—

να κρίνει την υπό κρίση προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις του Προέδρου της ΕΤΕπ της 30ής Ιουνίου 2017 και της 11ης Δεκεμβρίου 2017 καθόσον με τις αποφάσεις αυτές δεν χορηγήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα η αποζημίωση γεωγραφικής κινητικότητας που προβλέπει το άρθρο 1.4 των διοικητικών διατάξεων που ισχύουν για το προσωπικό·

—

εφόσον απαιτείται, να ακυρώσει την απόφαση του Προέδρου της ΕΤΕπ της 20ής Νοεμβρίου 2018 περί απορρίψεως των συμπερασμάτων της επιτροπής συνδιαλλαγής και περί επιβεβαιώσεως των αποφάσεων της 30ής Ιουνίου 2017 και της 11ης Δεκεμβρίου 2017·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει την αποζημίωση γεωγραφικής κινητικότητας αναδρομικώς από την 1η Απριλίου 2017, ήτοι, κατά την ημέρα ασκήσεως της υπό κρίση προσφυγής-αγωγής, ποσό ανερχόμενο σε 36 045,6 ευρώ (1 567,20 ευρώ x 23 μήνες)·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει τόκους υπερημερίας επί της οφειλόμενης από την 1η Απριλίου 2017 αποζημιώσεως γεωγραφικής κινητικότητας, μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως, λαμβανομένου υπόψη ότι οι τόκοι υπερημερίας υπολογίζονται με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσαυξημένο κατά 2 μονάδες.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 1.4 των διοικητικών διατάξεων που ισχύουν για το προσωπικό και παράβαση των άρθρων 1 και 11 του παραρτήματος VII των διατάξεων αυτών.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της προβλεψιμότητας του δικαίου καθώς και της αρχής της μέριμνας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, παράβαση του άρθρου 1.3 του κώδικα δεοντολογίας του προσωπικού της ΕΤΕπ και του άρθρου 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και της αρχής της εύλογης προθεσμίας.