο της δικαστικής συνεργασίας επί αστικών και εμπορικών θεμάτων, βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών που ενδεχομένως θα εγκρίνονται μελλοντικώς από το Συμβούλιο.

(10)

Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού πρέπει να περιορίζεται σε συμφωνίες οι οποίες αφορούν τομεακά θέματα και καλύπτουν τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών και άλλων αποφάσεων σε υποθέσεις γαμικών διαφορών, γονικής μέριμνας και υποχρεώσεων διατροφής, καθώς και το εφαρμοστέο δίκαιο σε υποθέσεις υποχρεώσεων διατροφής.

(11)

Προκειμένου να διασφαλίζεται ότι μια συμφωνία που προτείνεται από κράτος μέλος δεν καθιστά ατελέσφορη την κοινοτική νομοθεσία και δεν υπονομεύει την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος που συγκροτούν οι σχετικοί κανόνες, είναι σκόπιμο να απαιτείται άδεια τόσο για την έναρξη ή τη συνέχιση διαπραγματεύσεων όσο και για τη σύναψη συμφωνίας. Με τον τρόπο αυτό θα μπορεί η Επιτροπή να εκτιμά τον αναμενόμενο αντίκτυπο της (πιθανής) έκβασης των διαπραγματεύσεων για την κοινοτική νομοθεσία. Στις κατάλληλες περιπτώσεις, η Επιτροπή έχει την ευχέρεια να προτείνει διαπραγματευτικές οδηγίες ή να ζητά να περιλαμβάνει η προτεινόμενη συμφωνία συγκεκριμένες ρήτρες.

(11)

Προκειμένου να διασφαλίζεται ότι μια συμφωνία που σχεδιάζεται από κράτος μέλος δεν καθιστά ατελέσφορη την κοινοτική νομοθεσία και δεν υπονομεύει την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος που συγκροτούν οι σχετικοί κανόνες, καθώς και για να διασφαλίζεται ότι δεν υποσκάπτει την πολιτική της Κοινότητας στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος απαιτείται να κοινοποιεί στην Επιτροπή τις προθέσεις του ώστε να λάβει την έγκριση για την έναρξη ή τη συνέχιση επίσημων διαπραγματεύσεων τόσο σχετικά με μια συμφωνία όσο και για την σύναψη αυτής της συμφωνίας. Η κοινοποίηση αυτή μπορεί να γίνει είτε με επιστολή είτε ηλεκτρονικά. Θα περιέχει όλες τις σημαντικές πληροφορίες και τα έγγραφα που θα επιτρέπουν στην Επιτροπή να εκτιμά τον αναμενόμενο αντίκτυπο της έκβασης των διαπραγματεύσεων για την κοινοτική νομοθεσία.

(11α)

Μια αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται για το εάν είναι ή όχι προς το συμφέρον της Κοινότητας να συνάψει διμερή συμφωνία με την ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα ή, όπου χρειαστεί, να αντικατασταθεί μια ήδη υφισταμένη διμερής συμφωνία μεταξύ ενός κράτους μέλους και μιας τρίτης χώρας με μια συμφωνία της Κοινότητας με την εν λόγω χώρα.

Προς το σκοπό αυτό, όλα τα κράτη μέλη πρέπει να τηρούνται ενήμερα για κάθε κοινοποίηση που λαμβάνει η Επιτροπή σχετικά με οποιαδήποτε συμφωνία προτίθεται ένα κράτος μέλος να συνάψει, ώστε να μπορέσουν να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους και να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία του συγκεκριμένου κράτους μέλους. Εάν από αυτή την ανταλλαγή πληροφοριών προκύψει ένα κοινοτικό ενδιαφέρον, η Επιτροπή εξετάζει τη δυνατότητα να προτείνει να της δοθεί διαπραγματευτική εντολή για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας.

(11β)

Εάν η Επιτροπή ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες από ένα κράτος μέλος σε σχέση με την αξιολόγησή της για το κατά πόσον το συγκεκριμένο κράτος μέλος μπορεί να λάβει την άδεια να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με μια τρίτη χώρα ή με τρίτες χώρες, η αίτηση αυτή δεν επηρεάζει τη διάρκεια της χρονικής περιόδου εντός της οποίας η Επιτροπή οφείλει να εκδώσει αιτιολογημένη απόφαση επί της αίτησης του κράτους μέλους για έναρξη των εν λόγω διαπραγματεύσεων.

(11γ)

Εάν επιτρέψει την έναρξη επισήμων διαπραγματεύσεων, η Επιτροπή οφείλει, όπου χρειαστεί, να μπορεί να προτείνει διαπραγματευτικές κατευθυντήριες γραμμές ή να ζητήσει να συμπεριληφθούν συγκεκριμένες ρήτρες στην προτεινόμενη συμφωνία. Η Επιτροπή πρέπει να τηρείται πλήρως ενήμερη κατά τις διάφορες φάσεις των διαπραγματεύσεων στο βαθμό που εξετάζονται θέματα εμπίπτοντα στο πεδίο του παρόντος κανονισμού και δύναται να λάβει την άδεια να συμμετάσχει ως παρατηρητής για αυτά τα θέματα.

(11δ)

Εάν ένα κράτος μέλος κοινοποιήσει στην Επιτροπή την πρόθεσή του να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με μια τρίτη χώρα, θα πρέπει να της διαβιβάσει τα στοιχεία που έχουν σημασία για την αξιολόγηση που πρέπει να γίνει. Οποιαδήποτε άδεια εκ μέρους της Επιτροπής και οποιαδήποτε πιθανή διαπραγματευτική κατευθυντήρια γραμμή ή, ενδεχομένως, άρνηση εκ μέρους της Επιτροπής, πρέπει να αφορά μόνον τα θέματα που υπάγονται στο πεδίο του παρόντος κανονισμού.

(11ε)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη πρέπει να τηρούνται ενήμερα για κάθε κοινοποίηση που λαμβάνει η Επιτροπή σχετικά με προτεινόμενες ή υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες και για κάθε αιτιολογημένη απόφαση της Επιτροπής λαμβανόμενη δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Κατά την ανταλλαγή αυτών των πληροφοριών πρέπει πάντως να τηρούνται όλες οι ισχύουσες απαιτήσεις εμπιστευτικότητας.

(11στ)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή μεριμνούν ώστε οποιαδήποτε πληροφορία χαρακτηρισμένη ως εμπιστευτική να διεκπεραιώνεται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1, στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 της του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 30ής Μαΐου 2001 περί πρόσβασης του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (2).

(11ζ)

Σε περίπτωση όπου η Επιτροπή βάσει της αξιολόγησής της προτίθεται να μην επιτρέψει την έναρξη επισήμων διαπραγματεύσεων ή τη σύναψη μιας υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας, οφείλει προτού εκδώσει την αιτιολογημένη απόφασή της να εκδώσει γνωμοδότηση προς το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος. Σε περίπτωση σύναψης μιας υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας, η γνωμοδότηση πρέπει να απευθύνεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(12)

Για να διασφαλίζεται ότι η εκάστοτε συμφωνία δεν αποτελεί εμπόδιο για την υλοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Κοινότητας στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας επί αστικών και εμπορικών υποθέσεων, η συμφωνία πρέπει να προβλέπει την καταγγελία της σε περίπτωση που συναφθεί κοινοτική συμφωνία με την ίδια τρίτη χώρα για τα ίδια θέματα .

(12)

Για να διασφαλίζεται ότι η εκάστοτε υπό διαπραγμάτευση συμφωνία δεν αποτελεί εμπόδιο για την υλοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Κοινότητας στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας επί αστικών και εμπορικών υποθέσεων, η συμφωνία πρέπει να προβλέπει είτε την καταγγελία της εν μέρει ή εξ ολοκλήρου σε περίπτωση μεταγενέστερης συμφωνίας ανάμεσα στην Κοινότητα ή στην Κοινότητα μαζί με τα κράτη μέλη της και στην ίδια τρίτη χώρα για το ίδιο θέμα ή για την απευθείας αντικατάσταση των σχετικών διατάξεων από τις διατάξεις της μεταγενέστερης συμφωνίας .

(13)

Είναι αναγκαίο να προβλεφθούν μεταβατικές ρυθμίσεις για την κάλυψη περιπτώσεων κατά τις οποίες, τη στιγμή της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, ένα κράτος μέλος έχει ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τρίτη χώρα ή τις έχει ήδη ολοκληρώσει, αλλά δεν έχει δηλώσει ακόμη τη συναίνεσή του να δεσμεύεται από τη συμφωνία.

(13)

Πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για μεταβατικές ρυθμίσεις για την κάλυψη περιπτώσεων κατά τις οποίες, τη στιγμή της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, ένα κράτος μέλος έχει ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τρίτη χώρα ή τις έχει ήδη ολοκληρώσει, αλλά δεν έχει δηλώσει ακόμη τη συναίνεσή του να δεσμεύεται από τη συμφωνία.

(13α)

Για να διασφαλιστεί ότι θα έχει αποκτηθεί επαρκής εμπειρία από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή δεν θα υποβάλει την έκθεσή της προτού παρέλθει οκταετία από την έγκρισή του. Στην έκθεση αυτή, ασκώντας τις εξουσίες της, η Επιτροπή θα επιβεβαιώσει τον προσωρινό χαρακτήρα του παρόντος κανονισμού ή θα εξετάσει κατά πόσον πρέπει αυτός να αντικατασταθεί από άλλον, που θα καλύπτει τα ίδια θέματα ή θα περιλαμβάνει και άλλα θέματα υπαγόμενα στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας και ρυθμιζόμενα από άλλα κοινοτικά κείμενα.

(13β)

Εάν η έκθεση που θα υποβάλει η Επιτροπή επιβεβαιώσει τον προσωρινό χαρακτήρα του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα δύνανται ακόμη και μετά την υποβολή της έκθεσης να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή τις τυχόν υπό εξέλιξη ή ήδη εξαγγελθείσες διαπραγματεύσεις προκειμένου να τους δοθεί η άδεια να ξεκινήσουν επίσημες διαπραγματεύσεις.

(14)

Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού είναι σκόπιμο να θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή.

(15)

Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 5 της συνθήκης , ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του στόχου του.

(15)

Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 5 της συνθήκης ΕΚ , ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του στόχου του.

(16)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία συμμετέχουν στην έκδοση και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού , στον βαθμό που συμμετείχαν στην έκδοση και εφαρμογή των κανονισμών που καλύπτει ο παρών κανονισμός ή αποδέχτηκαν τους εν λόγω προαναφερθέντες κανονισμούς μετά την έκδοσή τους .

(16)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία έχουν γνωστοποιήσει την επιθυμία τους να συμμετέχουν στην έκδοση και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

α)

κάθε διμερής συμφωνία μεταξύ κράτους μέλους και τρίτης χώρας ,

β)

οι κατά το άρθρο 59, παράγραφος 2, στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/2003, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 59, παράγραφος 2, στοιχείο γ) και 59, παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού, και των διατάξεων του άρθρου 69, παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 4/2009 .

α)

το οικείο κράτος μέλος έχει αποδείξει ότι υπάρχει συγκεκριμένο συμφέρον για τη σύναψη της διμερούς τομεακής συμφωνίας με την τρίτη χώρα, το οποίο σχετίζεται ιδίως με την ύπαρξη οικονομικών, γεωγραφικών, πολιτιστικών ή ιστορικών δεσμών μεταξύ του κράτους μέλους και της εν λόγω τρίτης χώρας· και

α)

το οικείο κράτος μέλος έχει παράσχει πληροφορίες σχετικά με το ότι έχει συγκεκριμένο συμφέρον για τη σύναψη της συμφωνίας λόγω οικονομικών, γεωγραφικών, πολιτιστικών , ιστορικών κοινωνικών ή πολιτικών δεσμών μεταξύ του κράτους μέλους και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας·

β)

η Επιτροπή κρίνει ότι η προτεινόμενη συμφωνία θα έχει περιορισμένο αντίκτυπο για την ενιαία και ομοιόμορφη εφαρμογή των ισχυουσών κοινοτικών διατάξεων και για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος που έχει συγκροτηθεί με τις εν λόγω διατάξεις.

β)

βάσει των διαβιβασμένων από το κράτος μέλος πληροφοριών, η προτεινόμενη συμφωνία δείχνει ότι δεν θα καταστήσει ανενεργή την νομοθεσία της Κοινότητας και δείχνει ότι δεν υποσκάπτει την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος που έχει συγκροτηθεί με τις διατάξεις της , και

(βα)

η προτεινόμενη συμφωνία δεν υποσκάπτει το αντικείμενο και το σκοπό της πολιτικής της Κοινότητας στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων, έτσι όπως αυτή αποφασίζεται από την Κοινότητα.

α)

την πλήρη ή μερική καταγγελία της συμφωνίας σε περίπτωση μεταγενέστερης συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή της Κοινότητας μαζί με τα κράτη μέλη της και της ίδιας τρίτης χώρας ή των ιδίων τρίτων χωρών, για το ίδιο αντικείμενο , ή

β)

απευθείας αντικατάσταση των συναφών διατάξεων της συμφωνίας από διατάξεις μιας μεταγενέστερης συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας ή της Κοινότητας μαζί με τα κράτη μέλη της και της τρίτης χώρας ή των τρίτων χωρών για το ίδιο αντικείμενο.

α)

πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 4 παράγραφος 2, στοιχείο β),

β)

πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 4 παράγραφος 2, στοιχείο βα), στο βαθμό που υπάρχουν νέες και εξαιρετικές περιστάσεις σχετιζόμενες με αυτές τις προϋποθέσεις, και

γ)

πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 5 παράγραφος 2.

α)

επιβεβαιώνει ότι ενδείκνυται να λήξει ο παρών κανονισμός την καθορισθείσα βάσει του άρθρου 10α παράγραφος 1 ημερομηνία, ή

β)

συνιστά να αντικατασταθεί ο παρών κανονισμός από την ίδια ημερομηνία με νέο κανονισμό.