10.6.2009

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 145/36

---

ΟΔΗΓΊΑ 2009/55/ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 25ης Μαΐου 2009

σχετικά με τις φορολογικές απαλλαγές που εφαρμόζονται στις οριστικές εισόδους, από κράτος μέλος, προσωπικών ειδών που ανήκουν σε ιδιώτες

(Κωδικοποιημένη έκδοση)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 93,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η οδηγία 83/183/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 28ης Μαρτίου 1983, σχετικά με τις φορολογικές ατέλειες που εφαρμόζονται στις οριστικές εισαγωγές, από κράτος μέλος, προσωπικών ειδών που ανήκουν σε ιδιώτες (3), έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα (4) και ουσιωδώς. Είναι, ως εκ τούτου, σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση της εν λόγω οδηγίας.

(2)	Προκειμένου ο πληθυσμός των κρατών μελών να συνειδητοποιήσει περισσότερο τις δραστηριότητες της Κοινότητας, πρέπει να διατηρηθεί υπέρ των ιδιωτών η δράση που έχει ήδη αναληφθεί για να εξασφαλισθούν, στην Κοινότητα, οι συνθήκες της εσωτερικής αγοράς.

(3)	Τα φορολογικά μέτρα, που εμποδίζουν τους ιδιώτες να μεταφέρουν σε ένα κράτος μέλος προσωπικά είδη από άλλο κράτος μέλος, δυσχεραίνουν και την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων μέσα στην Κοινότητα. Πρέπει, κατά συνέπεια, να καταργηθούν στο μέτρο του δυνατού με τη θέσπιση φορολογικών απαλλαγών.

(4)	Οι φορολογικές αυτές απαλλαγές πρέπει να ισχύουν μόνο για εισόδους αγαθών που δεν έχουν καθόλου εμπορικό ή κερδοσκοπικό χαρακτήρα και πρέπει, κατά συνέπεια, να καθοριστούν τα όρια και οι προϋποθέσεις εφαρμογής τους.

(5)	Λόγω της εναρμόνισης των διατάξεων των σχετικών με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και τον φόρο προστιθεμένης αξίας, οι διατάξεις σχετικά με τις απαλλαγές και τις ατέλειες κατά την εισαγωγή καθίστανται άνευ αντικειμένου για τους εν λόγω τομείς.

(6)	Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά στις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα Ι μέρος Β,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Τα κράτη μέλη παρέχουν, υπό τις προϋποθέσεις και στις περιπτώσεις που αναφέρονται κατωτέρω, απαλλαγή από τους φόρους καταναλώσεως οι οποίοι συνήθως επιβάλλονται κατά την οριστική είσοδο, από ιδιώτες, προσωπικών ειδών προελεύσεως άλλου κράτους μέλους.

2.   Η παρούσα οδηγία δεν αφορά:

α)	τον φόρο προστιθεμένης αξίας,

β)	τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης,

γ)	τους ειδικούς ή/και τους περιοδικά καταβαλλόμενους φόρους και τέλη που αφορούν τη χρήση των ειδών που αναφέρονται στη παράγραφο 1 στο εσωτερικό της χώρας, όπως π.χ. τέλη που εισπράττονται κατά την έκδοση άδειας κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, τέλη τηλεοράσεως.

Άρθρο 2

Προϋποθέσεις για τα είδη

1.   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, «προσωπικά είδη» θεωρούνται τα είδη που προορίζονται για προσωπική χρήση των ενδιαφερομένων ή για τις ανάγκες του νοικοκυριού τους. Τα είδη αυτά δεν πρέπει να παρουσιάζουν, με το είδος ή την ποσότητά τους, οποιοδήποτε εμπορικό ενδιαφέρον, ούτε να προορίζονται για οικονομική δραστηριότητα κατά την έννοια του άρθρου 9 παράγραφος 1 και των άρθρων 10 έως 13 της οδηγίας 2006/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (5). Αποτελούν, πάντως, προσωπικά είδη και τα όργανα μηχανικών ή ελεύθερων τεχνών που είναι απαραίτητα για την άσκηση του επαγγέλματος του ενδιαφερομένου.

2.   Η απαλλαγή του άρθρου 1 παρέχεται για τα προσωπικά είδη τα οποία:

α)

έχουν αποκτηθεί υπό τους γενικούς όρους φορολογίας που ισχύουν στην εσωτερική αγορά κράτους μέλους και τα οποία δεν τυγχάνουν, λόγω της εξόδου από το κράτος μέλος προέλευσης, καμιάς απαλλαγής και καμιάς επιστροφής των φόρων κατανάλωσης. Για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θεωρούνται ότι συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις αυτές τα είδη που αποκτώνται υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 151 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, με εξαίρεση την παράγραφο 1·πρώτο εδάφιο στοιχείο ε)·

β)

χρησιμοποιούσε πράγματι ο ενδιαφερόμενος πριν από τη μεταφορά της κατοικίας ή τη δημιουργία δευτερεύουσας κατοικίας. Προκειμένου για οδικά μηχανοκίνητα οχήματα (και οχήματα που ρυμουλκούνται από αυτά), τροχόσπιτα, κινητά σπίτια, σκάφη αναψυχής και ιδιωτικά αεροπλάνα, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν να έχουν χρησιμοποιηθεί από τον ενδιαφερόμενο τουλάχιστον επί έξι μήνες πριν από τη μεταφορά κατοικίας.

Ωστόσο, για τα είδη που αναφέρονται στη δεύτερη περίοδο του στοιχείου α) τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν:

i)	όσον αφορά τα οδικά μηχανοκίνητα οχήματα (και τα οχήματα που ρυμουλκούνται από αυτά), τα τροχόσπιτα, τα κινητά σπίτια, τα σκάφη αναψυχής και τα ιδιωτικά αεροπλάνα, να έχουν προηγουμένως χρησιμοποιηθεί από τον ενδιαφερόμενο επί τουλάχιστον 12 μήνες πριν από τη μεταφορά κατοικίας·

ii)	όσον αφορά τα άλλα είδη, να έχουν προηγουμένως χρησιμοποιηθεί από τον ενδιαφερόμενο επί έξι τουλάχιστον μήνες πριν από τη μεταφορά της κατοικίας.

3.   Οι αρμόδιες αρχές απαιτούν να αποδεικνύεται ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 2 όταν πρόκειται για οδικά μηχανοκίνητα οχήματα (και για τα οχήματα που ρυμουλκούνται από αυτά) για τροχόσπιτα και κινητά σπίτια, για σκάφη αναψυχής και ιδιωτικά αεροπλάνα. Για τα άλλα είδη δεν απαιτείται τέτοια απόδειξη, εκτός αν υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες καταστρατήγησης.

Άρθρο 3

Προϋποθέσεις για την είσοδο

Τα είδη μπορούν να εισαχθούν εφ’ άπαξ ή τμηματικά μέσα στις προθεσμίες που προβλέπονται αντίστοιχα στα άρθρα 7, 8, 9 και 10.

Άρθρο 4

Υποχρεώσεις μετά την είσοδο

Τα με απαλλαγή εισαγόμενα 1 οδικά μηχανοκίνητα οχήματα (και τα οχήματα που ρυμουλκούνται από αυτά), τροχόσπιτα, κινητά σπίτια, σκάφη αναψυχής και ιδιωτικά αεροπλάνα, επί 12 μήνες μετά την είσοδό τους, δεν επιτρέπεται να μεταβιβαστούν, να εκμισθωθούν ούτε να αποτελέσουν αντικείμενο χρησιδανείου, εκτός των περιπτώσεων που κρίνονται δικαιολογημένες από τις αρμόδιες αρχές του Κράτους μέλους προορισμού.

Άρθρο 5

Ειδικές προϋποθέσεις για ορισμένα είδη

Κατά την είσοδο αλόγων ιππασίας, οδικών μηχανοκίνητων οχημάτων (και των οχημάτων που ρυμουλκούνται από αυτά), τροχόσπιτων κινητών σπιτικών, σκαφών αναψυχής και ιδιωτικών αεροπλάνων, παρέχεται απαλλαγή μόνον αν ο ιδιώτης μεταφέρει τη συνήθη κατοικία του στο κράτος μέλος προορισμού.

Άρθρο 6

Γενικοί κανόνες για τον καθορισμό της κατοικίας

1.   Για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, ως «συνήθης κατοικία» νοείται ο τόπος στον οποίο ένα άτομο διαμένει συνήθως, δηλαδή τουλάχιστον 185 ημέρες ανά ημερολογιακό έτος λόγω προσωπικών και επαγγελματικών δεσμών ή, στην περίπτωση ατόμου χωρίς επαγγελματικούς δεσμούς, λόγω προσωπικών δεσμών από τους οποίους προκύπτουν στενοί δεσμοί μεταξύ αυτού του ατόμου και του τόπου στον οποίο κατοικεί.

Εντούτοις, η συνήθης κατοικία ατόμου, του οποίου οι επαγγελματικοί δεσμοί βρίσκονται σε τόπο άλλον από τον τόπο των προσωπικών του δεσμών και το οποίο, για το λόγο αυτό, υποχρεώνεται να διαμένει διαδοχικά σε διάφορους τόπους που βρίσκονται σε δύο ή περισσότερα κράτη μέλη, θεωρείται ότι βρίσκεται στον τόπο των προσωπικών του δεσμών, με την προϋπόθεση ότι επιστρέφει τακτικά στον τόπο αυτό. Ο τελευταίος αυτός όρος δεν απαιτείται όταν το άτομο διαμένει σε ένα κράτος μέλος για την εκτέλεση αποστολής με καθορισμένη διάρκεια. Η φοίτηση σε πανεπιστήμιο ή άλλη σχολή δεν συνεπάγεται τη μεταφορά της συνήθους κατοικίας.

2.   Οι ιδιώτες αποδεικνύουν με οποιονδήποτε τρόπο τον τόπο της συνήθους κατοικίας τους, ιδίως με το δελτίο ταυτότητάς τους ή με οποιοδήποτε άλλο έγκυρο έγγραφο.

3.   Στην περίπτωση που οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προορισμού αμφιβάλλουν για το κύρος της δήλωσης σχετικά με τη συνήθη κατοικία που γίνεται σύμφωνα με την παράγραφο 2, ή με σκοπό ορισμένους ειδικούς ελέγχους, οι αρχές αυτές μπορούν να ζητούν κάθε συμπληρωματικό πληροφοριακό ή αποδεικτικό στοιχείο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΛΟΓΩ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Άρθρο 7

1.   Η απαλλαγή του άρθρου 1 παρέχεται, εφόσον συντρέχουν οι όροι των άρθρων 2 μέχρι 5, για την είσοδο προσωπικών ειδών που πραγματοποιείται από ιδιώτη λόγω μεταφοράς της συνήθους κατοικίας του.

Με την επιφύλαξη των διατυπώσεων που εφαρμόζονται ενδεχομένως στην κοινοτική διαμετακόμιση, η απαλλαγή εξαρτάται από τη σύνταξη καταλόγου, απογραφής των ειδών εφ’ απλού χάρτου ο οποίος συνοδεύεται, εάν το κράτος το απαιτεί, από δήλωση, το υπόδειγμα και το περιεχόμενο της οποίας καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 248α παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1992 περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (6). Στην απογραφή των ειδών δεν απαιτείται αναφορά της αξίας.

2.   Η τελευταία είσοδος μπορεί να πραγματοποιηθεί το αργότερο 12 μήνες μετά τη μεταφορά της συνήθους κατοικίας. Όταν, σύμφωνα με το άρθρο 3, η είσοδος ειδών εκτελείται τμηματικά μέσα στο εν λόγω διάστημα, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν την υποβολή γενικού καταλόγου απογραφής μόνο κατά την πρώτη είσοδο·στον κατάλογο αυτόν μπορούν να αναφέρονται και άλλα τελωνεία σε μεταγενέστερες μετακομίσεις. Ο γενικός κατάλογος απογραφής συντάσσεται σε συμφωνία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προορισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΛΟΓΩ ΕΠΙΠΛΩΣΗΣ Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Άρθρο 8

1.   Η απαλλαγή του άρθρου 1 παρέχεται, αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 2 μέχρι 5, για την είσοδο προσωπικών ειδών που πραγματοποιείται από ιδιώτη προκειμένου να επιπλώσει δευτερεύουσα κατοικία.

Η απαλλαγή παρέχεται μόνον αν:

α)	το συγκεκριμένο άτομο είναι ιδιοκτήτης της δευτερεύουσας κατοικίας ή την έχει μισθώσει για 12 τουλάχιστον μήνες·

β)	τα εισαγόμενα είδη ανταποκρίνονται στη συνήθη επίπλωση της δευτερεύουσας κατοικίας.

2.   Η απαλλαγή παρέχεται, υπό τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1, και σε περίπτωση εισόδου ειδών για τη συνήθη κατοικία ή για άλλη δευτερεύουσα κατοικία, λόγω εγκατάλειψης της δευτερεύουσας κατοικίας, εφόσον ο ενδιαφερόμενος είχε πράγματι στην κατοχή του τα εν λόγω είδη και τα χρησιμοποίησε πριν από τη δημιουργία δεύτερης κατοικίας.

Η τελευταία είσοδος πρέπει να πραγματοποιηθεί το αργότερο 12 μήνες μετά την εγκατάλειψη της δευτερεύουσας κατοικίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΙΔΩΝ ΛΟΓΩ ΓΑΜΟΥ

Άρθρο 9

1.   Με την επιφύλαξη των άρθρων 2 μέχρι 5, κάθε άτομο μπορεί, με την ευκαιρία του γάμου του, να φέρει στο κράτος μέλος στο οποίο σκοπεύει να μεταφέρει τη συνήθη κατοικία του, προσωπικά είδη των οποίων έχει αποκτήσει την κυριότητα ή τη χρήση, χωρίς να καταβάλει τους φόρους που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	η είσοδος πρέπει να γίνει κατά το χρονικό διάστημα που αρχίζει δύο μήνες πριν από την ημερομηνία που προβλέπεται για την τέλεση του γάμου και τελειώνει το αργότερο τέσσερις μήνες μετά την τέλεση·

β)	ο ιδιώτης πρέπει να αποδείξει την τέλεση του γάμου του ή την έναρξη των διαδικασιών που απαιτούνται κατά το νόμο για την τέλεσή του.

2.   Επίσης, εισέρχονται με απαλλαγή τα συνήθη γαμήλια δώρα που προσφέρονται σε άτομο το οποίο συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1, από άτομα που έχουν τη συνήθη κατοικία τους σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος προορισμού. Η απαλλαγή ισχύει για δώρα των οποίων η κατά μονάδα αξία δεν υπερβαίνει τα 350 EUR. Πάντως, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγήσουν απαλλαγή άνω των 350 EUR εφόσον η αξία κάθε εισερχόμενου δώρου με απαλλαγή δεν υπερβαίνει τα 1 400 EUR.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν ότι η χορήγηση απαλλαγής πρέπει να συνοδεύεται από παροχή κατάλληλης εγγύησης, όταν η είσοδος πραγματοποιείται πριν από την ημερομηνία του γάμου.

4.   Εάν ο ιδιώτης, μέσα σε προθεσμία τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία που προβλεπόταν για το γάμο, δεν προσκομίσει στοιχεία που αποδεικνύουν την τέλεσή του, οι φόροι οφείλονται από την ημερομηνία εισόδου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΕΙΣΟΔΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

Άρθρο 10

Κατά παρέκκλιση τον άρθρου 2 παράγραφοι 2 και 3, του άρθρου 4 και του άρθρου 5 παράγραφος 2, άλλα με την επιφύλαξη των άλλων διατάξεων των άρθρων 2, 3 και 5, ο ιδιώτης που αποκτά με κληρονομική διαδοχή (causa mortis) την κυριότητα ή την επικαρπία προσωπικών ειδών εκλιπόντος, που βρίσκονται σε κράτος μέλος, μπορεί να μεταφέρει τα είδη αυτά σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο έχει κατοικία χωρίς να καταβάλει τους φόρους που αναφέρει το άρθρο 1 παράγραφος 1, με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	ο ιδιώτης πρέπει να προσκομίσει στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προορισμού δήλωση συμβολαιογράφου ή οποιασδήποτε άλλης αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους προέλευσης που να βεβαιώνει ότι τα εισερχόμενα είδη αποκτήθηκαν με κληρονομική διαδοχή·

β)	η είσοδος πρέπει να πραγματοποιηθεί το αργότερο δύο χρόνια μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα είδη περιήλθαν στον ενδιαφερόμενο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 11

1.   Τα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες περιορισμού στο ελάχιστο των διαδικασιών εισαγωγής από ιδιώτες, μέσα στα όρια και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της παρούσας οδηγίας, καθώς και προσπάθειες αποφυγής, κατά την εισαγωγή, διαδικασιών που συνεπάγονται ελέγχους με αποτέλεσμα την εκφόρτωση και επαναφόρτωση σημαντικού μέρους των φορτίων στην είσοδο στο κράτος μέλος προορισμού.

2.   Τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να διατηρήσουν ή/και να θεσπίσουν, σχετικά με την παροχή απαλλαγής προϋποθέσεις ευνοϊκότερες από αυτές που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, εκτός από εκείνες που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο α).

3.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 2 παράγραφος 2, τα κράτη μέλη δεν μπορούν, με βάση την παρούσα οδηγία, να εφαρμόσουν στο εσωτερικό της Κοινότητας φορολογικές απαλλαγές λιγότερο ευνοϊκές από αυτές που θα χορηγούσαν για τις εισαγωγές, από ιδιώτες, προσωπικών ειδών προελεύσεως τρίτων χωρών.

Άρθρο 12

1.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των κυριοτέρων διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπει η παρούσα οδηγία, και μάλιστα τις διατάξεις που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 11 παράγραφοι 2 και 3. Η Επιτροπή ενημερώνει σχετικώς τα άλλα κράτη μέλη.

2.   Η Επιτροπή, μετά από διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη, υποβάλλει κάθε δύο χρόνια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στα κράτη μέλη.

Άρθρο 13

Η οδηγία 83/183/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με τις οδηγίες που παρατίθενται στο παράρτημα Ι μέρος Α, καταργείται, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά στις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα Ι μέρος Β.

Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως αναφορές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που εμφαίνεται στο παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 14

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 15

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

---

(1)  Γνώμη της 16.12.2008 (δεν δημοσιεύθηκε ακόμα στην ΕΕ).

(2)  Γνώμη της 17.9.2008 (ΕΕ C 77 της 31.3.2009, σ. 148).

(3)  ΕΕ L 105 της 23.4.1983, σ. 64.

(4)  Βλέπε παράρτημα Ι, μέρος Α.

(5)  ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 302 της 19.10.1992, σ. 1.

---

---

---